ΠΑΡΕΑ

του Νίκου Κυριακίδη

...ένα ρολόγι τοίχου

πιο ευαίσθητο κι από σκυλί.

Ένας μόνος πιτσιρίκος

Βουτηγμένος στ΄απογευματινά δωμάτια

Η συντροφιά της Λίζας.

Που δεν θυμάται λεπτομέρειες

Τουλάχιστον ο τοίχος δεν έχει υγρασία

Κι΄ο μικρός βαριέται τις βιασύνες.

Τις νύχτες η Λίζα

-χωρίς την παρέα της-

βγαίνει

εντοπίζει

σχεδιάζει

κάνει

Τους άγιους φόνους της.

Την περιμένουν όμως…

Το ένα με δυό χαρμόσυνους χτύπους

Ο άλλος μ΄ένα χαμογελάκι.