ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ:25η Νοεμβρίου 1942: Η ανατίναξη της Γέφυρας του ΓΟΡΓΟ ΠΟΤΑΜΟΥ- από το ΜΑΥΡΟΛΙΘΑΡΙ στο Γοργοπόταμου . "... Στα χνάρια του ΑΡΗ και του ΖΕΡΒΑ ".

Υπογράφει
ο  Γιώργος Καραχάλιος

Δημοσιογράφος- Φιλόλογος

Μια από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο... Η κορυφαία πράξη της Εθνικής Αντίστασης, που έδρασε ενωμένη!.. Διακοπή της σιδηροδρομικής επικοινωνίας για έξι βδομάδες.
Θαυμασμός σ όλη την κατεχόμενη Ευρώπη και κουράγιο στο δοκιμαζομενο ελληνικό λαό.
Φούντωσε το αντάρτικο και γράφτηκε το μεγαλείο  της Εθνικής Αντίστασης του ελληνικού λαού απέναντι στους κατακτητές.

** Χρονικό/Χρονολόγιο Επιχείρησης 
( συνοπτικά και χωρίς σχόλια ..)

Φάση Πρώτη:

Οι ενωμένες  αντιστασιακές ομάδες του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ, με τους αρχηγούς τους Ναπολέων ΖΕΡΒΑ και Άρη ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ συγκεντρώνονται από τη σπηλιά της Στρώμης 

  στην πλατεία του χωριού Μαυρολιθάρι Φωκίδας  

Κάτω από τον ιστορικό πλάτανο ( που έχει ανακηρυχθεί πλέον ως Μνημείο της Φύσης, της Ιστορίας και της Εθνικής Αντίστασης) ορκίζουν τα παλικάρια τους και σχεδιάζουν την Επιχείρηση.

Άρης και Ζέρβας μονοιάζουν – για πρώτη φορά – για το καλό  της πατρίδας

**ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

•Γενικός Αρχηγός: Ναπολέων Ζέρβας.
•Διαταγή επιχείρησης : την υπαγορεύει ο Αρης.
ΑΡΗΣ : " ... Γενικός Αρχηγός της επιχείρησης ορίζεται ο Αρχηγός του ΕΔΕΣ, συνταγματάρχης Ναπολέων Ζέρβας..."
- Το γέλιο του Ζέρβα τον διακόπτει:
ΖΕΡΒΑΣ : " Ω, αδερφέ Άρη... Γιατί μου τρως ένα βαθμό ; " 
- Ο ελασίτης Άρης σπεύδει να διορθώσει: 
ΑΡΗΣ : " ... Ο στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας ".
...Ήταν η μοναδική διαφωνία  

ΑΡΗΣ : " Η επιχείρηση θα αρχίσει στις 11 τη νύχτα και θα τελειώσει σ ένα τέταρτο ".
ΖΕΡΒΑΣ : " Μόνο σ ένα τέταρτο ; "
ΑΡΗΣ : " Ούτε λεπτό παραπάνω , γιατί θα χάσουμε . "
*********************
Δύναμη : 80 Αντάρτες του ΕΛΑΣ,52 του ΕΔΕΣ και 14 Άγγλοι κομάντος.
Σχέδιο Πορείας : Μαυρολιθάρι- Καστριώτισσα- πριόνια Χονδρογιάννη- Πλακωτό- Καταβόθρες- Γοργοπόταμος.
----------------------------------
••• 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1942: Προώθηση προς Γοργοπόταμο.
Φθάνουν στη γειτονική Καστριώτισσα .

Παραμένουν για δύο μέρες. Συνεχίζεται η εκπαίδευση των αγωνιστών. Συμπληρώνονται οι προετοιμασίες. Αρης και Ζέρβας διατυπώνουν το τελικό σχέδιο. Ο Άρης "επιμελείται" της τοπικής υπόθεσης ζωοκλοπών. Σκοτώνει το ζωοκλέφτη Ν. Μασσαβέτα από τη Μουσουνίτσα.

24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1942 / Ώρα 10.50 :
Ο Ναπολέων Ζέρβας αναχωρεί από την Καστριώτισσα μαζί με τους Άγγλους σαμποτερ. Χιόνι και κρύο στο ανέβασμα προς Καταβόθρα.
Ωρα 22.30 : Φθάνει και ο Θέμης Μαρίνος. Αργότερα ,έρχεται και ο Άρης.

25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1942 : Συνεχίζουν προς το Πλακωτό ... Αργότερα φθάνουν στην περιοχή του Γοργοποτάμου. Αναγνώριση και ετοιμότητα

ΩΡΑ 23.07 : Επιτίθενται εναντίον της φρουράς και στα δύο άκρα της Γεφυρας. 
ΩΡΑ 01.30 : Ανατινάζεται το ένα τμήμα της Γέφυρας.
ΩΡΑ 02.21 : Ανατινάζεται και το δεύτερο τμήμα. Η γέφυρα καταστρέφεται ολοσχερώς.

Απολογισμός : Τραυματίες 4 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Φρουρά γέφυρας :25 νεκροί και δύο αιχμάλωτοι.
ΩΡΑ : 02.40 : Οι αντάρτες, με ελάχιστες απώλειες, συμπτύσσονται και ικανοποιημένοι πλέον ανηφορίζουν προς το Μαυρολιθάρι για να γιορτάσουν τη νίκη. 
ΩΡΑ 04.30 : Αποχωρεί και ο τελευταίος αντάρτης.
Επίμετρο: " Αν δεν ήταν ο ΖΕΡΒΑΣ, δε θα γινόταν η Επιχείρηση. Κι αν δεν ήταν ο ΑΡΗΣ,δε θα πετύχαινε !.." (Κρις Γουντχαουζ).

********************

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΑΥΡΟΛΙΘΑΡΙ :

ΓΙΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

------------------------------
26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1942. ΩΡΑ : 08.00
Διαδίδεται η είδηση για την επιτυχία. Αρχικά στην Παυλιανη .Λίγο αργότερα και στα άλλα χωριά.
ΩΡΑ : 11.09: Φτάνουν οι πρώτοι αντάρτες στο Μαυρολιθάρι(φωτο 11). Κλίμα -ατμόσφαιρα γιορταστικό. 
Οι κάτοικοι του χωριού βγαίνουν στο δρόμο και τους καλωσορίζουν. Ο Άρης επάνω σε μια καφέ φοράδα( άλογο) ο Ζέρβας σε ένα " ψαρί "άλογο

 

Πλατεία Μαυρολιθαρίου : Γεμάτη από κόσμο και αντάρτες. Σε λίγο αρχίζουν τα κλαρίνα....πιάνουν το χορο! Μπροστά ο Ζέρβας... Τον κρατά ο Άρης .
.... Μετά ο Περικλής και άλλοι.

Οι κάτοικοι του Μαυρολιθαρίου φέρνουν στην πλατεία τρία καζάνια. Στα δυο μαγειρεύουν κρέας από προβατίνες. Στο τρίτο βράζουν πατάτες. Από τη βρύση της " ΨΩΡΟΜΥΤΗΣ " μεταφέρει νερό στην πλατεία ένας ιταλός αιχμάλωτος:
ο Τζιοβάνι.
Σάλπιγγα : "... Ώρα για φαγητό (ενδεχομένως στο καφενείο του Μαχλιρη ).
ΩΡΑ: 15.00 : Συγκεντρώνονται στο Σχολείο του Μαυρολιθαρίου
(χρησιμοποιήθηκε και ως νοσοκομείο)

Ομιλίες Ζέρβα και Αρη

Αποτίμηση της επιχείρησης
Κοινή Συνισταμένη:
Η Ελευθερία της Πατρίδας !!!
************
Στιγμιότυπο :
ΖΕΡΒΑΣ : απευθυνόμενος στους αντάρτες " ... θα έχετε ό,τι θέλετε "
ΑΝΤΑΡΤΗΣ ( του Αρη) : " Παπούτσια, θέλουμε καπετάνιε! "
ΑΡΗΣ : ( παρεμβαίνει) " Σήμερα θα σου βρούμε παπούτσια. Εάν δε βρούμε, θα σου δώσω τα δικά μου ! "
ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ & ΚΑΤΟΙΚΟΙ: Χειροκροτούν
•••••••••••••
Αποχώρηση : Εντολή στο Τμήμα του Ζέρβα για αποχώρηση. Αφού πέρασαν μπροστά από το Ζέρβα και τον Άρη, αγκαλιάζονται και φιλιούνται!.. Αργότερα, αποχωρεί και ο Άρης με τους Ελασίτες.
•••••••••••••••
Η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης

Με νόμο του 1982 – επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου - αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση , αναγνωρίστηκαν ρητα οργανώσεις που διαλύθηκαν και συνέχισαν ένοπλο αγώνα κατά τον εμφύλιο πόλεμο, ενώ καθιερώθηκε ως ετήσιος Πανελλαδικός εορτασμός της Εθνικής Αντίστασης,η επέτειος της Μάχης  του ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ 

************
Υστερόγραφο- Ερώτημα
Αναγκαία άραγε, και σήμερα μιας – έστω στοιχειώδους συνεννόησης... έστω μιας ελάχιστης συμφωνίας -των κομμάτων και Ηγεσιών τους για τη σωτηρία της χώρας μας;;;
Λέμε...
Άλλωστε, είναι κοινά αποδεκτό πως
"φαγωθήκαμε περισσότερες φορές,
απ οσες ενωθήκαμε "
Μήπως ;
Και , φυσικά , τώρα!!!
Τώρα ,που Ελλάδα "εξασθενημένη" - λόγω μνημονίων-βάλλεται από παντού. Και μάλιστα τώρα, που τα δεδομένα και τα χρονικά όρια πιέζουν ασφυκτικά. Άλλωστε ,ο χρόνος δεν είναι Πηνελόπη! 
Δεν περιμένει κανένα !..

Σαν σήμερα...

Υπογράφει
ο  Γιώργος Καραχάλιος

Δημοσιογράφος- Φιλόλογος

Σαν σήμερα :1942 -ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟΛΙΘΑ

ΡΙ ΦΩΚΙΔΑΣ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟ

ΠΟΤΑΜΟΥ - (ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ 

ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ )---"ΠΛΑΤΑΝΟΣ

ΜΑΥΡΟΛΙΘΑΡΙΟΥ : " ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ

ΦΥΣΗΣ,ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ " 

----------------------

Πριν από 74 χρόνια, στις 9.30 ακριβώς, οι Αρχηγοί των Αντιστασιακών Οργανώσεων του ΕΛΑΣ και του Ε.Δ.Ε.Σ. ο Άρης Βελουχιώτης και ο Ναπολέων Ζέρβας ξεκίνησαν από το Μαυρολιθάρι Φωκίδας για να ανατινάξουν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου.
Την προηγούμενη μέρα ,κάτω από τον ίσκιο του ΓΕΡΟΠΛΑΤΑΝΟΥ της πλατείας του χωριού Μαυρολιθάρι, όρκισαν τους μαχητές της Εθνικής Αντίστασης και σχεδίασαν – παρουσία και αγγλικής ομάδας σαμποτέρ – την Επιχείρηση
" Χάρλινγκ" για την ανατίναξη της ιστορικής Γέφυρας.
Η διαδρομή που ακολουθήθηκε ήταν:
Σπηλιά Στρώμης – Μαυρολιθάρι – Καστριώτισσα – πριόνια Χονδρογιάννη – Πλακωτό – Καταβόθρα - Γοργοπόταμος .
Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου προκάλεσε – όπως είναι κοινά αποδεκτό – το θαυμασμό της κατεχόμενης Ευρώπης και χαρακτηρίστηκε από τον Τσώρτσιλ ως η σπουδαιότερη μέχρι τότε δολιοφθορά του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατάφερε βαρυ
τατο πλήγμα κατά του ΑΞΟΝΑ,  καθώς διέκοψε τον ανεφοδιασμό του
"Africa Cops" για περίπου σαράντα μέρες, από πολεμικό υλικό που μεταφερόταν διαμέσου της σιδηροδρομικής γραμμής
Τα γεγονότα της Επιχείρησης και τα θετικά επακόλουθα της είναι γνωστά !..
******
Εκείνο που αντίθετα, ωστόσο ,είναι λιγότερο ή καθόλου γνωστό, είναι
πως ο αιωνόβιος ΠΛΑΤΑΝΟΣ του Μαυρολιθαρίου ( στον ίσκιο του οποίου οπως προαναφέρθηκε ο Ζέρβας και ο Βελουχιώτης συναντήθηκαν, όρκισαν τα παλικάρια τους και σχεδίασαν την ανατίναξη της Γέφυρας, αλλά και χόρεψαν μονιασμένοι γιορτάζοντας τη νίκη τους) ανακηρύχθηκε τον Αύγουστο του 2012 " ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ,ΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ " !!!
Ήτανε ένα όραμα... ένα όνειρο γενεών και γενεών ,που ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ πήρα την
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ να το υλοποιήσω...
Ύστερα από πολύχρονες γραφειοκρατικές διαδικασίες και με ιστορικά ντοκουμέντα και αποδεικτικά στοιχεία, αλλά και με τη συνδρομή που είχα από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, την Περιφερειακή Ενότητα Φωκίδας, το Δημο Δελφών, τα αρμόδια Υπουργεία, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Ιδρυμα Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας – Κέντρο Γαία, το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων – Υγροτόπων και άλλους Φορείς, τελικά ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ του Μαυρολιθαρίου χαρακτηρίστηκε
"ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΜΝΗΜΕΙΟ "
Και κάτι ακόμα: ο αιωνόβιος πλάτανος του Μαυρολιθαρίου αποτελεί ιστορικό
ΣΗΜΕΙΟ αναφοράς ,καθώς( σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη) συνδέεται με το πέρασμα από το Μαυρολιθάρι του Μακρυγιάννη, του Οδυσσέα Ανδρούτσου, του Πανουργιά, του Γκούρα, του Δυοβουνιώτη, του Κάλτσοδήμου και άλλων ηρώων του 1821 

ΚΑΙ Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ:
Στην Απόφαση για την αναγνώριση του πλάτανου ως Μνημείο και ειδικότερα στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης αναφέρεται ρητά πως ο Δήμος Δελφών κλπ θα πρέπει να προβούν στην κατασκευή ορισμένων ΕΡΓΩΝ. (εκτίμηση περίπου 4000 €!!!) για τη διατήρηση, αξιοποίηση, προβολή, ανάδειξη και περιβαλλοντική εκπαίδευση του
ΜΝΗΜΕΙΟΥ.
-------------------------
Εδώ και τέσσερα χρόνια, ενώ έχω ενημερώσει τους αρμόδιους με φακέλους, επιστολές μου, παρεμβάσεις, οχλήσεις μου κλπ για την αναγκαιότητα της κατασκευής των έργων, οι σημερινοί ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ....." περί άλλων τυρβάζουν", "ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ ΑΔΙΑΦΟΡΑ" και οι....
φωνές μου δεν τυγχάνουν ...." ευήκοα ώτα" !!!
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ : ο πλάτανος του Μαυρολιθαρίου από "ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ " να κινδυνεύει να μετατραπεί σε "ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ,
ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ...ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΥ"!!!

ΕΡΩΤΗΜΑ: Μήπως άραγε ,θα πρέπει να απευθυνθούμε ΑΚΟΜΑ και στον Πρωθυπουργό ή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ;;;
Ίδωμεν...

Το πένθος της εφηβείας

Σκέψεις για την εφηβεία και την παθολογία της από ψυχαναλυτική οπτική.

Η εφηβεία χαρακτηρίζεται από μια έντονη και ιδιαίτερη συναισθηματική κρίση. Αποτελεί ένα λυπημένο αποχαιρετισμό στην παιδική ηλικία και στα παιδικά αντικείμενα, αλλά και στις επιθυμίες του παρελθόντος. Μάλιστα, αυτός ο αποχαιρετισμός πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα. Πολλές φορές είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη και επώδυνη διαδικασία να κατανοηθούν σε βάθος τα λογικά ή μη άγχη του εφήβου, ο ναρκισσισμός του και η αίσθηση παντοδυναμίας του, το βάθος της απελπισίας του, η μοναξιά, η πλήξη και η ντροπή του.

  Η διάλεξη του Παναγιώτη Σ. Παπαδόπουλου με θέμα Το πένθος της εφηβείας εξετάζει από την ψυχαναλυτική οπτική τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εφήβου, την εναντιωματική συμπεριφορά προς τους γονείς και την αποστασιοποίησή του από τα παλιά γονικά πρότυπα, την καταστολή των παιδικών του φαντασιώσεων καθώς και τις ταυτίσεις με διάφορες ομάδες. Σκοπός της διάλεξης είναι να παρουσιαστεί συνοπτικά η εξέλιξη των ψυχαναλυτικών γνώσεων στον τομέα της εφηβείας, να κατανοηθεί ο τρόπος που κλινικά αντιμετωπίζει η ψυχανάλυση και η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία τον έφηβο, τις δυσκολίες που συνεπάγεται η επαφή μαζί του, αλλά και τα διαρκή και στέρεα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται. Τέλος να τονιστεί η σχέση ανάμεσα στην παιδαγωγική και την ψυχανάλυση. Η ψυχανάλυση δεν είναι απλά το πεδίο που παρέχει ψυχο-παιδαγωγικές συμβουλές στους γονιούς και τους εφήβους ή τους παιδαγωγούς. Αντίθετα, αποτελεί μια θεραπευτική που διεκδικεί, κάθε φορά, την ιδιαίτερη, για τον καθένα, αλήθεια.  

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου, στις 19.30. 

Δημαρχείο Χολαργού. Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη. Λεωφ. Περικλέους 55, Χολαργός, τηλέφωνο 213-2002.800.

"Μαντρί...τραγί...και βοσκοτόπι Τι-βι"

Υπογράφει 

ο Γιώργος Καραχάλιος

Δημοσιογράφος- Φιλόλογος

..."Γελάει και το παρδαλό κατσίκι", καθώς σε "βουκολική φαρσοκωμωδία", έχει εξελιχθεί η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών με την Κυβέρνηση αρχικά να ...σφυρίζει αδιάφορα, κι ύστερα από πολλές μέρες δια "στόματος Αλέξη" να διατείνεται πως "όποιος δε δικαιολογεί τα ποσά ή δεν πληρώνει, δεν παίρνει άδεια".

Ανεξάρτητα, ωστόσο, ποιά θα είναι η κατάληξη και η έκβαση της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, αλλά  κι αν η - διασυνδεδεμένη με την υπόθεση αυτή- Attica Bank θα εξελιχθεί σε σκάνδαλο διαστάσεων τύπου "Koskotas - gate". Ο προβληματισμός, η σύγχυση, η απογοήτευση και κυρίως τα ερωτήματα των Ελλήνων είναι εύλογα, έκδηλα και ποικίλα και σε κάθε περίπτωση - μέχρι στιγμής- παραμένουν αναπάντητα:

• Γιατί δεν έγινε ουσιαστικός έλεγχος του "πόθεν έσχες" των υπερθεματιστών και μάλιστα προν από τη δημοπρασία;
• Γιατί, άραγε, η Επιτροπή αδειοδότησης αρκέστηκε σε μια και μόνον απλή δήλωση περιουσιακών στοιχείων των υπερθεματιστών;
• Γιατί τα... "δανεικά βοσκοτόπια" έγιναν δεκτά ως εγγύηση του ενός εκ των υπερθεματιστών;
• Γιατί δεν έγινε εκ των προτέρων έλεγχος των τίτλων ιδιοκτησίας που κατατέθηκαν;
• Γιατί ο δικηγόρος του επίμαχου καναλάρχη δεν ήλεγξε το Φάκελο της αδειοδότησης;
• Γιατί τόσο εύκολα και άφρονα δημιουργήθηκε νέα ανεργία στον ευρύτερο τομέα των media;
• Γιατί οι υπερθεματιστές καναλάρχες έδωσαν τόσα πολλά χρήματα στην πλειοδοσία των αδειών, καθώς η Επιχείρηση δε βγαίνει?  Και με ποιο τρόπο θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους;
• Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δε χτύπησε το "τρίγωνο της διαπλοκής" όπως χρόνια τώρα ισχυρίζεται;
• Γιατί το Μαξίμου εξακολουθεί να ακολουθεί μια επικοινωνιακή πολιτική που , ομολογουμένως, γνωρίζει  καλά και που μέρα με τη μέρα τώρα, ωστόσο, επιδεινώνεται;
• Γιατί ακόμα δεν έχει παρέμβει η Δικαιοσύνη;

Ούτως ή άλλως, και σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα του περιορισμού των τηλεοπτικών αδειών σε τέσσερις, αλλά και τα επακόλουθα αυτού, θα βρίσκεται, σίγουρα, για πολύ καιρό στο επίκεντρο της επικαιρότητας.

Και, ταυτόχρονα, θα προβληματίζει τους θεσμούς και θα τροφοδοτεί το δημόσιο διάλογο και την πολιτική αντιπαράθεση στο κομματικό σκηνικό. Ένα σκηνικό το οποίο - όπως   οι περισσότεροι πολίτες θεωρούν-   ακόμα βρίσκεται σε..."κώμα".

Ερώτημα: Μήπως η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών αποτελεί και το ..."κύκνειο άσμα" της "Πρώτης φορά Αριστεράς" που αναρριχήθηκε στην Κυβέρνηση με ψεύτικες υποσχέσεις και προσπαθεί τώρα να διασωθεί, πνιγμένη μέσα στις αυταπάτες της; Ίδωμεν...

Κατά τα άλλα :  Μπεεεεε..... 

Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ...Πανελλαδικός Σύλλογος «SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ»

http://soste.gr/pdf/speedKills.pdf

Εις μνήμην Αλέξανδρου Βέλιου

Εις μνήμην του καλού μας φίλου Αλέξανδρου Βέλιου που έφυγε με αξιοπρέπεια, επισυνάπτω το απόσπασμα των πρακτικών με την ομιλία που εκφώνησε στο συνέδριο ΄΄ΜΜΕ και Πολιτισμός΄΄ 28/3/2006 στην Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006,

 

-         Α. Βρης: Ο κύριος Αλέξανδρος Βέλιος θα μας μιλήσει με θέμα «Media και μέσα μαζικής παραπληροφόρησης». Παρακαλώ πολύ, απευθύνω έκκληση στους εισηγητές να τηρήσουμε το χρόνο ώστε να δοθεί και χρόνος για γόνιμη συζήτηση.

-         κος Βέλιος: Σας ευχαριστώ πολύ. Επειδή ακριβώς το θέμα μου είναι η παραπληροφόρηση, χαίρομαι πολύ που ανάμεσά μας βρίσκονται πολλά νέα παιδιά που φιλοδοξούν να γίνουν αύριο μεθαύριο δημοσιογράφοι. Μιλάμε συνήθως για ενημέρωση και παραπληροφόρηση υπό τη μορφή της αντιδιαστολής. Και όταν ο μέσος πολίτης για παραπληροφόρηση αντιδράει περίπου σαν να ακούει για μια σεξουαλική διαστροφή, κάτι σαν σαδομαζοχισμό, δυστυχώς η παραπληροφόρηση δεν είναι σε αντιδιαστολή με την ενημέρωση. Αντίθετα τολμώ να πω ότι ο ορισμός της ενημέρωσης εμπεριέχει την παραπληροφόρηση, άλλωστε αυτά τα έχουν πει στη σύγχρονη βιβλιογραφία αρκετοί όπως ο Ιγνάσιο Ραμονέ. 

Στην ουσία και η δημοσιογραφία, αυτό που λέμε δημοσιογραφία, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία βιομηχανία μαζικής κουλτούρας, η οποία λειτουργεί κυρίως με στερεότυπα, αναμασά τα ίδια πράγματα και χαρακτηριστικά της είναι ο κομφορμισμός και η παθητικότητα. Τόσο σε ότι αφορά τους δέκτες όσο και τους πομπούς, τόσο δηλαδή τους δημοσιογράφους όσο και το φιλοθεάμον κοινό που εισπράττει την δημοσιογραφική ενημέρωση. Γιατί λοιπόν η δημοσιογραφία σήμερα επειδή έχει γίνει μαζική κουλτούρα μέσα από την τεχνολογία, είναι περισσότερο παρά ποτέ συνώνυμη της παραπληροφόρησης; Πολύ απλά γιατί έχει γίνει μαζική κουλτούρα. 

Απευθύνεται δηλαδή στη μεγάλη μάζα. Και αν υποστηρίζω ότι η ενημέρωση είναι συνώνυμη της παραπληροφόρησης εννοώ ότι η παραπληροφόρηση παράγεται ξέρετε από τι; Από την αβάσταχτη ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει. Την παραπληροφόρηση δηλαδή που ονομάζουμε, με αγαθές προθέσεις, πληροφόρηση, την παραπληροφόρηση γεννά και προκαλεί η ίδια η ανάγκη του ανθρώπου για κάποια πίστη. Το γεγονός δηλαδή ότι ο μέσος άνθρωπος, ο μέσος όρος ανθρώπου, είναι διατεθειμένος και μάλιστα φανατικά επιθυμεί να εξαπατηθεί, να γοητευθεί, να παραπλανηθεί, καθιστά τον μέσο πολίτη άκρως χειραγωγήσιμο. Ως εκ τούτου η σύγχρονη πληροφόρηση ως μέσο μαζικής κουλτούρας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μέσο χειραγώγησης του πολίτη. 

Και αυτό που λέμε ενημέρωση, και μάλιστα πλουραλιστική ενημέρωση, ή αντικειμενική ενημέρωση ή ουσιαστική ενημέρωση στο βάθος δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα ποικίλα πρόσωπα μιας συγκροτημένης, σε διάφορα επίπεδα, παραπληροφόρησης. Η παραπληροφόρηση την οποία αποκαλούμε ενημέρωση, για να γίνω και λίγο ψευτοακαδημαϊκός, χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Υπάρχει η εκούσια παραπληροφόρηση και υπάρχει και η ακούσια παραπληροφόρηση. Η εκούσια είναι αυτήν την οποία καταγγέλλουν ακόμα και οι σπουδαστές της δημοσιογραφίας. Είναι λιγάκι στα σχολικά εγχειρίδια αυτών που ευελπιστούν να γίνουν αντικειμενικοί ενημερωτές και αναλυτές της κοινής γνώμης.

 Η εκούσια παραπληροφόρηση γίνεται για λόγους χειραγώγησης και επιβολής από διάφορα συμφέροντα, μεγάλα συμφέροντα κατά τεκμήριο, τα λεγόμενα «κέντρα» και δη αδιαφανή κέντρα. Και βεβαίως αυτού του τύπου η εκούσια παραπληροφόρηση γίνεται σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Έχει δε συνήθως σχέση με μεγάλα γεγονότα αιχμής, είναι μία παραπληροφόρηση μεθοδευμένη στα μεγάλα γεγονότα με τρόπο να κατευθυνθεί, να χειραγωγηθεί η κοινή γνώμη. Αυτή η παραπληροφόρηση έχει ένα σχετικά εύκολο αντίδοτο, όχι στην ηθική ή στην ανάγκη του πολίτη για αλήθεια προς Θεού. 

Το αντίδοτο της εκούσιας παραπληροφόρησης είναι ότι υπάρχουν και αντιτιθέμενα συμφέροντα, δεν υπάρχει ένα κέντρο ή ένα μεγάλο συμφέρον που να μπορεί να ελέγξει τα πάντα. Το γεγονός ότι υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα, και άρα αντιτιθέμενες πηγές παραπληροφόρησης, δημιουργεί αυτό που αποκαλούμε πλουραλισμό, που για μια μερίδα τουλάχιστον του φιλοθεάμονος κοινού ενεργοποιεί σε κάποιο βαθμό την κριτική του σκέψη, δηλαδή τον κάνει και υποψιάζεται ότι κάτι γίνεται. Του δίνει ερεθίσματα δηλαδή για συνειδητοποίηση και για κριτική παρέμβαση και για την κριτική ζύμωση του υλικού του. Αυτή είναι η εκούσια παραπληροφόρηση, υπάρχει όμως και η ακούσια παραπληροφόρηση την οποία θα χαρακτήριζα δομική παραπληροφόρηση.

 Αυτή είναι πολύ βαθύτερη και καταπολεμάται πάρα πολύ δύσκολα γιατί ο καθένας από εμάς, μέσα από τις προκαταλήψεις του, τα ιδεογράμματά του, τις ιδεοληψίες του, επιλέγει την αλήθεια με την οποία θα τροφοδοτηθεί, επιλέγει την αλήθεια η οποία θα τον θρέψει. Άρα η δομική, η ακούσια παραπληροφόρηση είναι η βαθύτερη επιθυμία που έχει ο καθένας μας να υιοθετήσει την αλήθεια που τον βολεύει, που του ταιριάζει, που τον συμφέρει. Είναι το φύτρο της παραπληροφόρησης που κουβαλάμε όλοι μέσα μας. Έχει ασφαλώς διάφορα επίπεδα. Κυρίως, για τη μεγάλη μάζα μιλάω πάντα, η ακούσια ή δομική παραπληροφόρηση οφείλεται συνήθως σε άγνοια.

 Όταν έχει ένα κοινό το οποίο δεν ξέρει, ασφαλώς δεν μπορεί να κρίνει, λειτουργεί με προκαταλήψεις, τυφλές προκατασκευασμένες πεποιθήσεις, αναμασάει δηλαδή ότι συμβατικότερο και ότι πιο αποδεκτό από τους άλλους. Αυτός ο οποίος δεν έχει την δυνατότητα να διαμορφώσει δική του άποψη, κολυμπάει, όχι σαν πέστροφα, μαζί με τους άλλους για να αισθάνεται, αν μη τι άλλο, ότι είναι ασφαλής. Και σε δεύτερο επίπεδο ότι κάπου έχει δίκιο δια της ποσότητας. Υπάρχει όμως και η στρεβλή αντίληψη, ή εν πάση περιπτώσει η ιδεοληπτική αντίληψη, αυτών οι οποίοι παραπληροφορούνται ξέροντας κατά κάποιον τρόπο ή νομίζοντας ότι ξέρουν. Αν ο πατήρ Νεκτάριος μου μιλήσει για την Ανάσταση του Χριστού θα χασκογελάσω και θα του πω ότι μου θυμίζει ένα ζωροαστρικό μύθο. 

Εάν εγώ ενδεχομένως του πω ότι το βουδιστικό σύστημα μου φαίνεται ποιοτικά ανώτερο σε πάρα πολλά σημεία από αυτό του χριστιανισμού, θα έχει ενδεχομένως τον πειρασμό να μου πετάξει έστω και το πλαστικό μπουκαλάκι νερό στα μούτρα. Και οι δύο αυτήν τη στιγμή, ο Πατήρ Νεκτάριος και εγώ έχουμε μια διαφορετική αλήθεια την οποία υποστηρίζουμε και άρα δεχόμαστε διαφορετικού τύπου ενημέρωση, είμαστε δηλαδή ανοικτοί σε διαφορετικού τύπου ενημέρωση, επιλέγουμε δηλαδή την παραπληροφόρηση που ταιριάζει στις ιδεοληψίες μας ή στις προκαταλήψεις μας ή έστω στην κριτική μας ή επαγγελματική μας πορεία. Θέλω απλώς να προσθέσω παρενθετικά ότι επειδή στην Ελλάδα η κοινωνία σε πολύ μεγάλο ποσοστό διαδύει σε ένα είδος ιδιότυπης γυάλας, είναι δηλαδή μια κοινωνία αποκλεισμένη από τα ρεύματα τα οποία σαρώνουν το παγκόσμιο σκηνικό, ανακυκλώνει τα δικά της υλικά και περνάει τις επιθυμίες της για πραγματικότητα προβάλλοντας τα δικά της ιδεογράμματα σε έναν φανταστικό κόσμο ο οποίος δεν υπάρχει, δεν υφίσταται πέρα από την δική μας κλειστή και ανακυκλούμενη γυάλα, η ακούσια παραπληροφόρηση στην Ελλάδα είναι καταθλιπτικά μαζικής υφής, έχουμε δηλαδή κατά βάθος έναν κόσμο, ο οποίος δεν ξέρει, δεν θέλει να ξέρει, δεν εννοεί να ενεργοποιηθεί κριτικά, δεν του χρειάζεται όλη η ευθύνη, η συνειδητοποίηση, η κοπιώδης προσπάθεια που απαιτεί το να ακολουθήσει κανείς μια πορεία ξεκαθαρίσματος, το να προσεγγίσει κατά κάποιον τρόπο ή να προσπαθήσει να προσεγγίσει αυτό που ιδεατά λέμε ενημέρωση, ξεφεύγοντας από την χονδροειδή παραπληροφόρηση. 

Για να μιλήσουμε τώρα με πιο υπηρεσιακή γλώσσα, θα σας πω ότι ενημέρωση και παραπληροφόρηση ταυτίζονται σήμερα ακόμα περισσότερο γιατί; Γιατί όλα είναι συγκεντρωτικά. Η τεχνολογία επιτρέπει συγκέντρωση. Και η εξουσία σήμερα, σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, η εξουσία σήμερα είναι συνώνυμη με τη συγκέντρωση και τον έλεγχο της πληροφορίας. Όποιος ελέγχει την διακίνηση των πληροφοριών, όποιος κατέχει την κρίσιμη στιγμή την κρίσιμη πληροφορία αυτός είναι και κάτοχος της εξουσίας. Αυτό ισχύει τόσο στην πολιτική, αυτονόητο, όσο και στην επιστήμη, για να μην πω ακόμα και στην βιομηχανία της κουλτούρας, αν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει από κάποιο σημείο και έπειτα την πολιτική από την επιστήμη και την κουλτούρα.

 Έτσι λοιπόν στην ουσία, από τη στιγμή που όλο το παιχνίδι είναι για τον έλεγχο της διακίνησης των πληροφοριών η δυνατότητα να μανουβράρεται η πληροφορία κατά τον άλφα ή βήτα τρόπο είναι μια μορφή εξουσίας η οποία ασκείται από διάφορα κέντρα, και θέλω να πω εδώ, από διάφορα πλουραλιστικά κέντρα. Στην ουσία δηλαδή, αυτό που λέμε πλουραλισμός στην ενημέρωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστική ενημέρωση γιατί στην πραγματικότητα περιορίζεται σε έναν πολυβολισμό του κοινού από διάφορες πλευρές και με μη έγκυρες πληροφορίες. Δεν υφίσταται πραγματικός πλουραλισμός όπως ιδεατά τον προσδιορίζουμε ή θέλουμε να τον αποζητούμε γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά από πολλές πλευρές μονοδιάστατη πληροφόρηση, η οποία σε τελευταία ανάλυση μάλλον σύγχυση και αμηχανία παρά ουσιαστική ενημέρωση προκαλεί. 

Υπάρχει με άλλα λόγια μια οργάνωση πληροφοριακού υλικού, ιδεατή οργάνωση που μπορεί ή θα μπορούσε να ονομαστεί ενημέρωση. Είναι αυτή που ουσιαστικά λέμε ναι έτσι; Και υπάρχει και μια οργάνωση του υπαρκτού πληροφοριακού υλικού η οποία λέγεται προπαγάνδα και σε αυτήν δεν μπορούμε να πούμε όχι, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Και εννοώ ότι θεωρητικά λέμε ναι στην ενημέρωση, στην πράξη δεν μπορούμε να πούμε όχι στην προπαγάνδα. Γιατί αυτό που αποκαλούμε ενημέρωση, ή αυτό που εμείς οι δημοσιογράφοι υπηρετούμε ως ενημέρωση, εννοείται ουσιαστική, έντιμη κλπ, δεν οργανώνεται στην πραγματικότητα με τις σκοπιμότητες της προπαγάνδας. Και αυτός που νομίζει πως είναι ενημερωμένος, στην πραγματικότητα έχει μεταβληθεί σε όργανο, σε δέκτη μιας παραπληροφόρησης που αποτελεί, είτε κομμάτι εξουσιαστικών σκοπών χειραγώγησης και επιβολής είτε αποτελεί παραπληροφόρηση του φίλτρου που ο ίδιος φέρνει μέσα του με τις προκατασκευασμένες αντιλήψεις, τα ιδεογράμματα και πάει λέγοντας. Η ενημέρωση του πολίτη, ανάγεται σε μια παλιά εποχή, μιλάω τώρα για την πολύ γνωστή μας αθηναϊκή δημοκρατία.

 Η έννοια «πολίτης» ανάγεται σε αυτήν την εποχή και τότε ο πολίτης τι ήταν; Ήταν μέρος μιας κλειστής προνομιακής κάστας στο πλαίσιο της οποίας διαχεόταν η εξουσία και ο έλεγχος της πληροφορίας. Αντιλαμβάνεστε ότι σήμερα στις μαζικές κοινωνίες και στις ολοένα και περισσότερο μαζικοποιούμενες κοινωνίες της πληροφορίας και της γνώσης τέτοιες κάστες πολιτών δεν υπάρχουν. Αυτό που παλαιότερα ονομάζαμε πολιτεία, σήμερα συντελείται διαμέσου μιας ταξικής, συντεχνιακής, επαγγελματικής, ιδεοληπτικής ας πούμε ένταξης η οποία και καθορίζει τα κριτήρια και της πολιτικής τοποθέτησης και τις ανάγκες του καθενός μας σε πληροφοριακό υλικό, καθιστά δηλαδή τον καθένα μας δέκτη της μιας ή της άλλης προπαγάνδας, της μιας ή της άλλης παραπληροφόρησης. 

Θα μείνω περίπου εδώ για να σας πω ότι πράγματι όλα αυτά είναι δυσοίωνα, ασφαλώς και είναι. Θα σας πω επίσης ότι ο κύκλος είναι φαύλος, και γίνεται ολοένα και πιο φαύλος γιατί η ίδια η δομή του συστήματος και οργανωτικά και τεχνολογικά ενθαρρύνει και τη συγκέντρωση των πληροφοριών σε λίγες κεντρικές μνήμες και τη μαζικοποίηση της κουλτούρας που δημιουργεί μαζικά στερεότυπα στις μεγάλες μάζες των πολιτών. Και είναι πράγματι ένα φαινόμενο το γεγονός ότι σήμερα η ουσία της πολιτικής περίπου περιορίζεται στο συγκεντρωτικό έλεγχο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Και ο όρος επικοινωνιακή πολιτική επικρατεί, είτε μιλάμε για το ένα κόμμα είτε για το άλλο. Όλα αυτά για να καταλήξω οδηγούν πράγματι σε απαισιόδοξα συμπεράσματα. Αντίδοτα έτσι άμεσα, μαζικά, αν εξαιρέσουμε τις καλές προθέσεις και τις ιδεατές συλλήψεις δεν υπάρχουν. Διότι η δυναμική του συστήματος, ακριβώς είναι να δημιουργεί καταναλώσιμα είδη συμπεριφοράς, καταναλώσιμα είδη ιδεών και καταναλώσιμα είδη αντιδράσεων. Είμαστε δηλαδή όλοι, αναζητώντας αντικειμενική και ουσιαστική ενημέρωση στη μηχανή του κιμά μιας πλουραλιστικής παραπληροφόρησης. Και δεν μπορείς στη φάση αυτή να αξιώσεις, είτε από τη μαδημένη αριστερά είτε από την κοκορόμυαλη δεξιά να αξιώσεις έναν εναλλακτικό, ριζοσπαστικό και αντιδοτικό ας πούμε λόγο σε αυτήν την κατάσταση. 

Στην πραγματικότητα, θέλω να πω, σήμερα δεξιές και αριστερές όλες οι δυνάμεις είναι αντεπαναστατικές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οδηγούν αυτά σε απαισιόδοξα συμπεράσματα; Προφανώς αλλά ξέρετε ότι η ιστορία δεν δουλεύει με απαισιόδοξες αναλύσεις όσο ακριβείς και όσο χειρουργικές κι αν είναι. Πάντοτε ένα μεγάλο ποσοστό από αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ήταν το πραγματικό καύσιμο της ιστορίας, αυτό άλλωστε κάνει και τις νεαρές μάζες στην ιστορία τις πλέον δυναμικές και τις πλέον έτσι «δυνάμεις εμπροσθοφυλακής». Εκείνο που θα μπορούσα να πω μιλώντας προσωπικά, είναι ότι αν κάποια στιγμή φτάσουμε να μιλάμε για μια επανάσταση του πολίτη-τηλεθεατή αυτή η όποια επανάσταση θα συντελεστεί από πολίτες οι οποίοι θα έχουν κλείσει το κουμπί της τηλεόρασης. Σας ευχαριστώ.

Γεια σου Αλέξανδρε, καλό ταξίδι

Αισθάνομαι τυχερός που σε γνώρισα και θαυμαστής του πνεύματός σου

Fokion A. Zaimis
President & CEO
iForce Communications, s.a.

"Τα ανθρωπάρια" ... της Νίκης Ταγκάλου

Τα ανθρωπάρια που μοιράζουν λέξεις αγάπης, που το παίζουν συγγραφείς και γράφουν λόγια ρομαντικά και ιστορίες έρωτος και μόλις αφήσουν κάτω τα μολύβια φέρονται στις γυναίκες σαν να είναι πόρνες.
Τα ανθρωπάρια που έχουν ολόκληρη συλλογή από προσωπεία στο σπίτι τους και τα αλλάζουν όπως τους βολεύει , που παρατάνε τις γυναίκες σχεδόν στα σκαλιά της εκκλησίας προφασιζόμενοι χίλιους δυο ανύπαρκτους λόγους ενώ στην ουσία προσπαθούν να βρουν αφορμή να φύγουν από την πίσω πόρτα σαν τους κλέφτες.

Αυτά τα όντα έχουν γεμίσει τον κόσμο, την ζωή μας, φορούν το καλύτερο χαμόγελο τους, μοιράζουν την καλύτερη αγκαλιά τους και προσπαθούν έτσι να κρύψουν τα όποια κόμπλεξ τους μειώνοντας τους γύρω τους. 

Αυτά τα αντράκια ρίχνουν γυναίκες στην θλίψη και στον πόνο μη υπολογίζοντας την αρρώστια που προκαλούν σε αυτές. Μη υπολογίζοντας τις επιπτώσεις που θα έρθουν μετά στην ζωή τους.
Και μετά… 

Αυτές οι γυναίκες γιατί να πιστέψουν ξανά άντρα…

Γιατί να νιώσουν πάλι τι σημαίνει εμπιστοσύνη…

Αυτές οι γυναίκες δεν θα φερθούν το ίδιο σκληρά σε κανέναν αλλά δεν θα αγαπήσουν όμως πάλι γιατί για αυτές η αγάπη είναι ιερή και προτιμούν να μείνει έτσι παρά να βρωμιστεί ξανά.

Υπάρχει κι αυτό το είδος “άνδρα”…

"Κυάμων απέχεσθε"

Υπογράφει

ο Γιώργος Καραχάλιος

Δημοσιογράφος-Φιλόλογος

"...Η γενεολογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνήσια κατά τους προγόνους.
Η αργία εγέννησε την πενίαν
Η πενία έτεκε την πείναν
Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν
Η όρεξις εγέννησε την aυθαιρεσία
Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν
Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν
Ιδού, η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου.
Τότε και τώρα, πάντοτε η αυτή.
Τότε δια της βίας. Τώρα δια του δόλου...και της βίας!!!...
Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι, οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι...(καλώ δε ούτως τους πολιτικούς)
Μαύροι χαλκείς, κατασκευάζοντες δεσμά για τους λαούς εν τη βαθηζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των..."

• Αυτά έγραφε πριν από δεκάδες χρόνια ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ (1851-1911)! ...Κι "ο νοών νοείτω"...κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει", όπως λέει κι ο Σαββόπουλος.

• "Κυάμων απέχεσθε": Η φράση αποδίδεται στον Πυθαγόρα και σημαίνει κατά λέξη "να απέχετε από τα κουκιά" δηλαδή από τις εκλογές, την πολιτική...

Υστερόγραφο: Οποιαδήποτε ενδεχόμενη ομοιότητα - στο απώτερο και άμεσο παρελθόν, αλλά και στο σήμερα, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο- θα πρέπει να θεωρηθεί παντελώς ....συμπτωματική και τυχαία.

Δημήτρης Μαγριπλής – “Τα καναπεδάκια της ανεργίας”

Σπαρταριστές, σουρεαλιστικές εικόνες και ιστορίες από την αστική και αγροτική Ελλάδα της υπερκατανάλωσης και της συνακόλουθης κρίσης.

Δημήτρης Μαγριπλής

“Τα καναπεδάκια της ανεργίας”

Μικροδιηγήματα

ΣΕΛ. 144, Εκδόσεις Κριτική

Σε όλα αυτά, να σου και ένα απίστευτο. Ένα ζευγάρι άγριων φασιανών έπεσε στα μέρη μας. Πρωτοφανές!Ήρθαν να ξεχειμωνιάσουν στη γη των πεινασμένων. Πρόκληση. Η ψυχή όμως του Έλληνα: Κανείς δεν ταπείραξε, κι ας παθαίναμε σιελόρροια με τα νέα τους. Κάθε μέρα και κάποιος από εμάς τα έβλεπε. Πότε μέσαστον ελαιώνα, πότε πίσω από το κοτέτσι, πότε στο παλιό εξώσπιτο. Όποιος τα κοίταζε γύριζε αλλόκοτος.Μαγευόταν από τη θέα τους και έκανε αισιόδοξες σκέψεις. Σαν αλλοπαρμένος, λαλούσε παράλογα πράγματα.Για τη δόξα του έθνους, για το μεγαλείο των πολιτικών μας ανδρών, για τις χαμένες πατρίδες, για την υπεροχήτης φυλής, για την οικονομική ανεξαρτησία. Αυτοί φαίνεται είχαν εκτεθεί αρκετά στη θέα των εξωτικών πουλιών.Μα και οι άλλοι, που φευγαλέα τα είχαν δει, μιλούσαν για ευημερία, για αποπληρωμές, για επενδύσεις, γιαανάπτυξη.

Τι είναι πιο τρελό, η πένα του συγγραφέα ή η ίδια η νεοελληνική πραγματικότητα; Τι συμβαίνει όταν τα καναπεδάκια μάς τρώνε αντί να τα τρώμε; Σε ένα ιδιότυπο ταμπλό μαγικής αφήγησης και στεγνού ρεαλισμού, ο Δημήτρης Μαγριπλής καταγράφει σπαρταριστές, σουρεαλιστικές εικόνες και ιστορίες από την αστική και αγροτική Ελλάδα της υπερκατανάλωσης και της συνακόλουθης κρίσης. Οι ανίκητοι μηχανισμοί της ελληνικής γραφειοκρατίας, οι εκπρόσωποι της εκκλησίας και των λεγόμενων «κοινωνικών φορέων», ο επιχειρηματίας, ο αγρότης, ο συμβασιούχος, όλα τους συνθέτουν ένα γκροτέσκο ψηφιδωτό της χώρας, που σε μια δεύτερη ματιά δε φαίνεται και τόσο αποτραβηγμένο από την πραγματικότητα.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Δημήτρης Γ. Μαγριπλής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 2000 κατοικεί στην όμορφη Κυπαρισσία του Νότου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 2007 με το ψευδώνυμο Φώτης Αδάμης. Έκτοτε χρησιμοποιεί το όνομά του. Αυτή είναι η τέταρτη συλλογή διηγημάτων του. Προηγήθηκαν τα: Μαθήματα κηπουρικής και άλλα διηγήματα (εκδ. Σοκόλη, 2007), Κρυφές ενοχές (εκδ. Αν. Σταμούλη, 2011), Δέκα μικρές εικονογραφημένες ιστορίες (εκδ. Ευθύνη, 2012) και η ποιητική συλλογή Στα τέταρτα του χρόνου (στο Α. Κοκονάκη – ∆.  Μαγριπλής, Χρώµα και λόγος, εκδ. Αν. Σταµούλη, 2010). Με την ιδιότητα του Διδάκτορα της Κοινωνιολογίας, έχει εκδώσει τη μελέτη Σχέσεις και λειτουργία των θεσµών. Η διαπλοκή της πολιτικής και της θρησκείας στην κοινωνία του Βυζαντίου. Μια ιστορικο-κοινωνιολογική καταγραφή (εκδ. Αν. Σταµούλη, 2016), ενώ έχει πλούσια εργογραφία τόσο ως αρθογράφος (σε εφημερίδες, επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά) όσο και ως επιμελητής σε επιστημονικά και λογοτεχνικά κείμενα και βιβλία.

http://www.happyweek.gr/?p=50743#.V58waelUxCo.facebook