Σουρρεαλισμός, όνομα ουσιαστικό. Γνήσιος ψυχικός αυτοματισμός με τον οποίο εκφράζει κανείς γραπτά, είτε προφορικά, ή με οποινδήποτε άλλον τρόπο την αληθινή λειτουργία της σκέψης. Η υπαγόρευση της σκέψης χωρίς κανένα λογικό έλεγχο, πέρα από κάθε αισθητική ή ηθική έννοια.“Ο σουρρεαλισμός δεν είναι μορφή της ποίησης.
Είναι μια κραυγή του πνεύματος που ξαναγυρίζει στον εαυτό του με την απεγνωσμένη απόφαση να σπάσει τις αλυσίδες του.…και την ανάγκη με υλικά σφυριά.(Andre Breton, Διακήρυξη της 27ης Ιανουαρίου 1925)
Ο Σουρεαλισμός ήταν κίνημα με σαφή και εμπρόθετη την θέληση του για ρήξη κοινωνικοπολιτική. Δεν περιορίστηκε στην αμφισβήτηση των αστικών αρχών και την αποδόμηση ή τον χλευασμό της κυρίαρχης αισθητικής. Δεν αρκέστηκε στο να δώσει έμφαση στις σκοτεινές πλευρές της σκέψης, να υπερθεματίσει την επιθυμία, να προβάλλει ως είναι την νευρωτική και διαστροφική μας σεξουαλικότητα ισορροπώντας μεταξύ του ονειρικού και του παραλόγου. Ο Σουρεαλισμός ως κίνημα βιώσιμο (και γιατί όχι σύγχρονο) θέλει να ξεμπερδεύει πια με τον ευνουχισμένο, αλλοτριωμένο, περιχαρακωμένο άνθρωπο, τον υποβιβασμένο στις κατηγορίες του “κάνω” και του “έχω”.
“Ποίησις είναι η ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου”(Α. Εμπειρίκος)
http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου