ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Πλάγιος Τρόπος- ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Ορχάν Παμούκ

«Η λογοτεχνία σήμερα πρέπει να μιλάει και να διερευνά τους μεγάλους φόβους της ανθρωπότητας», έλεγε ο Ορχάν Παμούκ στην ομιλία του στην τελετή απονομής του Νόμπελ, τον Δεκέμβριο του 2006.  

Μον

«Τι γίνεται στο μυαλό μας όταν διαβάζουμε ένα μυθιστόρημα;»

Διάλεξη του νομπελίστα συγγραφέα για το κοινό του Megaron Plus

Στα αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση                                                        

     Τρίτη  11 Ιανουαρίου 7 μμ.

Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας

Η διανομή δελτίων αρχίζεi στις 5.30

Τιμημένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, με χιλιάδες προσηλωμένους αναγνώστες σε όλον τον κόσμο, συγγραφέας οκτώ μυθιστορημάτων, που έχουν προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση, ο Ορχάν ΠαμούκMegaron Plus, για μια διάλεξη με τίτλο, «Τι γίνεται στο μυαλό μας όταν διαβάζουμε ένα μυθιστόρημα έρχεται στην Αθήνα, καλεσμένος από το Megaron Plus». Τη διάλεξη που περιμένουν με ενδιαφέρον οι πολυπληθείς αναγνώστες του στην Ελλάδα, θα προλογίσει ο συγγραφέας Τάκης Θεοδωρόπουλος. Ο Ορχάν Παμούκ θα διαβάσει αποσπάσματα από έργα του στα τουρκικά(με  ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά)

ΤΟ ΔΩΡΟ....ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ

‘Αντιμετωπίζοντας το τέλος με αξιοπρέπεια’

Ομιλία της  Marie de Hennezel, κλινικής ψυχολόγου

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου, 19:00

Η ομιλία θα γίνει στα γαλλικά

με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά

Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας

Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 17:30

«Μετά από τόσα χρόνια που πέρασα κοντά σε ανθρώπους στις τελευταίες τους ώρες, δεν ξέρω τίποτα παραπάνω για το θάνατο, αλλά έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στη ζωή. Ζω πιο έντονα και πιο ουσιαστικά τις λύπες και τις χαρές που μου αναλογούν και εκτιμώ τα μικρά, καθημερινά, αντανακλαστικά πράγματα, όπως η αναπνοή και το περπάτημα».

Η Μarie de Hennezel αφιέρωσε τη ζωή της σε αυτούς που είναι κοντά στο τέλος της δικής τους, έζησε με τον καθένα τους την κορυφαία ώρα του τέλους και έμαθε ότι η επίγνωση της θνητότητας μπορεί να δώσει στην ύπαρξή μας τη βαθύτερη ουσία της.

Για αυτή την μεταμορφωτική εμπειρία της έρχεται να μιλήσει στην Αθήνα, στις 13 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο της σειράς εκδηλώσεων του Μegaron Plus και να μοιραστεί με το κοινό μια γνώση κατάκτησης της ζωής και συμφιλίωσης με το τέλος της. Την ομιλία της, που πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Γαλλική Πρεσβεία και το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, θα προλογίσει ο καθηγητής, Στέφανος Γερουλάνος.

 

Η Μarie de Hennezel, γεννήθηκε στην Λυών, το 1946 και ήταν ήδη καθηγήτρια αγγλικών και μητέρα τριών παιδιών, όταν αποφάσισε να γυρίσει στο Πανεπιστήμιο, για να σπουδάσει ψυχολογία. Αφού απέκτησε μεταπτυχιακούς τίτλους στην κλινική ψυχολογία και στην ψυχανάλυση, στο Πανεπιστήμιο Paris VII, εργάστηκε, για τα πρώτα επτά χρόνια της καριέρας της, με γυναίκες που ήθελαν να κάνουν διακοπή κύησης και στη συνέχεια, για τρία χρόνια, κοντά σε έγκλειστους, βαριά ψυχασθενείς.

Από τους πρωτοπόρους της παρηγορητικής φροντίδας στην Γαλλία, με στερεή πίστη στην ποιότητα της αποχώρησης από τη ζωή, συνέβαλε στη δημιουργία της πρώτης Μονάδας Παρηγορητικής Αγωγής της Ευρώπης, η οποία ιδρύθηκε το 1987 στο διεθνές νοσοκομείο της Πανεπιστημιούπολης του Παρισιού.

Σε έναν κόσμο που αρνείται το θάνατο και τον θεωρεί ανυπόφορο σκάνδαλο, σε έναν πολιτισμό αγωνιώδους παράτασης της ζωής και υπεριατρικής, η πρωτοβουλία της Παρηγορητικής Αγωγής υπήρξε και παραμένει μια ανατρεπτική πρόκληση. Η αποστολή της είναι να δημιουργήσει ένα νοσοκομειακό  περιβάλλον ώστε να μπορεί να πεθάνει κανείς σε αξιοπρεπείς συνθήκες, χωρίς αφόρητη οδύνη, πλαισιωμένος από την οικογένεια και τους φίλους του.

Η δουλειά της Marie de Hennezel στη μονάδα αυτή της πρόσφερε ένα συγκλονιστικό υλικό, για να γράψει το βιβλίο, «Ο Μύχιος Θάνατος» (1995), το οποίο έγινε παγκόσμια επιτυχία, μεταφράστηκε σε 20 γλώσσες και αποτέλεσε για εκατομμύρια ανθρώπους ένα απελευθερωτικό μάθημα σοφίας, οδηγό τρυφερότητας και γενναιοδωρίας για τους οικείους μας, ωδή για τη ζωή. Τον πρόλογο του βιβλίου έγραψε ο Φρανσουά Μιτεράν, λίγους μήνες πριν πεθάνει, ο οποίος είχε παίξει καθοριστικό ρόλο, ως πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, στην ίδρυση της Μονάδας Παρηγορητικής Αγωγής. (Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Synergie).

«Όσοι έχουν το προνόμιο να συντροφέψουν κάποιον στις τελευταίες ώρες της ζωής του», γράφει η Μarie de Hennezel στον «Μύχιο Θάνατο», «γίνονται μάρτυρες των πιο πολύτιμων στιγμών. Λίγο πριν το τέλος, όλοι προσπαθούν να αφήσουν τη μύχια ουσία τους: μια κίνηση, μια φράση, κάποτε μόνο ένα βλέμμα, που δηλώνει τι έχει πραγματική σημασία και αυτό που δεν ειπώθηκε σε ολόκληρη ζωή, από αδυναμία ή δισταγμό».

Η Μarie de Hennezel μπήκε ώριμη σε αυτήν την περιπέτεια, προικισμένη με ευαισθησία και με την επίγνωση του τραγικού υπαρξιακού βάρους του θανάτου, αποφασισμένη να τον αποδραματοποιήσει, να τον  απαλλάξει από τα  βασανιστικά στερεότυπα  και να τον μεταμορφώσει στην κορυφαία εκδήλωση της ζωής, στη στιγμή της ολοκλήρωσης, που δίνει ουσία και αξία στη διαδρομή που προηγήθηκε. «Το γεγονός ότι είμαστε πεπερασμένοι είναι, παραδόξως,  ο δεσμός μας με τους άλλους. Γι αυτό και μας αφορά ο θάνατός τους. Μας επιτρέπει να διεισδύσουμε στην καρδιά του μόνου ουσιαστικού ερωτήματος: Τι νόημα έχει, λοιπόν, η ζωή μου;», γράφει.

Μετά την επιτυχία του βιβλίου αυτού και ενώ είχε εργαστεί  και στην Ένωση για την Παρηγορητική Φροντίδα των Πασχόντων από AIDS, η Μarie de Hennezel ανέλαβε να κάνει το 2002, τον απολογισμό του γαλλικού Υπουργείου Υγείας για τον «ανθρώπινο χαρακτήρα» του γαλλικού συστήματος παρηγορητικής φροντίδας. Συμμετείχε επίσης,

ως εμπειρογνώμων, στην ομάδα που επεξεργάστηκε τον νόμο Leonetti (Γάλλος Υπουργός Υγείας), ο οποίος διαχωρίζει την ευθανασία από την παρηγορητική ιατρική.

Η Μarie de Hennezel , που πιστεύει ότι η συντροφιά σε όσους βαδίζουν προς το θάνατο είναι ιερός προορισμός, περιοδεύει , αυτόν τον καιρό, σε όλα τα γαλλικά νοσοκομεία, ώστε να συμβάλει στη δημιουργία ομάδων που θα φροντίζουν τους ασθενείς χωρίς ελπίδα ίασης. Παράλληλα συντονίζει διαλέξεις και σεμινάρια, στην Γαλλία και το εξωτερικό, για την φροντίδα όσων αποχωρούν από τη ζωή, αλλά και για την αποδοχή και τον χειρισμό του γήρατος.

Από το 2008, η Μarie de Hennezel, αναγνωρίζοντας ότι στις μέρες μας το να μεγαλώνεις είναι μια νέα και έντονη αγωνία, κάνει σεμινάρια για την «τέχνη να γερνάς», σε συνεργασία με το συνταξιοδοτικό ταμείο των επαγγελματιών του θεάματος, της τηλεόρασης και του τύπου.

Η Μarie de Hennezel έχει τιμηθεί με το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, μετά από πρόταση του σοσιαλιστή πρωθυπουργού, Λιονέλ Ζοσπέν, καθώς και με τα διάσημα της αξιωματούχου της Εθνικού Τάγματος της Αρετής.

Εκτός από τον «Μύχιο Θάνατο», έχει γράψει πολλά άλλα βιβλία, εξίσου επιτυχημένα: “Une vie pour se mettre au monde”, δοκίμια σε συνεργασία με τον Bertrand Vergely, “La chaleur du Coeur empeche nos corps de rouiller”, “Le souci de l’ autre”, “Mourir les yeux ouverts”, “L’ amour ultime”, “Nous ne nous somme pas dit au revoir” (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Synergie).

Μάνος Χατζιδάκις ~ Το βαλς των χαμένων ονείρων

«Ο Μάνος Χατζιδάκις συναντά την τζαζ»

Μια μετάφραση στη γλώσσα της τζαζ

μερικών από τις πιο γνωστές μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι

 

Από την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής

& το Κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή

Διευθύνει ο Μίλτος Λογιάδης.

Σάββατο 15 Ιανουαρίου (8.30 το βράδυ)

 Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος

Την τζαζ διάσταση στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι επιχειρούν να ανιχνεύσουν η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής υπό τον Μίλτο Λογιάδη και το Κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή που εμφανίζονται μαζί στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, το Σάββατο 15 Ιανουαρίου στις 8.30 το βράδυ. Αυτή η άκρως ενδιαφέρουσα μουσική συνάντηση εντάσσεται στο πλαίσιο των «Μετατροπιών», του νέου ετήσιου Κύκλου προγραμμάτων που συνδιοργανώνουν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και η Καμεράτα, ο οποίος υποστηρίζεται από την χορηγία του  Δημήτρη Δασκαλόπουλου. Η σειρά εγκαινιάστηκε τον περασμένο Οκτώβριο με την ιδιαίτερα επιτυχημένη εκδήλωση «Café Zimmerman».

 

Συνδυάζοντας διαφορετικά είδη μουσικής, τεχνικής αλλά και τεχνοτροπίας, το δημοφιλές σύνολο εγχόρδων της Καμεράτα θα συμπράξει με τους διακεκριμένους έλληνες jazzmen του συγκροτήματος του Δημήτρη Καλαντζή: τον Τάκη Πατερέλη (σαξόφωνο), τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο (τρομπέτα και φλικόρνο), τον Γιώργο Γεωργιάδη (μπάσο), τον Αλέξανδρο-Δράκο Κτιστάκη (τύμπανα) και βέβαια τον ίδιο τον Δημήτρη Καλαντζή (πιάνο). Το γνωστό Κουιντέτο εκπέμπει το δικό του εντελώς ιδιαίτερο σήμα στον χώρο της ελληνικής τζαζ σκηνής εδώ και καιρό, παρουσιάζοντας εμπνευσμένες μεταγραφές ελληνικών και ξένων τραγουδιών από πρόσφατες ή παλαιότερες δεκαετίες.

Αυτή τη φορά, ο Δημήτρης Καλαντζής και ο Γιάννης Αντωνόπουλος που υπογράφουν τις ενορχηστρώσεις των έργων, έσκυψαν με δημιουργική και... μάλλον υπερβατική διάθεση πάνω από τις παρτιτούρες πολυτραγουδισμένων και πολυαγαπημένων μελωδιών του αξέχαστου Μάνου: Περλιμπλίν και Μπελίσα, Το τραγούδι του δρόμου, Πόλη μαγική, Dedication, Το φεγγάρι είναι κόκκινο, Πες μου μια λέξη, Το βαλς του  αποχαιρετισμού, Οδοιπόρος, Θάλασσα πλατιά, Μια Παναγιά, Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων

 

Μέγας χορηγός της Καμεράτα, Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής για την περίοδο 2011-2013 είναι το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης.

 

Πιανίστας που κινείται με άνεση τόσο στο χώρο της κλασικής μουσικής όσο και της τζαζ, ο Δημήτρης Καλαντζής (γεν. 1967) o οποίος μετέχει στη συναυλία και με την ιδιότητα του ενορχηστρωτή, έχει παίξει με σημαντικά ονόματα της διεθνούς τζαζ σκηνής, όπως ο Alex Foster και ο Andy Sheppard, αλλά και με την αφρόκρεμα της ελληνικής σκηνής. Έχει έντονη εκπαιδευτική δραστηριότητα και από το 2004 διδάσκει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστημίου, ενώ είναι μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής.

Ο Γιάννης Αντωνόπουλος (ενορχηστρώσεις) μελέτησε θεωρητικά με τους Μιχάλη Τραυλό, Μενέλαο Παλλάντιο και Νικηφόρο Ρώτα. Από το 1992 έως το 1997 σπούδασε σύνθεση στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βερολίνου (τάξη H.P. Dittrich). Παρέμεινε στο Βερολίνο ως το 2001 συνθέτοντας και ενορχηστρώνοντας μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο. To 1994 βραβεύθηκε στον διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης Χανς Άισλερ. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής και σε εκπομπές του Γερμανικού Ραδιοφώνου συνεργαζόμενος με τους Vladimir Jurowsky, Gyora Feidman, Stefan Winkler, Opitz Quartett, και το πιανιστικό τρίο Some Handsome Hands, ενώ έχει συνθέσει μουσική για τις ταινίες Roccoco της Ulricke Pfeiffer και Todesangst της Clara-Lopez Rubio, για τα θεατρικά έργα Der Unterbrochene Akt και The Colonel Bird, κατόπιν παραγγελίας του θεάτρου ΒΑΤ του Βερολίνου και του Εθνικού Θεάτρου της Βαϊμάρης. Από το 2001 διδάσκει μουσική στη Σχολή Μωραΐτη, ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται ως πιανίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής συνεργαζόμενος μεταξύ άλλων με τον Γιάννη Βακαρέλη, τη Μαρία Φαραντούρη και το Κουιντέτο Novitango.

Το 2011, η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής συμπληρώνει είκοσι χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στην ελληνική αλλά και διεθνή πολιτιστική ζωή με εμφανίσεις που έχουν αποσπάσει τα θετικά σχόλια του κοινού και των κριτικών σε πολλές χώρες. Κατά την εικοσαετή πορεία της, η Ορχήστρα, η οποία αποτελείται από 21 μουσικούς (μόνιμος αρχιμουσικός: Αλέξανδρος Μυράτ), έχει αναδειχθεί σε μουσικό σύνολο  υψηλού επιπέδου, με ρεπερτόριο από το πρώιμο Μπαρόκ ως τον 21ο αιώνα, συμπεριλαμβανομένης της όπερας, ενώ μετρά σπουδαίες συνεργασίες με λαμπρούς αρχιμουσικούς και σολίστ.

Ο αρχιμουσικός Μίλτος Λογιάδης είναι από τους πλέον αναγνωρισμένους μαέστρους της νεότερης γενιάς. Το όνομά του έχει κυρίως συνδεθεί με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, της οποίας είναι μόνιμος μαέστρος. Μαζί έχουν πραγματοποιήσει πολλές εμφανίσεις στην ημεδαπή και την αλλοδαπή και έχουν παρουσιάσει κατά καιρούς σε πρώτη πανελλήνια πολλά έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών. Ακόμη, ο Μίλτος Λογιάδης έχει συμπράξει με γνωστά ελληνικά μουσικά σύνολα και ορχήστρες στην Γερμανία και τη Δανία, καθώς και με την Όπερα της Ουλμ, της οποίας διετέλεσε επί διετία μόνιμος μαέστρος. Ο διακεκριμένος αρχιμουσικός έχει ασχοληθεί με τη δισκογραφία, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Είναι απόφοιτος της Μουσικής Ακαδημίας του Μονάχου (Διεύθυνση Χορωδίας και Ορχήστρας), όπου εργάστηκε κατά τη διάρκεια των σπουδών του και ως επίκουρος καθηγητής. Είναι επίσης καθηγητής Διεύθυνσης Ορχήστρας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Οι τιμές για τη συναυλία είναι: 7€ (Φοιτητικά), 19 € και 30 €.

Celine Dion: Don't Save it All For Christmas Day

Λέξεις & Σκέψεις

«Σύγχρονο αστικό τοπίο και αρχαιότητες: Μια σχέση σε ένταση»

Κύκλος: Η ιστορία με το φακό του παρόντος – Μνήμες και πάθη

Πώς εντάσσεται το παρελθόν στους σύγχρονους αστικούς οικισμούς;

Ζούμε σε μια πόλη όπου συμφιλιώνονται οι τάσεις του χθες και του σήμερα;

Μια συζήτηση για την ιστορία μέσα από το φακό του παρόντος με τη συμμετοχή σημαντικών ομιλητών.

Ακαδημαϊκοί και επιστήμονες συνομιλούν διερευνώντας την αρχιτεκτονική παρουσία του παρελθόντος στη σύγχρονη πόλη. Η συζήτηση θα γίνει στην Αίθουσα εκθέσεων και διαλέξεων της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, τη Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011.

Ο θεματικός άξονας της συζήτησης είναι η αναζήτηση της ταυτότητας της πόλης. Ζούμε σε πόλη διάστικτη από αρχαιολογικούς χώρους υψηλής αισθητικής αξίας και συμβολισμού. Αισθανόμαστε, όμως, οικεία καθώς κινούμαστε ανάμεσά τους; Είναι αυτοί οι χώροι ενταγμένοι στον αστικό ιστό και την αστική μας καθημερινότητα; Ή ζούμε σε ένα χώρο αντιθέσεων και πολυμορφίας; Και τι μαρτυρά για τη σχέση μας με την Ιστορία ο τρόπος με τον οποίο συμβιώνουμε με τα αρχαία κατάλοιπα; Πώς μπορεί αυτή η σχέση να γίνει γόνιμη;

Η εκδήλωση εντάσσεται σε έναν κύκλο που εξετάζει την προοπτική του μέλλοντος μέσα από το πρίσμα του παρελθόντος. Η προβληματική που εγείρεται αφορά στις νέες οπτικές γωνιές και ερμηνείες που προκύπτουν από μια επανεξέταση της Ιστορίας, από μια σχέση πιο ζωντανή, δημιουργική και γόνιμη με τη μνήμη και το παρελθόν.

Ομιλητές:

Ντόρα Γαλάνη: Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος, Πρόεδρος & Διευθύνουσα Σύμβουλος της Εταιρείας «Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων & Αναπλάσεις Α.Ε.»

Ελεάνα Γιαλούρη: Λέκτορας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Ελένη Μπαστέα: Καθηγήτρια Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας του Πανεπιστημίου του New Mexico των ΗΠΑ

Ώρα έναρξης: 19:00

Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά μία ώρα πριν την εκδήλωση.

Στράτος Καβαλλιεράτος "Αιολικά Γλυπτά"

Πρόκειται για την εγκατάσταση των κατασκευών του εικαστικού Στράτου Καβαλιεράτου στους εξωτερικούς χώρους του Κεντρικού Κτηρίου του Μουσείου Μπενάκη, οι οποίες μετατρέπουν την αιολική ενέργεια σε κίνηση και καταλήγουν σε ένα απρόσμενο οπτικό παιχνίδι.

Τα «αιολικά γλυπτά» », όπως τα έχει ονομάσει ο καλλιτέχνης, δημιουργήθηκαν από ξύλο και εξαρτήματα μηχανών, που φέρουν πάνω τους μικρούς λαμπτήρες, οι οποίοι ενεργοποιούνται με την κίνηση των ελίκων από το φύσημα του ανέμου. Όταν πέφτει το φως της ημέρας και χάνεται η οπτική επαφή με τα γλυπτά, μένει ένας φωτεινός πολύχρωμος περιστρεφόμενος δίσκος.
«Πρόκειται για μια περίεργη και απρόβλεπτη μορφή τέχνης που δεν σε αφήνει να πλήξεις. Το βλέμμα εστιάζει στους πολύχρωμους κύκλους μέχρι που μαγεύεται» όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης.
www.benaki.gr

Christina Aguilera - Have Yourself A Merry Little Christmas

Εκπαιδευτικά Προγράμματα για Ενήλικες

Συγκεκριμένα εργαστήρια και ειδικά σεμινάρια προσφέρονται σε προκαθορισμένες ημερομηνίες. Τα εργαστήρια ή τα σεμινάρια αυτά πραγματοποιούνται στο πλαίσιο μιας θεατρικής ή χορευτικής παράστασης και υλοποιούνται από τους συντελεστές της συγκεκριμένης παράστασης, δηλαδή τους σκηνοθέτες, τους ηθοποιούς, τους χορογράφους κ.λπ. Απευθύνονται σε φοιτητές αντίστοιχων σχολών (π.χ. Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης-Κ.Σ.Ο.Τ., Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου, κ.ά.) και σε επαγγελματίες αντίστοιχων κλάδων, δεδομένου ότι το επίπεδο των περισσότερων εργαστηρίων είναι υψηλό και εξειδικευμένο.

Κρατήσεις

Λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, η κράτηση είναι απαραίτητη:T: 213-017-8034E: education@sgt.gr
Yπεύθυνη: κα Μυρτώ Λάβδα

Θέατρο χωρίς σκηνοθέτη: Πώς δουλεύει μια κολλεκτίβα ηθοποιών;
Ένα σεμινάριο/εργαστήριο από τους tg STAN
Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011, 11:00-15:00
Αίθουσα Εκθέσεων & Διαλέξεων (5ος όροφος) 
H βελγική κολλεκτίβα tg STAN προσφέρει ένα μοναδικό σεμινάριο/εργαστήριο, στο οποίο οι συμμετέχοντες καλούνται να μυηθούν στη φιλοσοφία, τη μεθοδολογία και την πρακτική τους. Στη δουλειά των tg STAN δίνεται έμφαση στην ανεξαρτησία των ηθοποιών από την «εξουσία» του σκηνοθέτη και του συγγραφέα. Οι ηθοποιοί κάνουν τα πάντα μόνοι τους: δεν συνεργάζονται με σκηνοθέτες, δραματουργούς, σκηνογράφους. Πώς δουλεύει ένας ηθοποιός, πώς υποδύεται ένα ρόλο, πώς χειρίζεται ένα κείμενο και το ρεπερτόριο που έχει στα χέρια του;
Το σεμινάριο απευθύνεται σε: φοιτητές σχολών θεάτρου, επαγγελματίες ηθοποιούς, σκηνοθέτες.
Το σεμινάριο θα διεξαχθεί στα αγγλικά: Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή είναι η βασική γνώση της αγγλικής γλώσσας.
Κόστος συμμετοχής: €20 ανά άτομο

---

A Masterclass by a Great Master
Με τον χορογράφο Josef NadjΚυριακή 9 Ιανουαρίου 2011, 10:00-15:00
(12:00-13:00 διάλειμμα) Αίθουσα χορού (4ος όροφος)   

Στο πλαίσιο της παράστασης Cherry-Brandy στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης και γνωστός χορογράφος Josef Nadj παραδίδει για μία μόνο ημέρα ένα masterclass για επαγγελματίες χορευτές. Γνωστός για την ενασχόλησή του με την παντομίμα, το τσίρκο, το σχέδιο και τη ζωγραφική, τη φωτογραφία και το χορό, θα σας μυήσει στις τεχνικές του και στον τρόπο που δουλεύει. 
Το masterclass θα διεξαχθεί στα γαλλικά και θα υπάρχει διαδοχική διερμηνεία.
Κόστος συμμετοχής: €20 ανά άτομο

---

Χορός και Δραματουργία
Τριήμερο εργαστήριο από την Hildegard De Vuyst, δραματουργό της ομάδας RootlessRoot
Παρασκευή 11, Σάββατο 12, Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011, 11:00-16:00 (διάλειμμα 13:00-14:00)
Αίθουσα χορού (4ος όροφος)

Τι βλέπετε; Πόσο πιο απλή από αυτήν μπορεί να είναι μια ερώτηση; Κι όμως, είναι τόσο δύσκολο να απαντηθεί. Έτσι αρχίζει ένα τριήμερο εργαστήρι Χορού και Δραματουργίας για χορογράφους και τους χορευτές τους. Ας το διατυπώσουμε ως εξής: ακόμα κι αν δεν υπάρχει δραματουργός, υπάρχει δραματουργία, και είναι καλύτερο να συνειδητοποιούμε την ύπαρξή της. Το εργαστήριο προσφέρει εξαντλητικό στοχασμό πάνω στην πρακτική του στησίματος μιας χορευτικής παράστασης και τη δημιουργία μιας προσωπικής πορείας του καλλιτέχνη. Αυριανοί δραματουργοί μπορούν να συμμετάσχουν ως παρατηρητές.
Το εργαστήριο θα διεξαχθεί στα αγγλικά: Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή είναι η βασική γνώση της αγγλικής γλώσσας.
Απαραίτητη είναι η συμμετοχή και τις τρεις ημέρες. Η επιλογή των συμμετεχόντων θα γίνει μετά την αποστολή σύντομου βιογραφικού και μικρής παραγράφου, αίτησης ενδιαφέροντος στο: education@sgt.gr
Θα προτιμηθούν τελειόφοιτοι φοιτητές σχολών χορού και επαγγελματίες χορευτές και χορογράφοι.
Κόστος συμμετοχής: €80 ανά άτομο (για το σύνολο των τριών ημερών)
---


Από την οπτική εικόνα στη σωματική αίσθηση / από τη φυσική εικόνα στην οπτική αίσθηση
Σεμινάριο χορού για χορευτές από τους Μανταφούνη/ Mazliah/ Zarhy
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011, 11:00-15:00 Αίθουσα χορού (4ος όροφος)

Ο Fabrice Mazliah, ο Γιάννης Μανταφούνης και η May Zarhy έχουν αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια, σε συνεργασία με διάφορους καλλιτέχνες, μια χορογραφική γραφή που αμφισβητεί, πέρα από τα χαρακτηριστικά του κάθε έργου, την υπόσταση του καλλιτέχνη, καθώς και αυτή του χορογράφου. Αυτό το εργαστήριο θα ανακρίνει την έννοια «θέαμα» και την ένταση που βρίσκεται ανάμεσα στην οπτική εικόνα και τη φυσική αίσθηση που παράγει στο θεατή.
Το σεμινάριο θα διεξαχθεί στα αγγλικά και στα ελληνικά.
Κόστος συμμετοχής: €20 ανά άτομο

---
Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση




Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Αθήνα



Web: http://www.sgt.gr/

Celine Dion - So This Is Christmas

Η μουσική των Χριστουγέννων είναι Μπαρόκ

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης   (Ταύρος,Αθήνα)
Από 27/12/2010 έως 28/12/2010

Περιγραφή:

 

Το «γλυκό» φλάουτο με ράμφος, Flauto dolce, όπως το ονόμαζαν οι Ιταλοί και το «πλάγιο» φλάουτο, Traverso, που το αποκαλούσαν και «γερμανικό» χάρη στην ιδιαίτερη αγάπη που έδειξαν για αυτό οι γερμανοί μουσικοί, υπήρξαν ιδιαίτερα δημοφιλή κατά το πρώτο μισό του 18ου αιώνα, δηλαδή στην εποχή που μεσουρανεί το στιλ Μπαρόκ. Το πλάγιο φλάουτο και το φλάουτο με ράμφος, όργανα συγγενικά, εμπνέουν τους μεγάλους συνθέτες της εποχής να γράψουν έναν σημαντικό αριθμό κοντσέρτων για σόλο φλάουτο που συνήθως συνοδευόταν από μικρό σύνολο εγχόρδων και τσέμπαλο:
Η περίφημη «αυτοκρατορική» εισαγωγή της δεύτερης ορχηστρικής σουίτας του J. S. Bach, η «μυστηριώδης» νύχτα και η «λυρική» καρδερίνα των κοντσέρτων La Notte και Il Gardellino του A.Vivaldi, τρία «τρυφερά» μινουέτα από τη Μουσική των Νερών του G.F.Haendel και το διπλό κοντσέρτο σε Μι ελάσσονα του G.Ph.Telemann, που παρουσιάζονται σε αυτό το πρόγραμμα, είναι μερικές μόνο από τις μαγικές μουσικές του Μπαρόκ για φλάουτο.

Συντελεστές: 

Σολίστ: ΝΑΤΑΛΙΑ ΓΕΡΑΚΗ - φλάουτο & ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ - φλάουτο με ράμφος
Σύνολο εγχόρδων: ΦΑΝΗ ΒΟΒΩΝΗ - βιολί, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΙΛΙΩΡΗ - βιολί, ΑΓΓΕΛΑ
ΓΙΑΝΝΑΚΗ - βιόλα, ΙΑΣΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ - βιολοντσέλο, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΙΓΓΑΣ -
κοντραμπάσο, ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ - τσέμπαλο

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος   Τηλ: 2103418550

Τιμές:  Είσοδος 12 - 18 ευρώ

ΕΚΘΕΣΗ «Φωτογραφία, το πάρε δώσε που σου ζεσταίνει την ψυχή»

Mε εικόνες που µοιάζουν να έχουν «φυλακίσει» στον φακό µια άλλη Ελλάδα, στιβαρή και γοητευτική, τρεις καταξιωµένοι φωτογράφοι εγκαινίασαν το «Σπίτι της Φωτογραφίας στην Αθήνα»
«Φωτογράφος είναιεκείνος που από την πραγµατικότητα παίρνει στοιχεία και δηµιουργεί τον δικό του κόσµο.Και αυτός ο κόσµος εµπεριέχει στοιχεία υπαρξιακά και συµβολισµούς». Με φόντο έναν διονυσιασµένο βιολιτζή στη Ραβένια Ιωαννίνων του 1980, από την ενότητά του για τα ελληνικά «Πανηγύρια», ο Γιάννης ∆ήµου εξηγεί στα «ΝΕΑ» την έκθεση που εγκαινίασε την Τετάρτη τονεόκοπο «Athens House of Photography», µε άξοναµια Ελλάδα που χάθηκε.

«Οι φωτογραφίες από τα πανηγύρια, φέρ’ ειπείν», συνεχίζει ο Γιάννης Δήµου, «έχουν να κάνουν µε την απώλεια της οντότητας του ανθρώπου την ώρα που τον συνεπαίρνει η µουσική καιγίνεται ένα µε τουςάλλους. Και αυτό το “χάσιµο” της αυτόνοµης ύπαρξης και η µετουσίωση σε πνεύµα αποτυπώνεται στις φωτογραφίες».

Ιστορικός τέχνης, πέρα από φωτογράφος καταξιωµένος διεθνώς καιυπεύθυνος για το ελληνικό γραφε ίο του πρακτορείου Apeiron, ο John Demos, όπως είναι γνωστόςο ΓιάννηςΔήµου, δηλώνει «ριζωµένος στο έµψυχο υλικό που δίνει τροφή στη δική του όραση». Και εξηγεί πως ο κοινός παρονοµαστής στην έκθεση µε τις εικόνες, που µοιάζουν να είναι έργα µίας και µόνης ελληνικής ψυχής – αν και τόσο διαφορετικές µεταξύ τους στις λεπτοµέρειές τους – είναι πως «και οι τρεις είµαστε ουµανιστές». Για όποιον δε έχει την απορία γιατί η καλλιτεχνική φωτογραφία είναι – σχεδόν πάντοτε – ασπρόµαυρη, εξηγεί: «Η ασπρόµαυρη φωτογραφία σού δίνει τηδυνατότητα αφαίρεσης από την πραγµατικότητα. Σε πηγαίνει έναστάδιο µετά απ’αυτήν, όπου µπορείς να συνοµιλήσεις µε την ουσία πίσω από τα πράγµατα. Η λιτότητα του ασπρόµαυρου σου επιτρέπει να αφαιρείς και να είσαι πιο ουσιαστικός».

Είναι ίδια τελικά η Ελλάδαπου είχαν δει και οι τρεις φωτογράφοι της έκθεσης; «Είναι µια Ελλάδα που δυστυχώς πιστεύω πως δεν θα την ξαναβρούµε πια», λέει στα «ΝΕΑ» οφωτογράφος τουπρακτορείου Magnum Νίκος Οικονοµόπουλος, που δίνει τηδική του εκδοχήγια την Ελλάδα, όπως καιο γεννηµένος στηΝότια Καρολίνα Κωνσταντίνος Μάνος. «Δεν θα την ξαναβρούµε γιατί έχουµε αλλάξει πλέον και µέσα µας και έξω. Η έκθεση αυτή, πιστεύω, έχει επικαιρότητα γιατί δηλώνει µε οπτικό τρόπο πράγµατα που µας δίνανε χαρά… Κάποτε µου έδινε χαρά να φωτογραφίζω την Ελλάδα και τουςανθρώπους της. Μέχρι και τηδεκαετία του ’80.

Στις αρχέςτου ’90 σταµάτησα. Δεν µε εµπνέει πια κάτι εδώ. Οι άνθρωποι έχουν γίνει πολύ καχύποπτοι, πολύ αγενείς, πολύ ανταγωνιστικοί…» Η φωτογραφία, σηµειώνει ο φωτογράφος που έχει στο ενεργητικό του όχι µόνο φωτορεπορτάζ αλλά και πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό – όπως και οι δύο συνάδελφοί του – είναι ένας τρόπος επικοινωνίας µε τους ανθρώπους. Οταν λοιπόν οι άνθρωποι γίνονται αντιεπικοινωνιακοί… «Υπάρχουν κοινωνίες, όπως η ελβετική ή η γερµανική, που δεν µε ενέπνεαν και στο παρελθόν φωτογραφικά. Τώρα και η ελληνική πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση», προσθέτει ο Νίκος Οικονοµόπουλος. Γιατί; «Μα η φωτογραφία είναι να πάρεις και να δώσεις. Αυτό σου ζεσταίνει την ψυχή», καταλήγει µε νόηµα – και είναι σαν να χάνεται στο ασπρόµαυρο φόντο µιας φωτογραφίας του µε τρία παιδιά που κρατούν εικονίσµατα στην Πάτµο του 1989…

< INFO

«The Athens House of Photography», Ελευσινίων και Κεραµέων 104, Μεταξουργείο, τηλ. 210-
5228.696, http: // www. phototheatron. com

 tanea.gr

Robbie Williams - So This Is Christmas

Αναζητώντας τον τάφο του Αχιλλέα

Αχιλλέας, ο μεγαλύτερος ήρωας όλων των εποχών. Ο πρώτος ανάμεσα σε πρώτους. Ο ακατανίκητος Βασιλιάς των Μυρμιδόνων. Κάθε του απόφαση, σφράγιζε την μοίρα συμπολεμιστών και εχθρών του. Γίνεται, τελικά, αντικείμενο λατρείας για τους αρχαίους Έλληνες.

Ναοί μαρτυριούνται αφιερωμένοι στην λατρεία εκείνου. Σύμφωνα με το χαμένο επικό ποίημα Αιθιοπίς που αποδίδεται στον Αρκτίνο της Μιλήτου, μετά το θάνατο και την καύση του Αχιλλέα, η μητέρα του Θέτιδα, έλαβε τις στάχτες του και τις τοποθέτησε στο ακατοίκητο νησί Λευκή που βρίσκεται κοντά στις εκβολές του Δούναβη. Εκεί, οι Αχαιοί, ανέγειραν έναν τύμβο και εγκαινίασαν αγώνες προς τιμήν του. Επιπλέον, αναφέρεται η ύπαρξη ενός εντυπωσιακού ναού και ενός θρυλικού αγάλματος του ήρωα. Εμπορικά λιμάνια αφιερωμένα στην νήσο Λευκή και στην λατρεία του Αχιλλέα, υπήρχαν στη Μεσσηνία και στην Λακωνία. Ενώ, ναοί υπήρχαν στις Σποράδες , στη Σάμο, στη Θεσσαλία και στην Ήπειρο.

Το 1823, ένας ναυτικός, ο Κριτζίνσκυ, ανακάλυψε στο ακατοίκητο νησί Λευκή, ερείπια ενός αρχαίου ναού. Βέβαια, οι ηρωικές λατρείες, είναι πολύ περισσότερο περιορισμένες από αυτές των θεών. Ακόμη, αναπτύσσονται κυρίως σε περιοχές που σχετίζονται με τη γέννηση, την δράση, αλλά ιδιαίτερα το θάνατο του ήρωα. Στην περίπτωση αυτή, με επίκεντρο το νησί αυτό στον Εύξεινο Πόντο, διαδόθηκε ευρύτατα σε τέτοιο σημείο, ώστε ο Αχιλλέας να αναφέρεται και ως Ποντάρχης

Ένα άλλο περισσότερο πιθανό σημείο ταφής του Αχιλλέα, είναι ο τόπος που ο ήρωας άφησε την τελευταία πνοή του, η ίδια η Τροία. Είναι εκεί που ακόμη και ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος πήγε και προσκύνησε τον νεκρό ήρωα, το παράδειγμα επικών ανδραγαθημάτων. Ειδικότερα, αν και η Ηλιάδα τελειώνει πριν το θάνατο του Αχιλλέα, ο θάνατός του έχει προλεχθεί. Παραγγέλνει ο ίδιος στους Αχαιούς με το θάνατο του επιστήθιου φίλου του, τον Πάτροκλο, να κατασκευάσουν αρχικά έναν μικρό τύμβο που θα διευρυνόταν αργότερα, προκειμένου να συστεγάσει τους δύο συμπολεμιστές.

Η αρχαιολογική σκαπάνη ξεκίνησε σε έναν τύμβο κοντά στο ακρωτήρι Σίγειον και καθώς δεν καρποφόρησε, μετατοπίστηκε προς μια γειτονική περιοχή, το Σιβρί τεπέ. Ο Schliemann, θεωρούσε πως ο τάφος βρισκόταν σε έναν τύμβο στο Κουμ τεπέ. Ακόμη, η τοποθεσία, όπου σύμφωνα με τον Αρριανό της Νικομήδειας ο Μέγας Αλέξανδρος προσκύνησε, ήταν ένας ακόμη μεγαλύτερος τύμβος, το Κεσίκ τεπέ, γνωστός και ως τύμβος του Δημητρίου. Βέβαια, οι λιγοστές σημερινές προσπάθειες – αναζητήσεις, συναντούν σημαντικά προβλήματα είτε από Τουρκική Κυβέρνηση είτε από φυσικές αιτίες.

Επομένως, ακόμη και αν ο Αχιλλέας ήταν μυθικό πρόσωπο, η λατρεία και οι ναοί του ήταν υπαρκτοί και τα ερείπιά τους σίγουρα έχουν σημαντική αρχαιολογική αξία. Επιπλέον, αν το βέλος του Πάρη φόνευσε τον μυθικό ήρωα, ο ιστορικός αν ποτέ υπήρξε, κινδυνεύει να χαθεί. Να χαθεί από την αγκύλωση, την νοητική ακαμψία και την σχολαστικισμό ορισμένων ειδικών επιστημόνων που συνεχίζουν να επιμένουν πως το υλικό των μύθων και των αρχαίων αφηγήσεων σε καμιά περίπτωση δεν σχετίζεται με την ιστορική πραγματικότητα.

ellinikoarxeio.gr

Κατίνα Παξινού (1900)

  Η Κατίνα Κωνσταντοπούλου - Παξινού ήταν Ελληνίδα ηθοποιός κυρίως δραματικού ρεπερτορίου παγκόσμιας φήμης.
Γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1900 στον Πειραιά. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ωδείο της Γενεύης καθώς και σε άλλες αντίστοιχες σχολές στη Βιέννη και στο Βερολίνο. Άρχισε από πολύ νωρίς την καλλιτεχνική σταδιοδρομία της και γρήγορα διακρίθηκε για το αληθινό ταλέντο της και την αγάπη στην τέχνη της. Ο πρώτος της σημαντικός ρόλος ήταν της Βεατρίκης, στην ομώνυμη όπερα Αδελφή Βεατρίκη του Μητρόπουλου που ανέβηκε το 1920 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ο πρώτος θεατρικός ρόλος της στην πρόζα ήταν το 1929, στο θέατρο Κοτοπούλη, στο «Γυμνή Γυναίκα» (La femme nue) του Μπατάιγ, που την καθιέρωσε και πρωταγωνίστρια δραματικών ρόλων.

"Αιτία θανάτου: ευθανασία"

Λεπτομέρειες στη συνδρομητική σελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ |

Σημαντικό  εικαστικό γεγονός του 2011  αποτελεί η   έκθεση της  περίφημης  συλλογής  Πρίντσχορν,  από την  Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική της Χαϊδελβέργης, με έργα τέχνης  που συνοδεύονται από  ένα πολύ βαρύ παρελθόν καθώς οι καλλιτέχνες- ψυχικά ασθενείς  που τα φιλοτέχνησαν, υπήρξαν  θύματα του προγράμματος ευθανασίας,  στα άσυλα   του Γ΄Ράϊχ.
Η έκθεση -- έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα -- με τίτλο ``Αιτία θανάτου: ευθανασία `` («Todesursache: Euthanasie»)  εγκαινιάζεται    στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς, στις 20 Ιανουαρίου   και διοργανώνεται από την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία, υπό  την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Εμπνευστής της   συλλογής  της Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής της Χαϊδελβέργης,  υπήρξε  ο Γερμανός ψυχίατρος και ιστορικός τέχνης Hans Prinzhorn ο οποίος το 1920, ως  επιμελητής  της  κλινικής , θέλησε να προσεγγίσει την ``σχιζοφρενική αίσθηση της ύπαρξης`` όπως αυτή αποτυπωνόταν στην σύγχρονή του, εξπρεσιονιστική τέχνη.

Πολλά  ψυχιατρικά ιδρύματα, κλινικές, σανατόρια είχαν τότε ανταποκριθεί  πρόθυμα στην έκκληση του Πρίντσχορν να στείλουν έργα τροφίμων τους, προκειμένου  ο ίδιος να επεκτείνει και να αποτιμήσει επιστημονικά, μια μικρή συλλογή  την οποία είχε συγκροτήσει το 1895, ο διάσημος  καθηγητής της ψυχιατρικής , Έμιλ Κρέπλιν .
Το 1930, η επικράτηση της  ναζιστικής ιδεολογίας ανέκοψε βίαια το εγχείρημα, ενώ μετά την λήξη του Β΄Παγκοσμίου  πολέμου, η συλλογή περιέπεσε στην λήθη. Κανείς δεν ήθελε να  θυμάται τον ζόφο και τα εγκλήματα.

JOHANN SEBASTIAN BACH ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ

«Η Καστοριά του χθες, η Καστοριά του σήμερα»

 Φωτογραφικό λεύκωμα που αποτυπώνει την πολυπολιτισμικότητα της πόλης.
Όταν το 1890 ο Λεωνίδας και ο Παντελής Παπάζογλου φωτογράφιζαν την πόλη της Καστοριάς δεν φαντάζονταν ότι μια μόνο γυάλινη αρνητική πλάκα απ' αυτές που χρησιμοποιούσαν θα κοστολογούνταν, σήμερα, σε μερικές χιλιάδες ευρώ. Αρκετά χρόνια αφού τα δύο αδέλφια έφυγαν από τη ζωή και κατά τη διάρκεια εργασιών ανακαίνισης στο σπίτι όπου έζησαν, βρέθηκαν περίπου δυόμισι χιλιάδες αρνητικά, ένα πολύτιμο αρχείο, που αποτυπώνει με τον πιο παραστατικό τρόπο την πολυπολιτισμική Καστοριά της εποχής. Μέρος των φωτογραφιών αυτών διασώθηκε από το συλλέκτη Γιώργο Γκολομπία και έγιναν αντικείμενο έκθεσης από το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.
Οι πιο παλιές φωτογραφίες των αδελφών Παπάζογλου, που απεικονίζουν την Καστοριά του 1900, συμπεριλαμβάνονται στο λεύκωμα «Η Καστοριά του χθες, η Καστοριά του σήμερα», που εξέδωσε πρόσφατα ο ομώνυμος Δήμος, σε συνεργασία με τη Δημοτική Πολιτιστική Επιχείρηση και με τη βοήθεια ιδιωτών αλλά και σύγχρονων επαγγελματιών φωτογράφων.
«Πρόκειται για ένα δίπολο παλαιών και σύγχρονων φωτογραφιών που φέρνουν στο νου μνήμες του παρελθόντος και όψεις της σύγχρονης πραγματικότητας της πόλης» λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος, Μιχάλης Ζήλας, και μιλά με θαυμασμό για το έργο των αδελφών Παπάζογλου, που «ανοίγει» το κομμάτι του «χθες» στο λεύκωμα.
«Οι φωτογραφίες αυτές που περιλαμβάνονται στη συλλογή Γκολομπία, περιγράφουν την πόλη στις αρχές του 1900, όταν συμβίωναν εκεί οι κοινότητες των Ελλήνων, των Τούρκων και των Εβραίων. Εκεί, συναντά κανείς το δεσπότη των χριστιανών, το μουφτή και τον ραβίνο, τα στρατιωτικά σώματα της εποχής, τα βυζαντινά κτίσματα της Καστοριάς, τα παραδοσιακά αρχοντικά και τα τζαμιά», αναφέρει.
Μιλώντας για τις διαφορές ανάμεσα στο «χθες» και το «σήμερα» σχολιάζει ότι, παρά τις αλλαγές που επέφερε η δεκαετία του 1970, με τις νέες τάσεις ανοικοδόμησης των πόλεων, παραμένει στην Καστοριά του «σήμερα» ένα μεγάλο βυζαντινό αποτύπωμα, που μαζί με τις 70 εκκλησίες της περιοχής και τα παραδοσιακά αρχοντικά δημιουργεί μια ιδιαίτερα καλαίσθητη εντύπωση.
Τα παραδοσιακά πεταλωτήρια, το σαμαράδικο, το κατάστημα των δερμάτων και το ψάρεμα στη λίμνη ανασύρει από τις δικές του παιδικές μνήμες, με αφορμή το λεύκωμα, ο καστοριανής καταγωγής αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ, Παναγιώτης Τσολάκης. Όπως λέει ο ίδιος, είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορεί ένα φωτογραφικό λεύκωμα, με παλιές, αδημοσίευτες φωτογραφίες της περιοχής.
Ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες της Καστοριάς καλούν τον αναγνώστη που γνωρίζει την πόλη να «ταξιδέψει» στο παρελθόν της και να φέρει στο φως παιδικές του μνήμες από μια διαδρομή περίπου εκατό χρόνων. Καλούν, επίσης, κι εκείνον που δεν τη γνωρίζει να ψηλαφίσει τα χαρακτηριστικά του «χθες», που έχουν επιβιώσει αλλά και εκείνα του «σήμερα», που συνεχίζουν και προβάλλουν την ιστορία του τόπου.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τον Ιανουάριο ο 13ος κύκλος του Ελεύθερου Πανεπιστημίου της Στοάς του Βιβλίου

Θα διαρκέσει μέχρι τον Μάρτιο

Ξεκινά τον Ιανουάριο ο 13ος κύκλος μαθημάτων του Ελεύθερου Πανεπιστημίου της Στοάς του Βιβλίου.

Ο νέος κύκλος, που θα διαρκέσει μέχρι τον Μάρτιο, περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- μαθήματα της ελληνικής γλώσσας από τον καθηγητή Γιώργο Μπαμπινιώτη, μαθήματα φιλοσοφίας από τον Χρήστο Γιανναρά και μαθήματα αρχαίου δράματος από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο.

Διαβάστε αναλυτικά το πρόγραμμα των μαθημάτων:
13ος Κύκλος

Ιανουάριος – Μάρτιος 2011

- Γιώργος Μπαμπινιώτης – Ελληνική γλώσσα (5 μαθήματα)
Ετυμολογία: Ιστορία των λέξεων της Ελληνικής
Αναφορά στην προέλευση, την εξέλιξη και τις περιπέτειες των ελληνικών λέξεων
(κάθε Δευτέρα και ώρα 17.00-18.30)

- Λογοτεχνική γραφή και ανάγνωση. Ποίηση - Πεζογραφία (10 μαθήματα)
Κώστας Μουρσελάς, Αντώνης Φωστιέρης, Πέτρος Τατσόπουλος, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Ελισσάβετ Κοτζιά
(κάθε Τετάρτη και ώρα 19.30-21.00)

- Χρήστος Γιανναράς – Φιλοσοφία (10 μαθήματα)
Ύπαρξη, συνύπαρξη και το νόημά τους
(κάθε Πέμπτη και ώρα 19.30-21.00)

- Κώστας Γεωργουσόπουλος (10 μαθήματα)
Το μέλος στο αρχαίο δράμα (με οπτικοακουστικά παραδείγματα).
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος συνομιλεί με τους συνθέτες: Θάνο Μικρούτσικο, Χρήστο Λεοντή, Σταμάτη Κραουνάκη, Νίκο Ξυδάκη, Βασίλη Δημητρίου, Θόδωρο Αντωνίου, Γιώργο Κουρουπό, Μιχάλη Χριστοδουλίδη, Γιώργο Αναστασόπουλο, Τάκη Φαραζή, Κορνήλιο Σελαμσή
(κάθε Παρασκευή και ώρα 17.00-18.30)

- Φιλοσοφία τής θρησκείας – Μάριος Μπέγζος (10 μαθήματα)
Τέχνη και φιλοσοφία τής θρησκείας
(κάθε Δευτέρα και ώρα 19.30-21.00)

- Σαράντος Καργάκος (5 μαθήματα)
Ελληνική ιστορία- Ιστορικές αμφισβητήσεις
(κάθε Τρίτη 17.00-18.30)

- Το έργο τού Νίκου Καζαντζάκη (10 μαθήματα)
Δημήτρης Δημηρούλης, Συντονιστής
Κώστας Γεωργουσόπουλος, Μίμης Ανδρουλάκης, Ρέα Γαλανάκη, Πάτροκλος Σταύρου.
Προβολή ταινιών, από το αρχείο Σγουράκη, που αφορούν στη ζωή και το έργο τού Νίκου Καζαντζάκη.
(κάθε Τετάρτη και ώρα 17.00-18.30)


  Πληροφορίες και δηλώσεις ενδιαφέροντος στην ιστοσελίδα: www.stoabibliou.gr και στα τηλέφωνα: 210-3244538 & 210-3253989

tanea.gr

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ..

Good people all this Christmas time...

'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2012'

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

 

Με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της Θεσσαλονίκης ο ΙΑΝΟS διοργανώνει διαγωνισμό φωτογραφίας με τίτλο 'Θεσσαλονίκη 2012' και καλεί ερασιτέχνες φωτογράφους να συμμετέχουν, με φωτογραφίες που αντανακλούν το πνεύμα της πόλης.

Ο διαγωνισμός φωτογραφίας είναι η πρώτη από μια σειρά δράσεων για την Θεσσαλονίκη που θα πραγματοποιηθούν τους επόμενους μήνες, με κορύφωση το 2012. Είναι ανοικτός σε όλους και η ανάδειξη των καλύτερων φωτογραφιών θα γίνει από το κοινό, μέσα από διαδικασία online ψηφοφορίας.

Το κοινό θα έχει την δυνατότητα να ψηφίσει τις αγαπημένες του φωτογραφίες στο site του διαγωνισμού www.photo2012.gr. Οι 100 επικρατέστερες από την ψηφοφορία θα αξιολογηθούν από τριμελή επιτροπή, η οποία θα αναδείξει τους 3 νικητές. Επίσης, θα συμπεριληφθούν σε ειδική έκδοση που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΙΑΝΟS ενώ παράλληλα θα λάβουν μέρος στην έκθεση φωτογραφίας που θα πραγματοποιηθεί στην gallery IANOS.

Την επιτροπή αποτελούν οι φωτογράφοι: Άρις Γεωργίου, Γιάννης Ζαρζώνης, Πέτρος Νικόλτσος, με ίσο ποσοστό βαρύτητας ο καθένας. Οι συμμετοχές θα αξιολογηθούν με βάση τη δημιουργικότητα και την τεχνική τους αρτιότητα.

Ο διαγωνισμός ξεκινά την Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011 και η τελευταία ημέρα υποβολής συμμετοχών είναι η Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011 (δηλώστε συμμετοχή στο site του διαγωνισμού www.photo2012.gr). Από τις 11 Φεβρουαρίου μέχρι τις 10 Μαρτίου θα μπορείτε να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες!

 

 

Βραβεία κριτικής επιτροπής:

1^ο: Μία φωτογραφική μηχανή SONY DSLR A 390 18-55mm

2^ο: Μία φωτογραφική μηχανή SONY DSLR A 230 18-55mm

3^ο: Φωτογραφικές υπηρεσίες αξίας 300€ από τα καταστήματα PHOTOTECH

Προσφορά των καταστημάτων « PHOTOTECH »

Βραβείο SOUL: Δημοσίευση portfolio και παρουσίαση της συνολικής δουλειάς, σε τεύχος του 2011.

Βραβείο Republic Radio: Ένα 4ήμερο ταξίδι στη Βαρκελώνη για 2 άτομα.