ΒΡΑΔΙΑ ΝΙΚΟΥ ΓΟΥΝΑΡΗ

Κηποθέατρο Παπάγου 6 Ιουλίου 2011 στις 9 το βράδυ

Μία βραδιά αφιερωμένη στον ωραιότερο τροβαδούρο που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα, τον Νίκο Γούναρη. Μία ολοκληρωμένη μορφή καλλιτέχνη που στο κύτταρό του έφερνε μνήμες αιώνων που τους μεταλαμπάδευε σε τέχνη.

Ο Δαυίδ Ναχμίας στο πιάνο και ο Θάνος Πολύδωρας στο τραγούδι, ετοίμασαν μία απέριττη βραδιά με 50 υπέροχα τραγούδια που συντάραξαν την εποχή που γράφτηκαν και έμειναν για πάντα στον Ελληνικό αιθέρα για να τα κληρονομεί κάθε ευαίσθητη ψυχή που τα χρειάζεται. Γλυκά μου μάτια, Τρία χρόνια περάσανε, Ένα βράδυ πού 'βρεχε, Τώρα που σε γνώρισα, Ήρθες και άλλαξες το παν, Μη σε τρομάζουν τα γκρίζα μαλλιά, ατελείωτη η λίστα των τραγουδιών που θα παρελάσουν, ατέλειωτο και το άρωμα Ελλάδας που αναδύεται μέσα απ' το βελούδινο τραγούδι του Νίκου Γούναρη.

Τέσσερις ‘Ελληνες και τέσσερις Αυστριακοί μουσικοί σε τέσσερις συναυλίες

Μουσικές διαδρομές 13 -18 Ιουλίου ’11
«Αφετηρία: Βιέννη, Προορισμός: Επτάνησα»
Ένα κουαρτέτο διακεκριμένων σολίστ από τη Βιέννη, οι “Wiener Solisten”, θα συμπράξουν για πρώτη φορά με Έλληνες μουσικούς σε τέσσερις συναυλίες-μουσικές διαδρομές που συνδυάζουν λόγο και μουσική, φέτος το καλοκαίρι από 13 έως και 18 Ιουλίου, ερμηνεύοντας μεγαλειώδη έργα των Haydn, Mozart, Mendelssohn, Mahler, Richard Strauss, αλλά και των δικών μας Γεωργίου και Ναπολέοντα Λαμπελέτ, Σαμάρα και Καμηλιέρη. Η μουσική θα εναλλάσσεται με κείμενα βασισμένα στη ζωή των μεγάλων αυτών συνθετών, μέσα από τα οποία θα διαγράφεται παράλληλα η εποχή τους.
Οι τρεις από τις τέσσερις συναυλίες, τιτλοφορούνται «Από τον Mozart στον Mahler...»  
«Η μουσική δεν πρέπει να πονάει το αυτί αλλά να το γοητεύει. Μόνο έτσι, παραμένει πάντα μουσική», έλεγε ο Mozart. Έργα σαγηνευτικά, όπως το μοναδικό κουαρτέτο με πιάνο του Gustav Mahler, ρομαντικές μελωδίες του Richard Strauss, ανάμεσά τους το Τραγουδάκι της αγάπης, αλλά και ο ζωηρός  Αραβικός χορός, εμπνευσμένος από ένα ταξίδι του από την Ελλάδα στην Αίγυπτο, το διασημότερο κουαρτέτο του Mozart, το νο 19, Ντο μείζονα, το επονομαζόμενο και Dissonanzen, έργο που ο συνθέτης αφιέρωσε στον Haydn,  αλλά και έργα των Haydn, Dvořák και Mendelssohn, εναλλάσσονται με τη δραματοποιημένη αφήγηση της Μάγδας Μαυρογιάννη, μέσα από την οποία ξεδιπλώνονται πτυχές της ζωής των μεγάλων συνθετών σε σχέση με την εποχή τους.
Η τέταρτη συναυλία, με τίτλο «Σίσσυ – Φύλλα ημερολογίου» θα δοθεί στο Αχίλλειο, στην Κέρκυρα, το οποίο ειναι στενά συνδεδεμένο με την Αυστριακή ιστορία, χάρη στην Αυτοκράτειρα Ελισάβετ.
Πρόκειται για ένα μουσικο-θεατρικό αναλόγιο εμπνευσμένο από τη ζωή της θλιμμένης πριγκίπισσας Σίσσυ και βασισμένο στο έργο «Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ» του λογοτέχνη, μεγάλου ανανεωτή του ελληνικού θεάτρου, και περιηγητή Κωνσταντίνου Χριστομάνου. Έργα Αυστριακών κλασικών διαδέχονται έργα Επτανήσιων συνθετών που αντιμετώπισαν το πρόβλημα της Εθνικής Μουσικής με θάρρος και χωρίς προλήψεις, σε μια εποχή που η αντίληψη περί τέχνης στην Ελλάδα ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τα συμβαίνοντα "ἐν Ἑσπερίᾳ "...
Αναλυτικά οι 4 συναυλίες οργανώνονται ως εξής :
Σταθμός πρώτος – Γρεβενά, Τετάρτη 13 Ιουλίου, ώρα 21.15
Κέντρο Πολιτισμού Δήμου Γρεβενών
Με την υποστήριξη της ΔΕΚΕΓ και του Δήμου Γρεβενών
«Από τον Mozart στον Mahler...»
Wiener Solisten
Édua Amarilla Zádory και Verena Stourzh, βιολί
Manuel Hofer, βιόλα και Jörg Ulrich Krah, τσέλο
 
Αλεξάνδρα Νομίδου, πιάνο / Μάγδα Μαυρογιάννη, κείμενα/αφήγηση
 
Σταθμός δεύτερος – Ιωάννινα, Πέμπτη 14 Ιουλίου, ώρα 21.15
Καμάρες Ιτς Καλέ, Κάστρο Ιωαννίνων
Υπό την αιγίδα του Πνευματικού Κεντρου Δήμου Ιωαννίνων & με την υποστήριξη του Ιδρύματος Κάτσαρη
«Από τον Mozart στον Mahler...»
Wiener Solisten
Édua Amarilla Zádory και Verena Stourzh, βιολί
Manuel Hofer, βιόλα και Jörg Ulrich Krah, τσέλο
 
Αλεξάνδρα Νομίδου, πιάνο / Μάγδα Μαυρογιάννη, κείμενα/αφήγηση
 
Σταθμός τρίτος – Αχίλλειο, Κέρκυρα, Σάββατο 16 Ιουλίου, ώρα 21:15 
Με την υποστήριξη του Δήμου Κέρκυρας και του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Κέρκυρας
«Σίσσυ – Φύλλα ημερολογίου»
Wiener Solisten
Édua Amarilla Zádory και Verena Stourzh, βιολί
Manuel Hofer, βιόλα και Jörg Ulrich Krah, τσέλο
 
Χριστίνα Γιανακοπούλου, σοπράνο / Δημήτρης Γιάκας, πιάνο
Μάγδα Μαυρογιάννη, κείμενα/αφήγηση
 
Σταθμός τέταρτος – Ζάκυνθος, Δευτέρα 18 Ιουλίου, ώρα 21.15
Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Δερματούσας (Τραγάκι Ζακύνθου)
στο πλαίσιο του Ιονίου Φεστιβάλ κλασικής μουσικής «Παύλος Καρρέρ» του Δήμου Ζακύνθου
«Από τον Mozart στον Mahler...»
Wiener Solisten
Édua Amarilla Zádory και Verena Stourzh, βιολί
Manuel Hofer, βιόλα και Jörg Ulrich Krah, τσέλο
 
Αλεξάνδρα Νομίδου, πιάνο / Μάγδα Μαυρογιάννη, κείμενα/αφήγηση

 
Η είσοδος σε όλες τις συναυλίες είναι ελεύθερη
Οι συναυλίες πραματοποιούνται με την αιγίδα της Πρεσβείας της Αυστρίας στην Ελλάδα και την ευγενική χορηγία της Cosmote
Διοργάνωση: specs ‘n’ arts artist management & promotions
Πληροφορίες : 210 2029737 (specs ‘n’ arts)
 

Έκθεση 52Hertz: Ύδρα, Πολιτιστικό κέντρο «Μελίνα Μερκούρη»

Τέσσερις φορές πιο γρήγορα μεταδίδεται ο ήχος στο νερό, απ’ ό,τι στον αέρα. Οι φάλαινες χρησιμοποιούν ένα φάσμα ήχων και υποήχων, για να επικοινωνούν μεταξύ τους σε αποστάσεις χιλιάδων χιλιομέτρων. Επί 12 χρόνια μια μυστηριώδης φάλαινα ταξιδεύει μόνη της, εκπέμποντας με επιμονή τον ίδιο ήχο, στη στενή συχνότητα των 52 Hertz. Τραγούδι, θρήνος ή κάλεσμα, η κραυγή αγωνίας της μοναχικής φάλαινας μένει αναπάντητη. Χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει με τις άλλες φάλαινες, περιπλανιέται μόνη της σε διαφορετικά μεταναστευτικά μονοπάτια και δεν καταφέρνει να τις συναντήσει. Ακόμα κι αν κανείς δεν τη βλέπει, ακόμα κι αν κανείς δεν την ακούει, επιμένει να εκπέμπει ν ατέρμονη αγωνία της. Σε συχνότητα 52 Hertz.
 
Ο Δημήτρης Λάμπρου, η Ευγενία Μικροπούλου, η Πηνελόπη Μιχαλακοπούλου, ο Κωνσταντίνος Πάτσιος, η Ερατώ Ταγαρίδη και η Μυρτώ Τζάκη, σε μία ομαδική έκθεση, επιχειρούν να συντονίσουν τις συχνότητες και τις αγωνίες τους και συναντώνται στην Ύδρα, στο πολιτιστικό κέντρο «Μελίνα Μερκούρη» από 9 έως 20 Ιουλίου 2011.
 
Εγκαίνια έκθεσης: 9 Ιουλίου, ώρα 19:30
Εκθεσιακός χώρος: Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», Ύδρα Διάρκεια έκθεσης: 9 Ιουλίου έως 20 Ιουλίου 2011
Ώρες λειτουργίας: 9:00 – 15:00 και 17:00 – 22:30
 
Είσοδος δωρεάν

Ευγενική παραχώρηση του χώρου: Δήμος Ύδρας
Ευχαριστούμε θερμά την Αντιδήμαρχο Ύδρας κα Λούλου Λουκία για την εξασφάλιση του εκθεσιακού χώρου

Πληροφορίες για την έκθεση στο τηλέφωνο: 6947831779

Η ομιλία του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα

Πίνακας που παρουσιάζει τη μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου, Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο, 1600-1601, Παρεκκλήσι Τσεράζι, Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο, Ρώμη

Παρ' ότι η ομιλία του Αποστόλου Παύλου μετέδιδε νοήματα αμιγώς βιβλικά, ο Παύλος δεν τα υποστήριξε με παραθέματα από την Παλαιά Διαθήκη, κάτι που συνήθιζε να κάνει διαλεγόμενος με Ιουδαίους, άλλα χρησιμοποίησε στοιχεία γνωστά και σεβαστά στους Αθηναίους. Επρόκειτο για μια επιχειρηματολογική ευελιξία την οποία ο Παύλος περιγράφει στα εδάφια 1 Κορινθίους 9:19-23 και η οποία συνοψίζεται με την κατακλείδα του: «Στους πάντες έγινα τα πάντα, ώστε με κάθε τρόπο να σώσω μερικούς».

Χαρακτηριστική λοιπόν ήταν η αναφορά του Παύλου στον βωμό του «αγνώστου θεού», που φαίνεται να υπήρχαν αρκετοί εκείνη την εποχή στην Αθήνα, τον οποίο υποστήριξε ότι πρεσβεύει. Ως δημιουργός του κόσμου και δότης παντός αγαθού, αυτός ο Θεός δεν κατοικεί σε ναούς, δεν έχει ανάγκη από τις υπηρεσίες των ανθρώπων και είναι ακατάλληλη η κατασκευή ομοιωμάτων του, λέει ο Παύλος. Αυτή η σκέψη, αναφέρει ο Παύλος, είναι σύμφωνη με τα λόγια του Στωικού ποιητή Αράτου. Τέλος, δήλωσε ότι ο Θεός θα κρίνει τον κόσμο μέσω ενός άντρα που ανέστησε από τους νεκρούς, νύξη η οποία προκάλεσε χλευαστικές αντιδράσεις σε μερικούς ακροατές του. Εντούτοις, η ομιλία του Παύλου έπεισε δύο ακροατές, τον δικαστή Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και τη Δάμαρι, οι οποίοι και μετεστράφησαν στον χριστιανισμό.

Σήμερα, το κείμενο της φημισμένης αυτής ομιλίας βρίσκεται σε μια μπρούντζινη πλάκα δίπλα στις λαξευτές σκάλες που οδηγούν στον Άρειο Πάγο.

Ο επόμενος σταθμός της περιοδείας είναι η εμπορική πόλη της Κορίνθου όπου γνώρισε τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, ένα ανδρόγυνο Εβραίων, οι οποίοι ήταν επίσης σκηνοποιοί. Είχαν φθάσει πρόσφατα στην Κόρινθο από την Ρώμη, έπειτα από ένα διάταγμα του αυτοκράτορα Κλαυδίου, με το οποίο απελάθηκαν οι Εβραίοι από την πρωτεύουσα. Στην Κόρινθο ο Παύλος παρέμεινε ενάμιση χρόνο κοντά στους Ακύλα και Πρίσκιλλα και έγραψε τις δύο επιστολές προς Θεσσαλονικείς.

Στις Πράξεις αναφέρεται ένα επεισόδιο, κατά το οποίο ο Παύλος παρουσιάστηκε στον ανθύπατο Γαλλίωνα. Το στοιχείο αυτό είναι σημαντικό για την χρονολόγηση του βίου του Παύλου, διότι βάσει μιας επιγραφής, η οποία ανακαλύφθηκε στους Δελφούς, ο Γαλλίων ανέλαβε αυτό το αξίωμα το 51 μ.Χ.

Από την Κόρινθο μαζί με τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα φεύγουν για την Έφεσο, από την οποία επισκέπτεται την Καισαρεία της Παλαιστίνης και ίσως για λίγο και τα Ιεροσόλυμα, για να ξαναγυρίσει στην Αντιόχεια, όπου δεν μένει πολύ και ούτε επανέρχεται.

Όλοι σχεδόν οι ερευνητές που ασχολήθηκαν με τον Παύλο, επιδίωξαν να βρουν τις πηγές της σκέψης του και να ανακαλύψουν την προέλευση των διατυπώσεων της διδασκαλίας του, ακολουθώντας τρεις ερμηνευτικούς δρόμους:

1. Η σχολή της υπερφυσικής ερμηνείας 

Η σχολή αυτή αποδέχεται ότι ο Παύλος έκανε λόγο περί του Χριστού ως Θεού, όπως το αποδέχεται η Ορθόδοξη και Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.

2. Η φιλελεύθερη σχολή 

Σε αυτήν είναι διαδεδομένες οι φυσικές ερμηνείες της θεολογίας του Παύλου και απορρίπτεται το υπερφυσικό. Ο Ιησούς Χριστός θεωρείται ένα σημαντικό ιστορικό πρόσωπο, και η εμπειρία του Παύλου που οδήγησε στη μεταστροφή του ήταν μία ψευδαίσθηση. Αρνούμενοι τη θεότητα του Χριστού, αποδέχονται ότι ο Ιησούς δεν ζήτησε να πιστέψουν σε αυτόν, αλλά στο Θεό.

3. Η ριζοσπαστική σχολή 

Οι οπαδοί της σχολής αυτής αποδέχονται ότι ο Παύλος υπήρξε ο δεύτερος ιδρυτής του Χριστιανισμού και δεν ήταν μαθητής και ακόλουθος της διδασκαλίας του Χριστού.

Τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι έρευνες για τις επιρροές του Παύλου είναι τόσα όσα και τα φιλοσοφικά ή θεολογικά ρεύματα με τα οποία ο Παύλος ήρθε σε επαφή:

• Ο Ελληνιστικός κόσμος
• Ο Ιουδαϊκός κόσμος και η Παλαιά Διαθήκη
• Η πρώτη Χριστιανική Εκκλησία
• Η προσωπική του εμπειρία από το βίωμα της μεταστροφής του προς τον Χριστιανισμό.

Ένα πολύ σημαντικό ζήτημα είναι το εξής:

Ο δανεισμός όρων και εκφράσεων του ελληνιστικού κόσμου, που πράγματι χρησιμοποιεί ο απόστολος για να διατυπώσει τη διδασκαλία του, σημαίνει ταυτόχρονα και υιοθέτηση ελληνιστικών ιδεών; Μπορεί να αποδειχθεί κάτι τέτοιο;

Οι όροι που επεσήμαναν οι μελετητές πως μοιάζουν ελληνιστικοί, αναφέρονται είτε σε θεολογικά θέματα:

Υιός του Θεού, Κύριος, Πλήρωμα της Θεότητας, Εικόνα Θεού, Σωτήρ κ.λπ.

είτε σε ανθρωπολογικά ζητήματα:

Σώμα, Ψυχή, Νους, Συνείδηση, Καρδιά, Σαρξ, Πνεύμα κ.λπ.

«Σωματικό θέατρο και ομαδική δημιουργία» ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ "δρυάδες 2011"

Σάββατο, 2 Ιουλίου στις 5:00 μ.μ. - 08 Ιουλίου στις 11:00 π.μ.

Λίμνη Ν. Πλαστήρα Ξενοδοχείο Ανατολή ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: Esther Andre Gonzalez, ηθοποιός – σκηνοθέτης - συγγραφέας Στο εργαστήριο αυτό θα γίνει προσέγγιση του κειμένου με την γλώσσα του σώματος, με βάση την συλλογικότητα που στηρίζεται στην ομαδική και ατομική δημιουργία του μεγάλου διδάσκαλου Ζακ Λεκόκ που έχει προσφέρει σε μεγάλο βαθμό σ` αυτό που αποκαλούμε σωματικό θέατρο. Στα επίπεδα γνωριμίας, συνεργασίας, εγρήγορσης, δημιουργίας, ο καθένας θα βάλει το δικό του στοιχείο, το δικό ρυθμό και θα ανακαλύψει το βιορυθμό των άλλων. Μέσα από την τεχνική της αφήγησης, την δημιουργία ρόλων, με το πέρασμα από την αφήγηση στη δράση, στόχος μας είναι η δραματοποίηση με ήχους και μουσικές σε μια διεθνή γλώσσα. Esther Andre Gonzalez Η Esther Andre Gonzalez, γεννήθηκε στο Μεξικό. Τελειώνοντας τις σπουδές της, στην Εθνική Δραματική Σχολή του Μεξικού, συνεχίζει στο Παρίσι, στην σχολή Jacques Lecoq και στο Conservatoire National Supérieur d’Art Dramatique, με τον Michel Bouquet. Τελειώνοντας τις σπουδές της στην Nouvelle Sorbonne, παρακολουθεί σεμινάρια με τον Yoshi Ohida “Du geste à la parole”, με τον Tapa Sudana, “Masques balinais”, με τον Pierre Debauche “Théâtre, un nouveau répertoire”, με τον Philippe Hottier “Clown et Jeu masqué” και με την E. Chailloux “Tradition et modernité”. Παρακολουθεί σεμινάρια που έχουν σχέση με το παραδοσιακό θέατρο: Théâtre-Danse Khatakali, με τους Balakrishnam και Karuna Karan, Théâtre Balinais-Topeng με τους I. Made DJimat και την Cristina Wistari, Opéra de Pékin με την Pei Yanling και τον M. Guo, l’Art du Griot με τον Sotigui Kouyaté, Comedia dell’Arte με τον Carlo Boso. Συνεχίζει την επαγγελματική της κατάρτιση, στο τραγούδι και στη μουσική τεχνική με την Tamia Valmont, στο μουσικό θέατρο με τον Oscar Sisto, στα Τύμπανα της Κορέας, tchango, με τον Jai-Kin, στο Παρίσι, και στην Ιαπωνία, στα Ιαπωνικά Τύμπανα με τον Eiichi Saito Kodo Fundation. Ως Ηθοποιός συμμετέχει σε θεατρικές παραγωγές του κλασσικού ρεπερτορίου, στους ρόλους (Phèdre, του Racine, Espagne, του Cervantes, Agafia Tijonovna, του Gogol, Electre, του Sartre…), του σύγχρονου ρεπερτορίου (Dolores del Rio, του Fuentes, Ibu Batou και Ourania la tibetologue, της Helène Cixous, Céleste, του Sandoval…) καθώς επίσης και σε θεατρικές παραγωγές βασισμένες σε μη θεατρικά κείμενα (La princesse sacrifiée, Coyolxahutli, Le clown Ste. Marie…), στην Ευρώπη και στο Μεξικό. Από το 1993 μέχρι το 1999 είναι μέλος του θιάσου Théâtre du Soleil της Ariane Mnouchkine (La Villle Parjure, Tartuffe, Et Soudain des nuits d’éveil…). Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες (Nadja, Coyoacan, L’ Escorpionne, Histoire d’Amour, Les illusions perdues…), στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο (Radio France Culture, Au dessous du volcan, Retour de la Pampa, On the road…). Ως Σκηνοθέτης υπογράφει θεατρικές παραγωγές σύγχρονου και κλασσικού ρεπερτορίου. Alpenstock του Rémi De Vos, (Αθήνα 2008, Θέατρο Χώρα), Χιόνια πολλά… της Ε. Μαραγγού, (Αθήνα, 2008, θέατρο Φούρνος), Το Ψυγείο του Copi, (Αθήνα 2007, Θέατρο Πορεία), Frida/Frida της ίδιας, (Αθήνα 2007-08, Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας), Φιλουμένα Μαρτουράνο του E. De Filippo, (Αθήνα 2007, Θέατρο Κ. Βασιλάκου), La Comedia de los errores του W. Shakespeare, (Πόλη του Μεξικού, 2007, συνυπογράφει τη σκηνοθεσία με τον A.L. Palacios, Teatro UNAM, περιοδεία στο Μεξικό), Τριαντάφυλλο στο στήθος του T. Williams, (Αθήνα 2006, Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν), Low level panic της C. McIntyre, (Αθήνα 2006, Θέατρο Άνεσις), Coté jardin, (Φεστιβάλ L’oeil du cyclon-Océan Indien 2005), Le Cabaret Récapitulatif, (2005, Théâtre Imperial de Compiegne), Les deux Frida της ίδιας, (2004-05, Παρίσι, Φεστιβάλ Frida Kalho), L’exception et la règle του B. Brecht, (2004, συνυπογράφει τη σκηνοθεσία με τον F. Lecour, Théâtre de Caen, περιοδεία στη Γαλλία), Le Rêveur του J-H. Blumem, (2003 μουσική κωμωδία, Παρίσι), Les Fantômes de mes Jenny’s της A. Sigichelli, (2003, Παρίσι, Φεστιβάλ Nous n’irons pas à Avignon, περιοδεία στη Γαλλία), Egeo του Ε. Carballido, (2000, Πόλη του Mεξικού), Orinoco του E. Carballido, (1999, Παρίσι, περιοδεία στο Mεξικό), Solo του Β. Liègme, (1993, Παρίσι), Caifanes, sexto aniversario, (1992, Πόλη του Mεξικού), Teules, le radeau des serpents της ίδιας, (1991, Πόλη του Μεξικού, περιοδεία στο Μεξικό), La Fille du Diable του Sandoval, (1990, Παρίσι). Διδάσκει θέατρο στο Μεξικό και στη Γαλλία και έχει γράψει 7 θεατρικά έργα. Θεατρικός συγγραφέας γράφει Mon cher amour (1989), L’évangile selon le clown (1989), Ment-songe (1990), Teules, le radeau des serpents (1991), Dors petite, dors (2006), Dorothy darling (2006), Frida/Frida (2007).La porte du bout du Monde(2009). Παιδαγωγός διευθύνει θεατρικά σεμινάρια για ηθοποιούς, στην Ευρώπη και στο Μεξικό από το 1990. Στην Ελλάδα έχει διδάξει θέατρο στο Θέατρο Αλλαγών και στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Aπό το 2008 διδάσκει στη θεατρική σχολή Δήλος. ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ (ανεξαρτήτως εργαστηρίων 1, 2 & 3) • «το ξένο ρούχο» Εμψυχωτής: Αντώνης Θεοδωρακόπουλος, ηθοποιός • «300 λέξεις – γράψε την ιστορία σου» Εμψυχωτής: Μηνάς Βιντιάδης, συγγραφέας • «το ξένο ρούχο» Εμψυχωτής: Σπύρος Μπουντούρης, εμψυχωτής θεάτρου Δίδακτρα - Παραμονή (6 νύχτες σε δίκλινα δωμάτια) – Διατροφή (Πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό με παραδοσιακές γαστρονομικές απολαύσεις) - Έντυπα Σεμιναρίου: 390 € διαμονή , διατροφή, δίδακτρα / 145 € μόνο για δίδακτρα Σεμιναρίου 330 € για φοιτητές έως 24 ετών & μαθητές 14 έως 17 ετών / 260 € μόνο διαμονή-διατροφή (για συνοδούς) Δηλώσεις και όροι συμμετοχής: Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να καταθέσουν το ποσό στην ALPHA BANK Αρ. Λογαριασμού 320-00-2002014693 και να στείλουν : α) την απόδειξη κατάθεσης της τράπεζας στην οποία να φαίνεται καθαρά το ποσό και το όνομα β) αίτηση (υπάρχει πρότυπο) και γ) υπεύθυνη δήλωση γονέα, για μαθητές 15-17 ετών (υπάρχει πρότυπο) στο fax: 24410 23025 ή στην ηλεκτρ. διευθ: theatrokar@yahoo.gr συμπόσιο τέχνης δρυάδες 2011 Λίμνη Ν. Πλαστήρα 1 έως 10 Ιούλη 8ο Θερινό Σεμινάριο Θεάτρου – Κατασκήνωση 2 έως 8 Ιούλη στη λίμνη Ν. Πλαστήρα “δρυάδες 2011” “τέχνης παίδευσις” ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ τηλ.fax 24410 23025 6974958683 ιστοσελίδα: www.theatrokar.gr e-mail: theatrokar@yahoo.gr

Αρκάδες

Οι Αρκάδες ήταν αρχαίο Ελληνικό φύλο εγκατεστημένο στην ορεινή Πελοπόννησο. Θεωρείται το αρχαιότερο ελληνικό φύλο που εγκαταστάθηκε στον Ελλαδικό χώρο. Ήταν πιθανόν συγγενικό φύλο των πρωτοελλήνων τους οποίους οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν ως Πελασγούς. Την αρχαιότητα των Αρκάδων μαρτυρούν και οι αρχαίοι μύθοι, όπως ο μύθος του Αρκάδα, ο μύθος του Λυκάονα κ.α. Με την κάθοδο των υπολοίπων ελληνικών φύλων, κυρίως των Δωριέων, οι Αρκάδες περιορίστηκαν στην καρδιά της Πελοποννήσου. Η χώρα τους περιλάμβανε τις ορεινές περιοχές του Μαινάλου, των Αροανίων, της Κυλλήνης, του Λύκαιου, του Αρτεμισίου και την βόρεια πλευρά του Πάρνωνα^.

Μετά την κάθοδο των Δωριέων στην Πελοπόννησο, οι Αρκάδες περιορίστηκαν στην ορεινή ενδοχώρα της Πελοποννήσου. Σταδιακά συνδέθηκαν σε μία χαλαρή συνομοσπονδία που περιλάμβανε όλες τις αρκαδικές πόλεις και ονομάστηκε κοινό των Αρκάδων. Οι Αρκάδες αντιμετώπισαν με επιτυχία τον 7ο αιώνα π.Χ. την απειλή της Σπάρτης και κατάφεραν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους. Συμμετείχαν στους Περσικούς πολέμους στο πλευρό των υπολοίπων Ελλήνων στέλνοντας στρατό και στις Θερμοπύλες και στις Πλαταιές. Στον Πελοποννησιακό πόλεμο οι Αρκάδες συμμάχησαν με την Σπάρτη και την Κόρινθο. Τα επόμενα χρόνια την περίοδο της ηγεμονίας της Θήβας, ο Θηβαίος στρατηγός Επαμεινώνδας ενίσχυσε την Αρκαδική ομοσπονδία με σκοπό οι Αρκάδες να αποτελέσουν έναν αντίπαλο πόλο στη γειτονική Σπάρτη. Τότε ίδρυσε την Μεγαλόπολη που αποτέλεσε την νέα τους πρωτεύουσα. Τους επόμενους αιώνες η Αρκαδία εξασθένησε. Αρχικά υποτάχθηκε στους Μακεδόνες του Κάσσανδρου και αργότερα εντάχθηκε στην Αχαϊκή Συμπολιτεία.

Μένω Εκτός - Ελ. Αρβανιτάκη

Στίχοι : Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Ara Dinkjian

Μένω εκτός, θυμάμαι ονόματα
τρέχω με ταχύτητα φωτός.
Μένω εκτός σαν κάτι στόματα
που διωξε απ τον κόσμο ένας λωτός.

Τα βράδια μου τα εργένικα
τραγούδια λέω αρμένικα
θέλω να γυρίσω
μα ο παράδεισος κλειστός.

Τα βράδια μου τα εργένικα
τραγούδια λέω αρμένικα
θέλω να μιλήσω
μα είν ο τόπος μου σβηστός.

Μένω εκτός, μιλάω με σύρματα
στη σιωπή ζυγιάζω σαν αητός.
Μένω εκτός σαν κάτι σχήματα
που φτιαξε στην άμμο ένας πιστός.

Τα βράδια μου τα εργένικα
τραγούδια λέω αρμένικα
θέλω να γυρίσω
μα ο παράδεισος κλειστός.

Τα βράδια μου τα εργένικα
τραγούδια λέω αρμένικα
θέλω να μιλήσω
μα είν ο τόπος μου σβηστός.

Συμπόσιο Ποίησης- Πάτρα , Συνεδριακό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών

Το Τριακοστό Συμπόσιο Ποίησης θα πραγματοποιηθεί από το απόγευμα της Πέμπτης 30 Ιουνίου έως το μεσημέρι της Κυριακής 3 Ιουλίου 2011.

 Ο Σωκράτης Σκαρτσής θα μιλήσει για τον Ανδρέα Μπαλεζίνη και ο Σωτήρης Σαράκης για το Δημήτρη Κατσαγάνη.

Θα ακολουθήσει εκδήλωση για τον Οδυσσέα Ελύτη και το Νίκο Γκάτσο. Το βασικό πρόγραμμα περιλαμβάνει 23 εισηγήσεις και ανακοινώσεις μελετητών, επιστημόνων, δημιουργών και ποιητών για τη ριζική σχέση της κρίσης, πολιτικής, κοινωνικής, πνευματικής και οντολογικής με την ποίηση, στη νέοτερη εποχή αλλά και στην αρχαία Ελλάδα, την αρχαία Αίγυπτο, την Ευρώπη, την Αμερική, την ικανότητα της ποίησης να προβλέπει την κρίση αλλά και να την αντιμετωπίζει, την κρίση της ίδιας της ποίησης και της ποιητικής γλώσσας. Το Συμπόσιο τελεί υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πατρών.

Για το πρόγραμμα δείτε: http://www.poetrysymposium.gr/announcements.html

Η πολιτική λειτουργία της τέχνης

Πηγή: http://www.artmag.gr/art-articles/media-keyhole/2561-politiki-leitourgia-texnis
«Τι πιστεύετε πως είναι ο καλλιτέχνης; Ένας ανόητος ο οποίος έχει απλά μάτια αν είναι ζωγράφος ή αυτιά αν είναι μουσικός; Αντίθετα, την ίδια στιγμή είναι ένα πολιτικό ον, το οποίο διαρκώς ανταποκρίνεται σε σπαραξικάρδια, φλογερά ή χαρούμενα γεγονότα και απέναντι στα οποία παίρνει θέση με ποικίλους τρόπους. Όχι, η ζωγραφική δε γίνεται για να διακοσμεί διαμερίσματα. Είναι ένα εργαλείο πολέμου για να επιτίθεται, αλλά και να αμύνεται ενάντια στον εχθρό».

Pablo Picasso, 1945

Η ακραιφνής αυτή ρήση του Πάμπλο Πικάσσο ενέχει απόλυτη κοινωνική και πολιτική επιθετικότητα η οποία συνάδει με τις συνθήκες ζωής και δημιουργίας της εποχής του. Στο σήμερα που οι κοινωνικοί και πολιτικοί όροι της καλλιτεχνικής δημιουργίας έχουν αισθητά διαφοροποιηθεί ηχεί κάπως παράταιρη, είναι αλήθεια. Ωστόσο, η μελέτη της ιστορίας των λειτουργιών που έχει γνωρίσει, υλοποιήσει και ενσωματώσει η τέχνη, στις διάφορες εποχές και στους διάφορους πολιτισμούς, ταυτίζεται, στην ουσία, με τη μελέτη της έννοιας και του περιεχομένου του έργου τέχνης, τις κοινωνικές αντιλήψεις για την τέχνη, τη θέση του καλλιτέχνη στην εκάστοτε κοινωνία, τις θεωρίες για την τέχνη, τους υποστηρικτικούς θεσμούς και τους μηχανισμούς προώθησης της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Η θρησκευτική, για παράδειγμα, λειτουργία του έργου τέχνης αποτέλεσε για πολλούς αιώνες, και κυρίως για το Μεσαίωνα, την κυρίαρχη λειτουργία και αποστολή της τέχνης. Όχι μόνο οι λατρευτικές εικόνες και παραστάσεις που ήταν προορισμένες για να λατρευτούν, να προσκυνηθούν και να τιμηθούν, αλλά και γενικότερα η ζωγραφική με την, ως επί το πλείστον, θρησκευτική θεματολογία της, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική επίσης για ένα μεγάλο διάστημα προορίζονταν να εξυπηρετήσουν λατρευτικές ανάγκες του πιστού, να μεταφέρουν και να διδάξουν το μήνυμα του Θεού, να κατηχήσουν και να νουθετήσουν, επιτελώντας, με τον τρόπο αυτό, τον κυριότερο προορισμό της τέχνης στα πλαίσια θεοκρατικών κοινωνιών, την ηθικοδιδακτική λειτουργία της. Το μεγαλύτερο μέρος της τέχνης παλαιότερων εποχών που διασώζεται σήμερα ήταν προορισμένο να επιτελέσει μια τέτοια λειτουργία. Στις μέρες μας, στις δυτικές κοινωνίες η τέχνη δεν λειτουργεί μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο υποδοχής και πρόσληψης.
Σε όλες τις εποχές η τέχνη βρέθηκε, συχνά, -αν και όχι αποκλειστικά- στην υπηρεσία της άρχουσας, ηγετικής τάξης. Η τέχνη έχει κατά καιρούς επιτελέσει και βέβαια ακόμα επιτελεί πολιτικές λειτουργίες. Και εδώ δε θα πρέπει να αναλογιστούμε αποκλειστικά την πολιτική τέχνη, δηλαδή τη στενή σύνδεση τέχνης και εξουσίας με τη στενή έννοια όρου τέχνη στα πλαίσια ολοκληρωτικών-ανελεύθερων, δικτατορικών καθεστώτων.
Εξάλλου, πολιτική, με την ευρεία έννοια του όρου, είναι η λειτουργία της δημόσιας αρχιτεκτονικής, των γλυπτών μνημείων και των ζωγραφικών διακοσμήσεων σε δημόσιους χώρους και ιδιαίτερα η τέχνη των κρατικών παραγγελιών. Πολιτικός και δημόσιος είναι, επίσης, ο χαρακτήρας της τέχνης που έχει ως σκοπό να προβάλλει, να επιβεβαιώσει τη δύναμη και την αξία ενός ηγέτη, να ασκήσει κριτική σε θεσμούς και νοοτροπίες, κατόπιν άμεσης ή έμμεσης κρατικής καθοδήγησης.

Eunice Kennedy Shriver

Η Eunice Kennedy Shriver (10, Ιουλίου, 1921 - 11 Αυγούστου 2009)  ήταν ένα μέλος της οικογένειας Kennedy, αδελφή του προέδρου Τζον Φ. Κένεντι και των  Γερουσιαστών Robert F. Kennedy και ο Edward Kennedy, ιδρύτρια  το 1962 ττου Camp Shriver, και το 1968, των  Special Olympics.  

 Το 1982, Η  Shriver ίδρυσε τo Εθνικό Κέντρο Eunice Kennedy Shriver για την κοινοτική φροντίδα  στο Πανεπιστήμιο της Utah, Salt Lake City. Η Κοινότητα περιλαμβάνει ολοκληρωμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης  με έμφαση στις ειδικές ανάγκες 

Για την εργασία της στην εθνικοποίηση των Special Olympics, Shriver έλαβε το   Διεθνές Βραβείο παγκόσμιας ιθαγένειας. Σχετικά με το θέμα αυτό έχει κερδίσει επίσης άλλα βραβεία και αναγνωρίσεις  , συμπεριλαμβανομένων των τιμητικών τίτλων από πολλά πανεπιστήμια.  

Είναι η δεύτερη αμερικανική και μοναδική γυναίκα που εμφανίζεται σε ένα νόμισμα των ΗΠΑ, ενώ εξακολουθούσε  να ζει. Πορτρέτο της βρίσκεται  στην εμπρόσθια όψη του αναμνηστικού  ασημένιου δολάριου του 1995  τιμώντας τα Special Olympics. Στην πίσω πλευρά γράφει , «Όπως ελπίζουμε για το καλύτερο σ 'αυτά, η ελπίδα ξαναγεννιέται μέσα μας."

ΝΙΚΟΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ- ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙΩ

Η Πίνδος υποδέχεται το 27ο Πανελλήνιο Αντάµωµα Βλάχων

http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4636703
Το πρώτο τριήµερο του Ιουλίου στο Μέτσοβο θα συγκεντρωθούν χιλιάδες άνθρωποι. Δεν θα είναι η πρώτη φορά αλλά η 27η. Κοινό στοιχείο τους: η βλάχικη καταγωγή. Γι’ αυτό και στόχος του Πανελλήνιου Ανταµώµατος Βλάχων είναι, όπως εξηγεί και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, Μιχάλης Μαγειρίας, η συνεύρεση στα πατρογονικά µέρη της Πίνδου και η γνωριµία των διαφορετικών οµάδων των ελλήνων Βλάχων µεταξύ τους.
Τα βλάχικα είναι κληρονοµιά της υπερχιλιετούς λατινόφωνης Ρωµιοσύνης. Είναι µια άλλη, λατινογενής αλλά όχι ξένη γλώσσα στην πατρίδα µας. Τα βλάχικα είναι το σύνολο των βλάχικων προφορικών διαλέκτων (νεολογισµοί: αρωµουνική, αρµάνικη, κουτσοβλαχική, βλάχικη) στον χώρο της Νότιας Βαλκανικής.
Είναι μόνο προφορική. Σύµφωνα και µε τους ειδικούς γλωσσολόγους, είναι το σύνολο των διαλέκτων µίας µη οµογενοποιηµένης και µη κωδικοποιηµένης προφορικής γλώσσας. Η γλώσσα αυτή παραµένει µέχρι σήµερα προφορική.∆εν έχει αποκτήσει ενιαία µορφή κοινώς αποδεκτή από όλες τις οµάδες των βλαχόφωνων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις βαλκανικές χώρες.

ANNE SHELTON ~ THE GREAT PRETENDER ~ 1956

“Aληθινά παραμύθια της Νάξου”

Αφηγητές: Oι αρχαιολόγοι

Χρήστος Ντούμας, Φωτεινή Ζαφειροπούλου, Μυρτάλη Αχειμάστου-Ποταμιάνου, Φανή Δροσογιάννη

Η MOnuMENTA στο πλαίσιο του προγράμματος «Τοπικές Κοινωνίες & Μνημεία» ανέλαβε  να αρχινήσει με τη συνεργασία του Δήμου Νάξου και μικρών Κυκλάδων ένα παραμύθι με ιππότες, δράκους, θησαυρούς, μενίρ, πύργους, ερείπια, ξωτικά και άλλες περιπέτειες, που συνέβη στη Νάξο σε καιρούς παλιούς, αλλοτινούς.

Τις παραμυθένιες ιστορίες θα αφηγηθούν τέσσερις αρχαιολόγοι που εργάστηκαν στη Νάξο την περίοδο 1960-1995  στο πλαίσιο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, αφήνοντας πολύ έντονα τα σημάδια της προσπάθειάς τους για έρευνα, προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού πλούτου της Νάξου. Στο ξετύλιγμα του κουβαριού θα βοηθήσουν συνεργάτες, φίλοι και κάτοικοι του νησιού…

Όλα αυτά θα συμβούν στη Νάξο, στην πρώην Σχολή Ουρσουλινών (Κάστρο Χώρας Νάξου), την Κυριακή 3 Ιουλίου 2011, στις 7μ.μ. Το παραμύθι θα τελειώσει με μια γιορτή.

Με τη δράση αυτή, η MOnuMENTA, μέσα από το πρόγραμμα «Τοπικές Κοινωνίες & Μνημεία», εξετάζει παράλληλα μια νέα σκοπιά, ερμηνευτικά ανεξερεύνητη, σχετικά με το κοινωνικό παρελθόν και το παρόν των μνημείων.

Εξερευνά, λοιπόν, τις θέσεις, τις απόψεις και τις πρακτικές μιας κοινότητας πολύ στενά συνδεδεμένης με τα μνημεία, αυτής των ερευνητών, και ιδιαίτερα εκείνων που έδρασαν σε εποχές που ‘πολιτισμός’, ‘αρχαία’ και ‘αρχαιολόγος’ σήμαιναν αισθητά διαφορετικά πράγματα από ότι σήμερα. Τεκμηριώνονται έτσι αντιλήψεις και πρακτικές που διαμόρφωσαν ουσιαστικά την αρχαιολογική έρευνα, σε εκείνες τις κυκλωτικές προθέσεις για προστασία των μνημείων και του τοπίου από τις ισοπεδωτικές επιθέσεις ανάπτυξης, που καρποφόρησαν από τη δεκαετία του 1970 και μετά.

Παράλληλα όμως, τεκμηριώνονται και οι σχέσεις της κοινότητας των ερευνητών με τις τοπικές κοινωνίες αλλά και οι προσεγγίσεις των τελευταίων απέναντι σε υλικά και άυλα μνημεία, την περίοδο που νεράιδες και στοιχειά αποσύρονται στις σπηλιές τους ενώ οι δράκοι του τσιμέντου και οι σειρήνες του εύκολου κέρδους από το μαζικό τουρισμό ξεπροβάλλουν στον ορίζοντα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΖΟΥΛΛΗΣ

Ο Βασίλης Καζούλλης, ένας από τους πιο αγαπημένους τραγουδοποιούς της γενιάς του, από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας έχει υπογράψει κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια που μας συντροφεύουν και σιγοτραγουδάμε μέχρι σήμερα (Φανή, Αν ήσουν άγγελος, Κάτι να γυαλίζει, Το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό, Αεροπλάνα, Βορινό Λιμάνι, Κοπέλες για λίγο, Τα φιλιά του Αυγούστου κ.α.). Με την μπαλάντα να κυριαρχεί, με εμφανείς τις επιρροές από τους μουσικούς του «συγγενείς», όπως ο ίδιος αποκαλεί τους BEATLES, με στοιχεία από την παράδοση των Δωδεκανήσων και ιδιαίτερα της πατρίδας του της Ρόδου έχει συνθέσει ένα ξεχωριστό μουσικό ύφος.

 

Γεννήθηκε στο Ασκληπειό της Ρόδου. Σε ηλικία τεσσάρων ετών μετακομίζει με την οικογένεια του στην Αθήνα. Η κλίση του στη μουσική διακρίνεται από νωρίς. Σε μια κιθάρα, δώρο του πατέρα του, στα σχολικά του χρόνια, θα ανακαλύψει μόνος του τους μουσικούς δρομους και θα δοκιμάσει τις πρώτες του μελωδίες. Αυτοδίδακτος στην κιθάρα, με ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα μαθημάτων μουσικής στο ωδείο της γειτονιάς, θα συνεχίσει δημιουργώντας ένα ερασιτεχνικό συγκρότημα στα φοιτητικά του χρόνια στην ΑΣΟΕΕ, απ' όπου αποφοίτησε το 1983. Μετά το πτυχίο, υπηρετεί για δύο χρόνια στην Αεροπορία, συνεχίζοντας να γράφει στίχους και μουσική. Όταν απολύεται έχει έτοιμη την πρώτη συλλογή τραγουδιών του.

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι ο ο άνθρωπος που ακούει τη δουλειά του και τον ενθαρρύνει να ασχοληθεί επαγγελματικά με την μουσική και να κάνει το πρώτο του βήμα στη δισκογραφία. Την ίδια περίπου εποχή —αρχές 1987— επιλέγεται ως «νέο ταλέντο» από τον Διονύση Σαββόπουλο για να εμφανιστεί στην τηλεοπτική εκπομπή «Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι», όπου ερμηνεύει το τραγούδι του «Φανή».

Στα τέλη του ίδιου έτους κυκλοφορεί ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Μπλε Μωρό», από την εταιρία Lyra. Ακολουθούν τα «Τρύπια Καπέλα» (1989/Minos EMI), «Κάτι να γυαλίζει» (1992/ Minos EMI), «Βορεινό λιμάνι» (1995/Minos EMI), «Τα φιλιά του Αυγούστου» (1998/Lyra), «Τόσες αποστάσεις» (ζωντανή ηχογράφηση από το Μετρό, 2000/Lyra), «Ραντεβού στην Εθνική» (2001/Lyra), «Μόνο να μου γελάς» (2004/Lyra), "Απ' το Λίβερπουλ στη Σαντορίνη" (2009/ΕΠΤΑ 7 - Legend), όλα σε μουσική, στίχους και ερμηνεία  του ιδίου. 

Το 1990, με το τραγούδι «Γράμματα στην Σκόνη» από τη συλλογή «Τρύπια καπέλα», λαμβάνει μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής του Λάχτι (Φιλανδία), όπου και διακρίνεται, ενώ το 2002 πραγματοποιεί το όνειρό του να παίξει στο Liverpool, την γενέτειρα των BEATLES, καθώς και στο Cardiff, στο Μάντσεστερ και στο Λονδίνο. 

Από τα μπαράκια μέχρι τις μουσικές σκηνές και τις συναυλίες, ο Βασίλης Καζούλλης, όλα αυτά τα χρόνια, παραμένει πιστός σε όλα όσα τον έκαναν να αγαπήσει τη μουσική. Κατεξοχήν καλλιτέχνης των live εμφανίσεων, η ατμόσφαιρα που δημιουργεί στη σκηνή είναι γεμάτη αυθορμητισμό, δύναμη και χαρά και η αγάπη και ο ενθουσιασμός που εισπράττει από τον κόσμο είναι για εκείνον πάντα ο τρόπος να "φορτίζει τις μπαταρίες του" και να συνεχίζει…

www.kazoulis.gr

Σύγχρονες Θερμοπύλες

 http://pygemos.blogspot.com/2011/06/blog-post_19.html

 Αυτή η ανάρτηση περιλαμβάνει μερικά ενδιαφέροντα αποσπάσματα από μια ιδιαίτερη, συνέντευξη που έδωσε ο Στίβεν Πρέσσφιλντ, ο αμερικανός υμνητής του αρχαιοελληνικού πνεύματος στον Μάκη Προβατά στο ΒΗΜΑ που αφορούν τους σύγχρονους Έλληνες. Μιλάει για σύγχρονες μάχες και μαντεύει πού εμείς οι Έλληνες χάσαμε το μέτρο.

 

Ο Στίβεν Πρέσσφιλντ είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους αμερικανούς συγγραφείς. Tα βιβλία του με θέμα τους πολέμους και τις μάχες είναι ίσως τα πιο ψυχαγωγικά που μπορεί να διαβάσει κάποιος, παράλληλα όμως διδάσκονται στις στρατιωτικές σχολές στην Αμερική – το πιο γνωστό έργο του, «Οι πύλες της φωτιάς» (1998) για τη μάχη των Θερμοπυλών, συμπεριλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη του φημισμένου Γουέστ Πόιντ. Ο ίδιος ο 68χρονος Πρέσσφιλντ λέει ότι έχει μια παράξενη «καρμική» σχέση με την αρχαία Ελλάδα και ότι είναι ουσιαστικά το μόνο κομμάτι της Παγκόσμιας Ιστορίας που τον συγκινεί πραγματικά.

Ολοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του;

«Συμφωνώ απόλυτα! Γι’ αυτό είμαι πολύ καχύποπτος απέναντι σε αυτούς που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Και όταν βλέπω κάποιον που θέλει να το κάνει αναρωτιέμαι τον λόγο και επίσης γιατί δεν έχει αλλάξει τον εαυτό του ακόμη. Ιδίως εδώ στην αμερικανική πολιτική υπάρχουν διάφοροι που μιλάνε για “αλλαγή”, ενώ η προσωπική τους ζωή είναι τόσο άθλια, ώστε δεν έχουν κανένα δικαίωμα να λένε ότι θέλουν να αλλάξουν οτιδήποτε».

Στις ΗΠΑ είστε σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από την Ευρώπη ή εμείς έχουμε απορροφηθεί με τα προβλήματά μας και δεν μαθαίνουμε για εσάς;

«Είμαστε σε πολύ παρόμοια κατάσταση με εσάς, μην κοιτάτε που εμείς έχουμε τα μέσα και τον τρόπο να το καλύπτουμε κάπως. Ολοι πρέπει να σταματήσουμε να περιμένουμε κάποιον έξω από εμάς να μας σώσει και να αρχίσουμε να ψάχνουμε τι θα κάνουμε για τον εαυτό μας και πώς θα συνεισφέρουμε στο σύνολο για να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Η κατάσταση της οικονομίας εδώ έχει γίνει πάρα πολύ άσχημη. Υπάρχει τρομακτική ανεργία, η οποία επηρεάζει την αυτοπεποίθηση των Αμερικανών. Γίνονται περικοπές σε σχολεία, σε νοσοκομεία, σε δουλειές. Για να είμαι ειλικρινής, οι ΗΠΑ βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση που θυμάμαι μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Τις εξελίξεις στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση τις παρακολουθείτε;

«Δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω πολλά. Αλλά είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή χάσατε το μέτρο. Μπορεί να σας ακουστεί παράξενο, αλλά ίσως μία από τις βασικές αιτίες που έχετε αυτά τα προβλήματα αυτήν την εποχή είναι γιατί χάσατε την επαφή σας με την αρχαία Ελλάδα και όποια επαφή διατηρείτε είναι αρκετά διαστρεβλωμένη».

Τι εννοείτε «διαστρεβλωμένη»;

«Υπάρχουν τρεις παράγοντες. Πρώτον, όσο και να μην το αντιλαμβάνεστε, πέφτει πολύ βαριά η σκιά των προγόνων πάνω σε εσάς τους νεο- έλληνες. Δεύτερον, απομακρυνθήκατε, κυρίως εξαιτίας της θρησκείας, από διάφορες αρχές που υπήρχαν στην αρχαία Ελλάδα. Ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν κατέλαβε τη Βαβυλώνα, ξαναέχτισε με δικά του έξοδα τους ναούς που είχαν γκρεμίσει οι Πέρσες, και ειδικά αυτόν του θεού Βάαλ, για να δείξει στους Βαβυλώνιους πως, παρ’ ότι πίστευε σε άλλους θεούς, σεβόταν τον δικό τους. Τέλος, νομίζω ότι έχετε επαναπαυτεί. Οπως ο γιος που έχει έναν πατέρα με πολύ σπουδαίο όνομα και απλώς το περιφέρει, χωρίς να κάνει τίποτε αξιόλογο. Ελπίζω να μη σας προσβάλλω».

-----Καθόλου. Ξέρετε ότι εδώ και χρόνια ο μέσος νέος στην Ελλάδα ξέρει πολύ λιγότερα για τους αρχαίους από ό,τι πολλοί συνομήλικοί του στην Ευρώπη;

«Το ξέρω! Και σκεφτείτε τι σήμαινε παιδεία στην αρχαία Ελλάδα και ποιοι ήταν οι δάσκαλοι τότε. Αλλά είμαι βέβαιος ότι αν εσείς οι σύγχρονοι Ελληνες “ξύσετε” λίγο όλη αυτήν τη φαινομενικότητα στον χαρακτήρα σας, από κάτω θα βρείτε τα χαρακτηριστικά των προγόνων σας. Εχετε στο κύτταρό σας την επιθυμία για μια μεγάλη πρόκληση. Εχετε έμφυτο ενός είδους ηρωισμό και είστε πάντα έτοιμοι να τον δείξετε. Μιας μορφής ηρωισμός είναι αυτό που χρειάζεστε τώρα στην καθημερινότητά σας. Δείξτε τον, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο».

Η μάχη των Θερμοπυλών, για την οποία τόσα έχετε γράψει, δεν είναι μια απλή μάχη, έχει αποκτήσει έναν παγκόσμιο συμβολισμό. Αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε, ίσως, να την «εφεύρουμε»;

«Απολύτως! Αν δεν είχε συμβεί η μάχη στις Θερμοπύλες, θα έπρεπε κάποιος να τη φανταστεί, γιατί είναι από τις πιο εκπληκτικές ιστορίες του ανθρώπινου γένους. Συμβολίζουν τις αρετές που πρέπει να έχει ο άνθρωπος και αυτό για το οποίο πρέπει να πολεμάει ένας άνδρας, παρ’ όλες τις δυσκολίες και την προδοσία που πάντα είναι μέσα στο παιχνίδι, ακόμη και όταν όλα τα προγνωστικά είναι εναντίον του. Και σκεφτείτε πως όταν ξεκίνησα να γράφω τις “Πύλες της φωτιάς” πίστευα ότι οι Ελληνες δεν θα ήθελαν να διαβάσουν ένα κομμάτι της δικής τους Ιστορίας γραμμένο από έναν Αμερικανό».

Πιστεύετε στο κάρμα ή σε κάτι προδιαγεγραμμένο;

«Κοιτάξτε. Ερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο και αμέσως σχεδόν υπάρχουν θέματα που δεν μας απασχολούν καθόλου και άλλα που ασκούν μια φοβερή συναισθηματική δύναμη επάνω μας. Και η ερώτηση είναι “γιατί;”. Δείτε εμένα, για παράδειγμα. Είμαι ένας Αμερικανός και ξέρω ότι δεν έχω ελληνικό αίμα μέσα μου. Γιατί όμως είμαι τόσο γοητευμένος με τους αρχαίους Ελληνες; Η αρχαία Ρώμη δεν με απασχολεί καθόλου! Ξέρω απλώς πως όταν είμαι στην Ελλάδα νιώθω σαν στο σπίτι μου και όταν διαβάζω οτιδήποτε από την αρχαία εποχή με αγγίζει αμέσως και αυτό μου συμβαίνει σε όλη μου τη ζωή. Και μου συμβαίνει μόνο με την Ελλάδα».

Από όλα τα κτίσματα της αρχαίας Ελλάδας, πού θα επιλέγατε να γράψετε κάτι σε έναν τοίχο εκεί δίπλα;

«Οταν ήρθα στην Ελλάδα για πρώτη φορά, επισκεφθήκαμε τον Πολυγωνικό τοίχο στους Δελφούς, στον οποίο υπάρχει ένας κατάλογος με ονόματα σκλάβων που είχαν απελευθερωθεί. Ηταν πολύ μικρά τα γράμματα, αλλά όλο αυτό ήταν τόσο συγκινητικό, που με έκανε να κλάψω. Τόσο ευγνώμονες πρέπει να ήταν που απελευθερώθηκαν, ώστε προσεύχονταν στον Θεό και Τον ευχαριστούσαν. Θα ήθελα, λοιπόν, να γράψω εκεί: “Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να ήταν ελεύθεροι και να έγραφαν τα ονόματά τους σε αυτόν τον τοίχο”».

Θέλει προσπάθεια όμως αυτό.

«Γι’ αυτό λέω: “Ξεκουνήσου και άσε το βόλεμα, γιατί δεν θα βγάλεις άκρη”. Μην περιμένεις ότι θα μας σώσει κανένας διεθνής οργανισμός, καμία κυβέρνηση και κανένα αφεντικό. Μόνο ο καθένας μας μπορεί να πάρει τη ζωή του και τη μοίρα του στα χέρια του και να τη βελτιώσει ή να την αλλάξει».

* Ολόκληρη την συνέντευξη θα την βρείτε στο ΒΗΜagazino στις 23-24 Απριλίου 2011.

25 χρόνια Βασίλης Καζούλης, με 25 φίλους 29/6 στο Γκάζι

Μια μουσική πορεία είκοσι πέντε χρόνων από τον πρώτο του προσωπικό δίσκο μέχρι σήμερα και μια παρέα ισάριθμων φίλων του Βασίλη Καζούλη σε μία επετειακή συναυλία την Τετάρτη 29 Ιουνίου στις 21.30 στην ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ στο Γκάζι.

Μαζί του:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Φίλιππος Πλιάτσικας,
Παντελής Θαλασσινός, Διονύσης Τσακνής, Γιάννης Ζουγανέλης,
Γιάννης Μηλιώκας, Δημήτρης Σταρόβας, Βαγγέλης Γερμανός, Νίκος Ζιώγαλας,
Κίτρινα Ποδήλατα, Γιάννης Νικολάου, Αντώνης Μιτζέλος, Παναγιώτης Μάργαρης.

Μια συναυλία γεμάτη εκπλήξεις και τραγούδια που αγαπήσαμε και ακόμα τραγουδάμε.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΖΟΥΛΛΗΣ - 25 ΧΡΟΝΙΑ Live…
Τετάρτη 29 ΙΟΥΝΙΟΥ - 21.30 - στην «ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ» στο ΓΚΑΖΙ
flash.gr

Ο Stevie Wonder αφιλοκερδώς στην Αθήνα

Ο Stevie Wonder, θα είναι ο guest star της τελετής έναρξης των Special Olympics το Σάββατο 25 Ιουνίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο.



Ο Stevie Wonder θα φτάσει στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» τρεις μέρες πριν την επίσημη έναρξη των αγώνων, για να έχει το χρόνο να τεστάρει τις ηχητικές εγκαταστάσεις και να κάνει πρόβες με την μπάντα του.

O Stevie Wonder θα παρουσιάσει αφιλοκερδώς ένα απάνθισμα από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, ενώ θα ερμηνεύσει και ένα ντουέτο με την πολυτάλαντη ηθοποιό και ερμηνεύτρια Βανέσα Γουίλιαμ.
http://karxarias.blogspot.com/2011/06/stevie-wonder.html 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΖΟΥΛΗΣ- ΑΜΟΡΓΟΣ

Βήμα γρήγορο στο διάστημα
μάζεψες τα ρούχα σου απ' το πάτωμα
το κλειδί σου κι εκατό δραχμές
να φτάσεις ως το τέρμα βιάστηκες

Την τελευταία τη παράσταση στο Εκράν
το τελευταίο ματωμένο σου κολάν
το τελευταίο τρένο από τον σταθμό
το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό.

Παλιό ταξίδι έσβησε στα μάτια σου
κι όμως ανιχνεύω τα σημάδια σου
σημάδια σε καρδούλα πέτρινη
απ' όσους σε άφησαν μόνη κι έρημη

Η τελευταία η παράσταση στο Εκράν
το τελευταίο ματωμένο σου κολάν
το τελευταίο τρένο από τον σταθμό
το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό.

Σήψη σου χαράζει το κορμί
έκτρωση σε φόντο καφετί
κύτταρα από πόνο σκοτωμένα
τ' αγέννητα παιδιά σου τα σωσμένα

Η τελευταία η παράσταση στο Εκράν
το τελευταίο ματωμένο σου κολάν
το τελευταίο τρένο από τον σταθμό
το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό.

Ψηφιοποίηση 250.000 παλιών βιβλίων

Ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο συμφώνησαν να φέρουν εις πέρας η Βρετανική Βιβλιοθήκη και η Google: Την ψηφιοποίηση περίπου 250.000 βιβλίων της Βιβλιοθήκης, που έχουν γραφεί μεταξύ του 1700 και του 1870, μεταξύ των οποίων βρίσκονται το αυθεντικό Πολωνικό Σύνταγμα του 1791 και κάποια φεμινιστικά φυλλάδια σχετικά με την Μαρία Αντουανέτα.

Όπως ανακοίνωσε η Google, σε τρία χρόνια θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ψηφιοποίησης και τα 250.000 βιβλία θα είναι διαθέσιμα δωρεάν στους ερευνητές, αλλά και στο κοινό, μέσω της μηχανής αναζήτησης της Google, αλλά και μέσα από την ιστοσελίδα της Βρετανικής Βιβλιοθήκης.

Φυσικά, η ψηφιοποίηση αυτή μοιάζει με σταγόνα στον ωκεανό, αφού η Βρετανική Βιβλιοθήκη διαθέτει πάνω από 150 εκατομμύρια βιβλία και εφημερίδες, όμως σίγουρα είναι μία καλή αρχή για τη συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών. Εξάλλου η Google, που θα αναλάβει εξ ολοκλήρου το κόστος της ψηφιοποίησης, έχει ήδη ψηφιοποιήσει περίπου 13 εκατομμύρια βιβλία, σε συνεργασία με 40 βιβλιοθήκες απ’όλο τον κόσμο.

indexonline

Athens Fringe Festival

Η μεγάλη γιορτή της Αθήνας ξεκίνησε τη Δευτέρα και ήδη έχει κλέψει τις εντυπώσεις! Αξιόλογες καλλιτεχνικές εκθέσεις, διαδραστικά παιχνίδια και χορευτικά-μουσικά-θεατρικά δρώμενα είναι μόνο ένα μέρος του προγράμματος. Εκτός από την πληθώρα νέων καλλιτεχνών, το σ/κ το Fringe υποδέχεται τους αγαπημένους σας Monsieur Minimal, Penny & The Swingin' cats, Hirollers, Smokey Bandits και άλλους. 

 Τεχνόπολις, Πειραιώς 100, Γκάζι / Βρυσάκι, Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι / Κτίριο Συλλόγου Αρχαιολόγων, Ερμού 134-136 / Eliart, Κων/λεως 127 / @Ρουφ, Κων/λεως 10 / The Athens House of Photography, Ελευσινίων&Κεραμέων, Μεταξουργείο  18:00-24:00 (έως 26/06)  7€, 5€ (για φοιτητές και ποδηλάτες)

Ο υποψήφιος βουλευτής του Ανδρέα Λασκαράτου (1811-1901)

http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/laskaratos_bouleuths.html

            Ο υποψήφιος τούτος πολύν καιρόν πριν της ψηφοφορίας αρχίζει να χαιρετά, τους μεν εγκαρδίως, τους δε βαθυσεβάστως, όλους όσους έχουνε ψήφο.

            Κάποτε βάνει απάνου κ΄ εφημερίδα, με την οποία κατακρένει αυστηρώς τες πράξες της κυβερνήσεως, ως ασύμφερες δια τον λαόν. Αν ημπορέση και ατομικώς να χτυπήση υπαλλήλους της κυβερνήσεως, θα ήναι μία τύχη δι΄ αυτόν. Αφού εξεσπάθωσε υπέρ του λαού, όσους περισσότερους υπέρ του λαού θανατώση, τόση περισσότερη η αξιοπιστία του.

            Πηαίνει στα χωριά και γλυκομιλεί των χωριάτωνε.

            — Αδερφάκια μου και αϊταράκια μου...!

            Τες ύστερες ημέρες βγάνει και πρόγραμμα.

            Στο πρόγραμμά του υπόσχεται όσα και ο πρωθυπουργός υπόσχεται στον βασιλικόν λόγον· και, εννοείται, με την ίδιαν ιδέαν εχτελέσεως.

            Αν ήναι πλούσιος, ή αν έχη πλούσιους υποστηριχτάς, οι φτωχοί ψηφοφόροι εκείνες τες ημέρες οικονομούνται με 5-10-15 φράνκα ο καθένας δια την ψήφον του. Επειδή ο υποψήφιος αγοράζει, πότε φθηνά, και πότε ακριβά, κατά τους ανθρώπους, και κατά την ώρα.

            Τελειωμένο έτσι και πιτυχημένο το έργον του εις τον τόπον του, φεύγει τότε δια τας Αθήνας. (Ω, Αθήνα μου, βουλευτάδες οπού σου στέλνουμε!...) Στας Αθήνας, ο εις τον τόπο του μεγαλέμπορος εκλογικών ψήφων παρουσιάζεται μεταπράτης, αλλά θησαυρού μεταπράτης, επειδή φέρνει χιλάδες ψήφους συμπυκνωμένες εις μίαν μόνην αλλά πολύτιμην ψήφον, δυναμένην να συντελέση εις την στερέωσην, ή την φτώσην του Υπουργείου.

            Μία τέτοια ψήφος, ένας τέτοιος πολύτιμος αδάμας, δεν αγοράζεται με 5-10-15 φράνκα· αλλά με δημόσιες θέσες του υιού, του αδελφού, του ξαδέλφου· με μετάθεσες μη ευνοουμένων υπαλλήλων, με παύσες, με διορισμούς, με ρουσφέτια άλλα. Και έτσι, τελειωμένη και τούτη η δεύτερη πράξη, τελειώνει μαζύ της και όλο το βουλευτικό στάδιο του βουλευτή μας.

            Οποίο κατόρθωμα δια τον τόπο, και δια το έθνος!-

             

Ανδρέα Λασκαράτου : Ιδού ο Άνθρωπος, Εκδόσεις Πάπυρος, σειρά Βίπερ, αριθμός σειράς 87, σελίδες 111-112.