Σκέφτομαι αυτό το απέραντο νεκροταφείο που έχει φισκάρει και τις γραφικές μικρές ''αντιδράσεις'' ζωής.
-''Πάμε κάπου να πιτσιλίσουμε τα πόδια μας, να δροσιστούμε''
-''Σήμερα γίνονται, ''όσα δεν γίνονται'', τα θαύματα''.
Που και που η θάλασσα φρεσκάρει, οι ορδές των οικογενειών που δεν ξέρουν μπάνιο, βλέπουν πως το πιτσίλισμα κάποιος κακός το καταράστηκε. Μένει ο ιδρώτας να φτάσεις, να ξαναφύγεις...αδρόσιστος, νίκη της φύσης, αναπόφευκτη.
Που και που καταλαβαίνεις πως θαύματα δεν γίνονται ''σήμερα'', γίνονται κάθε μέρα, δεν αντέχουμε μόνον εμείς -οι ''τίποτε'', ξαφνικά κάποιος άγνωστος θυσιάζεται για κάποιον που μόλις είδε.
Κι αυτό θάλασσα, είναι...
-''Πάμε κάπου να πιτσιλίσουμε τα πόδια μας, να δροσιστούμε''
-''Σήμερα γίνονται, ''όσα δεν γίνονται'', τα θαύματα''.
Που και που η θάλασσα φρεσκάρει, οι ορδές των οικογενειών που δεν ξέρουν μπάνιο, βλέπουν πως το πιτσίλισμα κάποιος κακός το καταράστηκε. Μένει ο ιδρώτας να φτάσεις, να ξαναφύγεις...αδρόσιστος, νίκη της φύσης, αναπόφευκτη.
Που και που καταλαβαίνεις πως θαύματα δεν γίνονται ''σήμερα'', γίνονται κάθε μέρα, δεν αντέχουμε μόνον εμείς -οι ''τίποτε'', ξαφνικά κάποιος άγνωστος θυσιάζεται για κάποιον που μόλις είδε.
Κι αυτό θάλασσα, είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου