Ήταν δύο νέοι άνθρωποι, στρατευμένοι στη μάχη της απελευθέρωσης, που βρέθηκαν κοντά σε πραγματικά δύσκολες στιγμές και τα ονόματά τους συνδέθηκαν μια για πάντα. Βρέθηκαν στη φυλακή κατηγορούμενοι για διαφορετικές υποθέσεις, καταδικάστηκαν και οι δύο σε θάνατο και η μοίρα τους τούς έφερε να μαρτυρήσουν την ίδια μέρα. Το πρωί της 10ης Μαΐου πρώτος απαγχονίστηκε ο Καραολής και λίγο αργότερα ο Δημητρίου. Η αγχόνη είχε στηθεί μέσα στο προαύλιο της φυλακής, ενώ μετά την εκτέλεση οι πολιτισμένοι Βρετανοί, δεν απέδωσαν τα σώματα των νεκρών παλικαριών στις οικογένειες τους, ώστε να ταφούν σωστά. Τους έθαψαν μέσα στη φυλακή σε έναν ειδικό χώρο, όπου μετέπειτα έθαψαν και άλλους και σήμερα είναι ο τόπος του προσκυνήματος, τα λεγόμενα Φυλακισμένα Μνήματα.
Η απόφαση για την εκτέλεσής τους έκανε τον γύρο του κόσμου, ξεσηκώνοντας την κατακραυγή της παγκόσμιας κοινής γνώμης ενάντια στη βρετανική αυτοκρατορία. Ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα. Πτυσσόμενα τραπεζάκια από λαμαρίνα και ξύλινες ψαθωτές καρέκλες, κατέκλυσαν τους δρόμους. Τα ανοιχτά τετράδια καλούσαν τους περαστικούς να υπογράψουν: Δώστε τους χάρη. Τα πεζοδρόμια γέμιζαν από ουρές κι ο κόσμος είχε την ελπίδα ότι οι Εγγλέζοι θα λυπηθούν τα νιάτα τους.
Ανδρέας Ζάκος: Απαγχονίστηκε στις 9 Αυγούστου 1956, σε ηλικία 24 ετών.
Ιάκωβος Πατάτσος: Απαγχονίστηκε στις 9 Αυγούστου 1956, σε ηλικία 22 ετών.
Χαρίλαος Μιχαήλ: Απαγχονίστηκε στις 9 Αυγούστου 1956, σε ηλικία 23 ετών.
Μιχαήλ Κουτσόφτας: Απαγχονίστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1956 σε ηλικία 20 ετών·
Στέλιος Μαυρομμάτης: Απαγχονίστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1956, σε ηλικία 23 ετών.
Ανδρέας Παναγίδης: Απαγχονίστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1956, σε ηλικία 20 ετών.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Απαγχονίστηκε τα μεσάνυχτα μεταξύ 13 και 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία μόλις 18 ετών.
Οι 9 νέοι έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της Κύπρου. Πολλες οδοί και πλατείες, σε μικρές και μεγάλες πόλεις της Ελλάδας μετονομάστηκαν σε Καραολή και Δημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου