TO SITE ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Η Εθνική Πύλη Δημόσιας Διοίκησης ermis αποτελεί την ενιαία Κυβερνητική Διαδικτυακή Πύλη της Δημόσιας Διοίκησης για την πληροφόρηση πολιτών και επιχειρήσεων και την ασφαλή διεκπεραίωση υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Ο ermis αποσκοπεί, μέσα από ένα σύνολο δράσεων, στο γενικότερο εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης και στην παροχή υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας προς τον πολίτη.

Η Κυβερνητική Πύλη παρέχει από ένα κεντρικό σημείο ολοκληρωμένη ενημέρωση στους πολίτες και τις επιχειρήσεις σχετικά με όλες τις συναλλαγές τους με την Δημόσια Διοίκηση (φυσικές ή ηλεκτρονικές), καθώς και επιλεγμένες υπηρεσίες Ηλεκτρονικών Συναλλαγών μέσω των οποίων οι πολίτες μπορούν ηλεκτρονικά πλέον να εξυπηρετηθούν από την Δημόσια Διοίκηση. 

Ofra Haza - Elo Hi (Canto Nero)

ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΛΥΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

1. Το Δήλιο πρόβλημα

Το δήλιο πρόβλημα ή ο διπλασιασμός του κύβου απασχόλησε τους αρχαίους Έλληνες γεωμέτρες και η αναζήτηση λύσεων, οδήγησε σε μια έντονη ανάπτυξη της Γεωμετρίας.

Το δήλιο πρόβλημα απόκτησε δημοσιότητα όταν το ανέφερε, σε μια τραγωδία o βασιλιάς της Κρήτης Μίνως διαμαρτυρόμενος γιατί το κενοτάφιο, που προοριζόταν για το γυιό του Γλαύκο, ήταν πολύ μικρό για βασιλικό μνημείο και απαιτούσε το διπλασιασμό του όγκου του χωρίς να αλλάξει το κυβικό του σχήμα. Πανελλήνια γνωστό όμως έγινε το πρόβλημα αυτό όταν αναφέρθηκε από το μαντείο του Δήλιου Απόλλωνα, όταν δηλαδή ρωτήθηκε το μαντείο, τι πρέπει να κάνουν για να απαλλαγούν από το λοιμό που μάστιζε το νησί Δήλο, απάντησε ότι τούτο θα συμβεί αν διπλασιάσουν τον κυβικό βωμό του Απόλλωνα. Έτσι το πρόβλημα του διπλασιασμού του κύβου πέρασε στην ιστορία με το όνομα "Δήλιο πρόβλημα". 

2. Η Τριχοτόμηση γωνίας

Σήμερα δεν γνωρίζουμε κάτω από ποιες συνθήκες τέθηκε το πρόβλημα της τριχοτόμησης γωνίας στην ελληνική αρχαιότητα. Ξέρουμε όμως ότι αποτελούσε το ένα από τα τρία μεγάλα προβλήματα μετά το Δήλιο και τον τετραγωνισμό του κύκλου. Ουσιαστικά το πρόβλημα έγκειται στην τριχοτόμηση οξείας γωνίας, διότι αν είναι αμβλεία αφαιρούμε απο αυτήν την ορθή που μπορεί να τριχοτομηθεί με χάρακα και διαβήτη. Η τριχοτόμηση όμως μιάς οξείας γωνίας είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί μόνο με χάρακα και διαβήτη γιατί η εξίσωση που την εκφράζει είναι τρίτου βαθμού χωρίς να μπορεί να αναχθεί σε δευτέρου. Πράγματι από τη τριγωνομετρία μας είναι γνωστή η σχέση στην οποία αν θέσουμε εφ3θ=α και εφθ=x και κάνουμε τις πράξεις θα φθάσουμε στη x³-3αx²-3x+α=0 που είναι η εξίσωση της τριχοτόμησης. Η κατασκευή με χάρακα και διαβήτη των ριζών αυτής της εξίσωσης είναι δυνατή μόνο αν μπορεί αυτή να αναλυθεί σε δύο παράγοντες, ένα πρωτοβάθμιο και ένα δευτεροβάθμιο, όμως αυτό αποδείχθηκε μόλις το 1837, ότι είναι αδύνατο.

Οι αρχαίοι Έλληνες γεωμέτρες όταν οι προσπάθειές τους με το χάρακα και το διαβήτη δεν απέδωσαν, στράφηκαν σε άλλες καμπύλες εκτός του κύκλου και σε άλλες μεθόδους. Το πρώτο αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν η επινόηση από τον Ιππία τον Ηλείο της πρώτης καμπύλης στην ελληνική Γεωμετρία, μετά την περιφέρεια, της τετραγωνίζουσας, με τη βοήθεια της οποίας έδωσε και τη πρώτη λύση του προβλήματος. 

3. Ο Τετραγωνισμός του κύκλου

Η μέτρηση του εμβαδού του περικλειομένου από κάποιο σχήμα, ήταν σε όλους τους λαούς, από την εποχή που ακόμη η γεωμετρία ήταν εμπειρικής μορφής, βασική επιδίωξη όλων των γεωμετρών. Από τη στιγμή που διαλέξανε σαν μονάδα μέτρησης των εμβαδών, το τετράγωνο με πλευρά τη μονάδα μήκους, αυτόματα τέθηκε και το πρόβλημα του τετραγωνισμού των διαφόρων σχημάτων.

Αρχικά "τετραγωνίστηκαν" δηλαδή προσδιορίστηκε το εμβαδόν τους, τα ορθογώνια, τα τρίγωνα, τα παραλληλόγραμμα και ορισμένα πολύγωνα. Μετά από αυτό ήταν φυσικό να επιδιωχθεί και ο τετραγωνισμός σχημάτων περικλειομένων από καμπύλες γραμμές και πρώτου από όλα του κύκλου. Ο τετραγωνισμός του κύκλου, το τρίτο από τα μεγάλα προβλήματα της αρχαιότητας, απασχόλησε πολλούς ερευνητές για πολλούς αιώνες και υπήρξε το μεγάλο εμπόδιο πάνω στο οποίο σκόνταψαν μεγάλα ονόματα.

Η απαίτηση του προβλήματος είναι να κατασκευαστεί τετράγωνο ισοδύναμο με δοσμένο κύκλο, αν δηλαδή είναι R η ακτίνα του κύκλου και x η ζητούμενη πλευρά του τετραγώνου, πρέπει να αληθεύει η σχέση , όπου π ο λόγος του μήκους της περιφέρειας προς το μήκος της διαμέτρου του κύκλου. Παρόλο που εμπειρικά είχε διαπιστωθεί ότι ο λόγος π της περιφέρειας προς τη διάμετρο διατηρείται σταθερός, ωστόσο η κατασκευή αυτού του λόγου και όταν ακόμη η Γεωμετρία εφοδιασμένη με την απόδειξη είχε γίνει επιστήμη, στάθηκε αδύνατη. Υπήρξαν κατασκευές του π μεγαλοφυείς κατά τη σύλληψη όχι όμως πραγματοποιημένες σύμφωνα με την απαίτηση του "χάρακα και του διαβήτη" που έθεταν τότε. Παράλληλα έγιναν μεγαλειώδεις προσπάθειες υπολογισμού της τιμής του π, οι οποίες με πρωτεργάτη τον Αρχιμήδη, έδωσαν ένδοξα αποτελέσματα. 

http://www.telemath.gr/mathematical_ancient_times/unsolved_mathematical_problems/unsolved.php 

12ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου Πάτμος, 31 Αυγούστου -5 Σεπτεμβρίου 2012 Υπαίθριος χώρος Ιερού Σπηλαίου Αποκαλύψεως

Καλλιτεχνικός Διευθυντής: Άλκης Μπαλτάς

Οργάνωση: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Πάτμου

Δώδεκα χρόνια πολιτιστικής προσφοράς

με άξονα την πνευματικότητα

H είσοδος στις συναυλίες είναι ελεύθερη

Το 12ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου πραγματοποιείται φέτος από την Παρασκευή 31 Αυγούστου έως την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2012, στον Ιερό χώρο της Αποκάλυψης με Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον Μαέστρο Άλκη Μπαλτά και διοργανωτή  το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Πάτμου.

Το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου, που ξεκίνησε το 2001,  έχει  πλέον καθιερωθεί ως μία από τις σημαντικότερες μουσικές καλοκαιρινές διοργανώσεις με ξεκάθαρο στόχο την παρουσίαση εκδηλώσεων υψηλού μουσικού και πνευματικού περιεχομένου όπως αρμόζει στον ιερό χώρο στον οποίο φιλοξενείται.

 Στα 12 χρόνια της ιστορίας του το Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου έχει παρουσιάσει πλήθος καλλιτεχνών προσφέροντας στο κοινό μια καλοκαιρινή εμπειρία εντελώς διαφορετική από κάθε άλλη μουσική διοργάνωση, σε ανοιχτό χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο το Φεστιβάλ γίνεται πόλος έλξης πολυάριθμων επισκεπτών, που θέλουν να γευτούν την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα των εκδηλώσεων του, αλλά και να απολαύσουν την ομορφιά  που προσφέρει το νησί  και  οι πάντα φιλόξενοι κάτοικοι του. 

 Ο  Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Πάτμου, Αρχιμουσικός  Άλκης Μπαλτάς έχει κατά επανάληψη επισημάνει τη μοναδικότητα της καλοκαιρινής διοργάνωσης: " Μπροστά στο Ιερό Σπήλαιο όπου ο Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη μόνο ένα πνευματικό και σοβαρό μουσικό φεστιβάλ θα μπορούσε να πραγματοποιείται, και αυτό ακριβώς κάνουμε.»  Η μεγάλη προσέλευση κοινού, από Έλληνες και ξένους, που συρρέει να απολαύσει τις κατανυκτικές βραδιές του φεστιβάλ, είναι η αδιάψευστη απόδειξη της επιτυχίας του θεσμού.

Και το 12ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου, παρά τη δύσκολη συγκυρία, επιμένει και θα προσφέρει στο κοινό ένα υψηλού επιπέδου πρόγραμμα,  με 5 συνολικά συναυλίες κάθε μία από τις οποίες έχει το δικό της μουσικό χαρακτήρα και περιεχόμενο. Επιπλέον, εκτός από τα πολύ προσεκτικά επιλεγμένα έργα - στολίδια της παγκόσμιας μουσικής και θρησκευτικής κληρονομιάς- που θα ερμηνευθούν, ιδιαίτερη βαρύτητα έχει και η επιμονή του Φεστιβάλ στην αφιέρωση, κάθε χρόνο, μίας βραδιάς στην Προστασία του Περιβάλλοντος, με ειδικά επιλεγμένα τραγούδια από το έντεχνο ρεπερτόριο. Με αυτό τον τρόπο το περιβάλλον, δομημένο και φυσικό, γίνεται αναπόσπαστο μέρος μίας σύγχρονης πνευματικότητας που εμπνέει και επιζητεί την προστασία του.

Στο 12ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου θα ερμηνευθούν έργα από τη Βυζαντινή μουσική παράδοση με το ύφος της Πατμιακής Μουσικής παράδοσης, πολυφωνικά Επτανησιακά έργα και κλασικά έργα από το Μεσαίωνα έως τις ημέρες μας, ενώ μία από τις βραδιές είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ποιητή μας Νικηφόρου Βρεττάκου, του οποίου ποιήματα και στίχοι θα εμπλουτίσουν το πρόγραμμα  της τελευταίας συναυλίας του Φεστιβάλ.

Παίρνουν μέρος πολυμελή σχήματα όπως  ο Βυζαντινός Χορός της Πολυφωνικής Χορωδίας Πάτρας, το Κερκυραϊκό φωνητικό σύνολο «Ιόνιος Αρμονία», η Ορχήστρα του Φεστιβάλ Πάτμου,  η Χορωδία «Αρμονία» της Πάτμου, η Ορχήστρα Νυκτών Οργάνων «Άττικα», αλλά και ερμηνευτές όπως: η Κύπρια σοπράνο Έλενα Πατσαλίδου, η Ντιάνα Σάδερλαντ, η Ελένη Τσαλιγοπούλου με το σχήμα της κ.α.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ο «Βυζαντινός Χορός της Πολυφωνικής Χορωδίας Πάτρας» με Χοράρχη τον Γιάννη Κόττορο θα ψάλλει, στο πρώτο μέρος της συναυλίας, βυζαντινούς ύμνους στο ύφος και τον τρόπο εκτέλεσης της Πατμιακής Μουσικής παράδοσης όπως διασώζεται μέχρι σήμερα στην Ιερά Μονή Πάτμου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το δεύτερο μέρος του προγράμματος στο οποίο θα τραγουδηθούν, με τη συνοδεία λαϊκών οργάνων (βιολί, κανονάκι, λαούτο, ούτι, νέι), θρησκευτικά και λατρευτικά τραγούδια της Πάτμου και άλλων νησιών της Δωδεκανήσου.

Σάββατο 1^η Σεπτεμβρίου 2012

Το Φεστιβάλ Πάτμου συνεχίζει την καθιερωμένη, τα τελευταία χρόνια συναυλία, που είναι αφιερωμένη στην προστασία του περιβάλλοντος. Η γνωστή τραγουδίστρια Ελένη Τσαλιγοπούλου θα τραγουδήσει, με τη συνοδεία μικρού οργανικού συνόλου, ελληνικά τραγούδια που αναφέρονται στη Φύση.

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Στην τρίτη συναυλία του φεστιβάλ Πάτμου το Κερκυραϊκό φωνητικό σύνολο «Ιόνιος Αρμονία» θα μας μεταφέρει στην Επτανησιακή Θρησκευτική Μουσική Παράδοση που, όπως είναι γνωστό, είναι πολυφωνική. Εκτός από εκκλησιαστικούς ύμνους, η χορωδία θα ερμηνεύσει και θρησκευτικά έργα  του  Κερκυραίου συνθέτη του Εθνικού μας Ύμνου, Νικόλαου Χαλικιόπουλου – Μάντζαρου.

Την «Ιόνιο Αρμονία» θα διευθύνει ο Ευστάθιος Μακρής, καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Συμμετέχουν:

Κερκυραϊκό φωνητικό σύνολο «Ιόνιος Αρμονία»

Αρχιμουσικός: Ευστάθιος Μακρής

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Η Ορχήστρα του Φεστιβάλ Πάτμου  αποτελείται από επαγγελματίες μουσικούς διαφόρων ελληνικών ορχηστρών. Η ορχήστρα θα εμφανιστεί, υπό την διεύθυνση του Άλκη Μπαλτά, στην τέταρτη συναυλία του φεστιβάλ, την Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου.

Το πρόγραμμα αυτής της συναυλίας περιλαμβάνει έργα της κλασικής μουσικής που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα της μουσικής ιστορίας, από το μεσαίωνα μέχρι τις μέρες μας. Ξεκινώντας με μεσαιωνικά τραγούδια ανωνύμων συνθετών η ορχήστρα θα συνεχίσει με δημοφιλή έργα της εποχής μπαρόκ, όπως το Αντάτζιο του Αλμπινόνι, με έργα της ρομαντικής περιόδου και έργα  συνθετών του 20^ου αιώνα όπως του Γκορέτσκι και του Θεοδωράκη.

Σολίστ της συναυλίας θα είναι η Κύπρια υψίφωνος Έλενα Πατσαλίδου και η υψίφωνος Ντιάνα Σάδερλαντ. Θα συμμετέχει, επίσης, η Xορωδία «Αρμονία» της Πάτμου την οποία προετοίμασαν ο Μπρούνο Λίμπερτ και η Ντιάνα Σάδερλαντ.

Συμμετέχουν:

Ορχήστρα του Φεστιβάλ Πάτμου

Χορωδία «Αρμονία» της Πάτμου

Αρχιμουσικός: Άλκης Μπαλτάς

Έλενα Πατσαλίδου: υψίφωνος

Ντιάνα Σάδερλαντ: υψίφωνος

Προετοιμασία Χορωδίας: Μπρούνο Λίμπερτ και Ντιάνα Σάδερλαντ

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

«Μουσική και Ποίηση»

Αφιέρωμα στον Νικηφόρο Βρεττάκο

Μια πρωτοτυπία, σε σχέση με τα προηγούμενα φεστιβάλ στην Πάτμο, αποτελεί η εμφάνιση, στην πέμπτη και τελευταία συναυλία (Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου), της Ορχήστρας Νυκτών Οργάνων «Άττικα». Η ορχήστρα αποτελείται από μαντολίνα, μαντόλες, κιθάρες, κοντραμπάσο και πιάνο. Την καλλιτεχνική ευθύνη του συνόλου έχει ο Άρης Δημητριάδης.

Η συναυλία της ορχήστρας «Άττικα» έχει τον τίτλο «Μουσική και Ποίηση» και είναι ένα αφιέρωμα στον Νικηφόρο Βρεττάκο. Το έτος 2012 έχει ανακηρυχθεί  ως «Έτος Νικηφόρου Βρεττάκου».

Με αφορμή την επέτειο αυτή, παρουσιάζονται χαρακτηριστικά αποσπάσματα του έργου του ποιητή πλαισιωμένα από έργα  Μπαχ, Βιβάλντι, Πάρσελ, Μέντελσον, Τσαικόφκυ, Όφενμπαχ, Μάντζαρου και Γκαλάντι. Στο ποιητικό αναλόγιο η φιλόλογος Ελένη Δημοπούλου και στη μουσική επένδυση η Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων ΑΤΤΙΚΑ. 

Ένας αρμονικός συνδυασμός Μουσικής και της Ποίησης του Ν. Βρεττάκου, ο οποίος γράφει σε ένα του ποίημα : «Οι στίχοι μου είναι γλάστρες στου Θεού το παράθυρο»

Συμμετέχουν:

Ορχήστρα Νυκτών Οργάνων «Άττικα»

Διεύθυνση ορχήστρας: Άρης Δημητριάδης

Αφηγήτρια: Ελένη Δημοπούλου

Συντονισμός/επιμέλεια ορχήστρας: Άννα Ψυλλάκη

Επιμέλεια προγράμματος: Άλκης Μπαλτάς

12ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου

Πάτμος,  31 Αυγούστου - 5 Σεπτεμβρίου 2012

Υπαίθριος χώρος Ιερού Σπηλαίου Αποκαλύψεως

Καλλιτεχνικός Διευθυντής: Άλκης Μπαλτάς

Οργάνωση: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Πάτμου

Ώρα έναρξης των συναυλιών: 20:30

Είσοδος ελεύθερη

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα δρομολόγια προς και από Πάτμο και καταλύματα οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στον Δήμο Πάτμου: Τηλ. 22473 60300,  22470 31666, 22470 29363

                                                      

Οργάνωση: Αλέξανδρος Μούζας/ ΑNAX- CULTURAL PROJECTS

κιν.6932 655 650, almouz@ath.forthnet.gr, alexandros@mouzas.com, info@anax-culture.gr

Επικοινωνία:  Χαρά Πετρούνια 6972 710 991, e-mail: petrouniax@gmail.com

Το 12ο Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής Πάτμου στηρίζεται οικονομικά

από τον Δήμο Πάτμου,

την Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου,

την Περιφέρεια Νοτίου Αιγίου- Τμήμα Πολιτισμού Δωδεκανήσου

το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού

τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων

τα ΕΛΤΑ

voitheia.com | Βοηθάτε αλλήλους

Αν νιώθετε την ανάγκη να βοηθήσετε κάποιον αλλά δεν ξέρετε πώς στο voitheia.com ίσως υπάρχει κάποιος που σας χρειάζεται. Στο voitheia.com όποιος έχει μια απορία ή προσπαθεί να κάνει κάτι και δεν ξέρει πως μπορεί να ανεβάσει το ερώτημά του και όποιος θέλει να βοηθήσει ή απλά να μοιραστεί τις γνώσεις του μπορεί να "βάλει ένα χεράκι"

Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες όπως ερωτήσεις για το σπίτι, ομορφιά, χόμπυ, τεχνολογία κ.α όπου κανείς μπορεί να αναρτήσει την απορία του ή να δοκιμάσει να κάνει μια καλή πράξη βοηθώντας κάποιον που το χρειάζεται. 

Είναι απλό.. απλά δοκιμάστε το και ίσως όταν χρειαστείτε κάτι να είναι κάποιος εκεί για εσάς.

http://www.kala-nea.gr/archives/32666 

Η τροφή των Αρχαίων Ελλήνων

Πόσο έχουν αλλάξει οι διατροφικές συνήθειες των νεοελλήνων σε σχέση με την αρχαιότητα; Υπάρχουν σήμερα κοινά φαγητά με τους αρχαίους Αθηναίους; Τα παραδοσιακά ελληνικά ποτά και τρόφιμα που είναι γνωστά σε κάθε γωνιά της γης, ήταν εντελώς άγνωστα στην αρχαιότητα. Το ούζο που είναι διάσημο ελληνικό brand name οι αρχαίοι το αγνοούσαν, επειδή δεν γνώριζαν τον τρόπο της απόσταξης. Προϊόντα όπως η ζάχαρη, ο καφές, το ρύζι, οι ντομάτες, οι πιπεριές, οι πατάτες δεν υπήρχαν στο καθημερινό τους τραπέζι.

«Οι τροφές των αρχαίων», γράφει ο Σαρλ Πικάρ στο βιβλίο του με θέμα τη ζωή στην κλασική Ελλάδα, «σκοπό είχαν να ερεθίσουν και όχι να βαρύνουν το στομάχι, γι’ αυτό άλλωστε ήταν πλούσιες σε καρυκεύματα και αρωματικά βότανα». Για τους αρχαίους το καλό φαγητό ήταν ιεροτελεστία και εκείνοι το τιμούσαν δεόντως. Στα συμπόσια τους τα τραπέζια ήταν γεμάτα πολλά φαγητά και το κρασί έρρεε άφθονο, νερωμένο με γλυκό ή θαλασσινό νερό και αρωματισμένο με δενδρολίβανο ή μέλι.

Στην εποχή του Περικλή (5ος αιώνας π.Χ.), τα φαγητά που έτρωγαν οι καλεσμένοι σε ένα σημαντικό δείπνο ήταν λαγός μαγειρεμένος με μέντα και θυμάρι, ψητές τσίχλες ή σπίνους διατηρημένους σε ευωδιαστό λάδι, αρνάκι ή γουρουνόπουλο σούβλας ποτισμένο με «θυλήματα», δηλαδή  χοντροαλεσμένο αλεύρι ραντισμένο με κρασί και λάδι, με το οποίο έσβηναν το κρέας καθώς ψηνόταν, γλυκίσματα από ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι πασπαλισμένα με μελωμένο κρασί και σουσάμι, αλμυρά τσουρέκια, ψητά ορτύκια, τυρί της Αχαΐας, σύκα και μέλι της Αττικής, κρασί από τη Χίο και τη Λέσβο, σταφύλια από τη Μένδη της Παλλήνης, χέλια και ψάρια από τη λίμνη Κωπαΐδα, θαλασσινά από την Εύβοια, κριθαρένιο ψωμί από την Πύλο, βραστούς βολβούς, που ευνοούν τη σεξουαλική διάθεση, ραπανάκια για να περνά η μέθη και, βέβαια, τις πίτες της Αθήνας, καύχημα της πόλης, παραγεμισμένες με τυρί, μέλι και διάφορα καρυκεύματα.
Αν και ενίοτε καλοφαγάδες, κατά κανόνα ήταν, όμως, λιτοδίαιτοι. Οι αρχαίοι ήταν «μικροτράπεζοι» και «φυλλοτρώγες», γι’ αυτό και υπήρχε η έκφραση «Αττικηρώς ζην».

 Η διατροφική ημέρα του αρχαίου Αθηναίου
Το πρωινό του αρχαίου Αθηναίου ήταν λιτό και έτρωγε με το πρώτο φως του ήλιου, το «ακράτισμα» που ήταν λίγο κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί, τον λεγόμενο άκρατο οίνο. Κάποιες φορές το συνόδευαν ελιές και σύκα. Πιο συχνά, όμως, το πρωινό ήταν απλά μια κούπα από «κυκεώνα», δηλαδή ένα ρόφημα από βρασμένο κριθάρι αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι, για το οποίο οι αρχαίοι πίστευαν ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Κατά τη διάρκεια της μέρας, έπαιρναν ακόμα τρία γεύματα: το άριστον (μεσημεριανό), το δειλινό και το δείπνο. Το δείπνο που ήταν και το κυρίως γεύμα, το έπαιρναν στο τέλος της μέρας ή αφού είχε ήδη νυχτώσει. Ήταν πλούσιο και στο τέλος προσφερόταν τα τραγήματα (επιδόρπια), φρούτα φρέσκα ή ξηρά, κυρίως σύκα, καρύδια, σταφύλια ή γλυκά με μέλι.

Τα φαγητά τους
Οι αρχαίοι έτρωγαν συχνά κρέας, ιδιαίτερα χοιρινό αλλά και μοσχαρίσιο, μαγειρεμένο με αρκετούς τρόπους και σπανιότερα κατσίκι και αρνί. Αγαπημένο πιάτο ήταν το κυνήγι (τσίχλες, ορτύκια και ελάφια). Το μυστικό για μαλακό κρέας ήταν το μαρινάρισμα πριν από το ψήσιμο με χορταρικά. Οι Αθηναίοι είχαν μεγάλη αδυναμία στα θαλασσινά και στα όστρακα. Τα μπαρμπούνια και οι τσιπούρες στόλιζαν συχνά τα τραπέζια των πλουσίων, ενώ οι σαρδέλες του Φαλήρου ήταν το συνηθισμένο πιάτο των φτωχότερων. Η τιμή της σαρδέλας, μάλιστα, λειτουργούσε ως βαρόμετρο για την αγορά τροφίμων της Αθήνας. Μεγάλη ζήτηση είχαν και τα παστά ψάρια από τον Ελλήσποντο και τον Εύξεινο Πόντο, και φυσικά τα φημισμένα χέλια της Κωπαΐδας, που ήταν πανάκριβος μεζές, αφού το καθένα απ’ αυτά στοίχιζε όσο ένα γουρουνόπουλο.

Τα εδέσματα και οι σαλάτες
Οι σαλάτες τους ήταν πάντοτε ωμές για να μη χάνουν τη θρεπτική τους αξία και πάντα από υλικά με θεραπευτικές ιδιότητες. Οι αρχαίοι συνήθιζαν να παίρνουν λάδι για τις σαλάτες τους από άγουρες ελιές. Φημισμένα ήταν τα λάδια της Σάμου και της Ικαρίας. Τους άρεσαν επίσης τα αλλαντικά και τα όσπρια. Έτρωγαν φασόλια, φακές, ψημένα ρεβίθια, μπιζέλια και κουκιά σε πουρέ (έτνος). Τα σκόρδα και τα κρεμμύδια ήταν κυρίαρχα στο καθημερινό τους μενού. Εκλεκτό έδεσμα για τους αρχαίους ήταν τα σαλιγκάρια, τα οποία οι Κρητικοί έτρωγαν από την εποχή του Μίνωα. Τα λαχανικά, τέλος, είχαν μεγάλη ζήτηση. Ο Πλάτωνας στην Πολιτεία του επαινεί, διά στόματος Σωκράτη, τη φυτοφαγική και τη φυσική δίαιτα. Πολλά σπίτια φρόντιζαν να έχουν μικρούς κήπους όπου καλλιεργούσαν και όσπρια, βολβούς, μαρούλια, αρακά, αγκινάρες, βλίτα, σέλινο, άνηθο και δυόσμο. Άλλα χορταρικά, όπως τα μανιτάρια, το μάραθο, τα σπαράγγια, ακόμα και τις τρυφερές τσουκνίδες, τα αναζητούσαν στις ακροποταμιές και στα χωράφια. Από τα πιο αγαπημένα προϊόντα των αρχαίων ήταν τα αγγούρια και τα σύκα.

Σκεύη και «δειπνολόγοι»
Οι αρχαίοι Έλληνες σπάνια χρησιμοποιούσαν στα τραπέζια τους μαχαίρια και πιρούνια. Όταν οι τροφές ήταν υδαρείς, χρησιμοποιούσαν κουτάλια που τα ονόμαζαν “μόστρα” ή «γλώσσα». Χρήση κουταλιού μπορούσε να έχει κι ένα κομμάτι από κόρα ψωμιού, που το έλεγαν «μυστίλλη». Οι  αρχαίοι έπαιρναν τα φαγητά με τα δάχτυλα, τα οποία αργότερα καθάριζαν με μια ειδική ζύμη ή ψίχα ψωμιού. Το νερό, το κρασί, όπως και τον κυκεώνα τα έπιναν σε κύλικες (κύπελλα), που συνήθως ήταν πήλινα. Συχνά χρησιμοποιούσαν ξύλινα ή και μεταλλικά κύπελλα, ενώ στα πλούσια συμπόσια μπορούσε κάποιος να δει ασημένια ή και χρυσά κύπελλα. Τα πιάτα φαγητού τα ονόμαζαν πινάκια και τα μικρότερα πιάτα «βατάνια».
Τα φαγητά τα μαγείρευαν οι γυναίκες με τη βοήθεια των δούλων σε ειδικούς χώρους, αποκλειστικά στις αυλές και στον κήπο. Πουθενά στα κείμενα που σώθηκαν δεν αναφέρεται αντίστοιχος χώρος με τη σημερινή κουζίνα. Οι πρώτοι επαγγελματίες μάγειροι, όπως και οι ζαχαροπλάστες, εμφανίζονται κατά τον 4ο αιώνα π.Χ.. Ο Πλάτωνας αναφέρεται στο ζαχαροπλάστη Θεαρίωνα, όμως ο μάγειρας που απέκτησε τη μεγαλύτερη φήμη και ονομάστηκε «δειπνολόγος» ήταν ο Αρχέστρατος, από τη Γέλα της Κάτω Ιταλίας. Περίφημος μάγειρος ήταν και ο Μίθαικος, τον οποίο μνημονεύει ο Πλάτωνας στον Γοργία, και ήταν εκείνος που έγραψε τη Σικελική Οψοποιία, συνταγές με βάση το σικελικό διαιτολόγιο. Όσοι Αθηναίοι ήθελαν να διοργανώσουν μια γιορτή ή ένα συμπόσιο έβρισκαν τους μαγείρους στην αγορά. Αλλά και οι ίδιοι οι μάγειροι συχνά περνούσαν έξω από τα πλούσια σπίτια διαλαλώντας την τέχνη τους, έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Ταβέρνες και εστιατόρια δεν αναφέρονται ιδιαίτερα, ιδίως στην κλασική εποχή. Μετά τους χρόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όμως, οι πόλεις άρχισαν ν’ αποκτούν στέκια και οι πολίτες δε συγκεντρώνονταν πια αποκλειστικά στην αγορά. Η λέξη «εστιατόριο» δεν είχε στην αρχαιότητα τη σημερινή της σημασία. Επρόκειτο για ένα δωμάτιο κοντά στο βωμό, όπου έτρωγαν όσοι είχαν τελέσει τη θυσία.

Γράφει η:

Βίκυ Μπαφατάκη

Δημοσιογράφος-Επικοινωνιολόγος

Πηγή: Περιοδικό Focus, Μάρτιος 2001

O ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ ΣΤΟ ΦΟΔΕΛΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

 ΜΟΥΣΕΙΟ «ΔΟΜΗΝΙΚΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ»


Μαζί του η ΓΕΩΡΓΙΑ ΝΤΑΓΑΚΗ : λύρα – φωνή

ΠΕΜΠΤΗ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ με Πανσέληνο


Τη νύχτα της Πανσελήνου του Αυγούστου ο συνθέτης Νίκος Ξυδάκης θα βρίσκεται στον αύλιο χώρο του μουσείου «Δομήνικου Θεοτοκόπουλου» στο Φόδελε του Νομού Ηρακλείου Κρήτης,  παρουσιάζοντας μία επιλογή από τα τραγούδια μιας μακριάς πορείας, παλιά και καινούργια.

Μαζί του η Γεωργία Νταγάκη, μία ξεχωριστή παρουσία, ερμηνεύτρια και δεξιοτέχνης της κρητικής λύρας, η οποία ερμηνεύει ερωτικά τραγούδια σε ποίηση Σαπφούς από το δίσκο «Γρήγορα η ώρα πέρασε» καθώς και μία επιλογή από γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του Νίκου Ξυδάκη.

Μαζί με το Νίκο Ξυδάκη οι εξαιρετικοί σολίστ μουσικοί:

Δημήτρης Μπουζάνης: πιάνο
Γιώργος Διαμαντόπουλος: πλήκτρα – midi bass
Δημήτρης Χουντής: σαξόφωνο



ΠΕΜΠΤΗ 2/8: Μουσείο «Δομήνικου Θεοτοκόπουλου» - Φόδελε Ηρακλείου Κρήτης
Διοργάνωση:  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ  ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΦΟΔΕΛΕ «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος»
Ώρα έναρξης: 21:30
Τιμή εισόδου: 7 €
Πληροφορίες στο τηλ: 2810 521500

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΙΜΝΗΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑ

Εκδηλώσεις για όλα τα γούστα έχει ετοιμάσει ο Δήμος Λίμνης Πλαστήρα, οι οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει σε όλα τα χωριά της περιοχής του. Απ’ αυτές ξεχωρίζουν η συναυλία του Φίλιππου Πλιάτσικα και της Ελεονώρας Ζουγανέλη στις 19 Αυγούστου στην πλαζ Πεζούλας η οποία συνδιοργανώνεται με την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας και έχει δωρεάν είσοδο, ενώ και στη γιορτή κρασιού Μεσενικόλα που έχει καθιερωθεί, θα εμφανιστούν μεγάλα ονόματα του τραγουδιού όπως η Μελίνα Ασλανίδου και ο Δημήτρης Μπάσης, ο Χρυσόστομος Μητροπάνος και η Αρετή Κετιμέ. 

Αναλυτικά:   Κυριακή 29/7/2012 Διάπλους της Λίμνης Πλαστήρα  (Πλαζ Πεζούλας  – Πλαζ –Λαμπερού). 30/7/2012-5/8/2012 Εκδηλώσεις Ξενοδοχειακής επιχείρησης “KAZARMA” Περιλαμβάνει την  εμφάνιση ερασιτεχνικών συγκροτημάτων με διαγωνιστικό χαρακτήρα . (είσοδος δωρεάν). Τετάρτη 1/8/2012 Θεατρική Παράσταση στην Τοπική Κοινότητα Πεζούλας Περιλαμβάνει Θεατρική Παράσταση από το Θίασο ‘’ Περιφερειακό  Θέατρο Καρδίτσας με το έργο ‘’ του χωριού το Κοινοβούλιο’’ .(είσοδος δωρεάν). Παρασκευή 3-4/8/2012 Εκδηλώσεις Ξενοδοχειακής Επιχείρησης ‘’ΝΕΒΡΟΣ’’ .Βραδιές γευσιγνωσίας – παρουσίαση τοπικών προϊόντων . (είσοδος δωρεάν).

ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ- ENCARDIA

ΕΛΙΑ

Ο ευλογημένος καρπός των Ελλήνων από την αρχαιότητα
Tου Π. ΦΑΚΛΑΡΗ, Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

http://www.kairatos.com.gr/elia.htm

Το λάδι ως αιτία πολέμου

Το λάδι αποτελούσε σημαντικότατο παράγοντα της αρχαίας ελληνικής οικονομίας. Οι Σπαρτιάτες εισβάλλοντας στην Αττική κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο κατέστρεψαν τους ελαιώνες της, αλλά και οι Αθηναίοι με τον Περικλή έκοψαν τα ελαιόδενδρα των πεδιάδων της Κυνουρίας και της Αργολίδος. Οι αρχαίες πηγές αναφέρουν αρκετές παρόμοιες περιπτώσεις, κατά τις οποίες ο εχθρικός στρατός με την καταστροφή των ελαιοδένδρων έπληττε την οικονομία του τόπου για πολλά χρόνια έως ότου ξανααναπτυχθεί ο ελαιώνας. Κάποιες φορές η μεγάλη παραγωγή λαδιού δεν ήταν ευλογία για τον τόπο. Στην περίπτωση της Θυρεάτιδος ο πλούτος της πεδιάδας σε λάδι φαίνεται ότι αποτέλεσε μία από τις αιτίες συγκρούσεων μεταξύ Σπάρτης και Αργους επί εννέα αιώνες.


Το πλεόνασμα της παραγωγής αποθηκευόταν σε μεγάλους πήλινους πίθους ή διακινούνταν μέσω χερσαίου και θαλασσίου εμπορικού δικτύου, με κύριο προορισμό την αγορά του Ευξείνου Πόντου. Για τη χερσαία μεταφορά του, χρησιμοποιούσαν ασκούς φορτωμένους σε υποζύγια, ενώ για τη θαλάσσια το συσκεύαζαν σε οξυπύθμενους αμφορείς. Φημισμένο ήταν το ανοιχτόχρωμο λάδι της Σάμου και των Θουρίων της Μεγάλης Ελλάδας. Σε κακές χρονιές όμως οι περιοχές που παρήγαν λάδι όχι μόνο δεν είχαν πλεόνασμα να εμπορευτούν, αλλά υπήρχε τόση έλλειψη, ώστε θεωρούσαν ευτυχές το να βρουν λάδι στην αγορά για την κάλυψη των αναγκών τους. Σε ψήφισμα του 2ου αι. π.Χ. οι Αθηναίοι τίμησαν έναν έμπορο λαδιού που είχε σταθμεύσει στον Πειραιά, γιατί δέχθηκε να πουλήσει σ' αυτούς το φορτίο των 56.000 λίτρων λαδιού που προόριζε αρχικά για τον Βόσπορο.

Θεραπευτικές ιδιότητες

Το λάδι χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα και για τις θεραπευτικές ιδιότητές του. Στον Ιπποκράτειο Κώδικα αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές χρήσεις του. Ηταν κατάλληλο για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων, ως επουλωτικό και αντισηπτικό σε τραύματα, εγκαύματα και γυναικολογικές ασθένειες. Πιθανόν χρησίμευε και ως μέσον αντισύλληψης. Επίσης το χρησιμοποιούσαν ως εμετικό αλλά και για προβλήματα των αφτιών.
Ως τροφή βοηθούσε την αντιμετώπιση καρδιακών παθήσεων. Εκτός από το λάδι, για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες χρησιμοποιούσαν και τα φύλλα και άνθη της ελιάς, από τα οποία παρασκεύαζαν αφέψημα που το χρησιμοποιούσαν ως κολλύριο, για την αντιμετώπιση της φλόγωσης των ούλων και του έλκους του στομάχου.
Το λάδι χρησιμοποιούνταν επίσης και ως λιπαντικό, π.χ. σε μετάλλινους μηχανισμούς ή ξύλινα εξαρτήματα. Για τη συντήρηση του ελεφαντοστού, του δέρματος και του μετάλλου χρησιμοποιούσαν αλοιφή με βάση το λάδι. Η συντήρηση του χρυσελεφάντινου αγάλματος του Διός στην Ολυμπία, σύμφωνα με πληροφορίες των πηγών, γινόταν με λάδι.

 Το ξύλο και τα κλαδιά

Εκτός από το λάδι και τις ελιές, το ξύλο της ελιάς χρησιμοποιούνταν ως καύσιμη ύλη, για ξυλοδεσιές στην αρχιτεκτονική, για εμπόλια στη σύνδεση κιόνων, για στειλεούς αγροτικών και άλλων εργαλείων, αλλά και για την κατασκευή ξοάνων θεών και άλλων ξύλινων αγαλμάτων.
Τα φύλλα και οι κλάδοι της ελιάς χρησιμοποιούνταν για στρώματα. Σε τέσσερις τάφους των Φερών του τέλους του 5ου αι. π.Χ., στους οποίους σώθηκαν πολλά οργανικά αντικείμενα, οι νεκροί είχαν τοποθετηθεί σε παχύ στρώμα από κλώνους ελιάς. Προφανώς αυτό συνέβαινε και σε άλλους τάφους στους οποίους τα οργανικά υλικά δεν διατηρήθηκαν.
Στις Συρακούσες, σε περιπτώσεις ψηφοφορίας για εξοστρακισμό, το όνομα αυτού που ήθελαν να εξοριστεί γραφόταν με μελάνι πάνω σε φύλλα ελιάς (πεταλισμός). Σε κάποιες περιπτώσεις οστρακισμού, με φύλλα ελιάς ψήφιζαν και στη Βουλή των Αθηνών (εκφυλλοφορία).
Είναι επομένως σαφές ότι η ελιά ? για το λάδι, τις βρώσιμες ελιές, το ξύλο ακόμη και τα φύλλα της ? είχε κυρίαρχη παρουσία στην ιδιωτική και δημόσια ζωή των Ελλήνων. Αλλά και η ελληνική ύπαιθρος στην οποία κυριαρχούσαν τα ελαιόδενδρα αποτελούσε το θαυμάσιο σκηνικό της ζωής τους, το οποίο αναμφι βήτητα επέδρασε στην απέριττη και αρμονική αισθητική που ανέπτυξαν.
Αυτή η εποχή του έτους είναι η εποχή συγκομιδής του καρπού, κατά την οποία ο πληθυσμός της ελληνικής υπαίθρου εργάζεται σκληρά στους ελαιώνες, όπως και οι πρόγονοί του από την αρχαιότητα ως σήμερα, θερμαίνοντας τις ψυχρές ημέρες με τις φωνές τους, τους ήχους των ραβδιών και των πριονιών και την ασταμάτητη μουσική του πολύτιμου καρπού που πέφτει στα πανιά.

 

Ο οίνος στην Αρχαία Ελλάδα

 Σύμφωνα με κάποιους ερευνητές η πρώτη καλλιέργεια αμπελιού έγινε στην Κρήτη, ενώ για κάποιους άλλους στην Θράκη και χρονολογούνται  γύρω στο 1000 π.Χ. Στις Αχάρνες της Κρήτης μάλιστα έχει βρεθεί και έχει διασωθεί το πιο παλιό πατητήρι στον κόσμο. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, οι Έλληνες διέπρεψαν στην οινοποιία, μονοπωλώντας σχεδόν την αγορά για αιώνες.
    Το εξαγωγικό εμπόριο των ελληνικών κρασιών ήταν πολύ καλά οργανωμένο και απλωνόταν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, μέχρι  την Ιβηρική χερσόνησο και φυσικά στον Εύξεινο Πόντο. Σε αντάλλαγμα του οίνου και του λαδιού οι Έλληνες εισήγαγαν δημητριακά και χρυσό από την Αίγυπτο και την Μαύρη Θάλασσα, χαλκό από την Συρία και την Κύπρο, ελεφαντόδοντο από την Αφρική. Ήταν μία από τις σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες,γεγονός που αποδεικνύεται και από το πλήθος νομισμάτων που απεικονίζουν σταφύλια στη μια όψη και το Διόνυσο στην άλλη. 

Ο τρόπος παραγωγής του κρασιού δεν διέφερε ουσιαστικά από αυτόν των ημερών μας.Η αμπελουργία είχε φτάσει σε υψηλά επίπεδα ενώ αρκετοί ήταν οι φιλόσοφοι που κατέθεταν τις γνώσεις σχετικά  με το θέμα σε  ειδικά  συγγράμματα, όπως ο Θεόφραστος στο «Περί Φυτών Αιτίων» , ο Πλίνιος στο «Φυσική Ιστορία». Έτσι λαμβάνουμε αρκετές ενδιαφέρουσες πληροφορίες,λόγω χάριν ότι οι Έλληνες καλλιεργούσαν το αμπέλι κάτω στη γη χωρίς υποστηρίγματα. Η έκθλιψη ή εκχύμωση των σταφυλιών γινόταν ή με τα χέρια, αφού πρώτα αφαιρούσαν τους βοστρύχους ( κοτσάνια) ή με τα πόδια σε ληνούς (πατητήρια).Αυτός ο τρόπος διαρκεί για αιώνες και μόνο τα τελευταία χρόνια άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα μηχανικά πιεστήρια. Ένα οργανωμένο οινοποιείο κατά την ελληνιστική εποχή στέγαζε μία ληνό για την έκθλιψη των σταφυλιών, ένα χώρο απόθεσης των σταφυλιών ( σταφυλοδοχείον), και τουλάχιστον ένα ζεύγος πιεστηρίων για την εκπίεση των στεμφύλων.
Τα συμπόσια, εξάλλου των Αρχαίων Ελλήνων, είχαν γίνει θεσμός, απόκτησαν κανονισμούς και εθιμοτυπία. Πραγματοποιούνταν στην αίθουσα του σπιτιού που λεγόταν “ανδρών” ,ενώ οι προσκεκλημένοι στηριζόμενοι στο αριστερό τους χέρι ξαπλωναν στα ανάκλιντρα. Στην αρχή οι υπηρέτες έφερναν νερό για το πλύσιμο των χεριών και το συμπόσιο άρχιζε με σπονδή προς το θεό Διόνυσο, το θεό του κρασιού.  

   Στην αρχή, οι Έλληνες έπιναν το κρασί ανέρωτο, «άκρατον οίνον», αλλά αργότερα διαπίστωσαν πως πίνοντας νερωμένο κρασί, «κεκραμένον οίνον», μπορούσαν να αποφύγουν όλες τις δυσάρεστες συνέπειες του άκρατου οίνου.
    Έγινε λοιπόν γενικός κανόνας η ανάμειξη του κρασιού με νερό, σε αναλογία ένα μέρος οίνου, τρία μέρη νερού, ενώ η πόση ανέρωτου κρασιού θεωρούνταν βαρβαρότητα. Η μοναδική ίσως στιγμή της ημέρας που ο κοινός πολίτης της αρχαιότητας έπινε άκρατο τον οίνο του ήταν όταν  κάθε πρωί βουτούσε το ψωμί του στο κρασί.  

http://www.zarariswines.gr/arxaiaellada.html 

Ευάγγελος Α. Παπαστράτος

Η Δουλειά και ο Κόπος της

Από τη ζωή μου

Αυτοβιογραφία

Σχήμα: 14x21, Σελ: 302, Τιμή: 15 ευρώ

ISBN: 978-960-6893-15-5

Εκδόσεις GEMA

Με τον τίτλο «Η Δουλειά και ο Κόπος της – Από τη ζωή μου» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις GEMA η αυτοβιογραφία του Ευάγγελου Α. Παπαστράτου, ενός από τους γνωστότερους και σημαντικότερους Έλληνες επιχειρηματίες.

Με γλώσσα απλή  και κατανοητή, αφηγείται το πως ένας δωδεκάχρονος  που ξεκίνησε σαν «κράχτης» στο μαγαζί του Παναγόπουλου στο Αγρίνιο  έφτασε να έχει σημαντική διεθνή παρουσία στις καπνικές αγορές, δημιουργώντας καπνοβιομηχανίες στην Αθήνα, τη Γερμανία και την Αίγυπτο.

 Στα Δεκεμβριανά βρέθηκε, αναγκαστικά καθηλωμένος στο διαμέρισμα του και σε απόλυτη απραξία και, αναπολώντας τη ζωή του, θέλησε να καταγράψει τις προσωπικές  του αναμνήσεις, τα γεγονότα και τις προσπάθειες που κατέβαλε για να πραγματοποιήσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του.

Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο διαπιστώνει αμέσως ότι η πορεία του Ευάγγελου Παπαστράτου μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα και πηγή αισιοδοξίας και έμπνευσης για τους νέους.

Ο Ευάγγελος Παπαστράτος ήταν ένας άνθρωπος απλός, δραστήριος, διορατικός, με βαθιές ανθρώπινες και ηθικές αξίες. Πίστευε στην οικογένεια, την εργασία και την πρόοδο και το απέδειξε εμπράκτως με όλη του τη ζωή. Παράλληλα με την επιχειρηματική του δράση συμμετείχε ενεργά και ουσιαστικά άλλοτε ως πρόεδρος ή μέλος-σύμβουλος διοίκησης πλείστων κοινωφελών και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων καθώς και ιερών ναών τόσο στην Αθήνα,  τον Πειραία όσο και στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Αγρίνιο.

Μέρος των εσόδων από την πώληση του βιβλίου θα δοθούν στο Εργαστήρι ειδικής επαγγελματικής Αγωγής και αποκαταστάσεως για νέους με νοητική υστέρηση  “Παναγία Ελεούσα» στο Αγρίνιο.

Εκδόσεις Gema

Σπευσίππου 1, Αθήνα 10675, τ: +30 210 7258350, φ: +30 2107222072

E mail: info@gemapublications.gr, www.gemapublications.gr

Το μήνυμα του Διονύση Τσακνή στην αθλήτρια Παπαχρήστου

Βούλα παιδί μου!
Επίτρεψέ μου αρχικά, αυτή την προσφώνηση, γιατί ηλικιακά και μόνο θα μπορούσες να ήσουν. Ο δεύτερος γιος μου άλλωστε, γυμναστής και αθλητής ανήκει κι αυτός στην ΑΕΚ όπως κι εσύ. Εσύ στο τριπλούν, εκείνος στο Handball.
Ξέρω επομένως, από πρώτο χέρι και τους κόπους και τον ιδρώτα και τις στερήσεις και την αυτοπειθαρχία, που επιτάσσει τρόπον τινά, ο λεγόμενος επαγγελματικός αθλητισμός.
Καμαρώνω για τις νίκες σας και συμπάσχω με τις λεγόμενες αποτυχίες ή ήττες σας. Μα πάνω απ’ όλα, σας βλέπω σαν παιδιά μου. Όλους σας. Τι ωραίος αυτός ο συναγωνισμός, (το πρώτο συνθετικό της λέξης, δίνει μέγιστη σημασία στο δεύτερο, τον αγώνα-αν με εννοείς) τι ωραία η επιβράβευση των κόπων και τι μεγαλείο η προσπάθεια για υπέρβαση των ατομικών σας ορίων.
Είναι σα να σε ξέρω. Ακούω τον Αναστάση (το γιο μου) να μού λέει «κατέβασα ρολά σήμερα πατέρα» (τερματοφύλακας γαρ) και είναι σαν να ακούω να λες στο δικό σου, «πάτησα τέλεια στο πρώτο μου βήμα μπαμπά.»
Να γυρίζεις στο σπίτι «φορτωμένη» με τον προπονητή σου και να μη μιλιέσαι, ή να έχεις να διηγηθείς κάτι καινούριο απ’ την έτσι κι αλλιώς κοπιαστική σου μέρα.
Όπως γνωρίζω καλά, και την ανάγκη σου να αποφορτιστείς με το αγόρι ή τους φίλους σου. Μετρημένη όμως πάντα, γιατί αύριο, θα πάρεις τον αθλητικό σάκο σου και θα πρέπει στις 8 να είσαι εκεί, όπως κάθε μέρα. Να γυρίσεις, να συμμαζέψεις τα κομμάτια σου, να λύσεις  τις όποιες εκκρεμότητές σου, γιατί και το απόγευμα σε περιμένει η δεύτερη προπόνηση.
Τα ξέρω σού λέω…
Θα σου πω και κάτι άλλο. Η πολιτική μου τοποθέτηση είναι δηλωμένη και γνωστή. Ανήκω στην Αριστερά, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Καταλαβαίνεις λοιπόν, όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται, πως τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις, προσπαθώ να εμπνεύσω στα τέσσερα παιδιά μου. Ο τρόπος της ζωής μου και η καθημερινή μου συμπεριφορά  θα τους πείσει όμως, κι όχι τα λόγια και οι θεωρίες.
Πολλές φορές, σ’ αυτό το άγιο και λυτρωτικό μεσημεριανό τραπέζι, ακούγονται τα νέα της μέρας του καθένα και συνήθως τα μικρότερα, έχουν να διηγηθούν ένα αστείο ή ένα ανέκδοτο απ’ το σχολείο. Κι οι μεγάλοι δεν πάνε πίσω. Δεν ξέρω γιατί, το υποθέτω μάλλον, όταν πρόκειται για «μαύρα» ή ρατσιστικά ανέκδοτα, ζητούν άδεια! Πάντα τη δίνω βέβαια, για να υπάρξει αφορμή για κουβέντα εκ των υστέρων και άλλα τα «εγκρίνουμε» ως έξυπνα και άλλα, απλώς ως χαζά.
Να φανταστείς, αυτό που ανάρτησες στο face book, το είχα ακούσει μια μέρα πριν. Κάποιοι γέλασαν, κάποιοι όχι. Δεν έχει σημασία. Όταν ήσουν πιο μικρή,. τα «μαύρα» ανέκδοτα με τη μικρή Ελενίτσα που πεθαίνει, έδιναν κι έπαιρναν. Με τον Αλβανό επίσης…
Παιδί είσαι και κάτι που σού φάνηκε έξυπνο, να το μοιραστείς θέλησες με τους φίλους σου στο φατσοβιβλίο. Κι από δω ξεκινάει το πρόβλημα. Στα μάτια πολλών, υποκριτών ή μη, που ξεπλένουν την ανεπάρκειά τους στη διαπαιδαγώγηση τη νέας γενιάς, παύεις να είσαι ένα νέο έως και αφελές (με την πιο καλή έννοια του όρου) κορίτσι. Γίνεσαι πρέσβειρα του ελληνικού αθλητισμού, γίνεσαι πολιτικό πρόσωπο, γίνεσαι τάχα ο ταχυδρόμος μιας ανεπίδοτης επιστολής στους απανταχού λακέδες των διοργανωτών, των έτσι κι αλλιώς εμπορευματοποιημένων Ολυμπιακών αγώνων. Στην πυρά λοιπόν. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι ιεροεξεταστές ξεπλένουν τις αμαρτίες τους και κοιμούνται ήσυχοι, μια και έπραξαν το καθήκον τους…
Ποιοι; Αυτοί οι ίδιοι που εξαπολύουν καθημερινά πογκρόμ διώξεων και συλλήψεων αδιακρίτως; Αυτοί που φτιάχνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για να μαντρώσουν την ανθρώπινη δυστυχία; Αυτοί που ανέχονται τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα των αλλοδαπών και καλλιεργούν το μίσος στη διαφορετικότητα; Έτσι είναι μάτια μου.
Ακόμα- ακόμα και στην περίπτωση που υιοθετούσες αυτό το με ή χωρίς εισαγωγικά αστείο, πάλι δεν φταις εσύ. Αυτοί που φταίνε μετατρέπονται σε εισαγγελείς για να αποσείσουν από πάνω τους τον εγκληματικό ρόλο της στρεβλής διαπαιδαγώγησης των αθλητών σε όλους τους τομείς: «Φα’ την», «σκίσε την αράπισσα», «λιώσε τη σχιστομάτα». Τα ξέρεις…

Ζήτησες συγγνώμη. Εμένα με έπεισες. Δεν ξέρω κι ούτε με νοιάζει να μου δείξεις την  πολιτική σου ταυτότητα. Δέχτηκες πως έκανες μια  αστοχία, πως επέδειξες αφέλεια, άγνοια. Δεν είσαι πολιτικό πρόσωπο, παιδί είσαι. Δικό μου παιδί, δικό μας.

Πήρες το μάθημα: Άλλο μια ιδιωτική κουβέντα κι άλλο μια δημόσια δήλωση. Μετράνε αλλιώς. Έτσι είναι. Υποψιάζομαι όμως πως δεν το εννοούσες. Έλα όμως που κάποιοι θέλουν να κρυφτούν πίσω σου και να πουλήσουν εκ του ασφαλούς, τάχα δημοκρατικές ευαισθησίες, τάχα καθωσπρεπισμό και τάχα Ολυμπιακό πνεύμα…

Να συνεχίσεις με πείσμα και αγάπη σ’ αυτό που κάνεις. Παραδέχτηκες το λάθος σου, ενώ κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να εγκληματούν σε βάρος ενός ολόκληρου λαού με τις πιο ρατσιστικές ταξικές επιθέσεις.

Ένας πατέρας ονόματι
Διονύσης Τσακνής
http://www.enikos.gr/specials/65315,To_mhnyma_toy_Tsaknh__sthn_Papaxrhstoy.html

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

ΕΚΘΕΣΕΙΣ 

• Αναδρομική έκθεση του Γιώργου Τσακίρη Επιμέλεια: Θούλη Μισιρλόγλου. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα από όλη την πορεία του καλλιτέχνη, από τις αρχές της δεκαετίας ´80 -όταν είχε αρχίσει να διαφαίνεται το ενδιαφέρον του για τους ζωντανούς οργανισμούς, φυτικούς και ζωικούς, τους κήπους κτλ, ενδιαφέρον που εξελίχθηκε σε συνεκτικές εγκαταστάσεις και δράσεις- μέχρι και έργα πολύ πρόσφατα. Ο Γιώργος Τσακίρης, μια από τις πιο τολμηρές εκφράσεις που αναπτύσσονται από τη γενιά του 1970 και μετά, προτείνει μια εμπειρία που είναι εδώ και δεκαετίες συντονισμένη με όλο του το βιωματικό υπόστρωμα και την εμπειρία του αγροτικού κόσμου. Τι σημαίνει να αναδιατάσσεις έναν κήπο; Να εκθέτεις μια ‘νεκρή φύση’ -κυριολεκτικά; Τι διαστάσεις παίρνει η χειρονομία παρέμβασης στο φυσικό περιβάλλον; Και τι συνιστά η μετάθεση όλων αυτών στον εκθεσιακό χώρο και μετά ξανά πάλι η επιστροφή στο χωράφι-εργαστήριο; Αυτά τα ερωτήματα ανακινούνται στην έκθεση και αναμένουν την κριτική ανταπόκριση του κοινού. Διάρκεια: 6 Ιουνίου έως 16 Σεπτεμβρίου 2012

 
• Αρχιτεκτονική Τοπίου 100 Έργα για την πόλη Θεσσαλονίκη 2012 Διοργάνωση : Τμήμα Αρχιτεκτόνων και το Μεταπτυχιακό “Αρχιτεκτονική Τοπίου”, ΑΠΘ, στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τη Θεσσαλονίκη 2012, υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Παρουσιάζονται εκατό προτάσεις – projects για το τοπίο της Θεσσαλονίκης, όπως προκύπτουν από Εργαστηριακά Μαθήματα και Μεταπτυχιακές Διατριβές του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων, Πολυτεχνικής Σχολής και της Γεωπονικής Σχολής. Αφορούν το σχεδιασμό του αστικού, περιαστικού και φυσικού περιβάλλοντος. Διάρκεια: 6 Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου 2012

Και τις δύο εκθέσεις της μόνιμης συλλογής :

• “Rue de l’Ouest 100. Mec Art Graphic 1972” Η πρώτη εκδοτική απόπειρα της Μάγδας Κοτζιά στο εργαστήρι του Νίκου Κεσσανλή και της Χρύσας Ρωμανού στο Παρίσι και η δωρεά της στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Επιμέλεια: Ντένης Ζαχαρόπουλος & Επιστημονική Ομάδα ΜΜΣΤ. Η δωρεά της Μάγδας Κοτζιά στη μόνιμη συλλογή του ΜΜΣΤ εκτίθεται για πρώτη φορά ολόκληρη. Παρουσιάζει το διεθνές κλίμα του Παρισιού του 1972, μια εποχή με ισχυρά πολιτικά ερωτήματα και καθοριστική συμμετοχή των καλλιτεχνών και διανοουμένων. Αποτυπώνει τους ζωγραφικούς πειραματισμούς, τις νέες τάσεις και την κριτική στάση των καλλιτεχνών σε μια πολιτική συγκυρία με σημαντικές αντιστοιχίες στη σημερινή παγκόσμια κατάσταση και τις κοινωνικές συνθήκες που η παρούσα κρίση έχει δημιουργήσει. Διάρκεια: 6 Ιουνίου έως 16 Σεπτεμβρίου 2012

 

• Αλέξανδρος Ξύδης. Παράλληλες Ιστορίες Ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο τεχνοκριτικό και δωρητή του ΜΜΣΤ. Επιμέλεια: Επιστημονική Ομάδα ΜΜΣΤ. Η παρουσίαση της έκθεσης «Παράλληλες Ιστορίες», παράλληλα με την έκθεση της δωρεάς της Μάγδας Κοτζιά, επιβεβαιώνει πολλές πεποιθήσεις του Αλέξανδρου Ξύδη: Αφενός την εμπιστοσύνη που έδειξαν εξαιρετικοί δωρητές στο Μουσείο. Αφετέρου την πεποίθηση ότι οι Έλληνες καλλιτέχνες παρήγαγαν έργο που στέκει ισότιμα δίπλα με γνωστών ξένων. Διάρκεια: 6 Ιουνίου έως 16 Σεπτεμβρίου 2012

Παραμένουμε στη διάθεσή σας για κάθε επιπλέον πληροφορία.
Θα χαρούμε να σας δούμε.

---

Πρόσκληση για την αναδρομική έκθεση του Γιώργου Τσακίρη


Αφίσα της έκθεσης Αρχιτεκτονική Τοπίου 100 Έργα για την πόλη Θεσσαλονίκη 2012


Villegle, Templier (έργο από την έκθεση “Rue de l’Ouest 100. Mec Art Graphic 1972”)


Γιάννης Τσαρούχης, Προσωπογραφία Α. Ξύδη, 1949, ΜΜΣΤ (από την έκθεση Παράλληλες Ιστορίες: ένα αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ξύδη)

---

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΕΓΝΑΤΙΑ 154 (ΔΕΘ-HELEXPO)
546 36 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Τ.: 2310 240002 , 2310 281212
Τ + F: 2310 281567
E: mmcart@mmca.org.gr
Site: http://www.mmca.org.gr

Macedonian Museum of Contemporary Art
Egnatia Str. 154 (TIF-HELEXPO)
54636 Thessaloniki,Greece
Τ.: 2310 240002 , 2310 281212
Τ + F: 2310 281567
E: mmcart@mmca.org.gr
Site: http://www.mmca.org.gr

Μίκη Θεοδωράκη «Άξιον Εστί»

 

«Όταν γιορτάζουν οι Θεοί»

Γιορτή Απόδημου Ελληνισμού – 21 χρόνια

Την Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012 στις 21.30, στα Μακρίσια Ολυμπίας, η Χορωδία, η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και η Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης, υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Πυλαρινού, τιμούν τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη σε μία μοναδική συναυλία – γιορτή για τον Απόδημο Ελληνισμό.

Στο πρώτο μέρος της βραδιάς θα παρουσιαστεί το έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Άξιον Εστί» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη. Τραγουδά ο Δημήτρης Μπάσης, ψάλτης ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, αφηγητής ο Σταύρος Ζαλμάς.

Στο δεύτερο μέρος της βραδιάς οι ηθοποιοί Μάνια Παπαδημητρίου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης και Υακίνθη Λάγιου ερμηνεύουν τραγούδια του Μίκη Θοδωράκη.

Την εκδήλωση παρουσιάζει ο Γιάννης Τζουανόπουλος.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας από τη Φωνή της Ελλάδας και το Ράδιο Φιλία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Διοργάνωση: Οι φίλοι του Αη Γιάννη – Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας – Τοπική Κοινότητα Μακρισίων.

Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.

INFO:

Μίκη Θεοδωράκη «Άξιον Εστί»

«Όταν γιορτάζουν οι Θεοί»

Χορωδία και Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ

Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012 στις 21.30

Μακρίσια Ολυμπίας

ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΠΛΑΘΟΥΝ ΛΕΞΕΙΣ, ΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΑ

          Σύντομη αναδρομή στο ιστορικό, σημασιολογικό και ετυμολογικό βάρος των λέξεων με γευστικό περιεχόμενο.  

Συκοφάντης: Η λέξη γεννήθηκε στην Αθήνα επί Σόλωνα (γύρω στο 594 π.Χ.). Τα σύκα (οι ισχάδες) αποτελούσαν τόσο αναγκαίο έδεσμα για τη διατροφή των Αθηναίων ώστε ο Σόλων απαγόρευσε την εξαγωγή τους. Οι καταγγέλλοντες (έναντι αμοιβής) των παραβατών εμπόρων ονομάσθηκαν συκοφάντες.Τότε:      Ο καταγγέλων τους παραβάτες-εξαγωγείς σύκων.Σήμερα: Αυτός που κατηγορεί κάποιον κακόβουλα και με ψεύτικα στοιχεία.  

Κυκεών: Σήμαινε το πρωινό ρόφημα. Ένα μείγμα νερού, κρασιού, μελιού, τριμμένου τυριού και κριθάλευρου. Τότε:      Ρόφημα με αναμειγμένα διάφορα υλικά (νερό, μέλι, κρασί, τυρί, κριθάλευρο).Σήμερα: Χάος, ετερόκλητη πολυμορφία.  

Γάρος: Η αγάπη των αρχαίων Ελλήνων για τα ψάρια ήταν δεδομένη. Έτσι δημιούργησαν μια ψαρόσαλτσα με το όνομα «γάρος» και την πρόσθεταν σε διάφορα φαγητά. Οι Ρωμαίοι την κληρονόμησαν και την ονόμασαν garum, liguamen και abdomium.Τότε:      ΨαρόσαλτσαΣήμερα: Αναμειγμένο νερό και αλάτι χρήσιμο για τη συντήρηση των τροφών.  

Ψάρι-όψον:Αρχικά η τροφή που συνόδευε το ψωμί ονομαζόταν «όψος-όψον». Καθώς όμως - κυρίως στην αρχαία Αθήνα- το προσφάι  που συνόδευε το ψωμί ήταν ο ιχθύς, αυτός μετονομάστηκε σε όψον (οψάριο-ψάρι).Τότε:      Συνοδευτική τροφή του ψωμιού και αργότερα το ψάρι.Σήμερα: Ο ιχθύς - το ψάρι.  

Μάζα: Το ψωμί από κριθάρι για τον λαό. O άρτος ήταν το σταρένιο ψωμί. Τότε:      Ψωμί.Σήμερα: Σήμερα: Ανεξέλεγκτη ομάδα ανθρώπων, ποσότητα ύλης.