Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ηρεμία. Σωστό αυτό. Αλλά φτάστε πρώτα την αγάπη και περάστε μέσα από αυτήν σε κάθε κύτταρο της ύπαρξής σας προς εσάς, τους άλλους ανθρώπους, την φύση, την ίδια σας την ύπαρξη και μετά υπερβείτε την. Ας ζήσουμε την αγάπη πρώτα λοιπόν. Ας αγαπηθούμε και ας αγαπήσουμε, ας δεχτούμε την αγάπη χωρίς φόβο.
Εσείς επιλέγετε εάν ανοίγεστε στην αγάπη ή στον φόβο, εσείς επιλέγετε πως ο λόγος σας μέσω της σκέψης σας ορίζει την ζωή σας. Και όταν είσαι στην αγάπη και στον μη φόβο τότε είσαι δημιουργός της αφθονίας σου. Χαίρεσαι που υπάρχεις και υπάρχουν και οι άλλοι γύρω σου, ενώνεσαι μαζί τους και με τον κόσμο όλο και τα θαύματα αρχίζουν να γίνονται στην ζωή σου. Απλοχεριά αγάπης σημαίνει και απλοχεριά στην ζωή σου. Αφθονία.
Είστε δημιουργοί της πραγματικότητάς σας. Το ρήμα φοβάμαι είναι από μόνο του μια λέξη με δόνηση συρρίκνωσης. Ο φόβος λοιπόν φοβάται. Τι φοβάται ο φόβος; Την αγάπη. Η αγάπη αγαπά. Δεν μπορεί να φοβάται. Αγαπά ακόμα και τον φόβο. Είναι σαν το φως και το σκοτάδι. Το σκοτάδι όταν πέφτει στο φως διαλύεται, το φως όταν φωτίζει σκιες τις εξαφανίζει. Κι όμως συνυπάρχουν. Εσύ διαλέγεις που θα πας. Στο φως ή στο σκοτάδι. Ισορροπία είναι η απάντηση. Και ισορροπία σημαίνει να γνωρίζεις ότι δεν ξέρεις τίποτα. Οτι υπάρχεις ανάμεσα σε φως και σκοτάδι και επιλέγεις να είσαι στο φως.
Επιλέγεις να ζεις στην αγάπη.
Γιατί επιλέγεις να αγαπάς και να μην φοβάσαι. Θυμήσου αυτό. Ο φόβος πάντα φοβάται. Είναι αυτό το ρήμα του. Η ενέργειά του. Ο φόβος φοβάται την αγάπη. Οταν βρίσκεσαι στην αγάπη ο φόβος εξαφανίζεται. Για να δώσει την θέση του στην Πίστη. Και τότε αρχίζει η μεταμόρφωση. Η αφθονία και τα θαύματα.
Αγάπα. Αγαπάν. Αγεί εις το Πάν. Οδηγήσου στα πάντα. Απείρος, Αιώνιος, Ολοκληρωμένος και Πλήρης όπως ήσουν όταν γεννήθηκες. Την στιγμή που γεννήθηκες δεν ήσουν στο κουτάκι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου