Απειλείται με περιορισμό λειτουργίας -αν όχι σφράγισμα- ο αρχαιολογικός
χώρος της Νεμέας λόγω έλλειψης προσωπικού, όπως καταγγέλλει σε ανοικτή
επιστολή του ο ομότ. καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του
Μπέρκλεϊ (ΗΠΑ) Στέφανος Μίλερ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στα μνημεία
της Νεμέας.
Απειλείται με περιορισμό
λειτουργίας -αν όχι σφράγισμα- ο αρχαιολογικός χώρος της Νεμέας λόγω
έλλειψης προσωπικού, όπως καταγγέλλει σε ανοικτή επιστολή του ο ομότ.
καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ (ΗΠΑ) Στέφανος
Μίλερ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στα μνημεία της Νεμέας.
Με απόλυση απειλούνται οι έκτακτοι υπάλληλοι και μοιραία θα κλείσει και ο αρχαιολογικός χώρος, γιατί δεν θα επαρκούν οι φύλακες
Ο λόγος για τον οποίο κινητοποιήθηκε ο εκλεκτός αυτός
αρχαιολόγος είναι ότι την Παρασκευή (27 Σεπτεμβρίου 2013) εκδικάζεται η
υπόθεση παραμονής ή όχι στις θέσεις τους επτά εκτάκτων φυλάκων του
αρχαιολογικού χώρου και του Αρχαιολογικού Μουσείου Νεμέας που είχαν
καταφύγει σε «ασφαλιστικά μέτρα». «Εάν αυτοί απολυθούν, μένουν εν
ενεργεία μόνο τρεις ημερήσιοι φύλακες, οι οποίοι δεν επαρκούν για να
κρατηθούν ο χώρος και το μουσείο ανοικτά στο κοινό. Αυτό σημαίνει ότι οι
επισκέπτες θα τα βρίσκουν, πλέον, όλα κλειστά», σημειώνει.
Ο κ. Μίλερ έχει δώσει την ψυχή του σε αυτό το χώρο και τον πονάει. Γι' αυτό έφθασε στο σημείο να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα. Ο ίδιος επισημαίνει: «Αρχισα να παρέχω τις υπηρεσίες μου στη Νεμέα τον Ιούνιο του 1973. Από τότε αγόρασα γη και δημιούργησα ένα αρχαιολογικό πάρκο, κατασκεύασα και εξόπλισα ένα μουσείο, άρχισα την αναστήλωση του ναού του Νεμείου Διός, έφερα στο φως το αρχαίο στάδιο με τη θολωτή του είσοδο, διαμόρφωσα το χώρο και το στάδιο, καθιέρωσα την αναβίωση των αρχαίων Νεμέων Αγώνων (www.ne meangames.org), έκανα πολλές ανασκαφές και δημοσίευσα τα αποτελέσματά τους. Ολα αυτά έγιναν με χορηγίες που εξασφάλισα από Αμερικανούς ιδιώτες, με τελική κατάληξη τη δωρεά όλης της αγορασμένης γης με τα μνημεία στο ελληνικό Δημόσιο.
»Θα επιθυμούσα να ασχοληθώ πλέον μόνο με τα τελευταία δύο αντικείμενα (αποτελέσματα ανασκαφών και δημοσιεύσεις) αλλά πάντα προσέβλεπα στην αξιοποίηση του ερευνητικού μου έργου ως βάσης για μια εκπαιδευτική εμπειρία, που θα έδινε στον κάθε επισκέπτη της Νεμέας την ευκαιρία να μάθει ακόμα περισσότερα για τις αρχαιοελληνικές ρίζες του. Και αυτή η προσπάθεια έχει πετύχει: το καλοκαίρι του 1973, οι επισκέπτες στο ναό του Νεμείου Διός ήταν μόνο ένας. Τον περασμένο χρόνο ξεπέρασαν τους 50.000, από όλο τον κόσμο».
Και καταλήγει πως, εάν τελικά απολυθούν οι έκτακτοι υπάλληλοι, μοιραία το μουσείο και ο αρχαιολογικός χώρος θα κλείσουν γιατί με τρεις ημερήσιους φύλακες δεν μπορεί να γίνουν βάρδιες για να λειτουργήσουν: «Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, θα κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέπτη και θα συνειδητοποιώ πόσο ανόητος και αιθεροβάμων ήμουν. Θα έχω πετάξει στα αζήτητα όλη μου τη ζωή».
Με απόλυση απειλούνται οι έκτακτοι υπάλληλοι και μοιραία θα κλείσει και ο αρχαιολογικός χώρος, γιατί δεν θα επαρκούν οι φύλακες
Ο λόγος για τον οποίο κινητοποιήθηκε ο εκλεκτός αυτός
αρχαιολόγος είναι ότι την Παρασκευή (27 Σεπτεμβρίου 2013) εκδικάζεται η
υπόθεση παραμονής ή όχι στις θέσεις τους επτά εκτάκτων φυλάκων του
αρχαιολογικού χώρου και του Αρχαιολογικού Μουσείου Νεμέας που είχαν
καταφύγει σε «ασφαλιστικά μέτρα». «Εάν αυτοί απολυθούν, μένουν εν
ενεργεία μόνο τρεις ημερήσιοι φύλακες, οι οποίοι δεν επαρκούν για να
κρατηθούν ο χώρος και το μουσείο ανοικτά στο κοινό. Αυτό σημαίνει ότι οι
επισκέπτες θα τα βρίσκουν, πλέον, όλα κλειστά», σημειώνει.
Ο κ. Μίλερ έχει δώσει την ψυχή του σε αυτό το χώρο και τον πονάει. Γι' αυτό έφθασε στο σημείο να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα. Ο ίδιος επισημαίνει: «Αρχισα να παρέχω τις υπηρεσίες μου στη Νεμέα τον Ιούνιο του 1973. Από τότε αγόρασα γη και δημιούργησα ένα αρχαιολογικό πάρκο, κατασκεύασα και εξόπλισα ένα μουσείο, άρχισα την αναστήλωση του ναού του Νεμείου Διός, έφερα στο φως το αρχαίο στάδιο με τη θολωτή του είσοδο, διαμόρφωσα το χώρο και το στάδιο, καθιέρωσα την αναβίωση των αρχαίων Νεμέων Αγώνων (www.ne meangames.org), έκανα πολλές ανασκαφές και δημοσίευσα τα αποτελέσματά τους. Ολα αυτά έγιναν με χορηγίες που εξασφάλισα από Αμερικανούς ιδιώτες, με τελική κατάληξη τη δωρεά όλης της αγορασμένης γης με τα μνημεία στο ελληνικό Δημόσιο.
»Θα επιθυμούσα να ασχοληθώ πλέον μόνο με τα τελευταία δύο αντικείμενα (αποτελέσματα ανασκαφών και δημοσιεύσεις) αλλά πάντα προσέβλεπα στην αξιοποίηση του ερευνητικού μου έργου ως βάσης για μια εκπαιδευτική εμπειρία, που θα έδινε στον κάθε επισκέπτη της Νεμέας την ευκαιρία να μάθει ακόμα περισσότερα για τις αρχαιοελληνικές ρίζες του. Και αυτή η προσπάθεια έχει πετύχει: το καλοκαίρι του 1973, οι επισκέπτες στο ναό του Νεμείου Διός ήταν μόνο ένας. Τον περασμένο χρόνο ξεπέρασαν τους 50.000, από όλο τον κόσμο».
Και καταλήγει πως, εάν τελικά απολυθούν οι έκτακτοι υπάλληλοι, μοιραία το μουσείο και ο αρχαιολογικός χώρος θα κλείσουν γιατί με τρεις ημερήσιους φύλακες δεν μπορεί να γίνουν βάρδιες για να λειτουργήσουν: «Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, θα κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέπτη και θα συνειδητοποιώ πόσο ανόητος και αιθεροβάμων ήμουν. Θα έχω πετάξει στα αζήτητα όλη μου τη ζωή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου