Ένα χαρτάκι τόσο δα.
Ένα άψυχο χαρτάκι.
Και όμως πόσα συναισθήματα
βαστά.
Τα δικά μου και τα δικά σου αγαπημένε μου.
Σε μια μονάχα λέξη .
Σε ένα σ’αγαπώ
που έγραψε η καρδιά…
Ω! Να μπορούσαν οι άνθρωποι νακαταλάβουν την σημασία της λέξης Αγαπώ,
πόσο όμορφος θα ταν ο κόσμος μας θαρρώ…
Μα μείναμε στους τύπους και στα πολύσύνθετα…
Απορρίψαμε τα απλά ,
που είναι λόγια της καρδιάς,
σε μια αστραπή κρυμμένη ηευτυχία μας…
Στην βροντή της σιωπής ένα λούλουδο αμάραντο ανθεί…
Γλυκέ μου πόσο τρυφερή η Αγάπη μας…
Σαν παραμύθι η σχέση μας…
Κάποιες στιγμές νομίζω, πως ζω σε ένα όνειρο και δεν θέλω να ξυπνήσω…
Είσαι μια φωτεινή ηλιαχτίδα, που φωτίζεις τη μοναχικότητά μου…
Αγεράκι καλοκαιρινό ,το άγγιγμά σου…
Πανσέληνος,που φωτίζεις τις άναστρες νύχτες μου…
Ειρήνη στις σκέψεις μου,πληρότητα στην καρδιά μου…
Μπαλόνια πολύχρωμα στον ουρανό τηςέμπνευσής μου…
Είσαι η γαζία στο παραθύρι μου,
θυμαρίσιο μέλι το φιλί σου,
καταφύγιο η αγκαλιά σου…
Πρίγκηπα της καρδιάς μου,
πάντα θα σ’αγαπώ,
γιατί είσαι ο μοναδικός έρωτάς μου,
το δεύτερο μισό μου,
ο άλλος μου εαυτός,
σκέφτεσαι,
δρας,
αισθάνεσαι,
αγγίζεις,
μιλάς,
χαιδεύεις,
αναπνέεις,
κατανοείς
και αποδέχεσαι
ακριβώς σαν και μένα…
Ρένα Τζωράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου