Γεννημένη το 1940 στην Καλαμάτα, η Κάτια Αντωνοπούλου ταξίδεψε σε χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και στην Αυστραλία και κατέγραψε τις εντυπώσεις της στα βιβλία «Οι Ινδίες μου» (1988), «Χίλιες και μία νύχτες στο Πακιστάν» (1990), «Η κυρία Ουίλσον ταξιδεύει» (1993), «Νιχάο Κίνα σ΄ αγαπώ, αντίο» (1996), «Μακρινές συναντήσεις» (2000). Εγραψε επίσης τα μυθιστορήματα «Μασάζ» (2002) και «Βιντεοκλίπ» (2005). Ηταν η πρώτη που μετέφρασε Μπόρχες στην Ελλάδα («Ιστορίες», 1988).
Συνεργάστηκε με το περιοδικό «Γυναίκα» και τις εφημερίδες «Το Βήμα της Κυριακής», «Τα Νέα» και «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», όπου δημοσίευσε συνεντεύξεις της Μπεναζίρ Μπούτο, της Αρουντάντι Ρόι, της λησταρχίνας Φούλαν Ντέβι και του ευνούχου Γκουλσάν.
Ηταν η πρώτη Ελληνίδα που μπήκε στο Αφγανιστάν- και μάλιστα τρεις φορές: το 1988 επί ρωσικής κατοχής ως πολεμική ανταποκρίτρια του «Βήματος», μαζί με μια ομάδα μουτζαχεντίν το 1992, όταν οι μουτζαχεντίν πήραν την Καμπούλ και το 1997, επί Ταλιμπάν.
Tο ελιξίριο της νεότητας, που λέγεται Tαξίδι, μου επιτρέπει να διατηρώ αυτή τη ζωογόνα αυταπάτη, ελπίζω δίχως ρεζιλίκια, καλού κακού, πάντως, γυμνάζομαι ανελλιπώς.
H ζωή μού χάρισε ένα θείο δώρο στο πρόσωπο του Tζιμ Oυίλσον που συνάντησα στην Ύδρα και παντρευτήκαμε σχεδόν αμέσως στα κρυφά και που με ακολούθησε αγόγγυστα κι άλλοτε γογγύζοντας γοερά, μα πάντα γενναιόδωρα τη ψυχή, στο κυνήγι του εκ γενετής έρωτά μου που λέγεται Tαξίδι.»
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=366091&dt=10/11/2010#ixzz14rV77RsE
http://www.kastaniotis.com/author/17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου