( καύσων)
Του μιλάει
Αυτός δεν ακούει ήχο.
‘’Παραμιλάτε κύριε, το γνωρίζετε;’’
Μπορεί και να ενημερωθεί
Σαν έρθει η ώρα.
Αλλά τώρα, θυμάται μόνο μυρωδιές
Αναπνέει σαν βρέφος
Περπατάει κάπου με δέντρα, μπετόν, ήλιο
Σκέφτεται ανέλπιστα αρχαιοπρεπώς, τον συγγραφέα της Μήδειας.
Χαμένον απ΄την ψηφοφορία και σήμερα.
‘’Θέλουν τις βάρβαρες με την ύβρι
Να κομματιάζονται
Να καθαριζόμαστε μετά.
Δες ,όλοι πάνε με τα φαβορί
Ο άλλος, πρήστηκε από νερό και χόρτα
Πρήστηκε ιδίως στη γλώσσα
(Θα πουν μετά αιώνες, καθυστερημένα )
Ζάρια με τα μωρά στις πλατείες, τι περιμένεις ;
Κοπριά δεν τον έπιανε ν΄αδειάσει
Πέθανε, ευτυχώς’’
Μπουκάλι μισόλιτρο είναι ,τελειώνει
Καλά του τα λέει ο άλλος
Μα διψάει τώρα.
Διψάει....
Τίποτε πιο αστείο απ΄την ανθρώπινη τραγωδία
Τίποτε πιο αφόρητο απ τα μεσημέρια με ζέστη
Στην Αττική γή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου