✔ Μιλάει «έξω απ’ τα δόντια» για τις παθογένειες του ΕΣΥ και περιγράφει με… μελανά χρώματα την κατάσταση σήμερα στα νοσηλευτικά ιδρύματα
✔ Τι προτείνει για ν’ αλλάξει η εικόνα
• Διαχρονική απουσία κατάλληλων ηγεσιών στο υπουργείο Υγείας, άνιση κατανομή γιατρών σε κλινικές Νοσοκομείων ακόμα και της ίδιας πόλης, ολιγάριθμο νοσηλευτικό προσωπικό, ασύδοτη σπατάλη αναλώσιμων υλικών που έχει οδηγήσει σήμερα σε έλλειψή τους, «βουνά» εξετάσεων σε ασθενείς οι οποίες γίνονται χωρίς λόγο και χωρίς κανένα έλεγχο από πλευράς του Κράτους, επιστήμονες που πλουτίζουν με… περίεργους τρόπους!
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν το «παζλ» του χώρου της Υγείας στην Ελλάδα του 2016, όπως το σκιαγραφεί ένας άνθρωπος με μακρά εμπειρία, ο οποίος υπηρετεί ευσυνείδητα και με συνέπεια την Ιατρική επιστήμη εδώ και 50 χρόνια περίπου! Ο λόγος για τον ομότ. Καθηγητή Αιματολογίας – Παθολογίας Κωνσταντίνο Μπουραντά που σε συνέντευξή του στον «Π.Λ.» μιλάει «έξω απ’ τα δόντια» για τις παθογένειες του ΕΣΥ και περιγράφει με… μελανά χρώματα την κατάσταση σήμερα στα νοσηλευτικά ιδρύματα της Ηπείρου αλλά και γενικότερα. Τονίζει δε, πως χρειάζονται από τη μία άνθρωποι με όραμα και από την άλλη οργάνωση για να πάει μπροστά η Ιατρική στον τόπο μας!
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν το «παζλ» του χώρου της Υγείας στην Ελλάδα του 2016, όπως το σκιαγραφεί ένας άνθρωπος με μακρά εμπειρία, ο οποίος υπηρετεί ευσυνείδητα και με συνέπεια την Ιατρική επιστήμη εδώ και 50 χρόνια περίπου! Ο λόγος για τον ομότ. Καθηγητή Αιματολογίας – Παθολογίας Κωνσταντίνο Μπουραντά που σε συνέντευξή του στον «Π.Λ.» μιλάει «έξω απ’ τα δόντια» για τις παθογένειες του ΕΣΥ και περιγράφει με… μελανά χρώματα την κατάσταση σήμερα στα νοσηλευτικά ιδρύματα της Ηπείρου αλλά και γενικότερα. Τονίζει δε, πως χρειάζονται από τη μία άνθρωποι με όραμα και από την άλλη οργάνωση για να πάει μπροστά η Ιατρική στον τόπο μας!
Η συνέντευξη
• Κύριε Μπουραντά, έχετε μακρά θητεία στο χώρο της Υγείας. Πού έχετε υπηρετήσει μέχρι σήμερα;
-Εργάζομαι σε ελληνικά και ξένα Νοσοκομεία (Imperial College, Mayo Clinic) από το 1970 μέχρι σήμερα που δουλεύω ιδιωτικά. Για πρώτη φορά πήγα στην Καλαμάτα σαν υπόχρεος χρόνου υπαίθρου, μετά υπήρξα Πανεπιστημιακός στο Λαϊκό Νοσοκομείο στην Αθήνα, ύστερα έγινα Διευθυντής στην Παθολογική Κλινική Άρτας, εν συνεχεία Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής Ιωαννίνων και κατέληξα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου δημιούργησα Αιματολογική Πανεπιστημιακή Κλινική και με δωρεές έφερα σ’ αυτήν 2 εκ. ευρώ. Εργάζομαι περίπου 50 χρόνια ως γιατρός νοσοκομειακός και ελεύθερος επαγγελματίας...
• Πώς θα περιγράφατε την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της Υγείας όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως στις μέρες μας;
-Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν αλλάξει σημαντικά πράγματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, όπου επικρατεί η χωρίς οργάνωση λειτουργία, η άνιση κατανομή ιατρών (κρατικές κλινικές με τρεις γιατρούς, αντίστοιχες πανεπιστημιακές στην ίδια πόλη με 40 γιατρούς), σπατάλη ασύδοτη, απ’ τα γάντια μιας χρήσεως μέχρι τα πρώτα υλικά (βαμβάκι, ιώδιο, οινόπνευμα, αντισηπτικά), τα φάρμακα και την αγορά εργαστηριακών μηχανημάτων, με τα οποία είναι γεμάτες όλες οι αποθήκες των Νοσοκομείων της χώρας. Μιλάω για καινούρια ή παλιά πλέον αχρησιμοποίητα μηχανήματα.
• Τι γίνεται σήμερα στα Νοσοκομεία της περιοχής μας αλλά και γενικότερα;
-Σήμερα τα νοσοκομεία βρίσκονται σε οικτρή κατάσταση! Δεν υπάρχουν αρκετοί γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό, οι κουβέρτες και οι πυτζάμες των ασθενών είναι τρύπιες, δεν υπάρχει καν χαρτί υγείας, οινόπνευμα και βαμβάκι.
Λέμε πάντα ότι τα Νοσοκομεία έχουν παθητικό, ποιος όμως νοιάστηκε για τη λειτουργία τους και τις οικονομικές τους δυνατότητες; Συχνά παραμένουν σ’ αυτά ασθενείς χωρίς λόγο για 10 ημέρες ή και παραπάνω προκειμένου να κάνουν μια ακτινογραφία ή άλλου είδους εξέταση. Η σπατάλη στα τρόφιμα και τα υλικά είναι μεγάλη και ασυλλόγιστη. Γίνεται στα Νοσοκομεία ανεξέλεγκτος σωρός εξετάσεων επειδή πρέπει οι γιατροί να δείξουν ότι τα ψάχνουν όλα, πολλές φορές χωρίς αιτία. Θυμάμαι στα Γιάννενα κάθε χρόνο 400.000 απαντήσεις εξετάσεων οι οποίες δεν πάρθηκαν από τους γιατρούς.
• Λέτε ότι δεν υπάρχει έλεγχος από το Κράτος στις εξετάσεις;
-Το Κράτος δικαιολογεί στον ΕΟΠΠΥ όλες περίπου τις μικροβιολογικές εξετάσεις, εκτός από τη βιταμίνη Β12 που έχει δράση στο αίμα, στο νευρικό, ανοσοποιητικό, στις θρομβώσεις και είναι αντικαρκινικό. Δε γίνεται επίσης κανένας έλεγχος χορήγησης των φαρμάκων, τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα ιδιωτικά Νοσοκομεία παίρνουν το αίμα από τα κρατικά δωρεάν, ενώ είναι γνωστό πως κάθε φιάλη αίματος στοιχίζει από το σακουλάκι μέχρι τον μοριακό έλεγχο.
• Τι φταίει για αυτή την κατάσταση που περιγράφετε με τόσο μελανά χρώματα;
-Είναι πολύ δύσκολος ο τομέας της Υγείας και θέλει ανθρώπους που να τον γνωρίζουν καλά. O πρώην Πρόεδρος Κ. Στεφανόπουλος όταν έγινε Υπουργός Υγείας επί Καραμανλή του Α’ ανέλαβε το κοινωνικό μέρος, ενώ το Ιατρικό το παραχώρησε στο Γιάννη Κεφαλογιάννη που ήταν και γιατρός, να βγάλει τα… κάστανα από τη φωτιά.
Από την άλλη, γιατρός, ανέλαβε το Υπουργείο Υγείας και δεν επισκέφτηκε ποτέ τα Γιάννενα. Όταν του το ζήτησα σε τηλεφωνική επικοινωνία, μου είπε «θα τα λύσετε μόνοι σας»! Έγιναν πειράματα επί πειραμάτων για να καταλήξουμε στο ΕΣΥ που γέμισε τα Νοσοκομεία με γιατρούς οι οποίοι δουλεύουν, άλλοι υπεράνθρωπα και άλλοι υποαπασχολούνται, χωρίς σχέδιο, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς αντιστοιχία γιατρών – ασθενών. Υπάρχουν γιατροί που δεν μπορεί κανείς να τους κουνήσει, χωρίς καμία αξιολόγηση και επιμόρφωση, εκτός από ταξίδια στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.
• Δεν μπορεί να είναι όλα τόσο «μαύρα» στο χώρο της Υγείας. Δεν βρίσκετε τίποτε θετικό;
-Η Υγεία κι ας ακούγεται σαν… ψέμα, είναι κερδοφόρος τομέας. Προσφέρει δε ανάρρωση σε πάσχοντες σε διάφορα στάδια νόσων. Ειδικά οι νέοι άνθρωποι, με ιδιαίτερα βαριές παθήσεις, όπως λευχαιμία, χειρουργικά προβλήματα, μπορούν να ιαθούν και να επανέλθουν κανονικά στις οικογένειές τους και στην εργασία τους. Στα Γιάννενα, πολλά παιδιά με οξεία λευχαιμία ιάθηκαν, σπούδασαν γιατροί, μηχανικοί, δάσκαλοι ή ασχολούνται με άλλες δουλειές, είναι παραγωγικοί και προσφέρουν στην κοινωνία όπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες.
• Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είναι κανείς γιατρός σε ένα ελληνικό δημόσιο Νοσοκομείο;
-Υπάρχουν γιατροί ήρωες που ξημεροβραδιάζονται στα Νοσοκομεία με αμοιβή 800 ευρώ το μήνα και άλλοι που κερδίζουν εκατομμύρια. Πάντα στα Νοσοκομεία και ιδιαίτερα στο Πανεπιστήμιο για να προχωρήσεις πρέπει να έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη», να είσαι συγγενής ή να λες πάντα «μάλιστα Κύριε» και στις πιο παράλογες απαιτήσεις Διευθυντών και Καθηγητών! Γι’ αυτό και οι πιο πολλοί γιατροί γίνονται μετανάστες και επανδρώνουν ξένα νοσοκομεία με μεγάλη επιτυχία, ενώ στην Ελλάδα κινδυνεύουμε να μείνουμε χωρίς επιστήμονες της προκοπής.
Μ’ αυτή την κατάσταση πέφτει το επίπεδο της ιατρικής στη χώρα μας και φθάσαμε σε σημείο γιατρός να ζητά αμοιβή από άλλον πάσχοντα γιατρό –το λέω αυτό με πόνο ψυχής!
• Πάντως, βλέπουμε σήμερα και νοσοκομειακούς γιατρούς να πλουτίζουν και να ζουν μέσα στη χλιδή…
-Η Ιατρική είναι λειτούργημα, όχι επάγγελμα. Ο γιατρός είναι κοσμοκαλόγερος. Αν θέλεις να βγάλεις χρήματα, γίνε έμπορος ή εφοπλιστής. Με την Ιατρική, όταν είσαι εντάξει, πληρώνεις τους φόρους σου κ.λ.π. δε γίνεσαι πλούσιος, ούτε… συλλέκτης έργων τέχνης, εκτός αν έχεις άλλες παρεμφερείς ασχολίες. Με την Ιατρική, απλώς, μπορείς να ζήσεις (και όχι πάντα) μια ζωή με σχετική άνεση. Υπάρχουν όμως οι φαρμακευτικές εταιρίες που βγάζουν ανυπολόγιστα κέρδη με το ακριβό κόστος των φαρμάκων (στις Η.Π.Α. προσδιορίζουν ακριβώς τι στοιχίζει κάθε άρρωστος) και, ακόμη, στέλνουν όλους τους γιατρούς σε ιατρικά συνέδρια «δωρεάν». Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να συντηρήσουν ένα Νοσοκομείο!
• Τι συνιστάτε για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο;
-Ο μακαρίτης παιδίατρος Δοξιάδης (Ν.Δ.) είχε κάνει το μόνο πρόγραμμα υγείας (ΕΣΥ) που, κατά τη γνώμη πολλών ειδικών ήταν τέλειο. Όμως ποτέ δεν εφαρμόσθηκε. Συνιστώ στο Υπουργείο Υγείας να ψάξει να το βρει. Χρειάζονται όμως άνθρωποι με οράματα για να πάει μπροστά η Ιατρική στον τόπο μας. Οφείλει η Πολιτεία να τους βρει…
• Αρκεί λοιπόν μόνο η επιλογή καλών ηγεσιών στο υπουργείο Υγείας για να επουλωθούν όλες οι «πληγές» του;
-Επαναλαμβάνω ότι η Υγεία, εκτός από την παράταση ζωής και την θεραπεία μιας νόσου, μπορεί με καλή διαχείριση και γνώση του θέματος να αποβεί και καρποφόρος τομέας. Έτσι τουλάχιστον αποδεικνύει η ύπαρξη πολλών ιδιωτικών κλινικών, κερδοφόρων συνήθως. Ο τουρισμός επίσης (24 εκατ. άτομα) θα μπορούσε να γίνει πηγή εσόδων για τα Νοσοκομεία! Ήδη έρχονται ασθενείς από την Αγγλία να χειρουργηθούν στην Ελλάδα. Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, για παράδειγμα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα «εργοστάσια» της χώρας, όπως και άλλα Νοσοκομεία. Διαθέτουν Αξονικό Τομογράφο, MRI, ακτινοβολία και μερικά ΡΕΤ, που αν δούλευαν σε 24ωρη βάση θα ήταν όλα κερδοφόρα, αρκεί να μην παύουν να λειτουργούν για διάφορους λόγους. Χρειαζόμαστε λοιπόν οργάνωση στο θέμα της Υγείας, όπως και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς που είμαστε ανοργάνωτοι.
• Κύριε Μπουραντά, έχετε μακρά θητεία στο χώρο της Υγείας. Πού έχετε υπηρετήσει μέχρι σήμερα;
-Εργάζομαι σε ελληνικά και ξένα Νοσοκομεία (Imperial College, Mayo Clinic) από το 1970 μέχρι σήμερα που δουλεύω ιδιωτικά. Για πρώτη φορά πήγα στην Καλαμάτα σαν υπόχρεος χρόνου υπαίθρου, μετά υπήρξα Πανεπιστημιακός στο Λαϊκό Νοσοκομείο στην Αθήνα, ύστερα έγινα Διευθυντής στην Παθολογική Κλινική Άρτας, εν συνεχεία Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής Ιωαννίνων και κατέληξα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου δημιούργησα Αιματολογική Πανεπιστημιακή Κλινική και με δωρεές έφερα σ’ αυτήν 2 εκ. ευρώ. Εργάζομαι περίπου 50 χρόνια ως γιατρός νοσοκομειακός και ελεύθερος επαγγελματίας...
• Πώς θα περιγράφατε την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της Υγείας όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως στις μέρες μας;
-Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν αλλάξει σημαντικά πράγματα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, όπου επικρατεί η χωρίς οργάνωση λειτουργία, η άνιση κατανομή ιατρών (κρατικές κλινικές με τρεις γιατρούς, αντίστοιχες πανεπιστημιακές στην ίδια πόλη με 40 γιατρούς), σπατάλη ασύδοτη, απ’ τα γάντια μιας χρήσεως μέχρι τα πρώτα υλικά (βαμβάκι, ιώδιο, οινόπνευμα, αντισηπτικά), τα φάρμακα και την αγορά εργαστηριακών μηχανημάτων, με τα οποία είναι γεμάτες όλες οι αποθήκες των Νοσοκομείων της χώρας. Μιλάω για καινούρια ή παλιά πλέον αχρησιμοποίητα μηχανήματα.
• Τι γίνεται σήμερα στα Νοσοκομεία της περιοχής μας αλλά και γενικότερα;
-Σήμερα τα νοσοκομεία βρίσκονται σε οικτρή κατάσταση! Δεν υπάρχουν αρκετοί γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό, οι κουβέρτες και οι πυτζάμες των ασθενών είναι τρύπιες, δεν υπάρχει καν χαρτί υγείας, οινόπνευμα και βαμβάκι.
Λέμε πάντα ότι τα Νοσοκομεία έχουν παθητικό, ποιος όμως νοιάστηκε για τη λειτουργία τους και τις οικονομικές τους δυνατότητες; Συχνά παραμένουν σ’ αυτά ασθενείς χωρίς λόγο για 10 ημέρες ή και παραπάνω προκειμένου να κάνουν μια ακτινογραφία ή άλλου είδους εξέταση. Η σπατάλη στα τρόφιμα και τα υλικά είναι μεγάλη και ασυλλόγιστη. Γίνεται στα Νοσοκομεία ανεξέλεγκτος σωρός εξετάσεων επειδή πρέπει οι γιατροί να δείξουν ότι τα ψάχνουν όλα, πολλές φορές χωρίς αιτία. Θυμάμαι στα Γιάννενα κάθε χρόνο 400.000 απαντήσεις εξετάσεων οι οποίες δεν πάρθηκαν από τους γιατρούς.
• Λέτε ότι δεν υπάρχει έλεγχος από το Κράτος στις εξετάσεις;
-Το Κράτος δικαιολογεί στον ΕΟΠΠΥ όλες περίπου τις μικροβιολογικές εξετάσεις, εκτός από τη βιταμίνη Β12 που έχει δράση στο αίμα, στο νευρικό, ανοσοποιητικό, στις θρομβώσεις και είναι αντικαρκινικό. Δε γίνεται επίσης κανένας έλεγχος χορήγησης των φαρμάκων, τόσο στο Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τα ιδιωτικά Νοσοκομεία παίρνουν το αίμα από τα κρατικά δωρεάν, ενώ είναι γνωστό πως κάθε φιάλη αίματος στοιχίζει από το σακουλάκι μέχρι τον μοριακό έλεγχο.
• Τι φταίει για αυτή την κατάσταση που περιγράφετε με τόσο μελανά χρώματα;
-Είναι πολύ δύσκολος ο τομέας της Υγείας και θέλει ανθρώπους που να τον γνωρίζουν καλά. O πρώην Πρόεδρος Κ. Στεφανόπουλος όταν έγινε Υπουργός Υγείας επί Καραμανλή του Α’ ανέλαβε το κοινωνικό μέρος, ενώ το Ιατρικό το παραχώρησε στο Γιάννη Κεφαλογιάννη που ήταν και γιατρός, να βγάλει τα… κάστανα από τη φωτιά.
Από την άλλη, γιατρός, ανέλαβε το Υπουργείο Υγείας και δεν επισκέφτηκε ποτέ τα Γιάννενα. Όταν του το ζήτησα σε τηλεφωνική επικοινωνία, μου είπε «θα τα λύσετε μόνοι σας»! Έγιναν πειράματα επί πειραμάτων για να καταλήξουμε στο ΕΣΥ που γέμισε τα Νοσοκομεία με γιατρούς οι οποίοι δουλεύουν, άλλοι υπεράνθρωπα και άλλοι υποαπασχολούνται, χωρίς σχέδιο, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς αντιστοιχία γιατρών – ασθενών. Υπάρχουν γιατροί που δεν μπορεί κανείς να τους κουνήσει, χωρίς καμία αξιολόγηση και επιμόρφωση, εκτός από ταξίδια στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.
• Δεν μπορεί να είναι όλα τόσο «μαύρα» στο χώρο της Υγείας. Δεν βρίσκετε τίποτε θετικό;
-Η Υγεία κι ας ακούγεται σαν… ψέμα, είναι κερδοφόρος τομέας. Προσφέρει δε ανάρρωση σε πάσχοντες σε διάφορα στάδια νόσων. Ειδικά οι νέοι άνθρωποι, με ιδιαίτερα βαριές παθήσεις, όπως λευχαιμία, χειρουργικά προβλήματα, μπορούν να ιαθούν και να επανέλθουν κανονικά στις οικογένειές τους και στην εργασία τους. Στα Γιάννενα, πολλά παιδιά με οξεία λευχαιμία ιάθηκαν, σπούδασαν γιατροί, μηχανικοί, δάσκαλοι ή ασχολούνται με άλλες δουλειές, είναι παραγωγικοί και προσφέρουν στην κοινωνία όπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες.
• Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είναι κανείς γιατρός σε ένα ελληνικό δημόσιο Νοσοκομείο;
-Υπάρχουν γιατροί ήρωες που ξημεροβραδιάζονται στα Νοσοκομεία με αμοιβή 800 ευρώ το μήνα και άλλοι που κερδίζουν εκατομμύρια. Πάντα στα Νοσοκομεία και ιδιαίτερα στο Πανεπιστήμιο για να προχωρήσεις πρέπει να έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη», να είσαι συγγενής ή να λες πάντα «μάλιστα Κύριε» και στις πιο παράλογες απαιτήσεις Διευθυντών και Καθηγητών! Γι’ αυτό και οι πιο πολλοί γιατροί γίνονται μετανάστες και επανδρώνουν ξένα νοσοκομεία με μεγάλη επιτυχία, ενώ στην Ελλάδα κινδυνεύουμε να μείνουμε χωρίς επιστήμονες της προκοπής.
Μ’ αυτή την κατάσταση πέφτει το επίπεδο της ιατρικής στη χώρα μας και φθάσαμε σε σημείο γιατρός να ζητά αμοιβή από άλλον πάσχοντα γιατρό –το λέω αυτό με πόνο ψυχής!
• Πάντως, βλέπουμε σήμερα και νοσοκομειακούς γιατρούς να πλουτίζουν και να ζουν μέσα στη χλιδή…
-Η Ιατρική είναι λειτούργημα, όχι επάγγελμα. Ο γιατρός είναι κοσμοκαλόγερος. Αν θέλεις να βγάλεις χρήματα, γίνε έμπορος ή εφοπλιστής. Με την Ιατρική, όταν είσαι εντάξει, πληρώνεις τους φόρους σου κ.λ.π. δε γίνεσαι πλούσιος, ούτε… συλλέκτης έργων τέχνης, εκτός αν έχεις άλλες παρεμφερείς ασχολίες. Με την Ιατρική, απλώς, μπορείς να ζήσεις (και όχι πάντα) μια ζωή με σχετική άνεση. Υπάρχουν όμως οι φαρμακευτικές εταιρίες που βγάζουν ανυπολόγιστα κέρδη με το ακριβό κόστος των φαρμάκων (στις Η.Π.Α. προσδιορίζουν ακριβώς τι στοιχίζει κάθε άρρωστος) και, ακόμη, στέλνουν όλους τους γιατρούς σε ιατρικά συνέδρια «δωρεάν». Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να συντηρήσουν ένα Νοσοκομείο!
• Τι συνιστάτε για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο;
-Ο μακαρίτης παιδίατρος Δοξιάδης (Ν.Δ.) είχε κάνει το μόνο πρόγραμμα υγείας (ΕΣΥ) που, κατά τη γνώμη πολλών ειδικών ήταν τέλειο. Όμως ποτέ δεν εφαρμόσθηκε. Συνιστώ στο Υπουργείο Υγείας να ψάξει να το βρει. Χρειάζονται όμως άνθρωποι με οράματα για να πάει μπροστά η Ιατρική στον τόπο μας. Οφείλει η Πολιτεία να τους βρει…
• Αρκεί λοιπόν μόνο η επιλογή καλών ηγεσιών στο υπουργείο Υγείας για να επουλωθούν όλες οι «πληγές» του;
-Επαναλαμβάνω ότι η Υγεία, εκτός από την παράταση ζωής και την θεραπεία μιας νόσου, μπορεί με καλή διαχείριση και γνώση του θέματος να αποβεί και καρποφόρος τομέας. Έτσι τουλάχιστον αποδεικνύει η ύπαρξη πολλών ιδιωτικών κλινικών, κερδοφόρων συνήθως. Ο τουρισμός επίσης (24 εκατ. άτομα) θα μπορούσε να γίνει πηγή εσόδων για τα Νοσοκομεία! Ήδη έρχονται ασθενείς από την Αγγλία να χειρουργηθούν στην Ελλάδα. Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, για παράδειγμα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα «εργοστάσια» της χώρας, όπως και άλλα Νοσοκομεία. Διαθέτουν Αξονικό Τομογράφο, MRI, ακτινοβολία και μερικά ΡΕΤ, που αν δούλευαν σε 24ωρη βάση θα ήταν όλα κερδοφόρα, αρκεί να μην παύουν να λειτουργούν για διάφορους λόγους. Χρειαζόμαστε λοιπόν οργάνωση στο θέμα της Υγείας, όπως και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς που είμαστε ανοργάνωτοι.
