Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Τα παιδιά κραυγάζουν «άνθρωπο ουκ έχω», άρθρο του κ. Δ. Νατσιού

Το χαρτί στο οποίο γράφει ο Δάσκαλος Δημήτρης Νατσιός, μυρίζει λιβάνι από το θυμιατό της πίστης μας και μπαρούτι από το καριοφίλι των ηρώων μας.
Η κρίση του είναι Λυδία λίθος της εποχής μας.

Όπως στην αρχαιότητα έσερναν ένα κομμάτι χρυσού πάνω στην επιφάνεια της Λυδίας λίθου και από το ίχνος καταλάβαιναν αν ήταν καθαρός χρυσός ή κράμα, έτσι και η γραφίδα του Δασκάλου,  είναι το αποτύπωμα των καιρών μας που δείχνει ότι ήμαστε κάλπικοι, φτηνοί, καντιποτένιοι.  

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η ζωή δεν είναι στάσιμη...είναι μια συνεχής ροή...



Αν υπηρχε σκοπος στη ζωη, τα πραγματα δεν θα ηταν τοσο ομορφα, επειδη μια μερα θα εφτανες στο τελος και τοτε απο κει και περα, τα παντα θα ηταν βαρετα. Τοτε τα παντα θα ηταν μια συνεχης επαναληψη. Θα συνεχιζοταν η ιδια μονοτονια. Και η ζωη σιχαινεται την μονοτονια. Δημιουργει συνεχως καινουριους στοχους, επειδη εκεινη δεν εχει κανεναν. Απο τη στιγμη που φτανεις σε μια συγκεκριμενη κατασταση, η ζωη σου δινει εναν αλλο στοχο.

Ο οριζοντας συνεχιζει να τρεχει μπροστα σου. Ποτε δεν τον φτανεις,εισαι παντοτε στο δρομο. Παντοτε πλησιαζεις και πλησιαζεις. Και αν το καταλαβεις αυτο, τοτε ολη η ενταση του νου εξαφανιζεται, επειδη η ενταση βρισκεται στο οτι αναζητας ενα σκοπο, στο οτι θελεις να φτασεις καπου.

Ο νους συνεχως θελει νε φτασει καπου και η ζωη συνεχως φτανει και αναχωρει-φτανει για να αναχωρησει και παλι. Δεν υπαρχει τελος σε αυτο. Ποτε δεν ειναι τελεια και αυτη ειναι η τελειοτητα της. Ειναι μια δυναμικη διαδικασια, δεν ειναι ενα νεκρο, στατικο πραγμα.

Η ζωη δεν ειναι στασιμη, ειναι μια συνεχης ροη. Απο τη στιγμη που το καταλαβεις αυτο, αρχιζεις να απολαμβανεις το ιδιο το ταξιδι. Καθε βημα ειναι ενας σκοπος και δεν υπαρχει κανενας αλλος σκοπος. Αυτη η κατανοηση, απο τη στιγμη που εδραιωνεται μεσα στον βαθυτερο πυρηνα σου, σε χαλαρωνει. Τοτε δεν υπαρχει ενταση, επειδη δεν υπαρχει πουθενα να πας, οποτε δεν μπορεις ουτε και να ξεστρατισεις....

OSHO


Πηγή: http://www.awakengr.com/2015/02/blog-post_90.html#ixzz3SOk5JA1B
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Ένας "Πολιτισμένος" Ιατρός Ζώων Συντροφιάς...

Συναντήσαμε τον κτηνίατρο Απόστολο Μιχόπουλο στο ιατρείο του στη Γλυφάδα. Η αγάπη του για τη δουλειά του φαίνεται τόσο από τον ίδιο τον πολύ προσεγμένο χώρο που διαθέτει, όσο και από το χαμόγελο και την υπομονή που δείχνει στους ανθρώπους αλλά και στους...τετράποδους πελάτες - ασθενείς του...!!! Ένας κτηνίατρος που διαβάζει Μάρω Βαμβουνάκη είναι φυσικό να έχει άποψη ΚΑΙ για τον Πολιτισμό....




  •  Κε Μιχόπουλε, ο Γκάντι είπε οτι  o πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο με  τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα. Τι βλέπετε εσείς σήμερα, στην Ελλάδα, μέσα από την μακρόχρονη εμπειρία σας ;


Στην Ελλάδα σήμερα, έχει γίνει αλματώδης ανάπτυξη της ειλικρινούς φιλοζωίας, με τον άνθρωπο να εστιάζει στην πρόληψη ασθενειών, τα προβλήματα υγείας και διατροφής του κατοικίδιου, που αντιμετωπίζεται πλέον, ως ισότιμο μέλος της οικογενείας του. Εμβολιασμοί, Εργαστηριακές  Εξετάσεις Αίματος, Υπερηχογραφήματα, Αξονικές & Μαγνητικές Τομογραφίες, Φυσιοθεραπείες Αποκατάστασης Ορθοπεδικών και Νευροχειρουργικών Επεμβάσεων, χορήγηση  βιομηχανοποιημένων Τροφών Πρόληψης και Αντιμετώπισης Ασθενειών όπως και πλειάδα άλλων κτηνιατρικών υπηρεσιών, βοηθούν στην ευζωία των κατοικίδιων μας.  Αυτά, «στηρίζουν ψυχικά» τον Έλληνα-φιλόζωο να αντιμετωπίσει την πρωτίστως κρίση αξιών και μετέπειτα οικονομική, που μαστίζει την χώρα μας. Έχοντας κλειστεί στο σπίτι του, άνεργος, άπορος, και νηστικός ψάχνει συντροφιά, θαλπωρή και χάδι στην ζεστή καρδιά του σκύλου του, αφού όλοι οι άλλοι φίλοι του, οι δήθεν άνθρωποι,  πλέον τον λησμόνησαν…
Το φετινό θέμα, στο οποίο θα είναι αφιερωμένη η Παγκόσμια Ημέρα Κτηνιατρικής στις 25/4/2015, (η οποία θεσπίστηκε να γιορτάζεται το τελευταίο Σάββατο μηνός Απριλίου) είναι: “Vector-Borne Diseases with a Zoonotic Potential” και το βραβείο θα δοθεί στο 32ο Παγκόσμιο Συνέδριο Κτηνιατρικής που θα διεξαχθεί στην Κωνσταντινούπολη από τις 13-17 Σεπτεμβρίου, www.hvms.gr






  •  Βρίσκετε κενά στη νομοθεσία για τα κατοικίδια σήμερα στη χώρα μας;;; Τι θα προτείνατε ώστε να προστατευτούν τα ζώα ;;;


Οι πρόσφατοι Νόμοι 4235/2014, 4039/2012, είναι σύγχρονοι, προστατευτικοί των κατοικίδιων, επιλύουν  θέματα καταφυγίων αδέσποτων, στειρώσεων και υιοθεσίας τους. Με την αυστηρότητα των διατάξεών τους υποχρεούνται οι ιδιοκτήτες ζώων να προσέρχονται στον κτηνίατρο τον μόνο αρμόδιο να ταυτοποιήσει τα κατοικίδια με Ηλεκτρονική Σήμανση (microchip), να τα καταγράψει στον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο www.hva.gr , εκδίδοντας Πιστοποιητικό Ηλεκτρονικής Ταυτοποίησης, με το από  Ιανουάριο 2015 ΝΕΟ  Ευρωπαϊκό Διαβατήριο Ζώων Συντροφιάς, στο οποίον να καταγράφεται και να υπογράφεται από τον Νόμιμο Αδειοδοτημένο Κτηνίατρο ο Ετήσιος Υποχρεωτικός Αντιλυσσικός Εμβολιασμός. 
Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι Ελεγκτικές Αρχές  απαγορεύουν στα  ζώα  συντροφιάς να ταξιδέψουν εντός ή εκτός Ελλάδας. Θα πρότεινα λοιπόν, με το  κατάλληλα εκπαιδευμένο  προσωπικό οι Δήμοι, να εντατικοποιήσουν τους ελέγχους, προς τους Δημότες-ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς. Να ενισχυθούν τα Προγράμματα Διαχείρισης Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς σε όλους τους Δήμους με δημιουργία αρχείου  καταγραφής των, που θα περιλαμβάνει τον τόπο διαμονής τους (γειτονιά, πάρκο) και σε συνεργασία με Κτηνιάτρους ν αναλαμβάνουν την ηλεκτρονική σήμανση των αδέσποτων ζώων , κτηνιατρικές εξετάσεις, τις στειρώσεις, προληπτικούς εμβολιασμούς και αποπαρασιτώσεις. Δημιουργία πάρκων για ζώα και ποιοτική ανάπλαση  των όποιων ήδη υπαρχόντων πάρκων ζώων. Να υλοποιηθεί η υποχρέωση των Δήμων, περί δημιουργίας δικτύου ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία, ακόμη και με επισήμανση στην επίσημη ιστοσελίδα τους. Βελτίωση των συνθηκών των καταφυγίων αδέσποτων ζώων τα οποία αποτελούν χώρους προσωρινής και ΟΧΙ μόνιμης παραμονής των ζώων.

  •  Η κτηνιατρική είναι ανθρωπιστική επιστήμη; Mπορεί ο κτηνίατρος να ασχοληθεί με τα ζώα χωρίς να λάβει υπ όψιν του τον άνθρωπο;


Η Κτηνιατρική είναι κατ εξοχήν Ανθρωπιστική Επιστήμη. Ο κτηνίατρος καλείται να βοηθήσει δυο προσωπικότητες ταυτόχρονα. Το ζώο συντροφιάς και τον ιδιοκτήτη του. Η αρχή γίνεται με την προσέγγιση του ιδιοκτήτη. Μ ένα καλό ιστορικό που θα εκμαιεύσει ο κτηνίατρος για τα ανθρώπινα στοιχεία του ιδιοκτήτη, δύναται να πληροφορηθεί σωρεία γεγονότων που έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά του απέναντι στον σκύλο και του σκύλου προς τον ιδιοκτήτη. «Δείξε μου τον σκύλο σου να σου πω ποιος είσαι»!!!
 Όπως ο παιδίατρος ή ο δάσκαλος,  από τα παιδιά «διαβάζει» τις συμπεριφορές των γονέων τους, έτσι και ο κτηνίατρος «διαβάζει» μέσω των ζώων συντροφιάς συμπεριφορές των ιδιοκτητών τους. Τραυματικές εμπειρίες των ανθρώπων κατά την νεαρά ηλικία τους, δύνανται να τις ανασύρουν από το υποσυνείδητο και να τις αναπαράγουν επί των κατοικίδιων, προκαλώντας τους, τις ίδιες τραυματικές εμπειρίες και συμπεριφορικές διαταραχές, που εδράζονται στην αθέλητα λαθεμένη συμπεριφορά τους. Αυτά τα προβλήματα έρχεται να λύσει ο συμπεριφοριστής, ειδικός κτηνίατρος  που ασχολείται με την ψυχολογία και την συμπεριφορά των ζώων. 
Επίσης, έχει αποδειχθεί επιστημονικά, η ψυχωφελής συνύπαρξη-συγκατοίκηση των ζώων συντροφιάς με  παιδιά ιδίως με ειδικές ανάγκες, πάσχοντα από δυσίατα ή ανίατα χρόνια νοσήματα. Ο υπεύθυνος κτηνίατρος που ασκεί ενσυνειδήτως την Επιστήμη του, οφείλει να εξετάζει το «όλον», δηλαδή, ν αντιμετωπίζει το ζώο συντροφιάς και τον άνθρωπο-ιδιοκτήτη του, ως «ένα ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο». Τέλος, ο κτηνίατρος οφείλει να δείχνει την ανθρωπιά του έναντι του «όλου», προσφέροντας την επιστήμη του, σε ευπαθείς ομάδες πολιτών, όπως άστεγοι και άποροι. Ο Γκάντι, είπε ότι: «Δεν υπάρχει επιστήμη χωρίς ανθρωπιά».



  • Έχουν τα ζώα πολιτισμό; Πώς αυτός προσδιορίζεται;


Ευτυχώς, που αυτά ….οπωσδήποτε έχουν πολιτισμό. Σε αντίθεση με τον άνθρωπο για τον οποίον πολλές φορές είναι το ζητούμενο…

Ο σκύλος, που βαδίζει αγέρωχος και φύλακας-προστάτης συνάμα, δίπλα στην ιδιοκτήτριά του με το παιδάκι της στο καροτσάκι της βόλτας, δεικνύει  πολιτισμό.
Το κουτάβι, που κουνάει την ουρά του, πέφτοντας ανάσκελα και στροβιλίζοντας το σώμα του, για να «παίξει» με τον φίλο-ιδιοκτήτη δεικνύει πολιτισμό.
Η μητέρα-«σκύλα» που δεν εγκαταλείπει τα κουτάβια της ούτε λεπτό, αλλά στοργικά τα φροντίζει και τα «κουρνιάζει» κάτω απ την κοιλιά της, δεικνύει  πολιτισμό.
Το ζώο που «γλείφει» τα χέρια του θεράποντος κτηνιάτρου του, θέλοντας να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς αυτόν, δεικνύει πολιτισμό.
Ο σκύλος που γρυλλίζει δείχνοντας τα δόντια του εναντίον σου, πάσχει από «ανασφάλεια του κουταβιού» καθότι αποχωρίστηκε ή εγκαταλείφθηκε πολύ νωρίς  από την μητέρα του…. Και αυτός τον «πολιτισμό» της μητέρας του, δεικνύει και καταγγέλλει δια της συμπεριφοράς του.
Περισσότερα για το πολιτισμό των ζώων και τα πρόσφατα επιτεύγματα της Κτηνιατρικής Επιστήμης,  στο 13ο Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Συνέδριο που διοργανώνει η Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρεία, με θέμα «Η Κτηνιατρική Επιστήμη στην ολότητά της», τις εργασίες του οποίου σας προσκαλώ να παρακολουθήσετε 8-10 Μαΐου 2015 στο Ξενοδοχείο  Royal Olympic, στην Αθήνα.

Ευχαριστώ πολύ.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Ο «πόλεμος» της … διαπραγμάτευσης και η «μάχη» … των διατυπώσεων.

  Υπογράφει
                                                                                                     ο Γιώργος Καραχάλιος    
                                                                                                 Δημοσιογράφος – Φιλόλογος


Δε θέλω να πιστεύω πως υπάρχει Έλληνας που να μην εύχεται την επιτυχία της νέας Κυβέρνησης στη σημερινή απογευματινή συνεδρίαση του Eurogroup.

… Γιατί η επιτυχία της, αλλά και μια ενδεχόμενη αποτυχία της αφορά όλους μας : την Ελλάδα, τους Έλληνες πολίτες, την παρούσα γενιά, όσο και τις επερχόμενες.

Άλλωστε ένα ενδεχόμενο «ναυάγιο» της διαπραγματευτικής προσπάθειας, αυτή την εποχή, θα έχει ως … «ισοδύναμο» επακόλουθο, μια εθνική καταστροφή !..

Και ως εκ τούτου, ΟΛΟΙ – μα ανεξαιρέτως όλοι – και κυρίως ο πολιτικός κόσμος, με προεξάρχουσα των Αντιπολίτευση θα πρέπει να στηρίξει την Κυβέρνηση σ ‘ αυτή την κρίσιμη διαπραγμάτευση χωρίς μικροκομματικές τακτικές, υστεροβουλίες και αστερίσκους.

Άλλωστε, οι πρώτοι που θα ήταν οι «πολιτικοί αποδέκτες» ενός ενδεχόμενου ναυάγιου θα ήταν «όλοι αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα επί σαράντα χρόνια και την οδήγησαν στην πολιτική, ηθική και οικονομική  χρεοκοπία», όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε στη χθεσινή Realnews o Νίκος Χατζηνικολάου.

Τουλάχιστον οι … άλλοι διαπραγματεύονται … Λένε και κανένα «ΟΧΙ».

Όπως, εξάλλου, ένα βαρυσήμαντο ΟΧΙ βροντοφώναξαν, χθες βράδυ, χιλιάδες Έλληνες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας .. Και μάλιστα με όλο το σθένος τους και με όλη την … καρδιά τους, στην οποία καρδιά τους έχει θρονιάσει τις τελευταίες μέρες η αισιοδοξία, η αξιοπρέπεια, η περηφάνεια, η ελπίδα και η προσδοκία, μα ό,τι αυτό θετικό συνεπάγεται !..
                        

IMG_0188.JPG




Η «μπάλα» λοιπόν βρίσκεται σήμερα στο «γήπεδο» των Βρυξελλών και το … «ματς» θ΄αρχίσει το απόγευμα με τις δύο … «ομάδες» (Ελλάδα και Πιστωτές) να δείχνουν τον … καλύτερο «εαυτό» τους …

Στο Eurogroup των Βρυξελλών χτυπά λοιπόν, από το πρωί, η «καρδιά της Ελλάδας»…   Και κοντά στις καρδιές των Ελλήνων χτυπάνε και οι … «καρδιές όλου του Ευρω-Λαϊκού Νότου» για το «τι μέλλει γενέσθαι» στην απογευματινή κρίσιμη συνεδρίαση της Βελγικής πρωτεύουσας.

… Σε μια κρίσιμη συνεδρίαση, με την Αθήνα να έχει ήδη ξεκαθαρίσει – με βάσιμη επιχειρηματολογία – την αποτυχία των μνημονίων, θέτοντας στο επίκεντρο – και πάνω απ’ όλα – το πρόβλημα της ανθρωπιστικής κρίσης !..

… Σε μια κρίσιμη συνεδρίαση, κατά τη διάρκεια της οποίας, πέρα από την παρουσίαση και ανάλυση της επιχειρηματολογίας της κάθε πλευράς, αναμένεται και ενδέχεται να βρεθούν στην ημερησία διάταξη και … η «λεκτική μάχη», ο «πόλεμος των διατυπώσεων, τα «λεκτικά» και … «επικοινωνιακά τεχνάσματα».  Λεκτικά«βέλη» που ενδέχεται να βρεθούν στη σημερινή «φαρέτρα της διαπραγμάτευσης», ένθεν κακείθεν, όπως :

  • Παλαιό μνημόνιο ή νέο μνημόνιo
  • Νέο μνημόνιo ή πολιτική συμφωνία
  • Πολιτική συμφωνία ή κοινωνικό συμβόλαιο
  • Κοινωνικό συμβόλαιο ή πολιτική σύμβαση
  • Πολιτική σύμβαση ή πρόγραμμα – συμφωνία
  • Πρόγραμμα - συμφωνία ή Συμφωνία – Γέφυρα
  • Συμφωνία – Γέφυρα ή Πρόγραμμα αναπροσαρμογής
  • Πρόγραμμα αναπροσαρμογής ή Συμφωνία ανασυγκρότησης
  • Συμφωνία ανασυγκρότησης ή πρόγραμμα αναδιάρθρωσης  κ.ο.κ.


Κι ακόμη :
  • Αναδιάρθρωση ή κούρεμα
  • Κούρεμα ή παράταση
  • Παράταση ή επέκταση
  • Επέκταση ή επιμήκυνση
  • Επιμήκυνση ή τροποποίηση

Και όχι μόνον :
  • Τρόϊκα ή ευρωπαϊκοί θεσμοί
  • Ευρωπαϊκή θεσμοί ή τεχνικά κλιμάκια
  • Τεχνικά κλιμάκια ή λευκά κολλάρα
  • Λευκά κολλάρα ή χαρτογιακάδες

Και το … «κερασάκι στην τούρτα» ;
  • Grexit ή παραμονή
  • Παραμονή ή έξοδος
  • Έξοδος ή σταρερότητα
  • Σταθερότητα ή στα βράχια  (ΑΠΕΥΚΤΑΙΟ !..)

* * * * * *





Ας είναι λοιπόν καλά η … ελληνική γλώσσα !.. Και συνάμα κι ο Γιώργος Μπαμπινιώτης και τα «Μπαμπινιωτάκια» του, τουτέστιν : τα Λεξικά του.

Κι αν πάμε και παλαιότερα, εύκολα μπορούμε να ανασύρουμε στη μνήμη μας :
  • Αύξονται οι τιμές ή αναπροσαρμόζονται οι τιμές
  • Απορριμματοφόρο ή σκουπιδιάρικο
  • Στιλβωτής ή λούστρος
  • Κλητήρας ή υπάλληλος γενικών καθηκόντων …

Αντίθετα, ωστόσο :
  • Άλλο Λωζάνη κι άλλο Κοζάνη,
  • Άλλο Χαλκιδική κι άλλο Χαλκίδα και
  • Άλλο Αλαίν Ντελόν κι άλλο … «αλλ’ αντ’ άλλο»

* * * * * *

Οι λέξεις λοιπόν … οι ελληνικές λέξεις έχουν βαρύνουσα σημασία και δεν είναι λίγες οι φορές που … «ακολουθώντας» η μία την άλλη μένουν στην Ιστορία !..

Όπως – για παράδειγμα – η χιλιοειπωμένη ρήση του Ανδρέα που την εποχή της παντοδυναμίας του την είχε «εκτοξεύσει» προς πάσα κατεύθυνση :








«Το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται, δεν μεταβιβάζεται και δεν τεμαχίζεται !..»

Μια φράση, ωστόσο, που την ακύρωσε – με κάθε «μεγαλοπρέπεια» και «επιμονή»- ο πρωτότοκος γιός του !..

Κι ακολούθησε προχθές η φράση του βουλευτή και οικονομολόγου της νέας Κυβέρνησης Κώστα Λαπαβίτσα :
«Το μνημόνιο ούτε διαιρείται, ούτε τεμαχίζεται ούτε έχουμε υποπολλαπλάσια» .

Για να συμπληρώσει με δήλωσή του ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης :
« Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν τεμαχίζεται, δεν υποδιαιρείται
και δε χωρίζεται σε “καλό”  και  “κακό” …»

Και φυσικά, δεν ξεχνάμε το μήνυμα που έστειλε πρόσφατα, από τις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας :






«Η Ελλάδα δεν εκβιάζεται – ούτε εκβιάζει !..»  
και
«Στις Βρυξέλλες οι εταίροι μας συνάντησαν μια άλλη Ελλάδα
που ξέρει τί θέλει και τί διεκδικεί…»

* * * * * *
Φυσικά, πέρα από τις ετικέτες και τις «λεκτικές μαρκίζες» που ενδέχεται να κυριαρχήσουν στη σημερινή κρίσιμη – από κάθε πλευρά – συνεδρίαση του Eurogroup   υπάρχει

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ !..

Πόσο μάλλον, όταν και οι δυό πλευρές έχουν ανεβάσει ψηλά … τον πήχη στο «άλμα εις ύψος της διαπραγμάτευσης» και έχουν χαράξει κόκκινες  γραμμές .

Βέβαια, οι Έλληνες δεν έχουν κανένα πρόβλημα ποιό όνομα θα δώσουν απόψε οι «νονοί» στην «εκκλησία» των Βρυξελλών :
Ø  αν η συμφωνία – που ευχόμαστε να επιτευχθεί – τη «βαφτίσουν» σύμβαση, συμβόλαιο ή συμφωνία – γέφυρα.

Οι Έλληνες δε θα νοιαστούν και δε θα προβληματιστούν καθόλου με το όνομα που ενδεχομένως θα δοθεί στη Συμφωνία ή στη Σύμβαση.

Αντίθετα, όλοι οι Έλληνες θα νοιαστούν :
  • αν θα διαφανεί «φως στην άκρη του τούνελ»
  • αν η Ελλάδα θα βγει στο … «ξέφωτο»,
  • αν θα ευτυχήσουν να δουν την πατρίδα τους να στέκεται με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
      στα πόδια της

  • αν ταυτόχρονα θα εκλείψουν … οι αναποτελεσματικές και άδικες θυσίες, στις οποίες χρόνια τώρα υποβάλλονται
  • αν θα αποκατασταθεί η πεντάχρονη πληγωμένη περηφάνεια και η χαμένη αξιοπρέπειά της και
  • αν θα σταματήσουν να υπόκεινται σε … συνεχείς ταπεινώσεις, προσβολέςαδικίες

Και εν κατακλείδι – και επειδή εξάλλου δεν υπάρχει «ΔΩΡΕΑΝ» διαπραγματευτική επιτυχία - όλοι οι Έλληνες θα νοιαστούν όταν – και πάνω απ’ όλα – έρθει η στιγμή να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν  ΟΛΟΙ !..

Κι όταν λέμε ΟΛΟΙ, εννοούμε ΟΛΟΙ.  Ανεξαιρέτως ΟΛΟΙ :

  • Πληβείοι και Πατρίκιοι
  • Μη έχοντες και κατέχοντες,
  • Ολιγαρκείς και κυρίως … ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ !..







"Σκέρτσο" του Νίκου Κυριακίδη





Τα παιδιά που πεινάνε
Με την αγρύπνια τους χορταίνουν.
Λες τότε :
‘’Μπερδεύτηκαν τα πράγματα
Τα λουλούδια ανθίζουν αφύτευτα
Τα πόδια σαπίζουν στις κάλτσες’’
Πηγαίνουμε...
Αναβάλλουν τις αναχωρήσεις
Βαρομετρικά χαμηλά
Άλογα που μεταφέρουν άμφια
Ένα θαρρείς, με τα φτύματα των πικρών στομάτων
Παιχνιδιάρης θάνατος
Χιτώνες ζεστοί απ τον αργαλειό
Για το δικό μου πτώμα
Ρουμπινέδες που σαν γυρίσουν
Τρέχει νερό χρησιμοποιημένο
Γιατροί, πολλοί γιατροί.
Λαβίδες κρατούν
Άλλα μικρόζωα βάζουν
Άλλα τα βγάζουν
Αρμονικά, με τάξη.
Εγώ πάλι, δεν έχω τύψεις
Γιατί δεν έχω αναμνήσεις.
Η τιμωρός καταιγίδα που περίμενα..φήμη ήταν.
Δεν φοβούνται πια
 Τίποτε
Ιδίως τις πληγές της σάρκας
Δυνατότεροι κι απ τους σκύλους
-αυτοί φοβούνται τα περιστέρια-
...τα παιδιά σαν πεινάνε
παθαίνουν πια πονόδοντο
μόνα τους ,
την προηγούμενη.
Φτάσαμε...

( για όσους με οποιονδήποτε τρόπο πεινούν και γίνονται αντιπαθητικοί γι΄αυτό)



 Ευχαριστούμε το Νίκο Κυριακίδη που επέλεξε τον "Πολιτισμό" για το αδημοσίευτο -μέχρι σήμερα- ποίημά του...

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

« ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΦΩΚΙΔΑ …»







                               Υπογράφει
                                                                                                                    ο Γιώργος Καραχάλιος   
                                                                                                               Δημοσιογράφος – Φιλόλογος






Ιδιαίτερης σημασίας και ενδιαφέροντος χαρακτηρίστηκε η Ημερίδα, που έγινε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
Θέμα της Ημερίδας: «Το αρχαιολογικό έργο στη Φωκίδα (2010-2014)» με κύριο οργανωτή την Εφορεία Αρχαιοτήτων Φωκίδας.
Ήταν μια Ημερίδα, σκοπός της οποίας ήταν η παρουσίαση στο ευρύ κοινό των νέων πορισμάτων της αρχαιολογικής έρευνας και κατά συνέπεια η ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας για ζητήματα που αφορούν στην πολιτιστική κληρονομιά ως μοχλό πνευματικής ενδυνάμωσης, κοινωνικής εξωστρέφειας, αλλά και οικονομικής ανάπτυξης.
… Ήταν μια Ημερίδα που κατέδειξε, με τον πλέον σαφέστατο τρόπο, το σοβαρό και αξιόλογο αρχαιολογικό έργο,   που έχει επιτελεστεί, την τελευταία πενταετία, στη Φωκίδα υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση και σχεδιασμό της Διευθύντριας της Εφορίας Αρχαιοτήτων κ. Αθανασίας Ψάλτη και την αξιέπαινη συμβολή των συνεργατών της στον τομέα αυτό. 
… Μια συνεργασία που σκιαγραφείται από γνώση και εμπειρία και πάνω απ’ όλα από διάθεση, όρεξη, φαντασία, όνειρο και λογισμό.
… Μια συνεργασία και ένα θετικό αποτέλεσμα αρχαιολογικής δραστηριότητας που εκτός των άλλων καταδεικνύεται και από την πρωτιά που απέσπασε πρόσφατα το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών από πλευράς επισκεψιμότητας, με αύξηση 42,5%.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην παρουσίαση των νέων αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία έχουν απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα, αλλά και τα ΜΜΕ, ακόμη και σε διεθνές επίπεδο, όπως ο μυκηναϊκός τάφος της Άμφισσας και ο εντοπισμός του αρχαίου Ιππόδρομου του Δελφικού Μαντείου.

































  



                       Παράλληλα, προβλήθηκαν για πρώτη φορά αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία αλλάζουν τον αρχαιολογικό χάρτη της Φωκίδας. Και, ταυτόχρονα, προσφέρουν νέες δυνατότητες ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών, όπως:



·         η πρόσφατα ανασκαμμένη βασιλική των βυζαντινών χρόνων στην περιοχή του Χρισσού,
·         τα Νεώρια της Κίρρας και
·         ο καμαροσκεπής τάφος ρωμαϊκών χρόνων από τη Στρώμη, σε συσχέτιση και με τα αρχαιολογικά αντικείμενα (τάφοι – κτερίσματα) που ευρέθησαν, το 1970, στις αρχαιολογικές ανασκαφές στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας.




Τόσο ο τάφος της Στρώμης όσο και τα αρχαιολογικά αντικείμενα των παλαιότερων ανασκαφών του Μαυρολιθαρίου προσφέρουν πολύτιμες μαρτυρίες για το αρχαιολογικό παρελθόν της περιοχής και φωτίζουν άγνωστες έως σήμερα πτυχές της Ιστορίας της.
Άλλωστε, η Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φωκίδας κ. Αθανασία Ψάλτη έχει ήδη καταθέσει στο Υπουργείο Πολιτισμού (ΚΑΣ) πρόταση-εισήγηση, προκειμένου η ευρύτερη περιοχή Μαυρολιθαρίου-Στρώμης, να κηρυχθεί σε αρχαιολογικό χώρο (προστατευόμενη Ζώνη αρχαιολογικού ενδιαφέροντος), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για:
·         τον αμεσότερο έλεγχο της ευρύτερης περιοχής,
·         την έρευνα πεδίου σύμφωνα με την παλαιότερη και νεότερη ανασκαφή και
·         την αποτελεσματικότερη προστασία των αρχαιοτήτων καθώς και την τουριστική (και όχι μόνο) αξιοποίηση και ανάδειξη της περιοχής.









 


(Εσωτερική κάτοψη του τάφου πρώιμων χρόνων. Βρέθηκε στις παρυφές του λόφου Τσούκα).



Εξάλλου, Πολιτισμός και Τουρισμός είναι δύο αλληλένδετοι τομείς και κατ’ επέκταση δύο πυλώνες της Εθνικής Οικονομίας… δύο τομείς που προϋποθέτουν συνέργεια και συλλογικές δράσεις.
Ως εκ τούτου, καθίσταται ιδιαίτερα επιτακτική και αναγκαία η στήριξη του έργου της Αρχαιολογικής Εφορίας Φωκίδας και εκ μέρους των τοπικών φορέων τουρισμού, αλλά και των τοπικών αρχών.
Και τούτο, προκειμένου οι Δελφοί, το Δελφικό τοπίο και κατ’ επέκταση η Φωκίδα, να καταστεί σ’ έναν από του-ς πλέον ελκυστικούς τουριστικούς προορισμούς.
Και κάτι ακόμα :
Η Ημερίδα αυτή - εκτός από την ανάδειξη της συμβολής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φωκίδας στην προστασία και ανάδειξη των μνημείων, αλλά και του αξιόλογου ρόλου της στην τοπική κοινωνία, βρέθηκε στο… επίκεντρο της επικαιρότητας και για ακόμη ένα άλλο λόγο:
Έστειλε από τους Δελφούς, από τον ομφαλό της γης, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και προς πάσα κατεύθυνση, ένα βαρυσήμαντο – γιατί όχι – μήνυμα :
Το μήνυμα πως υπάρχει και η άλλη Ελλάδα. Η Ελλάδα της γνώσης. Η Ελλάδα των αρχαιολογικών θησαυρών. Η Ελλάδα της Ιστορίας. Η Ελλάδα του Πολιτισμού με όλες εκείνες τις διαχρονικές αξίες και ιδανικά.
Και για να ‘μαστε μέσα στο κλίμα των ημερών, μιλάμε για τις διαχρονικές εκείνες αξίες και ιδανικά που δεν τίθενται για συζήτηση σε κανένα τραπέζι διαπραγμάτευσης και δεν συνα-ποφασίζονται με καμιά κ. Λανγκάρτ, κανένα  κ. Σόϊμπλε και καμιά  κ. Άγγελα Μέρκελ…

  

















Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Αν πραγματικά μ’ αγαπάς, νοιάζεσαι για μένα – Μπουκάι


Όταν θέλω κάποιον, αντιλαμβάνομαι τη σημασία που έχει για μένα αυτό που κάνει, αυτό που του αρέσει ή αυτό που τον πονάει. Το σε θέλω σημαίνει, επομένως, νοιάζομαι ΓΙΑ σένα, και το σ΄αγαπώ σημαίνει: νοιάζομαι πάρα πολύ. Τόσο πολύ που καμιά φορά, όταν σ΄αγαπάω, βάζω το να είσαι εσύ καλά πάνω από άλλα πράγματα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά για μένα.
Αυτός ο ορισμός (ότι νοιάζομαι ΓΙΑ σένα) δεν μετατρέπει την αγάπη σε κάτι πολύ μεγάλο, ούτε όμως μειώνει την αξία της κάνοντάς την να φαίνεται μια ανοησία.
Θα οδηγήσει, για παράδειγμα, στην πλήρη συνειδητοποίηση δύο γεγονότων: δεν είναι αλήθεια ότι σ΄αγαπάνε εκείνοι που δεν νοιάζονται πολύ για τη ζωή σου, και δεν είναι αλήθεια ότι δεν σ΄αγαπάνε εκείνοι που ζουν εξαρτημένοι απ΄ότι σου συμβαίνει.
Επαναλαμβάνω : αν μ΄αγαπάς πραγματικά, νοιάζεσαι για μένα…!!!

ΦΑΙΔΡΑ

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Η αυτοβιογραφία του φωτός – του Γιώργου Γραμματικάκη

Γεννήθηκα πριν από αιώνες αιώνων, σε έναν Χώρο όπου δεν υπήρχε χώρος, και σε έναν Χρόνο όπου δεν υπήρχε χρόνος. Με έναν περίεργο ωστόσο τρόπο, αισθάνομαι ότι προϋπήρχα της γενέσεώς μου. Κι ενώ από τότε όλα έχουν αλλάξει, εγώ αισθάνομαι ότι τίποτε δεν αλλάζει. Η παρουσία μου μετρά το αιώνιο.
Δεν αξίζει άλλωστε να συζητεί κανείς για πράγματα -την γένεσή μου και την γένεση του Κόσμου-που προκαλούσαν ανέκαθεν διαμάχες. Αυτό που ενισχύει την αυτοπεποίθησή μου είναι ότι η παρουσία μου έμοιαζε πάντοτε πρωταρχική: στους μύθους ή σε ό,τι ονομάζεται επιστήμη, στα έργα των θνητών αλλά και στις θρησκείες, το φως έπαιζε πάντοτε ρόλο ιδιαίτερο. Κατά καιρούς, πολλοί διερωτήθηκαν για την φύση του, και άλλοι πάλι έμειναν απλώς στον θαυμασμό και στην αποδοχή. Είναι άλλωστε αλήθεια αναμφισβήτητη ότι το φως υμνήθηκε όσο τίποτε άλλο από καλλιτέχνες και ποιητές.
Εγώ, λοιπόν, που είμαι το παλαιότερο, το αρχέγονο φως, ήρθε η ώρα να μιλήσω λίγο για τον εαυτό μου. Δεν ξέρω για ποιον λόγο μού δημιουργήθηκε αυτή η ανάγκη. Ούτε τα γηρατειά -που αρέσκονται στις αναδρομές- έχουν νόημα για μένα, ούτε, όπως παραδέχθηκα ήδη, έχω παράπονο από την αναγνώριση και τις τιμές. Απλώς τα θαύματα και τα περίεργα, που μόνον εγώ γινότανε να ζήσω, θά 'θελα να τα μάθουν κι άλλοι. Αν, όσο προχωρεί η διήγησή μου, ανακαλύψω ότι υπάρχουν και άλλα κίνητρα -όπως συμβαίνει συχνά στις αυτοβιογραφίες- ορκίζομαι ότι δεν θα τα αποκρύψω. Αυτό άλλωστε επιβάλλει η διαφάνεια, που υπήρξε ανέκαθεν -ή, για την ακρίβεια, από κάποιο σημείο και πέρα-χαρακτηριστική του βίου μου.
Η διαφάνεια! Έθιξα άθελά μου μια κρίσιμη καμπή της αιώνιας διαδρομής μου, που θεωρείται δίκαια μεγάλης σημασίας. Πράγματι, 400.000 χρόνια από την γένεση του Σύμπαντος, παύει η αλληλεπίδρασή μου με την ύλη.
Αρχίζει τότε, όπως λένε, η εποχή της διαφάνειας. Σπεύδω, βέβαια, να τονίσω ότι, οσάκις αναφέρονται χρόνια ή χρονικές περίοδοι στην διήγησή μου, δεν έχει πολύ νόημα για μένα - διευκολύνει απλώς όσους ακούν. Από τότε πάντως που απελευθερώνομαι από τους δεσμούς μου με την ύλη, είμαι σε θέση να μεταφέρω εικόνες και γεγονότα του απώτατου παρελθόντος. Η εποχή της διαφάνειας σημαίνει για τους μεταγενεστέρους την αρχή της γνωριμίας τους με το πρώιμο Σύμπαν.
Μιχαήλ Άγγελος, ο διαχωρισµός του φωτός από την άβυσσο
Μιχαήλ Άγγελος, ο διαχωρισµός του φωτός από την άβυσσο
Ας βάλομε όμως τα πράγματα σε κάποια σειρά. Λέγεται ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπέρθερμη Μεγάλη Έκρηξη, πριν από 14 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια. Λέγεται επίσης ότι εγώ, το αρχέγονο φως, αποτελούσα τότε το κυρίαρχο συστατικό του Σύμπαντος, ενώ η ύλη ήταν μια αμελητέα πρόσμιξη. Δεν ξέρω λοιπόν σε ποιον οφείλεται η φράση «Εν αρχή ην το Φως». Να δηλώσω όμως, με κάθε ταπεινότητα, ότι δεν κρύβει και μεγάλη δόση υπερβολής.
Στο πρώιμο πάντως Σύμπαν, την ύλη συνιστούσαν τα θεμελιώδη της συστατικά. Κουάρκ, ηλεκτρόνια και άλλα βαρύτερα σωματίδια, που γρήγορα διασπάστηκαν. Υπήρχαν όμως και ισάριθμα σωματίδια αντιύλης. Στο σημερινό Σύμπαν, αντιύλη δεν φαίνεται να υπάρχει. Αφανίσθηκε τότε, κατά τις διαρκείς συγκρούσεις των σωματιδίων με τα αντισωματίδιά τους. Υπήρξα μάρτυρας στον τρελό αυτό χορό, στο θανάσιμο βαλς των σωματιδίων ύλης και αντιύλης. Επιβίωσε μόνον μια περίσσεια από σωματίδια ύλης, και κυρίως κουάρκ. Οι λόγοι της διακριτικής αυτής μεταχείρισης υπέρ της ύλης είναι γνωστοί στην επιστήμη. Εγώ όμως θεωρώ ότι, απλούστατα, «έπρεπε» να υπάρξει ύλη· και οι λόγοι θα φανούν αργότερα. Πολύ γρήγορα πάντως, όσα κουάρκ επιβίωσαν άρχισαν να ενώνονται ανά τρία μεταξύ τους και να σχηματίζουν πρωτόνια ή ουδέτερα νετρόνια. Αυτά συνθέτουν τους πυρήνες των ατόμων. Αξίζει μάλιστα να υπογραμμισθεί -και ας μην θεωρηθεί παρακαλώ εγωιστικό- ότι, από τότε, σε ένα πρωτόνιο ή ένα νετρόνιο αντιστοιχούν ένα δισεκατομμύριο φωτόνια! Έτσι, κατά την υπέρθερμη περίοδο των πρώτων εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων, η φωτεινή ενέργεια είναι πολύ μεγαλύτερη από την ενέργεια που περικλείεται στην ύλη. Το Σύμπαν διανύει μια περίοδο φωτοκρατίας.
Η πυρηνοσύνθεση πάντως δεν διαρκεί περισσότερο από 15 λεπτά· και σταματά στους απλούς πυρήνες του δευτερίου και του ήλιου. Θα εξηγήσω αργότερα -αν έχω ακόμη την διάθεση- ότι τα βαρύτερα στοιχεία, όπως είναι ο άνθρακας, ο μόλυβδος, ο χρυσός και τόσα άλλα, παράγονται σε κατακλυσμικές εκρήξεις αστεριών.
DeepAstronomy-FirstLightTheDarkAgeOfTheUniverse
Με κυρίευσε όμως η φλυαρία, και λησμόνησα να αναφερθώ σε ένα καθοριστικό γεγονός: ότι η Μεγάλη Έκρηξη, που δημιούργησε το σύμπαν, είχε ως συνέπεια την συνεχή και φρενιτιώδη διαστολή του. Από ένα ελάχιστο μέγεθος, που έμοιαζε με κοσμικό αυγό, το σύμπαν θα αποκτήσει γρήγορα ιλιγγιώδεις διαστάσεις. Μαζί, εξ άλλου, με την διαστολή αρχίζει και η πτώση της θερμοκρασίας του. Κάθε φορά που το μέγεθος του Σύμπαντος διπλασιάζεται, η θερμοκρασία του πέφτει στο μισό. Έτσι, εκατό δευτερόλεπτα μετά την Μεγάλη Έκρηξη -και ενώ αρχικά ήταν απίστευτα υψηλή- η θερμοκρασία του δεν υπερβαίνει το ένα δισεκατομμύριο βαθμούς. Η συνεχής αυτή ψύξη επηρεάζει άμεσα και την δική μου την συχνότητα, που από την ορατή περιοχή μετατοπίζεται στα ραδιοκύματα. Άλλο ωστόσο είναι το σημαντικό: ότι ακόμη και σήμερα, και ενώ έχουν περάσει 14 δισεκατομμύρια χρόνια από την εκρηκτική Αρχή του, το Σύμπαν εξακολουθεί πάντα να διαστέλλεται. Οι γαλαξίες υπερνικούν την βαρυτική έλξη και απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο με τεράστια ταχύτητα. Η απομάκρυνση αυτή προδίδεται από το ίδιο το φως των γαλαξιών -πόσο αποκαλυπτικός είναι πάντα ο ρόλος του φωτός!- και επιβεβαιώνει όσα έζησα από πρώτο χέρι: ότι η αρχή του παντός υπήρξε μια αδιανόητη Μεγάλη Έκρηξη, που με περίτεχνες διαδικασίες στον χώρο και στον χρόνο έπλασε τον κόσμο των ορατών και αοράτων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσοι με ακούν θα έχουν ήδη σοβαρές αμφιβολίες για την ειλικρίνεια - ή έστω την ακρίβεια της μνήμης μου. Έχω κι εγώ συνείδηση ότι η αφήγησή μου φαίνεται απίστευτη, και ότι θυμίζει λίγο παραμύθι. Το ίδιο όμως ισχύει και με ορισμένες ιστορίες της ζωής, ή τουλάχιστον με κάποιες κρυφές διαδρομές της. Όσο πάντως με αφορά, θέλω να βεβαιώσω ότι η αυτοβιογραφία μου στηρίζεται σε γεγονότα. Σε κάθε όμως αυτοβιογραφία -και μάλιστα συνοπτική-πολλά δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν, ενώ άλλα δεν επιτρέπεται εγώ να θίξω. Ως προς την λογική λοιπόν απορία, τί υπήρχε ή τί έγινε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη, θα περιορισθώ σε ό,τι απαντά η επιστήμη. Είναι, ισχυρίζεται εκείνη, μια απορία χωρίς νόημα. Ο χώρος και ο χρόνος δημιουργούνται ταυτόχρονα με την Μεγάλη Έκρηξη και δεν νοούνται ως αυθύπαρκτες οντότητες· ούτε λοιπόν το «πριν» υπάρχει. Ως προς το ακόμα βαθύτερο όμως ερώτημα, τί προκάλεσε την Μεγάλη Έκρηξη και ποιος υπήρξε ο σκοπός της, να μου επιτρέψετε να σιωπήσω. Όχι ότι δεν ξέρω. Η θέση μου ωστόσο είναι δύσκολη, και μερικά πράγματα δεν επιδέχονται καν μια υπαινικτική απάντηση.
Στο σημείο αυτό, κρίνω αναγκαίο να αναφερθώ στις δυνάμεις που επενεργούν στο πρώιμο Σύμπαν. Δεν θα επιμείνω στην δική μου μαρτυρία - που είναι φυσικά και η μόνη-, για να μην θεωρηθεί ότι με κατέχουν προκαταλήψεις ή μονομέρεια. Η γνώμη άλλωστε της επιστήμης, που είναι γνωστή με το όνομα «Ενιαία Θεωρία», εμφανίζει μεγάλη πειστικότητα. Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, η θεωρία αυτή προσπαθεί να περικλείσει σε ένα κοινό πλαίσιο τις δυνάμεις ή τα θεμελιώδη σωματίδια που είχαν καθοριστικό ρόλο κατά τις πρώτες στιγμές της δημιουργίας.
Στο σημερινό Σύμπαν, οι δυνάμεις αυτές -που ονομάζονται συχνά και αλληλεπιδράσεις- είναι μόνον τέσσερεις. Η πιο οικεία είναι η βαρύτητα, που κυριαρχεί στον μεγάκοσμο και καθορίζει τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων. Ενώ μάλιστα φαίνεται πολύ ισχυρή, είναι η ασθενέστερη από όλες. Μεγάλη αντίθετα ισχύ -δεν θα μπορούσε ασφαλώς να είναι αλλιώς- έχει εκείνη η δύναμη που συγκρατεί τα πρωτόνια και τα νετρόνια σφιχτά δεμένα στον πυρήνα. Σε αυτήν την «ισχυρή» δύναμη οφείλεται η σταθερότητα της ύλης. Η τρίτη αλληλεπίδραση, η ασθενής, έχει φαινομενικά αντίθετες προθέσεις: διασπά τους πυρήνες, προκαλώντας την ραδιενέργεια· και, γενικά, δεσπόζει στις πυρηνικές αντιδράσεις.
Αφησα τελευταία την ηλεκτρομαγνητική δύναμη, που συγκρατεί τα ηλεκτρόνια σε τροχιές γύρω από τον πυρήνα. Είναι δηλαδή ο συνεκτικός δεσμός των ατόμων. Στην δική της κυριαρχία υπάγονται επίσης τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, που εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων. Είναι απλώς η άλλη όψη του φωτός. Ηχεί ασφαλώς παράδοξο ότι το φως, εκτός από την σωματιδιακή του υπόσταση, έχει και ιδιότητες κυμάτων. Αυτή είναι όμως η βαθύτερή μας φύση, κι αυτή οδήγησε κάποια στιγμή στην ανακάλυψή μου. Ας σημειωθεί ότι η δυϊκή φύση δεν είναι από ό,τι φαίνεται ασυνήθιστη, και πολλοί εκδηλώνουν μια άγνωστη πλευρά του εαυτού τους όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Οι τέσσερεις λοιπόν αλληλεπιδράσεις ξεκινούν από τον μικρόκοσμο της ύλης και απλώνονται σαν ένας τεράστιος ιστός σε όλη την έκταση του Σύμπαντος. Ο ιστός αυτός είναι εξαιρετικά πυκνός στις ατομικές διαστάσεις. Εκεί, με λεπτά και ισχυρότατα νήματα, διαπλέκονται οι τρεις αλληλεπιδράσεις. Η βαρύτητα αφήνεται να δεσπόζει μόνη της στον μεγάκοσμο. Δεν είναι συνεπώς περίεργο ότι αποτελεί την κινητήρια δύναμη στον σχηματισμό των γαλαξιών και των αστέρων.
Απομένει τώρα να διευκρινισθεί αν οι ίδιες δυνάμεις ήσαν παρούσες και στο πρώιμο Σύμπαν. Η γνώμη της επιστήμης είναι κατηγορηματική, και επιβεβαιώνει την δική μου μαρτυρία. Έτσι, στις ακραίες συνθήκες ενέργειας και θερμοκρασίας που κυριαρχούσαν τότε, οι τέσσερεις αλληλεπιδράσεις ήσαν ενοποιημένες. Μία ενιαία μορφή δυνάμεως έχει λοιπόν την ευθύνη για τις πρώτες στιγμές της κοσμογονίας. Παραδέχομαι ωστόσο ότι, αφού σαφής διάκριση του χρόνου και του χώρου δεν υπήρχε, και οι δικές μου αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο είναι μάλλον θολές.
Η περίοδος αυτή, που χαρακτηρίζεται από μία και ενιαία δύναμη, διαρκεί απειροελάχιστα. Η βαρύτητα γρήγορα αποχωρίζεται από τις τρεις άλλες δυνάμεις, που, εκείνες, παραμένουν ενοποιημένες. Το κοσμικό ρευστό αποτελείται από κουάρκ, λεπτόνια, νετρίνα και από τα αντισωματίδιά τους' και φυσικά από τα πανταχού παρόντα δικά μου φωτόνια. Οι αλληλεπιδράσεις είναι φρενιτιώδεις. Σε λίγο και η ισχυρή δύναμη αποχωρίζεται από τις άλλες. Είναι η εποχή που εξαφανίζεται η αντιύλη. Όσα κουάρκ δεν θυσιάζονται στις καταστροφικές συγκρούσεις με τα αντικουάρκ θα συνθέσουν, έπειτα από πολύπλοκες διαδικασίες, την ύλη που συγκροτεί τα άστρα και τους πλανήτες.
Το Σύμπαν όμως δεν παύει να διαστέλλεται και να ψύχεται. Κάποια στιγμή, όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, επέρχεται και ο τελευταίος, πικρός αποχωρισμός: η ασθενής δύναμη διαχωρίζεται από την ηλεκτρομαγνητική. Οι τέσσερις δυνάμεις είναι πια διακριτές, και η κάθε μια αναλαμβάνει τον ειδικό της ρόλο στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, δεν έχει περάσει ούτε καν ένα δευτερόλεπτο από την Μεγάλη Έκρηξη. Ωστόσο, υπάρχουν ήδη όλα τα απαραίτητα στοιχεία του κοσμικού δράματος, που στο εξής θα εξελίσσεται αιώνες και αιώνες. Υπάρχουν τα πρωτόνια, τα νετρόνια και τα ηλεκτρόνια, όπως επίσης και οι τέσσερις βασικές αλληλεπιδράσεις. Το σκηνικό του δράματος -ο χώρος και ο χρόνος- είχε δημιουργηθεί ταυτόχρονα με την απαρχή του.
Grammatikakis
Από το βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάκη «Συνομιλίες με το Φως»
Το 2015 έχει ανακηρυχθεί «Διεθνές Ετος του Φωτός» από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, σε μια απόφαση που έσπευσαν να «υιοθετήσουν» επιστημονικές ενώσεις από όλον τον κόσμο προγραμματίζοντας εκδηλώσεις για να αναδείξουν τις επιστήμες και τις τεχνολογίες που σχετίζονται με το φως. Επίσης εφέτος έχουμε μια σημαντική επέτειο: συμπληρώνονται 100 χρόνια - ένας ολόκληρος αιώνας - από τότε που ο Αλμπερτ Αϊνστάιν παρουσίασε τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας στο δύσπιστο επιστημονικό κοινό της εποχής του
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com