«Από δυο χωριά… χωριάτες» : Βρείτε τα!...

                                                                       

                          

 Υπογράφει

                                                                                           ο Γιώργος Καραχάλιος

 Δημοσιογράφος - Φιλόλογος

Ως «αναλαμπή αισιοδοξίας», χαρακτηρίζεται από τους πολιτικούς συντάκτες το προχθεσινό «τετ α τετ»  Αβραμόπουλου - Τσίπρα, στο Πεντάγωνο,  για μια θεσμική ενημέρωση του Αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για θέματα άμυνας.

Και τούτο, καθώς νοσηρό σκιαγραφείται, τούτες τις μέρες, το κλίμα και η ατμόσφαιρα στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο… Μπαρουτοκαπνισμένο, το πολιτικό σκηνικό :

Διαλεκτικές αντιπαραθέσεις, αμφισβητήσεις ηγεσιών, εσωκομματικές έριδες, μετακινήσεις και διαγραφές, πολιτικά ειδύλλια,  φλέρτ και μελλοντικοί αρραβώνες και γενικά αψιμαχίες στα  τηλεοπτικά παράθυρα και λεκτικά πυρά που είναι φυσικό να οριοθετούν πολιτικές συνθήκες αναξιοπιστίας, έντασης και ειδικότερα πολιτικής αστάθειας με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα…

Αποτέλεσμα : να σκιαγραφείται μια «διχαστική πόλωση», αλλά και μια πρωτόγνωρη έμμεση αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος με ενδεχόμενο να πυροδοτήσει αρνητικές καταστάσεις και να οδηγήσει - γιατί όχι - σε ακυβερνησία.

Στο επίκεντρο, φυσικά, της αντιπαράθεσης η επικείμενη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με τους νεοέλληνες, ωστόσο, να βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση και αμηχανία από τα λεκτικά πυρά που εκτοξεύονται ένθεν κακείθεν:

«- Αργυρώνυτος ο βουλευτής που δε θα ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας…»

«- Αργυρώνυτος και ο βουλευτής που θα ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας…»

Διαλέγεις και παίρνεις…

Άλλωστε, οι Έλληνες στα λόγια και το … κρασί  «επιλέγουμε και προτιμάμε το … χύμα» . 

Πολλοί εξάλλου «οι τραγικοί - μικρή, η Επίδαυρος!..»

… Και όπως έλεγε και ο Εμμαν. Ροϊδης:

«Στην Ελλάδα αυτοί που έχουν νύχια, αγωνίζονται να τα μπήξουν σ’ αυτούς που έχουν φτερά».

Το ερώτημα, ωστόσο, «είναι ποιός έχει τα … νύχια και ποιός τα … φτερά»;»

*  *  *  *

Στη σκιά λοιπόν της … «πολιτικής κόντρας» για μελλοντικούς ενδεχομένως  «αργυρώνυτους βουλευτές» και μη, αλλά και στη σκιά της πρόσφατης «ελεύθερης πτώσης» στο Χρηματιστήριο, με την κομματική αντιπαράθεση να βρίσκεται στο «κόκκινο» και με τις «θεωρίες συνομωσίας» για την εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας επί τάπητος…

«Λάσπη» στον ανεμιστήρα… «Ψέκασμα» με λάσπη… Λάσπη και «κουμπαράδες» σε ημερήσια διάταξη…

Αντιπαράθεση, ωστόσο, σε λάθος ώρα, σε λάθος στιγμή, σε λάθος εποχή. Και τούτο, καθώς:

·        Σε συνθήκες οικονομικής αστάθειας, οι αγορές αντιμετωπίζουν την κάθε χώρα ως σύνολο, χωρίς να δίνουν σημασία για το ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της διακυβέρνησης της… Και το κυριότερο:

·        Σε γεωπολιτικό θρίλερ για πολύ γερά νεύρα εξελίσσεται το προκλητικό παιχνίδι από την Τουρκία και το λάδι στη φωτιά, που ρίχνει η Άγκυρα, με τη διέλευση του τουρκικού πλοίου «Barbaros” στη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου!..

·        Κι όταν συνάμα σε… «μπαρουτοαποθήκη» φαίνεται να μοιάζει αυτό τον καιρό η ευρύτερη περιοχή του Νησιού της Αφροδίτης.

Χωρίς, ωστόσο, να μπορεί κάποιος να προβλέψει την εξέλιξη της κατάστασης…

MODUS VIVENDI

Ανέκαθεν, η αρχομανία, η αλαζονεία, η πεισματική  κομματική ιδεολογία, η κομματική ζυγαριά, η πολιτική της κολοκυθιάς για ευθύνες και μη, η άγνοια, η απειρία, το κομματικό συμφέρον και τόσα άλλα, αποτελούσαν δυνητικά παράγοντες που μπορούσαν να βλάψουν τόσο τα εθνικά συμφέροντα, όσο και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού…

Άλλωστε, τις δυσκολίες δεν τις αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση, αλλά η χώρα και ο λαός της…

… Ο λαός που σίγουρα δεν αντιμετωπίζει δα και με την καλύτερη ματιά την έλλειψη εθνικής συναίνεσης και την αμφισβήτηση της πολιτικής σταθερότητας.

… Ο λαός που θεωρεί ιδιαίτερα επιτακτική τη θεσμική συνεννόηση και αναγκαίους τους δίαυλους και τις γέφυρες επικοινωνίας τουλάχιστον σε κρίσιμα θέματα εθνικής ασφάλειας, άμυνας, εξωτερικής πολιτικής.

… Ο λαός που εξακολουθεί να έχει τις αγωνίες και τα προβλήματα που είναι συναρτημένες με την επιβίωση, την καθημερινότητα και την ποιότητα της ζωής του… 

Είναι εξάλλου κοινά αποδεκτή η αναγκαιότητα ενός minimum εθνικής συνεννόησης. Και ιδιαίτερα σε κρίσιμες στιγμές και εποχές, καθώς στην πολιτική δεν υπάρχουν αμετάκλητες σταθερές.

Η «σιγή ασυρμάτου», καθώς και ο «διάλογος κωφών» δεν ωφελεί, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κανέναν και τίποτα…

Απαιτείται η… ελάχιστη συνεννόηση, ένα modus Vivendi για ζητήματα που σίγουρα δεν αποτελούν «κτήμα» και «βιλαέτι» κανενός κόμματος και καμιάς κυβέρνησης…

Εκτός κι’ αν αυτή η… «απαίτηση» της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού χαλάει τη… «σούπα της πόλωσης» που δυστυχώς ορισμένοι επιθυμούν διακαώς να μην… «αναταραχθεί»!..

Απαιτείται από όλες τις πλευρές «πολιτική ουσίας» και όχι «πολιτική τεχνασμάτων»…

Καιρός να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος και του παρόντος

Καιρός να δοθεί στο λαό όραμα, όνειρο και προοπτική για το μέλλον… Ιδιαίτερα για τους νέους.

Οι καιροί οι μενετοί … ή κατά το λαϊκότερο:

«Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος…»

Και όπως έλεγε ο αείμνηστος καθηγητής μου, αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος:

«Η ευγένεια ενός ανθρώπου είναι αντιστρόφως ανάλογη με το εμβαδόν του χώρου που καταλαμβάνει όταν κάθεται»!..

…Όπως, εξάλλου, ευθέως ανάλογη με το χρόνο είναι... και  η προσπάθεια να πεισθεί ο ελληνικός λαός για ό, τι καλύτερο γι’ αυτόν και την πατρίδα!...