Το ΚΘΒΕ «αποχαιρετά» τον Aλέξη Σολωμό

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος  εκφράζει τη θλίψη του για την απώλεια του σπουδαίου σκηνοθέτη, μεταφραστή, θεωρητικού του θεάτρου και συγγραφέα, Αλέξη Σολωμού. Η σημαντική αυτή προσωπικότητα του ελληνικού θεάτρου συνεργάστηκε με το Κ.Θ.Β.Ε. σε δέκα παραστάσεις, ως σκηνοθέτης και μεταφραστής,  οι οποίες έμειναν στη μνήμη του θεατρικού κοινού της Βόρειας Ελλάδας:

1.       «Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας», του Γρηγορίου Ξενόπουλου- Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή (1962) ) [Σκηνοθεσία].

2.       «Το νησί  της Αφροδίτης», του Αλέξη Πάρνη- Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή (1963) [Σκηνοθεσία].

3.       «Ο ματωμένος γάμος», του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα- Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή (1963) [Σκηνοθεσία κα Κυβέλη & Αλέξης Σολωμός].

4.       «Φονικό στην εκκλησιά», του  Τόμας Στερν Έλιοτ- Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή (1967) [Σκηνοθεσία].

5.       «Κόμης Έντερλαντ», του Μαξ Φρις- Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή (1973) [Σκηνοθεσία].

6.       «Καμίνο Ρεάλ», του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους- Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή (1979) [Μετάφραση].

7.       «Κεκλεισμένων των θυρών», του Ζαν Πωλ Σαρτρ, σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου- Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Αίθουσα Νέας Σκηνής (1980) [Μετάφραση].

8.       «Γέρμα», του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου- Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Κεντρική Σκηνή (1982) [Μετάφραση].

9.       «Η θαυμαστή μπαλωματού», του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε σκηνοθεσία Νίκου Παπαδάκη- Πρώτη Παρουσίαση Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκη (21/07/1989) [Μετάφραση].

10.  «Δόνα Ροζίτα» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σε σκηνοθεσία  Τάκη Καλφόπουλου- Βασιλικό Θέατρο (1991) [Μετάφραση].

ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΘΒΕ

"Ο ‘Αγιος Βάκχος" της συντροφιάς των μεγάλων του θεάτρου μας έφυγε αφήνοντας φτωχότερη τη χώρα. Η ζωή και το έργο του, η πολυσχιδής του προσωπικότητα, το ήθος και το κύρος του αφήνουν καθάριο το χνάρι του στη συλλογική μνήμη και αποτελούν πρότυπο για τις νεότερες θεατρικές γενιές.

Ενώνουμε τη θλίψη μας με το αίσθημα απώλειας όλων των Ελλήνων.

        ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ