(1444/1445 – 1510), γνωστός περισσότερο ως Σάντρο Μποτιτσέλι[1], (Sandro Botticelli) ήταν διακεκριμένος Ιταλός ζωγράφος της αναγέννησης. Αποτέλεσε έναν από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους καλλιτέχνες της εποχής του, του οποίου η φήμη άρχισε να εξανεμίζεται κατά τις αρχές του 16ου αιώνα, όταν οι φιλοσοφικές ιδέες που διαπερνούσαν τους πίνακές του άρχισαν να εκτοπίζονται. Το ενδιαφέρον για το έργο του, αναθερμάνθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, αποκτώντας τη θέση και την αναγνώριση που κατέχει μέχρι σήμερα.
Τα έργα του Μποτιτσέλι καταδεικνύουν την επιρροή των δύο τάσεων στη Φλωρεντία της εποχής: των Μεδίκων, που ενσάρκωναν τη μεγαλοπρέπεια της αναγεννησιακής Αυλής, και του Σαβοναρόλα, που κήρυττε την εγκατάλειψη κάθε πολυτέλειας και κοσμικότητας και την αναγκαιότητα γενικευμένης μεταμέλειας ενάντια στη διαφθορά. Μολονότι αυτές οι τάσεις ήταν αντίθετες, ο Μποτιτσέλι, με γνώση και δεξιοτεχνία αφομοίωσε και απέδωσε στοιχεία και των δύο: μπορεί σε κάποια έργα του να εμφύσησε τον προοδευτικό ουμανισμό της αριστοκρατικής άρχουσας τάξης, όμως σε άλλα είναι εμφανείς η ένταση και η πνευματικότητα του Μεσαίωνα, κατά τον οποίο, σύμφωνα με το Σαβοναρόλα, οι καλλιτέχνες όφειλαν να εργάζονται μόνο για τη δόξα του Θεού. 2lyk-gerak.att.sch.gr/documents/SANDRO_BOTTICELLI.doc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου