Η Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία Ιντερνετ και Τηλεόραση (πρώην ΕΡΤ, πρώην ΥΕΝΕΔ, πρώην ΕΙΡΤ, πρώην ΕΙΡ, πρώην ΑΕΡΕ, πρώην ΥΡΕ) είναι στα πρόθυρα να χάσει τη μάχη... για τη ζωή.
Ξεφεύγοντας από τα ονόματα, (και άρα τους ανόητους φανατισμούς) με λίγα λόγια και απλά, η δημόσια ραδιοτηλεόραση της χώρας μας (που είναι μια ευρωπαϊκή χώρα για όποιον το έχει ξεχάσει), έχει κάνει ό,τι ήταν ανθρωπίνως, νομικώς, πολιτικώς και managerially δυνατό, να χάσει το στοίχημα δημιουργίας ενός υγιούς φορέα. Εννοείται ότι η βιαιότητα του τέλους της ΕΡΤ, χωρίς κανέναν απολύτως σχεδιασμό για την επόμενη μέρα, δεν θα μπορούσε να οδηγήσει πουθενά αλλού. Παρά τις περί του αντιθέτου ελπίδες. Ενα χρόνο μετά, συνεχίζουμε περί άλλων να τυρβάζουμε και ουδόλως να ασχολούμαστε με την ουσία του πράγματος που δεν είναι τίποτα άλλο από το εξής πολύ απλό: η δυσλειτουργία του δημόσιου φορέα ενημέρωσης και πολιτισμού είναι μια μορφή ασθένειας της λειτουργίας της δημοκρατίας στη γαλανόλευκη μπανανία μας.
Αυτά ως πρόλογος...
Δεν θα πω πολλά στη φάση αυτή. Το σήριαλ της ΜΕΤΡΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ θα έχει πολλά επεισόδια. Αυτό το κείμενο είναι απλώς μια πρόγευση.
Και συνεχίζω...
Η αυτοκρατορία των ΜΕΤΡΙΩΝ της ΕΡΤ (που καπέλωνε σπουδαίους, ικανούς αλλά σιωπηλούς επί πολλά χρόνια) έχει πολλά κεφάλια. Και είναι αυτά τα κεφάλια, που σε αγαστή συνεργασία με τις ανίκανες (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), τοποθετημένες διοικήσεις οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο της ΕΡΤ. Ενα από τα κεφάλια της το παίζει κυβέρνηση του βουνού και αντίσταση απειλώντας, καθιβρύζοντας, διαχειριζόμενη τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ενός ταμείου που επί χρόνια τάιζαν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ με τις εισφορές τους. Καραμπινάτες περιπτώσεις τεμπέληδων, που δεν θα είχαν πουθενά αλλού δουλειά. Ενα άλλο από τα κεφάλια της, που πριν ήθελε να βρίσκεται στη θέση του άλλου κεφαλιού (είπαμε πολλά κεφάλια!!) έκανε την επιλογή του (η οποία μοιάζει φαινομενικά με τη δική μου αλλά δεν είναι καθόλου ίδια, μόνο που θα προτιμούσα να μην το προσωποιήσω). Συνέχισε στο νέο φορέα. Στον οποίο νέο φορέα, από το μήνα Νοέμβριο και μετά, οπότε και άρχισαν να γίνονται υπέροχες συνταγές μαγειρικής με τις λίστες προσλήψεων, άρχισαν σιγά σιγά να συρρέουν οι στρατιές των μετρίων. Διαψεύδοντας μια πρώτη αισιοδοξία από τη λίστα του Αυγούστου που αποτελείτο από τους ικανότερους των συναδέλφων, κρίνοντας από το πεδίο που εγώ γνώριζα. Οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι, λοιπόν, που εμφορούνταν από τις ίδιες αναχρονιστικές ιδέες της φατρίας και της σέχτας μέσα στον επαγγελματικό χώρο. Ελεγα τότε, "δεν μπορεί θα έχουν βάλει μυαλό από τον αιφνίδιο θάνατο της ΕΡΤ, θα πάψει η λογική του φέουδου". Δυστυχώς, η ΜΕΤΡΙΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ. Και επειδή οι ενδιαφερόμενοι δεν θα καταλάβουν τι εννοούμε με τη λέξη ΜΕΤΡΙΟΚΡΑΤΙΑ, εξηγώ: είναι ο πολιτισμός της επικράτησης των μετρίων. Θα παραπέμψω ακόμα στην έβδομη και την όγδοη στρατηγική από τις συνολικά 10 Στρατηγικές Χειραγώγησης του Κοινού, από το Noam Chomsky:
7. Keep the public in ignorance and mediocrity
Making the public incapable of understanding the technologies and methods used to control and enslavement. “The quality of education given to the lower social classes must be the poor and mediocre as possible so that the gap of ignorance it plans among the lower classes and upper classes is and remains impossible to attain for the lower classes (See „ Silent Weapons for Quiet War ).”
8. To encourage the public to be complacent with mediocrity
Promote the public to believe that the fact is fashionable to be stupid, vulgar and uneducated…
Ελπίζω κάποιοι από αυτούς τους μετρίους με τα πλαστά πτυχία αγγλικών να μπορέσουν να μεταφράσουν το παραπάνω απόσπασμα. Δεν ανησυχώ όμως γιατί όλο και κάποιον θα πληρώσουν για να τους το μεταφράσει.
Τον Τσόμσκι, δεν μπορεί, όλο και κάπου θα τον έχουν ακούσει.
Και επειδή είναι βέβαιο ότι έχω ήδη πλατειάσει, καταλήγω: αυτό είναι το πρώτο κείμενο του σήριαλ Η ΜΕΤΡΙΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ. Θα έχει πολύ σασπένς. Μόνο που το επόμενο κείμενο θα έχει συγκεκριμένα παραδείγματα συμπεριφορών και αποφάσεων που τσιμεντώνουν εκ νέου τη νοσηρότητα και τον αναχρονισμό στο νέο δημόσιο φορέα ραδιοτηλεόρασης. Η σιωπή δεν μας οδήγησε πουθενά στην ΕΡΤ. Γιατί να συνεχίσουμε; Και αν υπάρχουν ευήκοα ώτα, μένει να αποδειχθεί. Η κεφαλή της σημερινής διοίκησης της ΝΕΡΙΤ δείχνει αποφασισμένη να εγκαθιδρύσει ένα στέρεο καταστατικό χάρτη αρχών. Αλλιώς πάλι χάσαμε! Και μερικές ήττες είναι πιο χρήσιμες από τις νίκες...
ΥΓ. Και πριν προλάβουν οι "απέναντι" να χρησιμοποιήσουν το παρόν κείμενο για τους "απέναντι", διευκρινίζω ότι μιλάω για το ίδιο ακριβώς πρόσωπο του τέρατος. Το οποίο, ακολουθώντας τη χατζιδακική ρήση, πάντα θα φοβάμαι γιατί δεν θα του μοιάσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου