Του δημοσιογράφου και φιλολόγου ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ

«Επενδύοντας στη … φυγή»

--------------------------------------

«… ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ»

«Είναι … γλυκό το ψωμί της ξενιτιάς»

---------------------------------------------------

… Όπως και τότε - πριν από εξήντα χρόνια - έτσι και σήμερα !... Μόνον που δε γεμίζουν τα τρένα, οι ταχείες και οι «καρβουνιάρηδες», αλλά τα … αεροπλάνα – μικρά και μεγάλα!...

… Μόνον που δε φεύγει η εργατιά, αλλά τα ταλέντα … τα καλύτερα μυαλά, οι εγκέφαλοι, οι επιστήμονες,  οι ερευνητές … η γνώση, ο πολιτισμός, ο λογισμός, το μεράκι, η φαντασία … τα νιάτα μας, οι νέοι μας : η πιο σημαντική επένδυση !... απ’όλες αυτές που προωθούμε και εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας .

… «Πληγή» της μνημονιακής  Ελλάδας, που δε βρίσκει το «γιατρικό» να την επουλώσει!.. «Πληγή» που - εδώ και τρία χρόνια – δε λέει να «κλείσει» … «Μεγάλωσε» το κακό και δεν μπορούμε να το σταματήσουμε !...

            Αρκεί και μόνον η ζοφερή διαπίστωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας πως μόνον τα τελευταία χρόνια έβαλαν … «πλώρη» και … «έδεσαν» σε «λιμάνια» του εξωτερικού 6500 (!) ανειδίκευτοι, αλλά και ειδικευμένοι γιατροί – επιστήμονες με πλούσια βιογραφικά, με διδακτορικά, με έρευνες, με μελέτες, με ανακοινώσεις σε Συνέδρια, με εφεύρεση νέων μεθόδων, με άρθρα σε καταξιωμένα ιατρικά περιοδικά του παγκόσμιου «ιατρικού γίγνεσθαι» … με εφόδια, γνώση, πείρα και ενθουσιασμό για δουλειά.  Εφόδια που η πατρίδα τα «ανταμείβει»  και τα … «επιβραβεύει» με 900 (!)  και 1200 (!) ευρώ το μήνα !..  Κι’ αυτά ύστερα από αρκετούς μήνες … εξόφληση (!)

… «Πληγή που πάνε να την επουλώσουν με «μαγικές συνταγές», με μισθούς των 300 και 400 ευρώ, με εξαντλητικά ωράρια των δέκα και δώδεκα ωρών σε μια ζούγκλα εργασιακής και εργοδοτικής ανασφάλειας :  συνθήκες που δε συνάδουν, που δεν αρμόζουν, δεν ανταποκρίνονται και έρχονται σε πλήρη διαμετρική αντίθεση με τις πολύχρονες σπουδές των νέων, τον κόπο τους, τα έξοδα των γονιών τους  και την αέναη μελέτη τους … Μα πάνω απ’όλα σε αντίθεση με τα όνειρα, την αξιοπρέπεια και την εντιμότητα του νέου επιστήμονα …  Του επιστήμονα που επιθυμεί ακράδαντα να εισέλθει άμεσα στον παραγωγικό ιστό της κοινωνίας, «παντρεύοντας» τον ενθουσιασμό της νιότης του με την πείρα  των παλιότερων.

Και την ίδια ώρα – ιθύνοντες και μή – κάνουμε λόγο για… «πορεία προοπτικής και επιτυχίας», όταν αντίθετα τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάνουν λόγο για παρατεταμένη ύφεση, για πρωτόγνωρα ύψη ανεργίας, αλλά και για «διαχρονικά» αργόμισθους και επίορκους υπαλλήλους,  με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Και όταν - από τη μια - «δέσμιοι» του χρέους μας, τα νούμερα παίρνουν την ανιούσα για τους καθημερινούς αυτόχειρες και για χιλιάδες συνανθρώπους μας που στερούνται το βασικό αγαθό : το καθημερινό φαγητό.

            Και όταν - από την άλλη - τα στοιχεία εμφανίζουν την Ελλάδα – κάτω της «βάσης» - σε τομείς σήμερα «ανύπαρκτους», όπως η υγεία, η παιδεία η έρευνα και η καινοτομία : Τομείς που επιζητούν αλλαγή νοοτροπίας, αλλά και δημιουργίας ενός άλλου κλίματος που θα ευνοεί δράσεις πρωτοβουλίας, έρευνας και καινοτομίας σε όλο το επιστημονικό πεδίο…

Τομείς που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον αντίποδα – την άλλη «βαριά βιομηχανία» - μαζί με τον Τουρισμό και τον Πολιτισμό – ώστε να σταματήσει να ρέει το… «αίμα» των επιστημόνων… «σ’άλλη γη,  σ’άλλα μέρη!...  

Τομείς που – μαζί με τον Τουρισμό και τον Πολιτισμό – (είναι ανάγκη να το επαναλαμβάνουμε), αποτελούν ένα από τα «διαβατήρια» για την έξοδο από την οικονομική κρίση…

Αξιόλογοι Τομείς και Δράσεις  που ωστόσο  θα συρρικνώνονται ακόμα περισσότερο, όσο θα επιμένουμε και θα προωθούμε τη … «γερμανοποίηση»,  την «ολλανδοποίηση»,  τη «ρωσοποίηση»,  αλλά και την  «κινεζοποίηση»  της ελληνικής οικονομίας, αλλά και όλων των παραμέτρων  που πλαισιώνουν και σκιαγραφούν το παρόν της χώρας μας, υπό το πρίσμα  φυσικά μιας  «κοντόφθαλμης» τακτικής και πολιτικής.  

Και όχι μόνον : όταν απουσιάζει αισθητά η ΚΟΙΝΗ  πολιτική βούληση, αλλά και η θέληση της κοινωνίας, των ΠΟΛΙΤΩΝ  για αλλαγή νοοτροπίας, για υπέρβαση στις παθογένειες, στις διαχωριστικές γραμμές, τις αγκυλώσεις και στις αναποτελεσματικές εμμονές του παρελθόντος !...

Μιας «τακτικής»  που χαρακτηρίζει – όπως αναφέραμε - το «παρόν»  της χώρας και αγνοεί ταυτόχρονα, σε πολλές περιπτώσεις, τη λαϊκή εκείνη θυμοσοφία που διατείνεται πως «το παρόν και το μέλλον του καθενός μας δεν είναι άσχετο με το παρελθόν»!..

Το ιστολόγιο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ευχαριστεί θερμά τον κο Καραχάλιο για την εμπιστοσύνη του...