Για τις ανάγκες της έκθεσης, που πραγματοποιείται με αφορμή τον
εορτασμό των 150 χρόνων από την γέννηση του ποιητή, συγκεντρώθηκαν από
ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, περισσότερα από εκατό έργα - λάδια,
γλυπτά, σχέδια, χαρακτικά-, κορυφαίων Ελλήνων εικαστικών, οι οποίοι
επέλεξαν ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη για την απόδοση του δικού τους
οραματικού κόσμου.
Η οικουμενική διάσταση της ποίησης του Κ.Π. Καβάφη αναδύεται μέσα από τους πίνακες του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα και του Γιάννη Τσαρούχη. Ο Παναγιώτης Τέτσης εμπνεύστηκε από το ποίημα «Αλεξανδρινοί Βασιλείς», ο Κώστας Τσόκλης και ο Χρήστος Μποκόρος από τα «Κεριά», ο Κωνσταντίνος Ξενάκης από την «Ιθάκη», ο Εδουάρδος Σακαγιάν από τις «Επιθυμίες», η Βάνα Ξένου από «Τα τείχη», ο Γιάννης Ψυχοπαίδης από το ποίημα «Μακρυά.
«Όσο κι αν φανεί αιρετικό, νομίζω ότι ο Καβάφης σκέφτεται με εικόνες, οι ιδέες έρχονται ύστερα, και μπερδεύονται με συγκινήσεις, εμπειρίες και βιώματα» σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, Ελένη Αρβελέρ. ‘'Θεωρώ'' συνεχίζει η ίδια ότι ο Καβάφης ήταν ένας πεισματικός, ένας επίμονος εικονολάτρης (όχι εικονόδουλος), εικονολάτρης όμως μιας κοσμικής (όχι χριστιανικής αλλά εθνικής, όπως θα έλεγε) κοπής.
Έτσι κι αν δεν θυμάσαι στίχους ποιήματος που διάβασες και ξαναδιάβασες, σίγουρα θα κρατά η μνήμη σου κάποια εικόνα που, είτε εισαγωγικά είτε καταλυτικά, το πλαισιώνουν. Τα παραδείγματα άπειρα. Να θυμίσω βιαστικά: Τον γέρο που αποκοιμιέται στο τραπέζι, τα δάκρυα και τις μακριές χαίτες των Αλόγων του Αχιλλέα, τα χρωματιστά γυαλιά του Καντακουζήνειου στέμματος, τον παλαιό καθρέφτη στην είσοδο του πλούσιου σπιτιού, τα ρούχα τα πορφυρά ή τα παλιόρουχα, τη σπασμένη ρόδα, τα πλοία με τα λάφυρα, κ.τ.λ. Αυτά συνθέτουν το σκηνικό της καβαφικής ποίησης.»
Τα έργα των 40 σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών της έκθεσης «Ζωγραφισμένα», ιστορούν, καθένας με το προσωπικό του ιδίωμα, τη διαχρονική ποίηση του Αλεξανδρινού, κατακτώντας μέσα από το έργο τους τη στερεότητα και τη διάρκεια, τονίζει ο Τάκης Μαυρωτάς.
http://tvkosmos.gr/article.asp?newsid=2019815#.UkUoPn922So
ΑΜΠΕ
Η οικουμενική διάσταση της ποίησης του Κ.Π. Καβάφη αναδύεται μέσα από τους πίνακες του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα και του Γιάννη Τσαρούχη. Ο Παναγιώτης Τέτσης εμπνεύστηκε από το ποίημα «Αλεξανδρινοί Βασιλείς», ο Κώστας Τσόκλης και ο Χρήστος Μποκόρος από τα «Κεριά», ο Κωνσταντίνος Ξενάκης από την «Ιθάκη», ο Εδουάρδος Σακαγιάν από τις «Επιθυμίες», η Βάνα Ξένου από «Τα τείχη», ο Γιάννης Ψυχοπαίδης από το ποίημα «Μακρυά.
«Όσο κι αν φανεί αιρετικό, νομίζω ότι ο Καβάφης σκέφτεται με εικόνες, οι ιδέες έρχονται ύστερα, και μπερδεύονται με συγκινήσεις, εμπειρίες και βιώματα» σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, Ελένη Αρβελέρ. ‘'Θεωρώ'' συνεχίζει η ίδια ότι ο Καβάφης ήταν ένας πεισματικός, ένας επίμονος εικονολάτρης (όχι εικονόδουλος), εικονολάτρης όμως μιας κοσμικής (όχι χριστιανικής αλλά εθνικής, όπως θα έλεγε) κοπής.
Έτσι κι αν δεν θυμάσαι στίχους ποιήματος που διάβασες και ξαναδιάβασες, σίγουρα θα κρατά η μνήμη σου κάποια εικόνα που, είτε εισαγωγικά είτε καταλυτικά, το πλαισιώνουν. Τα παραδείγματα άπειρα. Να θυμίσω βιαστικά: Τον γέρο που αποκοιμιέται στο τραπέζι, τα δάκρυα και τις μακριές χαίτες των Αλόγων του Αχιλλέα, τα χρωματιστά γυαλιά του Καντακουζήνειου στέμματος, τον παλαιό καθρέφτη στην είσοδο του πλούσιου σπιτιού, τα ρούχα τα πορφυρά ή τα παλιόρουχα, τη σπασμένη ρόδα, τα πλοία με τα λάφυρα, κ.τ.λ. Αυτά συνθέτουν το σκηνικό της καβαφικής ποίησης.»
Τα έργα των 40 σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών της έκθεσης «Ζωγραφισμένα», ιστορούν, καθένας με το προσωπικό του ιδίωμα, τη διαχρονική ποίηση του Αλεξανδρινού, κατακτώντας μέσα από το έργο τους τη στερεότητα και τη διάρκεια, τονίζει ο Τάκης Μαυρωτάς.
http://tvkosmos.gr/article.asp?newsid=2019815#.UkUoPn922So
ΑΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου