Τα χρώματα που κρύβει πίσω από τις διάσημες φιγούρες του ένας από τους αγαπημένους πίνακες του Ματίς έφεραν στο φως δύο έλληνες επιστήμονες στην Αμερική με τη βοήθεια προηγμένων υπολογιστικών προγραμμάτων.
Ο Ματίς άρχισε να ζωγραφίζει τον πίνακα «Λουόμενες στο ποτάμι» το 1909 και τον ολοκλήρωσε οκτώ χρόνια αργότερα, αφού είχε μεσολαβήσει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Αυτά τα στοιχεία συγκλίνουν με την άποψη ότι ο Ματίς είχε στον νου του ένα ειδυλλιακό τοπίο όταν άρχισε να ζωγραφίζει τον πίνακα αλλά στη συνέχεια άλλαξε η διάθεσή του λόγω του πολέμου.
Στην έρευνά τους οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μία ασπρόμαυρη φωτογραφία του πίνακα σε εξέλιξη του 1913, καθώς και δείγματα του ίδιου του πίνακα.
Η διαδικασία που ακολούθησαν ήταν πιο πολύπλοκη από αυτή που χρησιμοποιείται για τον χρωματισμό παλιών φωτογραφιών και μπορεί να βοηθήσει ώστε να δοθεί απάντηση σε πολλά ερωτήματα για έργα τέχνης. Η τεχνολογία αυτή μπορεί να οδηγήσει επίσης σε καλύτερα αποτελέσματα ιατρικών απεικονίσεων, όπως οι εικόνες του λειτουργικού τομογράφου.
«Η έρευνα αυτή είναι ένα τέλειο παράδειγμα συνδυασμού της επιστήμης της πληροφορικής, της συντήρησης έργων τέχνης και της ιστορίας της τέχνης», επισημαίνει ο Ρόι Μπερνς, επιστήμονας των χρωμάτων στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ρόστερ. «Οι ιστορικοί συνεισφέρουν με τη γνώση τους για τον καλλιτέχνη, οι συντηρητές με τη γνώση των υλικών και των μεθόδων του καλλιτέχνη, ενώ οι επιστήμονες της πληροφορικής δίνουν εικόνα σε αυτό που έχουν κατά νου οι ερευνητές».
tanea.gr
Ο Ματίς άρχισε να ζωγραφίζει τον πίνακα «Λουόμενες στο ποτάμι» το 1909 και τον ολοκλήρωσε οκτώ χρόνια αργότερα, αφού είχε μεσολαβήσει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
«Στην αρχή, ο ζωγράφος χρησιμοποίησε μία γκάμα χρωμάτων, ροζ, πράσινα και μπλε, ανάκατα με το γκρίζο», εξηγεί στο «Τechnology Review» του ΜΙΤ ο Σωτήρης Τσαυτάρης, ηλεκτρολόγος μηχανολόγος και καθηγητής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν, που μελέτησε τον πίνακα μαζί με τον Αγγελο Κατσάγγελο, καθηγητή στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Αυτά τα στοιχεία συγκλίνουν με την άποψη ότι ο Ματίς είχε στον νου του ένα ειδυλλιακό τοπίο όταν άρχισε να ζωγραφίζει τον πίνακα αλλά στη συνέχεια άλλαξε η διάθεσή του λόγω του πολέμου.
Στην έρευνά τους οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μία ασπρόμαυρη φωτογραφία του πίνακα σε εξέλιξη του 1913, καθώς και δείγματα του ίδιου του πίνακα.
Η διαδικασία που ακολούθησαν ήταν πιο πολύπλοκη από αυτή που χρησιμοποιείται για τον χρωματισμό παλιών φωτογραφιών και μπορεί να βοηθήσει ώστε να δοθεί απάντηση σε πολλά ερωτήματα για έργα τέχνης. Η τεχνολογία αυτή μπορεί να οδηγήσει επίσης σε καλύτερα αποτελέσματα ιατρικών απεικονίσεων, όπως οι εικόνες του λειτουργικού τομογράφου.
«Η έρευνα αυτή είναι ένα τέλειο παράδειγμα συνδυασμού της επιστήμης της πληροφορικής, της συντήρησης έργων τέχνης και της ιστορίας της τέχνης», επισημαίνει ο Ρόι Μπερνς, επιστήμονας των χρωμάτων στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ρόστερ. «Οι ιστορικοί συνεισφέρουν με τη γνώση τους για τον καλλιτέχνη, οι συντηρητές με τη γνώση των υλικών και των μεθόδων του καλλιτέχνη, ενώ οι επιστήμονες της πληροφορικής δίνουν εικόνα σε αυτό που έχουν κατά νου οι ερευνητές».
tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου