«ΔΕΙ ΔΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ»…και δη αληθείας και προγραμμάτων!...

                                                             

                               Υπογράφει

                                                                                   ο Γιώργος Καραχάλιος

                                                                            Δημοσιογράφος – Φιλόλογος

Δεν έχω σπίτι πίσω για να `ρθώ
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού…

Ένα τραγούδι, ένα ποίημα του Νίκου Γκάτσου, στο οποίο - εδώ και χρόνια - σκηνοθετούνται περιεκτικά:

·        η μοίρα της Ελλάδας

·        το συλλογικό πεπρωμένο,

·        οι προσδοκίες ενός λαού και

·        οι απογοητεύσεις μιας κοινωνίας

που διαρκώς  μεταλλάσσεται, αλλά διατηρεί ως ιδιοσυστατικό χαρακτηριστικό της  

              την ΕΛΠΙΔΑ,  αλλά και την ΑΥΤΑΠΑΤΗ.

Ωστόσο… «τα ψεύδη αναδεικνύονται σε μαγιά για τον ένδοξο Ελληνικό λαό από τα χρόνια των καταβολών του, από τα χρόνια που ο προσδιορισμός «Έλληνας» ήταν υπό διαμόρφωση.

Ψεύδη που αφορούν σε πολλές πτυχές του βίου των Ελλήνων.

·        Από το πόσο «σπουδαίος» είναι ο λαός αυτός, από τη βαρβαρότητα των άλλων λαών, από τη γονιδιακή καθαρότητά του, από την ηθική του υπεροχή, από την αποκλειστικότητα της συνεισφοράς του στον πολιτισμό, την τέχνη και την επιστήμη.

·        Από το μύθευμα της ψυχικής ενότητας και τη θρυλούμενη δυνατότητα να συγκεραστούν οι πολυδιάστατες και αμοιβαίως αποκλειόμενες απόψεις των Ελλήνων.

·        Από την επίτευξη ευημερίας σε όλους τους κατοίκους της Ελλάδας, παρά τα συγκρουόμενα συμφέροντά τους.

·        Από τις ευθύνες των «άλλων» για τα δικά μας δεινά έως το μύθο της αυτάρκειας και της ανεξαρτησίας.

·        Από το γεγονός ότι στο συλλογικό μας υποσυνείδητο η ΕΛΛΑΔΑ είναι μία μάνα, που πονά για τα παιδιά της, που υποφέρει για τη δυστυχία τους, που πασχίζει να προσφέρει αρωγή και να επουλώσει τα ψυχικά και σωματικά τραύματα.

Ταυτόχρονα, αποκρύπτονται αλήθειες, όπως το ότι οι Έλληνες έχουν αποδειχθεί αναλώσιμο είδος.»

* * * * *

Στίχοι, λοιπόν, του Νίκου Γκάτσου… στίχοι προφητικοί.  Στίχοι, με σαφή κοινωνική συνείδηση και μ’  ένα αιχμηρό και καταγγελτικό λόγο …

… Στίχοι επίκαιροι, εδώ και δεκάδες χρόνια.

Ασύγκριτοι στίχοι σαν να γράφτηκαν χθες … Σαν να γράφτηκαν σήμερα.

Σήμερα, που οι Έλληνες οδεύουν – καταχείμωνα – προς τις κάλπες .

Σήμερα, που:

·        Οι μεταγραφές, τα διαζύγια και τα ανοίγματα ένθεν κακείθεν,

·        οι διεργασίες, ο πόλεμος των ψηφοδελτίων και οι πάσης φύσεως στρατηγικές,

·        οι απίστευτες ανίερες συμμαχίες, προκειμένου να μη χαθούν καρέκλες και προνόμια,

·        οι διαφωνίες, οι μετεκλογικές προθέσεις και τα… «θολά» μηνύματα,

·        τα σχέδια των κομματικών επιτελείων και η προσπάθεια τους να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους

·        και πάνω από όλα η ΠΟΛΩΣΗ,

αποτελούν τα κυριότερα στοιχεία που συνθέτουν το προεκλογικό σκηνικό,  καθώς οδεύουμε πρόσω ολοταχώς προς τις κάλπες.

Με την πόλωση ταυτόχρονα να βρίσκεται στο επίκεντρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης, καθώς τα πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα οι δυο μονομάχοι επιμένουν σε τακτικές και πρακτικές του παρελθόντος.

Πρακτικές, οι οποίες αφήνουν αδιάφορους και «παγερούς» τους σκεπτόμενους ψηφοφόρους, σε αντίθεση με τα… «κομματικά ακροατήρια».

Άλλωστε, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως οι δύο κύριοι αντίπαλοι αδυνατούν να … «αγγίξουν» με σοβαρή επιχειρηματολογία, όσους κινούνται στο χώρο των αναποφάσιστων και των ταλαντευόμενων, στο χώρο της νέας γενιάς αλλά και στο χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.

Και ιδιαίτερα να πείσουν όσους έχουν… «στρέψει την πλάτη τους» προς το πολιτικό προσωπικό, αλλά και εκείνους που αρέσκονται στην τακτική των μετακινήσεων…

Και όλα αυτά, καθώς είναι πλέον ιδιαίτερα επιτακτικό και αναγκαίο – μόλις δεκαπέντε ημέρες πριν από τη λαϊκή ετυμηγορία – να δώσουν στο εκλογικό σώμα τις απαραίτητες «εξηγήσεις»:

Να μιλήσουν με ΑΛΗΘΕΙΑ. Να δημοσιοποιήσουν αναλυτικά τα ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ τους για το τι μέλλει γενέσθαι. Τί θα γίνει με τα δεκάδες θέματα, ζητήματα και προβλήματα που – εδώ και χρόνια – απασχολούν και ταλανίζουν τους Έλληνες πολίτες.

Οι δεσμεύσεις, εξάλλου, όπως και η αλήθεια, η ειλικρίνεια και τα προγράμματα είναι τα …«ζητούμενα» στο ραντεβού της 25^ης Ιανουαρίου με τις κάλπες.

Ο λαός – το εκλογικό σώμα – περιμένει καθαρές λύσεις, σοβαρές αποφάσεις και υλοποιήσιμες υποσχέσεις, προκειμένου να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Είναι απαραίτητο και συνάμα εθνικό ζητούμενο οι πολιτικές ηγεσίες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναζητήσουν τις ευθύνες τους!...

Ας σταματήσουν πλέον τα συνθήματα, οι λεκτικές κορώνες, τα πυροτεχνήματα και οι υψηλοί τόνοι να αποτελούν… «προσάναμα στη «φωτιά» της προεκλογικής αντιπαράθεσης για την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση.

Μια αναμέτρηση που θα κριθεί κυρίως από την ΑΛΗΘΕΙΑ και τα ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ των κομμάτων για την επόμενη μέρα… Και όχι, φυσικά, από τις πλασματικές, ανέξοδες, κάλπικες και εξωπραγματικές υποσχέσεις… και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Και ιδιαίτερα, ΤΩΡΑ…

«… Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι

εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη

και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς

το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.»

Και κάτι τελευταίο:

Όταν η ευθύνη ενώνεται με

Την αλήθεια,

Την αξιοπρέπεια,

Την εντιμότητα,

Τη φιλοπατρία,

Το λογισμό, τη φαντασία, το όραμα, την ικανότητα και το ζήλο για δημιουργία και προσφορά στην Πατρίδα και στους πολίτες,

ΤΟΤΕ

Η ίδια η ΕΥΘΥΝΗ μπορεί να προσφέρει και

Δ ύ ν α μ η  Π ρ ο ο π τ ι κ ή ς!...