«Τι βάζουμε μπροστά; το κόμμα ή την πατρίδα;»
Υπογράφει
ο Γιώργος Καραχάλιος
Δημοσιογράφος – Φιλόλογος
·
Στον παλμό
των γεγονότων… στο ρυθμό της
επικαιρότητας…
·
Στην «πρέσα»
των πολιτικών εξελίξεων, με ορίζοντα την Τρίτη
ψηφοφορία για την εκλογή του
Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και με τα σενάρια για την επόμενη μέρα…
·
Στο «δυσώδες» πολιτικό κλίμα που προκάλεσε
το «Χαϊκαλη γκέιτ», με τη θεωρία του
«κουμπαρά», αλλά και με ένα «θέατρο σκιών» που η Θέμις έσπευσε να «ρίξει την αυλαία», καθώς ο δημοφιλής ηθοποιός φαίνεται πως έβλεπε τον… καλύτερο ρόλο της καριέρας του σ’ αυτή την υπόθεση, σε ένα έργο (θα λέγαμε) που
σε πολλούς θυμίζει την πάλαι ποτέ επιτυχημένη
ταινία:
«Ένας βλάκας
και μισός».
* * * * * * *
* * * * * *
·
Και
μέσα σ’ αυτό το κλίμα που ορισμένοι προσπαθούν
να …πνίξουν την πολιτική ζωή στο βούρκο,
·
μέσα
σ’ αυτό το κλίμα που ελλοχεύει ο
κίνδυνος «το καράβι να πέσει στα
βράχια»,
·
μέσα
σ’ αυτό το κλίμα των αντιδράσεων για
τις «δηλώσεις Βουδούρη και Παραστατίδη»
καθώς και την «υιοθεσία Χαϊκάλη»,
·
αλλά και μέσα σ’ αυτό το κλίμα της αποσύνθεσης και της σήψης, προβάλλουν δύο αναλαμπές
αισιοδοξίας, δύο βαρυσήμαντες δηλώσεις με πολλούς αποδέκτες, προκειμένου να
αποφευχθεί η σηψαιμία και η βακτηριαιμία!...
* * * * * * * * * * * * *
Η πρώτη: Η παραίνεση
του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου που επεσήμανε πως «η πατρίδα χρειάζεται συναίνεση, κοινωνική και πολιτική. Είμαι πνευματικός πατέρας και μπορώ να πω
κάποια πράγματα παραπάνω. Χρειάζεται συναίνεση, κοινωνική και πολιτική. Το θέμα είναι τι βάζουμε μπροστά; το κόμμα ή την πατρίδα;» διερωτήθηκε
ο Αρχιεπίσκοπος, εγκαινιάζοντας το
Κοινωνικό Παντοπωλείο «Αποστολή Αγάπης»
από τη Μητρόπολη Ν. Ιωνίας και
Φιλαδελφείας.
Γνωρίζω, εδώ
και εικοσιπέντε χρόνια, τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, από
την εποχή που ήταν Μητροπολίτης Θηβών
και Λεβαδειάς.
(Με τον Αρχιεπίσκοπο σε εκδήλωση βράβευσης συμβολής σε κοινωνικό έργο)
Όπως γνωρίζω πολύ καλά και την αποτελεσματική
φροντίδα του και το αμέριστο ενδιαφέρον του για τη
διατήρηση της κοινωνικής συνοχής,
την επούλωση των πληγών των συνανθρώπων μας και γενικά το φιλανθρωπικό και θεάρεστο
έργο του.
Ένα έργο που
οριοθετείται από δεκάδες πρωτοβουλίες, ποικίλων μορφών και
διαφορετικών στόχων, και ιδιαίτερα, (τον τελευταίο καιρό), από δεκάδες συσσίτια απόρων!...
Συσσίτια απόρων,
για τα οποία ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών εξέφρασε,
με τις χθεσινές δηλώσεις του, και την ευχή να μη γίνονται σε
δύο-τρία χρόνια, από τώρα!...
* * * * * * * * * * * * *
Η δεύτερη: Η γενναία
στάση του
Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλη Γλέζου που
κατέκρινε ως «Μνημείο ηθικής πολιτικής
παρακμής τις δηλώσεις Παραστατίδη-Βουδούρη», τονίζοντας ταυτόχρονα πως
είναι «ανεπίτρεπτο βουλευτές της
σημερινής βουλής να εξαπολύουν λάσπη εναντίον
συναδέλφων τους – με τους οποίους διαφωνούμε κάθετα – περί χρηματισμού τους, έτσι χωρίς
στοιχεία και ανεξέλεγκτα».
Παράλληλα, επεσήμανε πως «έχουμε φθάσει στον πάτο» και πρόσθεσε με νόημα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ αν θέλει να υπηρετήσει το λαό και τον τόπο, ας αναρωτηθεί: Με τέτοιες συμπεριφορές
θα υπηρετήσουμε το στόχο μας; Οι δύο
βουλευτές, δεν πρέπει, με κανένα
τρόπο, να συμπεριληφθούν στα
ψηφοδέλτια του… Αν θέλουμε να είμαστε αξιόπιστοι
και να δείξουμε στον ελληνικό λαό
ότι δεν μας ενδιαφέρει μόνον η εξουσία…».
Μια γενναία, επαναλαμβάνουμε, δήλωση για την οποία έσπευσε να
του τηλεφωνήσει ο Κων/νος Μητσοτάκης
προκειμένου να τον συγχαρεί λέγοντας
μεταξύ άλλων:
«Μανώλη έσωσες την τιμή
του πολιτικού κόσμου!...»
Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές, που ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης
έχει κάνει ανάλογες παρεμβάσεις ήθους
και ηθικής. Άλλη μία πρόσφατη
επισήμανση του: «είναι αδιανόητο το
κόμμα να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά
του βουλευτές της σημερινής βουλής,
οι οποίοι επιδιώκουν ως καριέρα το βουλευτιλίκι και προκειμένου να
το πετύχουν, μετέρχονται μέσα
άγνωστα στο ήθος της Αριστεράς…».
(Με το Μανώλη Γλέζο
και την παρουσιάστρια Όλγα Παπαϊωάννου σε παλαιότερη
επετειακή τηλεοπτική εκπομπή.)
* * * * * * * * * * * * *
Επίλογος: Δυό βαρυσήμαντες
παρεμβάσεις, με πνεύμα ορθολογισμού,
προσωπική ανιδιοτέλεια και αφοσίωση στο κράτος δικαίου, προς όλους
αυτούς που προσκολλημένοι στις παθογένειες
του παρελθόντος παίζουν τα «δικά τους παιχνίδια» σε…«πεδία» που όχι μόνον δεν είναι ενθαρρυντικά, αλλά εντελώς α
π ο κ α ρ δ ι ω τ ι κ ά!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου