Κατανοώντας τον Αραβικό τρόπο σκέψης -

Για αυτούς που ενδιαφέρονται για τον Αραβικό Κόσμο, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουν ότι στην Αραβική κουλτούρα τα πράγματα δεν είναι μαύρα και άσπρα όπως στη Δυτική. Ο Aραβικός πολιτισμός είναι διαιρεμένος μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής σφαίρας. Έτσι, ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται δημόσια, δεν είναι και ο ίδιος που συμπεριφέρονται και στον ιδιωτικό τους χώρο. Πολλά πράγματα που δεν είναι αποδεκτά στη δημόσια σφαίρα είναι αποδεκτά στην ιδιωτική σφαίρα. Για παράδειγμα, παραδοσιακά, στον Αραβικό πολιτισμό είναι πολύ προσβλητικό για κάποιο να δείχνει το πλούτο του δημόσια και επίσης να δείχνει το πόσο πλούσιος είναι προβάλλοντας τη τεράστια βίλα που έχει κτίσει. Με το σκεπτικό ώστε να μην είναι σκανδαλώδεις, οι πλούσιοι συνήθιζαν να κρύβουν τα σπίτια τους πίσω από τεράστια τείχη ή εκεί που αυτό δεν ήταν εφικτό, να κάνουν τα σπίτια τους να φαίνονται από έξω πολύ συνηθισμένα αλλά από μέσα να είναι βουτηγμένα στη χλιδή. Το ίδιο ισχύει και με τη δημόσια συμπεριφορά των Αράβων. Έξω από τα σπίτια τους κάνουν τα πάντα προκειμένου να μην προκαλέσουν σκάνδαλο, αλλά στην ιδιωτική τους ζωή, μέσα στα σπίτια τους, όλοι αυτοί οι κοινωνικοί περιορισμοί μπαίνουν στην άκρη. Η σεξουαλικότητα είναι επίσης το ίδιο. Ένας άνθρωπος δεν συμπεριφέρεται σεξουαλικά έξω στους δρόμους και σε δημόσιους χώρους. Αυτό το κάνει στην ιδιωτική του ζωή, και παραμένει μόνο μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του. Ότι απαγορεύεται στο Ισλάμ, απαγορεύεται να το κάνει δημόσια, έτσι ώστε να αποφευχθεί η πρόκληση για σκάνδαλο, αλλά στον χώρο της ιδιωτικής του ζωής, μπορεί κανείς να κάνει ότι θέλει και κανένας δεν θα τον ρωτήσει γιατί. Το Ισλάμ απαγορεύει πολλά πράγματα, όπως τα οινοπνευματώδη ποτά, τις προγάμιες σχέσεις, τη σεξουαλική έκφραση με το ίδιο φύλο, μοιχεία, και πολλά άλλα. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μουσουλμάνων θα κάνουν ότι είναι απαγορευμένο στο Ισλάμ μέσα στον ιδιωτικό τομία της ζωής τους, γιατί εφόσον δεν γίνεται γνωστό στους έξω, όλα είναι εντάξει. Το πρόβλημα αρχίζει όταν αυτό που κάνει κάποιος στο σπίτι του, ξεφεύγει από τα τείχη του σπιτιού του και γίνεται μια δημόσια υπόθεση, και ως εκ τούτου, σκάνδαλο. Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να είναι κατανοητό από τους Δυτικούς είναι ότι πάντα οι Άραβες θα πουν αυτό που πιστεύουν ότι είναι σωστό για να πουν δημοσίως, και όχι αυτό που πραγματικά πιστεύουν ή αισθάνονται. Αυτή η παρεξήγηση, μας κάνει εμάς που δεν είμαστε Άραβες, να πιστεύουμε ότι οι Άραβες είναι ανέντιμοι στα συναισθήματα και τις δήλωσης τους, δεδομένου ότι συνήθως δεν κρατάνε ή δεν εννοούν αυτά που εκφράζουν. Λένε πράγματα μόνο και μόνο γιατί αυτό είναι που πιστεύουν ότι είναι ευγενικό και ότι αναμένεται από αυτούς να πουν. 

'Οταν οι Άραβες μιλούν μεταξύ τους, έχουν μακρές συνομιλίες και ουσιαστικά μιλάνε για το τίποτα, αλλά το κάνουν αυτό μόνο και μόνο για να είναι ευγενείς, και λένε πράγματα ο ένας στον άλλο που και οι ίδιοι αλλά και άλλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι αλήθεια, αλλά το κάνουν γιατί αναμένεται από αυτούς να συμπεριφερθούν με αυτό το τρόπο. 

Για παράδειγμα, κάποιος θα πει στον φίλο του, "'Ελα το σπίτι μου για να φάμε", έστω και αν ο ίδιος δεν έχει τίποτα στο σπίτι για να φάει. Αυτό γίνεται επειδή η δεοντολογία της αραβικής φιλοξενίας τους επιβάλει να καλέσουν τους φίλους τους ή και αγνώστους στο σπίτι τους και να τους δώσουν φαγητό, ακόμη και αν δεν το μπορούν τα οικονομικά τους. Βεβαίως ένας άλλος Άραβας θα το γνωρίζει αυτό, και ο ίδιος θα αρνηθεί με καλοσύνη και θα βρει κάποια καλή δικαιολογία για να μην πάει, έτσι ώστε ο φίλος του να μην προσβληθεί, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ο φίλος του πραγματικά δεν τον θέλει να πάει, αλλά τον προσκαλεί επειδή έτσι πρέπει να πράξει. Έτσι και οι δύο διαλέγονται σε αυτή τη μακρά συζήτηση γνωρίζοντας ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα, αλλά το πράττουν απλά και μόνο επειδή αναμένεται να το πράξουν και όχι επειδή εννοούν αυτά που λένε.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι εάν ένας Άραβας πάει σε σπίτι άλλου Άραβα και δει κάτι στο σπίτι του που θα του αρέσει, δεν θα πει "Αχ αυτό είναι πολύ όμορφο", διότι ο οικοδεσπότης θα το πάρει και θα του το δώσει. 'Οχι γιατί θέλει, αλλά γιατί θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση αφού η Αραβική δεοντολογία απαιτεί από ευγένεια να του το δώσει. Για το λόγο αυτό, ποτέ να μην πείτε σε ένα Άραβα, "Μου αρέσει το ρολόι σου" ή "Μου αρέσει αυτός ο ωραίος πίνακας ζωγραφικής στο τοίχο σου" και όταν αυτός θα τα προσφέρει σε σας, να τα πάρετε. Αν τα δεχθείτε, αυτό είναι πολύ προσβλητικό και θεωρείται ότι έχετε κακούς τρόπους. Αυτός θα σας τα δώσει, όχι διότι το θέλει, αλλά γιατί αναμένεται να σας τα δώσει για λόγους ευγένειας. Αν αυτό συμβεί, εσείς απλώς θα αρνηθείτε, και θα πείτε ευχαριστώ πολύ για την καλοσύνη σου, αλλά όχι. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα για την κατανόηση του Αραβικού τρόπου σκέψης που είναι σε γκρι και δεν υπάρχει τίποτα το μαύρο και το άσπρο σε αντίθεση με τον Δυτικό.
NOCTOC

http://noctoc-noctoc.blogspot.com/2008/11/arab-way-of-thinking.html