Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

...Στον καθηγητή ΔΗΜ. ΜΑΡΩΝΙΤΗ

Υπογράφει 
ο Γιώργος Καραχάλιος
Δημοσιογράφος- Φιλόλογος










..." H Oδύσσεια είναι έργο αγαπησιάρικο" είχε πει ..."Αντίθετα η Ιλιάδα είναι ακατάδεκτη. Δε δέχεται τα χάδια μας"

 Και πριν λίγους μήνες είχε επισημάνει στο συγγραφέα Χρήστο Αγγελάκο:

"...H Αριστερά ήτανε κι αυτή ένα κομμάτι της Ιστορίας που φαίνεται ότι άρχισε, όπως άρχισε, στράβωσε όπως στράβωσε...Και σήμερα τινάχτηκε στον αέρα απ αυτούς που τους χρειάζεται να στιγματιστούν ως εγκληματίες..."


Αυτός ήταν ο Δημήτρης Μαρωνίτης που έφυγε σήμερα το πρωί από κοντά μας...Ο φιλόλογος, ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, ο καθηγητής της Φιλοσοφικής, ο μεταφραστής της Οδύσσειας και της Ιλιάδας και άλλως αρχαίων κειμένων, ο δοκιμιογράφος, ο επί τέσσερις δεκαετίες αρθρογράφος, ο αρχιτέκτονας του προγράμματος "Αρχαιογνωσία και αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση, ο γενικός διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής γλώσσας, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας, ο καθηγητής που αρθρογράφησε (και όχι μόνον) για το Δ. Σολωμό, τον Κ.Π. Καβάφη, το Γ.Σεφέρη, τον Οδ. Ελύτη, το Γιάννη Ρίτσο, τον Τίτο Πατρίκιο...Ο επαναστάτης, ο αντιστασιακός, ο συγγραφέας της  "Μαύρης Γαλήνης" (...ένα κείμενο που γράφτηκε μέσα στο κελί της Χούντας, πάνω σε φθαρμένες χαρτοπετσέτες, όταν κατάφερε να βρει ένα μολύβι...)






Ευτύχησα να τον έχω καθηγητή στα φοιτητικά μου χρόνια...Θαύμασα τις γνώσεις του, την πολυμάθειά του, τις εμπειρίες του, τη μεθοδικότητά του, την εργατικότητά του, την φιλομάθεια, το χαρακτήρα του, το ήθος του, τον ανθρωπισμό του..


Γνώρισα, από κοντά, τον καθηγητή, τον δάσκαλο, τον άνθρωπο, το φίλο...Μαζί με τα άλλα ..."πανεπιστημιακά και πνευματικά τέρατα και θηρία" της τότε εποχής στη Φιλοσοφική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης: το Ι. Κακριδή, το Μ. Ανδρόνικο, τον Αναστ. Μέγα, το Γ.Π.Σαββίδη, τον Αγαπ. Τσοπανάκη, το Στ. Καψωμένο, το Ν. Κονομή, το Δημ. Λυπουρλή, τον Κων, Γρόλιο, το Γρηγ. Σηφάλη, τον Ευδ. Τσολάκη, την Αλκη Κυριακίδου- Νέστορος,,,

Στο Δημήτρη Μαρωνίτη ωστόσο χρωστάω πολλά!!1... Χρωστάω την αγάπη μου και τις γνώσεις μου (αν έχω) στη νεοελληνική ποίηση, στο συλλογισμό, στην κριτική ματιά και άποψη, στην αρμονική σύνθεση των αντιθέσεων...

Όπως εξάλλου χρωστάω πολλά και στην αγαπημένη του κόρη Εριφύλη...Την Εριφύλη που μέσα από το διαδίκτυο ανήγγειλε το θάνατο του πατέρα της...


Χρωστάω στην Εριφύλη τη συναδελφική της φιλία και την πολύχρονη αγαστή και αποδοτική συνεργασία που είχα μαζί της: μια γυναίκα, έναν ιδιαιτέρως σημαντικό άνθρωπο, μια γυναίκα του πνεύματος, του λόγου του δουλεμένου, της κριτικής δημοσιογραφικής ματιάς: "πιστό, εν πολλοίς, αντίγραφο του πατέρα της"



"Καλό σου ταξίδι", σεβαστέ δάσκαλε, ακριβέ μου καθηγητή, αγαπημένε μας Μίμη...


"Μην ξεχαστείς και πράξεις όπως άλλοι...Μην κοιταχτείς και νοιώσεις, όπως άλλοι...Στο αντικαθρέφτισμα ψυχής...Εκεί να πας...Εκεί που οι άνθρωποι δεν συγχωρούν γιατί ποτέ δεν έβλαψαν και ποτέ δεν λαβώθηκαν...Εκεί...Στις παρυφές της πιο τρελής κορφής...Εκεί, το αιώνιο ραντεβού των φίλων..."




Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Ο Κτηνίατρος Απόστολος Μιχόπουλος μιλά για την...διδακτική του πορεία σε Βοηθούς Κτηνιάτρων Ζώων Συντροφιάς...

Συνέντευξη στο blog ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ




  • Κύριε Μιχόπουλε, ασχοληθήκατε φέτος με τη διδασκαλία μιας ειδικότητας που ως τώρα δεν γνωρίζαμε οτι υπήρχε, ενώ στο εξωτερικό βρίσκεται σχεδόν σε κάθε πανεπιστήμιο. . Μιλήστε μας για αυτό


Είναι μια νέα ειδικότητα που πρωτοπόροι την φέραμε στην Ελλάδα με αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα από Κολλέγιο της Βρετανίας  έχοντας ξεκινήσει τα μαθήματα των νέων σπουδαστών το 2015.
Ήδη έχουν αποφοιτήσει πάνω από 60 σπουδαστές. Το ευχάριστο είναι ότι ακόμα και πριν την τυπική ολοκλήρωση της αποφοιτήσεως, παρά τη δύσκολη  οικονομική συγκυρία που διέρχεται η χώρα μας, οι νέοι απόφοιτοι βρήκαν εργασία ως Βοηθοί Κτηνιάτρων σε κτηνιατρικές κλινικές και κτηνιατρεία.
Τα μαθήματα γίνονται σε αδειοδοτημένες αίθουσες που διαθέτουν πλήρη  εξοπλισμό κατάλληλο για τη διδασκαλία. Η ύλη των μαθημάτων, μεταξύ των άλλων,  περικλείει βασικές αρχές ανατομίας και φυσιολογίας ζώων συντροφιάς, παρασιτικά και λοιμώδη νοσήματα, παθολογία, δημόσια υγεία, ζωοανθρωπονόσους  και πρόληψη αυτών, τεχνικές κτηνιατρικού εργαστηρίου και χειρισμό μηχανημάτων όπως Monitors, ακτινολογικά, καρδιογράφους, υπερήχους και άλλα της σύγχρονης κτηνιατρικής, πάντα υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση εμπείρων κτηνιάτρων. Επίσης διδάσκονται αρχές φαρμακολογίας, τοξικολογία, ονοματολογία και χρήση ιατρικών εργαλείων, βοήθεια στο χειρουργείο και επείγοντα περιστατικά, αρχές marketing κτηνιατρείου, διατροφή ζώων συντροφιάς, κλινική νοσηλεία, όπως και φυλές  σκύλων και γατών.
Τέλος ακολουθεί πρακτική άσκηση σε κτηνιατρικές κλινικές και κτηνιατρεία υπό την καθοδήγηση των άξιων κτηνιάτρων που επί σειρά ετών προσφέρουν ιατρική περίθαλψη σε ζώα συντροφιάς.

  • Θεωρείτε οτι υπάρχει νομοθετικό κενό? τι θα προτείνατε?
Σαφώς και υπάρχει. Προτείνω το σύστημα της Μεγάλης Βρετανίας, της Αυστραλίας , της Αμερικής και του Καναδά, δηλαδή οι σπουδαστές αυτοί να δίνουν εξετάσεις προφορικές, γραπτές και πρακτικές σε επιτροπή επιστημόνων Κτηνιάτρων που θα ορίζει ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος ή η Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρία, ή αμφότεροι οι φορείς συνεργαζόμενοι μεταξύ τους. Συγκεκριμένα, μπορεί η Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρία να αναλάβει το κομμάτι των εξετάσεων και στη συνέχεια ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος να αδειοδοτεί τον επιτυχόντα στις εξετάσεις  Βοηθό Κτηνιάτρου .  


  • Εσείς διδάσκετε δια ζώσης, μέσα σε τάξη και όχι μέσω e learning. πόσο σημαντικό είναι αυτό για τους μαθητές?
Ηλίου φαεινότερον. Αυταπόδεικτον τυγχάνει ότι η εκ του σύνεγγυς και η δια ζώσης διδαχή γνώσεων και δη επιστημονικών είναι ο καλύτερος τρόπος να ενστερνιστεί ο νέος σπουδαστής το μεγαλείο της Κτηνιατρικής Επιστήμης. Προς τούτο, θεωρήσαμε αναγκαίο και γι αυτό προέβημεν στην αναγκαία πρακτική άσκηση των σπουδαστών μας σε έμπειρα και οργανωμένα κτηνιατρεία και μεγάλες κτηνιατρικές κλινικές, εις τρόπον ώστε να γίνουν οι σπουδαστές μας ικανοί Βοηθοί Κτηνιάτρων στην πράξη και όχι στη θεωρία και μόνον! Όλοι γνωρίζουμε ότι η θεωρία απέχει παρασάγγας από την πράξη! 
Εδώ αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας μας, φέραμε το  νέο σπουδαστή κοντά στον έμπειρο κτηνίατρο της κλινικής πράξης να του διδάξει όσα διαπίστωσε «ιδιοις όμμασι»  ότι πρέπει να κατέχει ο βοηθός του. Ευτυχώς πλέον, με αυτό το εγχείρημα, ο Κτηνίατρος της κλινικής πράξης ξεφεύγει από την βάσανο να εκπαιδεύει τον ανειδίκευτο, ικανό ή όχι, που θα αποδειχτεί στο μέλλον, από δω του παράγουμε ετοιμοπόλεμο Βοηθό Κτηνιάτρου να εργαστεί πλάι του εξειδικευμένα , υπό την καθοδήγησή του, άρα τον βοηθούμε στο ιατρικό του έργο.  Εν τέλει, ο μεγάλος κερδισμένος είναι τα ζώα συντροφιάς, ο σκύλος μας και η γάτα μας…



  • Τελικά Βοηθός Κτηνιάτρου γεννιέσαι ή γίνεσαι?
Οπωσδήποτε πρέπει να το έχεις και «μέσα σου», να έχεις γεννηθεί φιλόζωος αλλά και άνθρωπος της πράξης. Να αγαπάς αλλά να μην λυπάσαι ,για να μπορείς να ασκείς ευθυτενώς το επάγγελμά του Βοηθού Κτηνιάτρου. Να νοιώθεις ότι στο χειρουργείο είσαι ο στρατιώτης της πρώτης γραμμής, άρα πρέπει να είσαι έτοιμος και σε πλήρη άμυνα να πολεμήσεις τυχόν κακές στιγμές εν ώρα χειρουργείου και από αυτή τη μάχη να θες να βγαίνεις πάντα νικητής. Γιατί μέση λύση δεν υπάρχει.

Κι όπως ο στρατιώτης εκπαιδεύεται πριν τον πόλεμο, έτσι και ο Βοηθός πρέπει να εκπαιδεύεται πριν το χειρουργείο και όχι πάνω στο χειρουργείο. Γι αυτό προσφέρουμε τις απαραίτητες γνώσεις  σε άτομα που «θέλουν» να μπορούν...


  • Η οικονομική κρίση πλήττει σήμερα όλους τους κλάδους. Γιατί ένα νέο παιδί σήμερα να προτιμήσει  να ακολουθήσει την ειδικότητα του Βοηθού Κτηνιάτρου?

Γιατί είναι μια ειδικότητα πολυσχιδής ,με πολλά θέλω και περισσότερα μπορώ, που  φέρνει τον Βοηθό να εργαστεί μεσα στον κόσμο των ζώων και να προοδεύσει. Μεσα από αυτή την πορεία του θα επέλθει και η προσωπική προκοπή του, δύναται να ανελιχτεί να μετεκπαιδευτεί και να εξειδικευτεί σε ζώα συντροφιάς, σε εξωτικά, σε ιπποειδή.

Σας τονίζω το εντυπωσιακό πρωτόγνωρο μήνυμα που πήρα μόλις μπήκα για πρώτη φορά στην αίθουσα διδασκαλίας. Η αναγνωριστική πτήση μου κατέγραψε, εντός αυτής, σπουδαστές όλων των ηλικιών και όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, απόφοιτους πανεπιστημίων με μεταπτυχιακά, πολλούς και περισσότερους φοιτητές ΑΕΙ και ΤΕΙ. ΔΗΛΑΔΉ αντάμωσα συνειδητοποιημένα άτομα που ήξεραν τι ζητούσαν για την επαγγελματική τους πορεία στο μέλλον.

 Αυτό μου έδωσε μεγαλύτερη ώθηση ψυχής και δύναμης να ανταπεξέλθω στη δική μου προσπάθεια να τους διδάξω τα περισσότερα, τα καλύτερα, τα ουσιαστικότερα. Συνυφασμένος με τα καλύτερα, τα τελευταία 30 χρόνια που ασκώ την Κτηνιατρική στην πράξη, πάντα θέλω να προσφέρω υψηλές υπηρεσίες και περί αυτού μοχθώ και μάχομαι. 


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Σημείωση:


Πριν  χρόνια, το Μάρτη του 2013, ο Κτηνίατρος αρθρογράφησε περιγράφοντας την τότε διδακτική του εμπειρία:







Ένα πρωί έγινα δάσκαλος... (κτηνιατρική ιστορία)


Μ’ ένα CD στα χέρια και μια αγκαλιά DONUTS γλυκά, που ΄χα ΄γοράσει ψες βράδυ αργά, για να ‘ναι φρέσκα, ξεκίνησα πρωί-πρωί σχεδόν χάραμα για το 92ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Κόσμου. Γειτονιά ανέκαθεν υποβαθμισμένη, σκέφτηκα. Πόσο μάλλον σήμερα! Θα βρίθει από αλλοδαπούς που διψάνε για μόρφωση κι ένα πιάτο φαγητό.

Οδός «Φωτομάρα», αγωνιστής του ’21 απ την Πάργα που πελέκησε τους Τούρκους σε Πάργα, Μεσολόγγι, Καρπενήσι, Ναύπλιο, ουλούθε…

Στο νούμερο «60» το σχολειό, λες κι είν΄ σημαδιακό για το πότε γεννήθηκε.

Φτάνοντας το γωνιακό παμπάλαιο κτήριο, δήλωνε την ηλικία του απ το ξεθωριασμένο γκριζοκίτρινο χρώμα. Θες δε θες αυτό ήταν το σχολείο. Δεν σου ΄μενε περιθώριο αμφισβήτησης. Λίγα δέντρα και πολλά κάγκελα ψιλόλιγνα. Σκέτη φυλακή. Μ΄ αθώες ψυχούλες μέσα. Ρωτάω την δασκάλα: 

«Ελληνόπουλα έχει εδώ?» Κι απαντά, μ αναστεναγμό: « Τριάντα - εβδομήντα, κύριε και πολλά λέω… Σε δέκα χρόνια θα τα δείχνουμε με το δάχτυλο».

Είδος προς εξαφάνιση, λέω από μέσα μου! Σαν την καρέτα-καρέτα. Γι΄ αμφότερα, χελώνα και παιδιά, ο Έλληνας έχει αναλάβει εργολαβικά την εξαφάνισή τους. Σα να μισεί τον εαυτό του και το μέλλον του. Αφού δεν γεννάει ο ίδιος, δεν αφήνει ήσυχη μήτε τη χελώνα να γεννήσει στην αμμουδιά τ΄ αβγά της. Ζήλια, μίσος ή αυτοκαταστροφή? Ψυχοσύνθεση άξια μελέτης και εξερεύνησης. Έστω! Με τα πολλά, βρέθηκε κι ο σκονισμένος εξοπλισμός, ένα laptop κι ο προτζέκτορας, για να πω λίγα λόγια σχετικά με «ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ».

Η αίθουσα υπόγεια, ανήλια με τη μυρουδιά της μούχλας στον αέρα, μ΄ αντίθετα βλέμματα στραμμένα στο Θεό γεμάτα ήλιο, ομορφιά κι αρώματα. Νιώθεις σίγουρος ότι αυτά τα παιδιά αξίζουν της προσοχής σου, γιατί θέλουν να μάθουν.

Ήσαντε εβδομήντα, ανυπολόγιστα απ τα πριν στη δική μου κούτρα.
Με τη σειρά τους ένα-ένα, δεν σπρώχνονταν…
Μ΄ ευγένεια κι ευχαριστώ στα χείλη…

Μα πιο άξια θαυμασμού η ψελλισμένη φράση: « Δε πειράζει καλέ κύριε που εμείς δε πήραμε donuts. Δε θέλαμε…» έλεξαν, για να μη δείξουν το παιδικό παράπονο να ξεχειλίζει…

Ήθος, αρχές κι αξίες κουβαλημένες απ το σπίτι… Όλα έξυπνα κι αλλοδαπά να βάζουν κάτω τα δικά μας. Γιατί, έχει φυτρώσει σε στομάχι και μυαλό «η πείνα» μέσα τους.

Μια βαθιά υπόσχεση έδωκα μέσα μου. Θα ξαναπάω είπα. Μόνο και μόνο για να μοιράσω λίγα γλυκά ψωμιά με σοκολάτα, αυτά τα donuts της γενιάς μου. Πλέον σ όλα τα παιδιά, γιατί το παράπονο στα χείλη τους, με κόβει ζωντανό…. Στο σχολειό αυτό, που τα παιδιά διδάσκουν ήθος και καρτερία για ένα καλύτερο μέλλον.

Πιστέψτε με , τους αξίζει!!!


Ευχαριστώ την Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρεία, την Πρόεδρο κ. Λουκάκη Κατερίνα, τον Δήμο Αθηναίων, τον συνάδελφο φίλο και Αντιδήμαρχο Άγγελο Αντωνόπουλο, που ο καθένας με το λιθαράκι του δημιούργησε το Πρόγραμμα Ενημέρωσης των Μαθητών από Εθελοντές Κτηνιάτρους με θέμα "Τη Φύση και τα Ζώα". Συγκλονιστική η εμπειρία μου!!! Τους αφιερώνω το παραπάνω κείμενο.




Απόστολος Μιχόπουλος, Κτηνίατρος

ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ 20
ΓΛΥΦΑΔΑ


ΤΟ SITE TΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ http://apostolosmichopoulos.weebly.com/