Η γιορτή της Παναγίας

Σκέψεις της Ρένας τζωράκη για την γιορτή της Παναγίας:


Γιορτή της Παναγιάς σήμερα και η Ελλάδα όλη γιορτάζει  για την Μάνα όλων μας.
Την μητέρα όλου του κόσμου,που  κλείνει μέσα στην καρδιά της όλον τονκόσμο,ανεξάρτητα,από χρώμα ,ιθαγένεια,φύλο,ηλικία ,τόπο καταγωγής…
Για  τη Ορθόδοξη εκκλησία μας,για κάθε πιστό Χριστιανό,η Παναγιά είναι ηΕλπίδα των απελπισμένων, η χορηγός του Ελέους, η Πηγή της Ευσπλαχνίας, ογλυκασμός των Αγγέλων, το άνθος της Αφθαρσίας, η θύρα που ανοίγει προς τηΧρηστότητα του θεού.
Η Υψηλοτέρα των Ουρανών και καθαροτέραν λαμπρηδόνων ηλιακών ηλιακών,η θείασκέπη,η  Βακτηρία,η βοήθεια,η χορηγός που μέσα από αυτή επήλθε η Ζωή ,η Αλήθεια και το φως  του κόσμου.Είναι το καταφύγιο και το απάγγειολιμάνι μας ,μετά από κάθε φουρτουνιασμένη σκέψη μας…
Σε αυτήν στρέφονται όλες οι καρδιές όλων μας την ώρα του άφατου πόνου,την ώρατων απανωτών θλίψεων και της απόγνωσης,την ώρα που η ελπίδα έχει πετάξει μακριάμας,η κιβωτός της Σωτηρίας μας η προστασία και η αληθινή μας δύναμη.
Η πόρτα της καδιάς της πάντα ανοιχτή  για  όλους  μας ,ίσα χωρίςδιακρίσεις,χωρίς πρωτόκολλα και επισημότητες,χωρίς λειτουργίας ωράρια, σε όλους,που με αληθινή πίστη και καθαρή καρ διά από τα βάθη του ωκεανού του πόνου μαςτης αφήνουμε εκείνο το εξιλεωτικό το δάκρυ της κάθαρσης…
Για μαςτους Έλληνες η Άγια μητέρα στάθηκε πάντα σε δύσκολους καιρούς και σεστιγμές κρίσιμες για το Έθνος μας , δίπλα μας πότε σαν Πρόμαχος,πότε σανΥπερμάχος Στρατηγός,Θεία Προστάτι δα σαν Παρθένα  Θεά Αρτέμι δα,όπως τηναποκάλεσαν οι Αρχαίοι μας ελληνες με το πνευματικό επίπε δο εκείνης τηςεποχής,που παρέχει προστασία και σκέπη στον πόλεμο και την Ειρήνη.
Η Κοίμησή της Θεοτόκου είναι στην Παράδοση του λαού μας το δεύτερο Πάσχα τουΚαλοκαιριού.
Και μόνο που επιλέχτηκε από τον Ύψιστο,να γεννήσει κατά κόσμο και φύση- τονΙησού Χριστό,που με το μαρτύριό Του,τη δι δαχή και τα θαύματά Του,επί της Γηςλύτρωσε και εξάγνισε  τον ενάμαρτο Άνθρωπο από το βαρύ άχθος αρούρης τηςπολυαιώνιας,-κατά κόσμο- πορεία μας είναι αρκετό!!!
Η Παναγία στα χείλη μας,Εκείνη,πρώτη στην ανάγκη μας,ατομική και συλλογικήσπεύδει και προμαχεί για χάρη μας,χαρίζοντάς μας γαλήνη,πνευματική ειρήνη καιπληρότητα ,ευδία ψυχική ,αλλά και νίκες στα κράσπεδα και τις υπώρειες κάθεαγώνα τιμής και επιβίωσης.
Ας τρέξουμε όλοι μαζί τώρα που σημαίνουν οι καμπάνες της στις εκκλησιές τιςδαφνοφόρες,καθώς λέει ο ποιητής,να σταθούμε κάτω από την άσπιλη μορφή της«Ενώπιος-Ενωπίω»,ψελλίζοντας μύχιες ικεσίες στην καλοσύνη και την  Αγάπητης.
«Θυμήσου, Κεχαριτωμένη Παρθένε Μαρία,
ότι ποτέ δεν  μείναμε αβοήθητοι σαν Γένος,σαν Ρωμιοσύνη.Στις Δυσκολίες μαςπαρήσχες πάντα το χέρι της Προστασίας Σου,
Προσέτρεξε και τώρα  και φέρε στον καθένα μας της ψυχής του την Λύτρωση,
με αυτό το Δάκρυ,θυμίαμα για Σένα Μάνα,Μάνα Δική μου και των Συνανθρώπωννμου,φέρε την Ειρήνη του Κόσμου ξανά στις καρ Διές μας,ενίσχυσε την πίστη μαςγίνε αρρωγός βοηθείας στις Δυσκολίες μας και μην αφήσεις την ψυχή μαςυποταγμένη στο φόβο και το Υλαίο παι Δίο…
Δώρισέ μας πίστη και εμπιστοσύνη,βοήθησέ μας  να θυμηθούμε το σκοπό τηςΥπάρξεώς μας και γίνε Φωτο Δότρα των σκέψεών μας,εμπνεύστρια και ΟΔηγόςστις  οκιμασίες μας…
Αειπάρθενη Μητέρα ,μπροστά Σου στέκομαι γεμάτη Πάθη ,πόνο   καιπόθο  για την Ουράνια ΠατρίΔα ζητώντας το χάρτη ,και την πυξί Δα να ταξιΔέψω και να θυμηθώ…
.Ω,Μητέρα του Ενσαρκωμένου Λόγου!
Μην περιφρονήσεις τις παρακλήσεις μου,
αλλά κατά το έλεός Σου, εισάκουσέ με.