Στους ουρανούς θα ακούγεται … το βιολί του !..

«Έφυγε»  ο σημαντικότερος έλληνας δεξιοτέχνης

Γιώργος  Κόρος

Υπογράφει ο Γιώργος Καραχάλιος

              Δημοσιογράφος - Φιλόλογος

… «Γειά σου Κόρο μου, με το βιολί σου»,

ήταν η φράση που αυθόρμητα και αβίαστα έβγαινε από τα χείλη του κόσμου που τον αγάπησε, χόρεψε και διασκέδασε με τα τραγούδια του … Και ιδιαίτερα από τα χείλη όσων συνεργάστηκαν μαζί του :  του Γιώργου Παπασιδέρη, του Στέλιου Καζαντζίδη, της Γιώτας Λύδιας, του Πάνου Γαβαλά, του Γιώργου Νταλάρα, της Χαρούλας Αλεξίου, της Γλυκερίας, της Ελένης Βιτάλη και τόσων άλλων.

Τον πρωτογνώρισα πριν από εικοσιπέντε χρόνια στα πλατώ της ΕΡΤ, αλλά και στα στούντιο της Κολούμπια, στον Περισσό… Σεμνός, έντιμος, κοινωνικός, εργασιομανής, αλλά και  τελειομανής, έγραψε περισσότερα από 1200 τραγούδια, με πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους …

Δεν ήταν λίγες οι φορές που ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμά μας να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις και σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα – αφιερώματα.  Και συμμετείχε με αξιόλογη προθυμία, διάθεση και πάθος και ιδιαίτερα χωρίς κανένα οικονομικό αντάλλαγμα !..  Άλλες εποχές, άλλα ήθη, άλλες πρακτικές …

Κάποτε, σε μια ανύποπτη στιγμή – σ’ ένα τηλεοπτικό γύρισμα – το 1989, μας είχε εκμυστηρευτεί:

« Έχω κάνει ανθρώπους να κλάψουν με το βιολί… Με σταματούν στο δρόμο γνωστοί και άγνωστοι, άντρες και γυναίκες, και με τα λόγια τους γεμίζουν την καρδιά μου, δίνοντας μου θάρρος για νέους πειραματισμούς… Αλλά δυστυχώς τα νιάτα μας, οι νέοι μας, είναι σήμερα αποκομμένοι από την ελληνική παραδοσιακή μουσική και τα όργανά της. Πρέπει να παντρέψουν τη γνώση τους με τη φαντασία, το λογισμό τους και το νεανικό πάθος»

Ακόμα και στην τελευταία δεκαετία της ζωής του δε δίσταζε να μεταφέρει, με τις δοξαριές του, στο βιολί του το κλάμα και το παράπονο των συνανθρώπων του…  Αλλά – γιατί όχι – και το παράπονο το δικό του, που – όπως ο ίδιος μας έλεγε – δεν του είπαν ποτέ να εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής.

… Έφυγε λοιπόν ο δεξιοτέχνης του βιολιού, σε ηλικία 91 ετών … Σίγησε το βιολί του, ορφάνεψαν τα τραγούδια του, μεγάλη η απώλεια για την ελληνική παραδοσιακή μουσική, δυσαναπλήρωτο το κενό στο «μουσικό γίγνεσθαι» της πατρίδας μας, καθώς «έκλεισε» ένα μεγάλο κεφάλαιό του.

Ας ευχηθούμε, ωστόσο οι νέοι μουσικοί και τραγουδοποιοί που δίδαξε, βοήθησε αλλά και ανέδειξε να συνεχίσουν το έργο του, που αποτελεί για τον τόπο μας μια πολιτιστική κληρονομιά ανυπολόγιστης αξίας!..