Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

 Σαν χρονογράφημα…




«ΚΗΔΕΙΕΣ ΜΕ 850 Ευρώ»



                                                                                             Υπογράφει
                                                                                          ο Γιώργος Καραχάλιος
 Δημοσιογράφος – Φιλόλογος







… Ναι, καλά διαβάσατε: «Κηδείες με 850 ευρώ».
Το είδαμε κι αυτό …κι ένας Θεός ξέρει τι άλλο επιφυλάσσει για το …μάτι μας (και όχι μόνο) η Κρίση που βιώνουμε.
«Για να δούμε, τι θα δούμε …», όπως επέμεινε και ο τίτλος μιας επιτυχημένης τηλεοπτικής εκπομπής της πάλαι ποτέ – αλησμόνητης ωστόσο - ΕΡΤ …
«Μακάβριος» ο τίτλος! «Μακάβρια» και η εικόνα που αντικρίσαμε πρωϊ - πρωϊ, μπροστά από το Μέγαρο των Εθνοπατέρων.
Η «σκηνή»… εξελίσσεται στην καρδιά της Αθήνας, καταμεσής στη Βασιλίσσης Σοφίας , στη διασταύρωση με την Ακαδημίας, ακριβώς απέναντι από τη Βουλή των Ελλήνων.
Δεκάδες τα αυτοκίνητα που κατεβαίνουν και ανεβαίνουν τη Λεωφόρο …Κι ανάμεσα σ’ αυτά, ακριβώς μπροστά στο φανάρι της διασταύρωσης, που έχει ανάψει «πράσινο» για τους πρωινούς διαβάτες, πρώτο … «τραπέζι πίστα» ένα Βαν, που στο πίσω τζάμι του φιγουράρει η επιγραφή:



«Κηδείες με 850 ευρώ»


Μια … μακάβρια διαφήμιση που κάνει οδηγούς και πεζούς να κοιτάνε αποσβολωμένοι και έκπληκτοι το αυτοκίνητο που … προαναγγέλλει το κόστος της …«μεταφοράς των ψυχών»: άλλοι με ορθάνοιχτα μάτια και άλλοι κάνοντας το σταυρό τους. Και με κάποιους άλλους, ωστόσο, να σπεύδουν να πιάσουν το σίδερο (τουτέστιν: τα κλειδιά του αυτοκινήτου τους), προκειμένου να …διώξουν από πάνω τους κάθε αρνητικό ενδεχόμενο, καθώς δε θέλουν – σε καμιά περίπτωση – να χάσουν το πανηγύρι της ζωής!...
… Απόρροια …παράμετρος …παράπλευρη απώλεια της Κρίσης ακόμα και η διαφήμιση (!) για το κόστος της τελευταίας πράξης» του …δράματος του νεοέλληνα.


*  *  *  *  *


Κι όμως φτάσαμε έως εδώ: να «διαφημίζεται» ακόμα και το κόστος ενός ενταφιασμού… Και μάλιστα με … «κινητή» διαφήμιση σ’ ένα τετράτροχο. 
Κι’ από την άλλη, ο εκφωνητής της ενημερωτικής εκπομπής στο ραδιοφωνάκι του ΙΧ να κάνει λόγο αφ’ ενός για «τσουχτερά εκκαθαριστικά» του φόρου εισοδήματος και αφ’ ετέρου για την τελευταία ημέρα – 31 Ιουλίου 2014 – που θα πρέπει οι νεοέλληνες να σταθούν μπροστά στα γκισέ, σ’ ένα δυσάρεστο γι’ αυτούς ραντεβού με τον Έφορο ή τον τραπεζικό υπάλληλο της γειτονιάς τους.
Από πού άραγε να «διαφυλάξεις» την… «πρωινή» ψυχολογία σου!...
Από τη φωνή του εκφωνητή που … αγχώνει έχοντες, κατέχοντες και μη έχοντες… ή από την απέναντι μακάβρια εικόνα του τετράτροχου που κάνει  λόγο για την τελευταία κατοικία, προς την οποία όλοι, κάποια στιγμή, θα πάρουμε την άγουσα;
Όλοι. Ανεξαιρέτως όλοι: Κι αυτοί που έχουν ακόμα λεφτά… κι’ αυτοί που χαρακτηρίζονται νεόπτωχοι. Κι αυτοί που βρίσκονται στα συσσίτια. Κι αυτοί που ψάχνουν στους δρόμους στους σκουπιδοτενεκέδες. Και όσοι αντίθετα διάγουν… «βίον ανθόσπαρτον» στα πολυτελή ξενοδοχεία. Και όσοι είναι χορτάτοι. Και όσοι είναι πεινασμένοι. Κι όλοι αυτοί που τρώνε «δωρεάν» στις φυλακές. Κι όσοι είναι σε κυβερνητικές θέσεις και μη. Και όσοι μας έχουν διασύρει. Κι’ οι ένοχοι κι οι αθώοι. Και οι ξένοι που «φταίνε γα όλα» και για το που «φτάσαμε εδώ». Κι αυτοί που μιλάνε. Κι αυτοί που δε μιλάνε… Κι αυτοί που ισχυρίζονται ακόμα πως «υπάρχουν λεφτά». Αλλά κι’ αυτοί που σιγοψιθυρίζουν: «Μια ζωή την έχουμε κι αν δεν…»
Όλοι… μα όλοι!.. Άλλωστε «τι να τα κάνεις τα λεφτά, αφού στο τέλος θα πεθάνεις!..» Αρκεί να χεις, ωστόσο, 850 ευρώ!..
Όλοι, λοιπόν, μα όλοι… Και πάνω απ’ όλους: οι μοναχικοί άνθρωποι, οι παραπεταμένοι, αυτοί που τους έχει «απορρίψει» η κοινωνία και ιδιαίτερα οι άστεγοι που πέρα απ όλα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, έχουν και ένα μεγάλο άγχος, όπως έγραφε πρόσφατα ο καταξιωμένος συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης:
«Το άγχος που δε το φαντάζεται κανείς, αν δεν του το πουν: Είναι το άγχος πού θα τους βάλουν, όταν θα πεθάνουν»
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο (όπως διαβάζαμε πρόσφατα στο «Βιβλιοδρόμιο» της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ») - με την πένα του Μανώλη Πιμπλή - το γεγονός πώς ένα περιοδικό δρόμου, στη Γερμανία, πήρε την πρωτοβουλία να αγοράσει θέσεις νεκροταφείων για άστεγους. Και οι άστεγοι της περιοχής ενθουσιάστηκαν. «Γιατί, λέει, φοβούνται ότι θα τους πετάξουν σε… κανένα λάκο με άλλους πενήντα. Ότι θα μείνουν δηλαδή άστεγοι και μετά θάνατον».


*  *  *  *  *


…Και για να μην ολοκληρώσουμε… «μακάβρια», να προσθέσουμε πως η πρωινή θλιβερή σκηνή στη Βασιλ. Σοφίας είχε και … τη συνέχεια της στο Ζάππειο:
Δύο ηλικιωμένοι συνταξιούχοι κάθονται προβληματισμένοι σ’ ένα παγκάκι. Μιλάνε για «τα λεφτά που δεν τους φτάνουν», για τη «φοροκαταιγίδα» που τους έπεσε στο κεφάλι τους και ιδιαίτερα για τις… άδειες τσέπες τους. Κάποια στιγμή ο ένας ρωτάει τον άλλο:
- Ρε σύ, Βαγγέλη, οι αποδείξεις για όσα καταναλώνουμε, εξακολουθούν να περνάνε στην Εφορία;
- Απ’ ό, τι ξέρω ναι, απαντά ο έτερος… Και προσθέτει:
- Να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι;
- Τί;
- «Η απόδειξη ότι εξακολουθούμε… να ζούμε» περνάει στην Εφορία;
… Μιλιά, σιωπή και … κάγκελο, ο άλλος… Κοιτάζονται, ωστόσο, και οι δύο στα μάτια και ξεσπούν σε τρανταχτά γέλια!..
Άλλωστε,
                δε σταματάς να γελάς, επειδή γερνάς. Γερνάς επειδή σταματάς να γελάς!..   

Δεν υπάρχουν σχόλια: