Μετά την απόλυτη αποτυχία της εφαρμογής του οικονομικού του προγράμματος στην Κίνα, ο Μάο τσε Τούνγκ αναγκάστηκε να παραδώσει επίσημα την κυβέρνηση της χώρας το 1962 στον "πρόεδρο της δημοκρατίας" Λιου Σαόκι, περιοριζόμενος στον τίτλο του προέδρου του κόμματος και του ιδεολογικού καθοδηγητή των κομμουνιστικών μαζών. Ο ίδιος ο Μάο φαινόταν ιδεολογικοπολιτικά ξοφλημένος. Προοδευτικά δημιουργήθηκαν κρατικοί μηχανισμοί, μέσα στο κράτος, στον στρατό και στην δημόσια διοίκηση, που αμφισβητούσαν κάποιες ακραίες κομμουνιστικές θέσεις, υιοθετώντας λογικές και πρακτικές λύσεις στην άσκηση της κρατικής εξουσίας. Αυτή η "αντιδραστική δεξιά" πτέρυγα του κόμματος τελικά, απέκτησε τον πλήρη έλεγχο της κρατικής εξουσίας ως το τέλος του 1965.
Ο Μάο βέβαια δεν είχε χάσει εντελώς το παιχνίδι της εξουσίας. Είχε ακόμη υπό την επιρροή του αρκετές νησίδες αντίστασης σε σχεδόν όλες τις βαθμίδες της εξουσίας, αλλά του ήταν αδύνατον να τις κινητοποιήσει. Μετά το ναυάγιο των οικονομικών του ιδεών, ο Μάο στράφηκε σε ηθικοπλαστικά ζητήματα υποστηρίζοντας ότι "το επαναστατικό ηθικό και η θέληση είναι ο κινητήριος μοχλός για την επίτευξη της επανάστασης". Οπλισμένος με τέτοιες καθαρά ιδεαλιστικές και αντι-μαρξιστικές θέσεις, στράφηκε λοιπόν ευλογα στην νέα γενιά, στους νέους ανθρώπους της εφηβείας κυρίως στις ηλικίες από 14 ως 22 χρονών που φοιτούσαν είτε στα σχολεία είτε στα πανεπιστήμια. H γενιά αυτή παρουσίαζε και το πλεονέκτημα ότι συνωστιζόταν στα αστικά κέντρα και δεν γνώριζε την καταστροφή που είχε προκαλέσει η οικονομική πολιτική του "μεγάλου άλματος" στην κινεζική ύπαιθρο (1). Έτσι με 
μια σειρά αφελών προπαγανδιστικών συνθημάτων, ο Μάο θα συμπτύξει έναν νέο μηχανισμό, τους ερυθροφρουρούς, που θα αποτελέσουν τον βασικό μοχλό πίεσης του για την επανάκτηση της εξουσίας στην Κίνα και την συντριβή της "αντίδρασης". Ουσιαστικά λοιπόν το πραγματικό ελατήριο της εξαπόλυσης της "πολιτιστικής επανάστασης" ήταν μόνο η νομή της εξουσίας (2).
ΟΙ ΕΡΥΘΡΟΦΡΟΥΡΟΙ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ
Οι ομάδες των ερυθροφρουρών (χρωστούν το όνομα τους στα ερυθρά περιβραχιόνια που φορούσαν), δημιουργήθηκαν κυρίως στα αστικά κέντρα. Στους πυρήνες τους προσήλθαν παραγκωνισμένα κομμουνιστικά στελέχη, νέοι άνθρωποι παρασυρμένοι από μεγαλόστομα συνθήματα ("είστε η λευκή σελίδα της επανάστασης", "ο κόσμος σας ανήκει", εσείς θα δημιουργήσετε τον πραγματικό κομμουνισμό" κτλ), ένας πυρήνας αποτυχημένων καλλιτεχνών που πρέσβευαν την καταστροφή κάθε πολιτιστικού στοιχείου που είναι ξένο στην προλεταριακή επανάσταση, αρκετοί κατώτεροι εργάτες εργοστασίων (λούμπεν προλετάριοι), μισοάνεργοι, καθώς και οπορτουνιστές μαζί με άλλα βίαια και αντικοινωνικά στοιχεία του περιθωρίου.
Το πρωτόγνωρο της "πολιτιστικής επανάστασης" ήταν ότι στην κυριολεξία δεν είχε συγκεκριμένο περιεχόμενο ούτε σαφώς καθορισμένους σκοπούς. Διαβάζοντας τα γραπτά των ταγών του, αδυνατεί να σχηματίσει μια, έστω και θολή, εντύπωση για το τι πρέσβευε πραγματικά η επανάσταση αυτή. Υποτίθεται ότι στόχος ήταν "η ισότητα για όλους τους Κινέζους", "να μεταμορφώσουμε την ανθρώπινη φύση και έτσι να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός", "να δημιουργήσουμε την απόλυτη καθημερινή πάλη αποφεύγοντας την εξατομίκευση της", "να πολεμήσουμε τους Κινέζους που θέλουν να προκόψουν εις βάρος της ισότητας", "να εκριζωθεί κάθε ίχνος αστικής νοοτροπίας" (3). Μασούρια συνεχόμενων πλαδαρών λέξεων επιτηδείως κατασκευασμένα, ώστε να χωρέσουν και να δικαιολογήσουν οποιαδήποτε πολιτική ακρότητα η παρέκκλιση.
Η έλλειψη στόχου και περιεχομένου οδήγησαν τους φανατικούς "ερυθροφρουρούς" σε ακραίες ενέργειες και τελικά στην ομαδική παράκρουση και στην παράνοια. Η κεντρική "ιδέα" της πολιτιστικής επανάστασης ήταν "η συντριβή όλων των συντηρητικών και αντιδραστικών μηχανισμών στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, των ρεβιζιονιστών και των σκουριασμένων μυαλών". Σε άμεση προέκταση αυτής της ιδέας προβλήθηκε ως προτεραιότητα "η σφοδρή επίθεση της επανάστασης κατά των αστικών και αντιδραστικών στοιχείων που είχαν διεισδύσει στο κόμμα".
Η παραπάνω ασυναρτησία, σε μια χώρα απόλυτης κομμουνιστικοποίησης, λογοκρισίας και κρατικού ελέγχου φαντάζει άνευ περιεχομένου. Στην Κίνα του 1960 δεν υπήρχε καν η υποψία για μη κομμουνιστική πολιτική έκφραση. Η εσωτερική διαπάλη εξουσίας, ήταν μάλλον φατριαστική παρά ουσιαστική. Οι κατηγορίες των οπαδών του Μάο στους αντιπάλους τους για "ρεβιζιονισμό", μόνο σοβαρότητα δεν εμπεριείχαν. Τα αποτελέσματα αυτής της ασυναρτησίας όμως υπήρξαν ολέθρια για τους δασκάλους και του καθηγητές, καλλιτέχνες και απλούς πολίτες σε όλη την Κίνα. Με την παρότρυνση του Μάο, ομάδες νεαρών ερυθροφρουρών συμπτήχθηκαν σε όλα τα σχολεία και πανεπιστήμια της χώρας. Η πρακτική τους ήταν παντού το ίδιο βάρβαρη και απάνθρωπη. Ο Μαο τσε Τουνγκ φαίνεται οτι αδυνατούσε να προβλέψει το αιματοκύλισμα και το ξέσπασμα βίας που ακολούθησε. Μετά του ήταν πλέον πολύ δύσκολο να καταστείλει αυτό που μόνος του είχε δημιουργήσει Ο ίδιος
άλλωστε έδινε το παράδειγμα. Το καλοκαίρι του 1966 σε ηλικία 70 ετών κολύμπησε, σύμφωνα με αξιόπιστη κυβερνητική ανακοίνωση, 10 ναυτικά μίλια σε λιγότερο από 60 λεπτά (τέσσερις φορές πιο γρήγορα από το παγκόσμιο ρεκόρ) εμπνεόμενος από το λαϊκό επαναστατικό πνεύμα...Δεκάδες ερυθροφρουροί πνίγηκαν στην προσπάθεια τους να τον μιμηθούν....(4)
ΟΙ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ" ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΟΦΡΟΥΡΩΝ
Οι νεαροί ερυθροφρουροί ξεκινούσαν τις "επιχειρήσεις" τους από τα σχολεία τους. Εκεί αναζητούσαν τους δασκάλους τους στις σχολικές αίθουσες, τους έβγαζαν στο προαύλιο, ξυλοκοπώντας τους ανηλεώς με ξύλα η λιθοβολώντας τους. Τους εξανάγκαζαν να φορούν κουρέλια και γελοία καπέλα, τους πασάλειφαν τα πρόσωπα με μαύρη μπογιά (το μαύρο συμβολίζει την αντίδραση), τους κρεμούσαν πινακίδες με ύβρεις και τελικά τους ανάγκαζαν να παρελαύνουν κάτω από συνεχή χτυπήματα, βρισιές και κραυγές. Κάποιον δάσκαλο τον ανάγκασαν να συρθεί και να φάει χόρτα από το έδαφος. Πολλούς δασκάλους τους, υπό την ανοχή της αστυνομίας, τους ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Τουλάχιστον αυτοί που έχαναν την ζωή τους διατηρούσαν την αξιοπρέπεια τους....Σύμφωνα με υπολογισμούς 140.000 εκπαιδευτικοί σε όλη την Κίνα υποβλήθηκαν σε τέτοιου είδους μαρτύρια (5).
Ταυτόχρονα με αυτές τις ασύλληπτα απάνθρωπες δραστηριότητες, οι ερυθροφρουροί αναπτύσσουν ρατσιστικά ιδεολογήματα κατά τα οποία τα παιδιά από αντιδραστικές οικογένειες έχουν βεβαρημένη κληρονομικότητα και δεν μπορούν να γίνουν καλοί επαναστάτες (χαρακτηρίζονται συλλήβδην "μαύρα") και χρειάζονται επειγόντως "αναμόρφωση" και "τιμωρία". Αντίθετα τα παιδιά των κομμουνιστών είναι εκ γενετής "κόκκινα", ανήκουν σε μια κομμουνιστική καθαρή γραμμή αίματος, άρα έχουν κληρονομήσει όλες τις επαναστατικές αρετές. Όσοι ερυθροφρουροί αποδεικνύονται κακής γενετικής καταγωγής διώχνονται βίαια. Όλα τα σπίτια των "μαύρων" δέχονται τις επισκέψεις των πιο βίαιων ομάδων ερυθροφρουρών με αιματηρά αποτελέσματα. Οι ερυθροφρουροί εισβάλλουν παντού με μορφή αληθινής λαίλαπας. Στο Πεκίνο μόνο σημειώθηκαν 1.700 δολοφονίες και 30.000 σπίτια ερευνήθηκαν και λεηλατήθηκαν συστηματικά. Στην Σαγκάη 150.000 σπίτια αλώθηκαν από τις ερυθρές τρομοκρατικές ορδές...(6)
Ο Μάο στην αρχή υποδαύλισε αυτό το ξέσπασμα βίας με τις συνηθισμένες αξιωματικές ρήσεις του και τα μεγαλόστομα συνθήματα του, που κατά βάσιν θα μπορούσαν να ταιριάξουν σε οποιαδήποτε κατάσταση ενώ δεν είχαν στην πραγματικότητα κανένα πραγματικό περιεχόμενο. "Πάντα έχουμε λόγο να εξεγειρόμαστε" δήλωσε. "Δεν επιδιώκουμε αβρότητες αλλά πόλεμο και επανάσταση!" έλεγε. "Εμπιστευτείτε τις μάζες, επιτρέψτε τις πρωτοβουλίες τους...επιτρέψτε τους να μορφωθούν μόνες τους!". Ταυτόχρονα έστρεφε την μήνη των τυφλωμένων ερυθροφρουρών κατά των πανεπιστημιακών και των διανοούμενων. "Είναι ανίκανοι εντελώς...όσο περισσότερα μαθαίνουν τόσο πιο ηλίθιοι γίνονται", έλεγε, υπογράφοντας την εξόντωση της πανεπιστημιακής γνώσης και των καθηγητών. "Η τάξη των καπιταλιστών είναι το δέρμα και οι διανοούμενοι, οι τρίχες του. Όταν το δέρμα πεθάνει, το ίδιο παθαίνουν και οι τρίχες" διαπίστωνε με ακρίβεια πλαστικού χειρούργου (7). Τον Αυγουστο του 1966 11.000.000 ερυθροφρουροί ταξίδεψαν στο Πακίνο για να δουν τον Μάο. Η εμφάνιση του με την γυναίκα του προκάλεσε παραλήρημα....
Τα συνθήματα αυτά προετοίμασαν την αιματηρή προέλαση των νεαρών ερυθροφρουρών, κατά των τελευταίων υπολειμμάτων ανεξάρτητης πολιτιστικής ζωής, που σε πείσμα του μονοκομματικού κρατικού αυταρχισμού, επιβίωνε κυρίως στα αστικά κέντρα. Πολλοί συγγραφείς (Λαο Σε, Φου Λέι, Τενγκ Τε) και μεταφραστές ξένων ποιητών διαπομπεύονται στους δρόμους του Πεκίνου. Καταστρέφονται πολλά χειρόγραφα συγγραφέων και κάποιοι άλλοι φυλακίζονται η ακόμα και πεθαίνουν. Κανείς ζωγράφος δεν τολμάει να υπογράψει έργο του, αλλά οι περισσότεροι υπογράφουν με μια ευχή για μακροημέρευση στον μεγάλο τιμονιέρη Μάο. Σε μαζικές συνελεύσεις ερυθροφρουρών στα Πανεπιστήμια, οι καθηγητές τους υποβάλλονται σε πιεστικές ανακρίσεις και ταπεινωτικές μεταχειρίσεις. Πάνω από 2500 συγγραφείς και καλλιτέχνες βίωσαν στο πετσί τους την πολιτιστική αναμόρφωση της χώρας τους, ενώ πολλοί από αυτούς είτε δολοφονήθηκαν είτε αυτοκτόνησαν (8).
ΟΤΑΝ Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ"
Σύντομα, τον Σεπτέμβριο του 1966, η "πολιτιστική επανάσταση" θα παρεκτραπεί σε ένα παροξυσμό παράλογης και άσκοπης βίας. Ο αρχηγός των ερυθροφρουρών Λιν Μπιάο κήρυξε επισήμως τον πόλεμο στις "τέσσερις απαρχαιωμένες ιδέες" (παλιές ιδέες, παλιά κουλτούρα, παλαιά ήθη, παλαιές συνήθειες). Ομάδες ερυθροφρουρών με επικεφαλής την γυναίκα του Μαο Τσιάνγκ Κινγκ, θα καταστρέψουν πολλούς ναούς, θα καταστρέψουν με μανία τα κοστούμια της περίφημης Όπερας του Πεκίνου, ενώ αφαίρεσαν ένα τμήμα του Σινικού τείχους και το χρησιμοποίησαν για την κατασκευή χοιροστασίων. Η επέμβαση του στρατού έσωσε την τελευταία στιγμή το υπόλοιπο μνημείο. Σε δημόσια μέρη οι ερυθροφρουροί, πυρπολούσαν μεταφράσεις έργων ξένων συγγραφέων (Σαίξπηρ, Μαλαρμέ, Ιψεν)το κοράνι και την αγία γραφή, διώχθηκαν οι βουδιστές καλόγεροι του βουνού Γουτάι, ενώ απαγορεύτηκε ο εορτασμός της έλευσης του νέου έτους. Απλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι 
σπρώχνωνταν στις πλατείες των πόλεων και δέχονταν συνεχείς ύβρεις και προσβολές απο τον όχλο των ερυθροφρουρών. Πολλοί αυτοκτονούσαν μην αντέχοντας τις συνεχείς ταπεινώσεις (1200 αυτοκτονίες μόνο στην Σανγκάη). Σημειώθηκαν καταστροφές στους τάφους ξένων, ενώ απαγορεύτηκαν και απλά πράγματα της καθημερινής ζωής (κατοικίδια, τα πουλιά, τα λουλούδια), καθώς απαιτούσαν φροντίδα και αποσπούσαν τους πολίτες απο τα επαναστατικά τους καθήκοντα. Χρειάστηκε να επέμβει ο πρωθυπουργός ο ίδιος, για να αποφευχθεί η πιθανότητα στα αστικά κέντρα ο ερυθρός φωτεινός σηματοδότης να σημαίνει "προχωρείτε". Η αστυνομία για να σφραγίζει χώρους άρχισε να χρησιμοποιεί φωτογραφίες του Μάο....ποιός άλλωστε να τολμήσει να τις παραβιάσει? (9)
Οργανωμένες ομάδες περιφρούρησης των ερυθροφρουρών κατακλύζουν τους δρόμους των αστικών κέντρων. Επιτίθενται σε νέους που φορούν παντελόνια τζιν τα οποία σκίζουν, κόβουν τα μακρυά μαλλιά στις κοπέλες και τους αφαιρούν τα τακούνια. Εξαναγκάζουν περαστικούς να αποστηθίζουν εδάφια από το "κόκκινο βιβλιαράκι" του Μαο. Κάθε αρνητική αντίδραση στις γελοιότητες αυτές καταδίκαζε τον "ένοχο" να υποστεί τις επιπτώσεις του νόμου του "Λύντς". ΄Κατάσχουν βίαια "απαγορευμένα" αντικείμενα (όπως καπέλα, παλαιά έπιπλα, τράπουλες, σετ σκακιού, δίσκους γραμμοφώνου), τα οποία καίνε σε μεγάλες φωτιές στην μέση του δρόμου. Εκατοντάδες καταστήματα αναγκάστηκαν να αλλάξουν ονομασία ετσι ώστε να περιλαμβάνουν και την λέξη "κόκκινο". Συνεχίζοντας την πολιτιστική τους αναγέννηση, οι ερυθροφρουροί έκλεισαν δια της βίας πολλές καφετέριες, ενώ εμπόδιζαν τους γάμους και τις κηδείες ως δήθεν "αντιδραστικούς" θεσμούς σχηματίζοντας ανθρώπινες αλυσίδες. Ολα τα βιβλιοπωλεία πωλούσαν μόνο το "κόκκινο βιβλιαράκι" του Μάο
(τυπώθηκε σε 70.000.000 αντίτυπα), ενώ πολλά καταστήματα πωλούσαν αποκλειστικά μικρές προτομές του. Εκατομμύρια κινέζοι φωτογραφίζονταν κραδαίνοντας το μικρό αυτό βιβλιαράκι....
Η ΒΙΑΙΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Το 1968, μετά απο τρία χρόνια πολιτιστικής συνεισφοράς και αναμόρφωσης, οι μάζες των ερυθροφρουρών προσπαθώντας να επιτύχουν τον βασικό σκοπό του ταγού τους, κινήθηκαν για να καταλάβουν την εξουσία. Σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα με σημαντικότερη επιτυχία στην Σαγκάη, οι ερυθροφρουροί υπο την ανοχή του στρατού, επιτίθονται στους κρατικούς "αντιδραστικούς" αξιωματούχους του κράτους (μέλη τοπικής αυτοδιοίκησης, διοικήσεις εργοστασίων) σε ένα πρωτόγνωρο κύμα βίας και τρομοκρατίας. Χιλιάδες κομματικά στελέχη είτε διώχθησαν είτε δολοφονήθηκαν. Ολες οι διώξεις έγιναν υπο τίς ευλογίες του Μάο τσε Τούνγκ υπό την συνεργασία της αστυνομίας. Οι έφοδοι στα σπίτια, οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις έλαβαν βιβλικές διαστάσεις. Πάνω απο το 60% των μελών της κεντρικής επιτροπής του κόμματος φυλακίστηκαν και ανακρίθηκαν με αρκετά "φιλικό" τρόπο. Την ίδια τύχη είχε το 75% των δημοτικών επιτροπών. Συνολικά στην διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης φυλακίστηκαν πάνω απο 3.000.000 μέλη του κκκ σε σύνολο 18 εκατομυρίων....
Αυτό ομως στέρησε το κράτος απο έμπειρα στελέχη και οδήγησε σε πλήρη αναρχία την χώρα. Σύντομα ξέσπασαν και αιματηρές μάχες ανάμεσα σε συμμορίες (φραξίες) ερυθροφρουρών, οι οποίες θα γίνουν αιματηρότερες όταν τον Μάιο του 1968 θα κλαπούν 80.000 όπλα απο τις αποθήκες του στρατού. Μόνο στο Πεκίνο σε μια εβδομάδα είχαν χάσει 50 ατομα την ζωή τους απο αδέσποτες σφαίρες!!! Πόλεις καταλαμβάνονταν απο τέτοιες συμμορίες που κατέλυαν τον νόμο και τις διοικούσαν σαν ένα μικρά ανεξάρτητα φέουδα. Συχνές και πολύνεκρες ήταν οι μάχες μεταξύ γειτονικών πόλεων λόγω τοπικιστικών η άλλων διαφορών. Η παραγωγικότητα των εργοστασίων έπεσε στο 60% της αρχικής παραγωγής, ενώ λεηλατούνταν συνεχώς καταστήματα και τράπεζες. Σε μια προσπάθεια ανάσχεσης του κατήφορου, ο Μάο θα δώσει εντολή να επανενταχθούν κάποια παλαιά διωχθέντα συντηρητικά στελέχη και να στελεχώσουν τις νέες Επαναστατικές επιτροπές σε αναλογία 30%...Το πιό κωμικοτραγικό ήταν, όταν μια συμμορία ερυθροφρουρών κατέλαβε το υπουργείο εξωτερικών της χώρας. Ο αρχηγός τους, ανακάλεσε όλους τους πρεσβεις απο το εξωτερικό στερώντας τους απο τα αξιώματα τους, και δημοσιοποίησε πολλά απόρρητα έγγραφα υποστηρίζοντας πως τα μυστικά είναι "μικροαστικές ενοχές", ενώ απέστειλε στις κυβερνήσεις όλου του κόσμου μπροσούρες με "επαναστατικό" περιεχόμενο....Στην απάντηση τους πολλές κυβερνήσεις ζητούσαν κάθε μελλοντικό διπλωματικό εγγραφο που προέρχεται απο την Κίνα να περιλαμβάνει και την υπογραφή ενός ενήλικα(10).
Η αναρχία αυτή εξόργισε τονΜάο, που αποφάσισε να ματαιώσει την συνέχιση της "επανάστασης", ψάχνοντας μόνο την αφορμή. Με κάποιες απο τις γνωστες μεγαλειώδεις δηλώσεις του αποκήρυξε την επανάσταση ως "ανώριμη" και "άχρηστη", ενώ εξοργίστηκε όταν είδε τον υπουργό εξωτερικών "μαυρο" απο το ξύλο που του έδωσαν οι ερυθροφρουροί του. "Σε ποιόν ξένο θα τον παρουσιάσω σε αυτά τα χάλια?" ήταν τα ακριβή λόγια του, που δίκαια απαθανάτισε η ιστορία...Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Μάο, ήταν όταν οι εργάτες των εργοστασίων της Σαγκάης με την συνεργασία και παρότρυνση των ερυθροφρουρών κατέβηκαν σε....απεργία απαιτώντας λιγότερες ώρες δουλειάς, καλύτερες συνθήκες δουλειάς και...αυξήσεις στους πενιχρούς μισθούς τους. Κύρηξαν την "κομμούνα της Σαγκάης" και ζήτησαν μάλιστα απο τον Μάο να την αναγνωρίσει. Τέτοια αιτήματα όμως ήταν ανήκουστα στους παραδείσους των κομμουνιστικών καθεστώτων όπου όλοι ήταν ευτυχισμένοι και ευημερούσαν οικονομικά και πολιτιστικά....(11)
Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Ετσι ανέλαβε την συνολική καταστολή του κινήματος ο στρατός, ο σιωπηλός φρουρός του Μαο και του κομουνιστικού καθεστώτος που ως τότε είχε μείνει απλός θεατής. Εύκολα ο στρατός αναλαμβάνει τον έλεγχο σε όλες τις επαρχίες το φθινόπωρο του 1968. Τα μέτρα καταστολής που λαμβάνονται είναι πρωτοφανή. Πέντε εκατομύρια νέοι απο όλα τα αστικά κέντρα, στέλνονται στην επαρχία ώστε να γίνουν αγρότες "δια της βίας" στα πλαίσια πάντα της πολιτιστικής επανάστασης. Σχεδόν όλες οι οικογένειες διαλύονται πανυγηρικά. Σε όλη αυτή την εποικοδομητική δραστηριότητα σημειώθηκαν και κάποια παρατράγουδα βέβαια...Στο Γκουιλίν ένοπλοι προλετάριοι εργάτες και πολιτοφύλακες αντιστάθηκαν στην έλευση του στρατού. Μετά την κατάληψη της πόλης, οι εξεγερμένοι εκτελέστηκαν όλοι, χωρίς εξαίρεση. Στην επαρχία Γκουάνξι υπήρξαν 100.000 νεκροί απο την "πολιτιστική" επέμβαση του λεγόμενου "σφαγέα της Χουνάν" και μελλοντικού γενικού γραμματέα του κόμματος Χούα Γκουοφένγκ (12).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η απανθρωπιά και η κτηνωδία, η δηστυχία και ο θάνατος είναι συνήθη γνωρίσματα σχεδόν όλων των κομουνιστικών καθεστώτων, όπου και να επιβλήθηκαν, απο όποιους και αν έγινε η διαχείρηση της εξουσίας τους. Η "πολιτιστική επανάσταση" πρωτοτύπησε γδύνοντας τα θύματα της και απο την αξιοπρέπεια τους. Θεωρώ οτι όλες οι προσπάθειες ιδεολογικής επένδυσης της "πολιτιστικής επανάστασης" αποτελούν προσβολή της νοημοσύνης της ανθρωπότητος. Θύματα της κτηνωδίας και της φτήνιας της "πολιτιστικής επανάστασης", δεν ήταν μόνο τα θύματα της ( κομματικά μέλη, δάσκαλοι, τεχνικοί, καθηγητές, ποιητές, συγγραφείς, ηθοποιοι, ιερείς, απόγονοι των "μαυρων"), αλλά κυρίως οι θήτες της, οι ερυθροφρουροί. Αυτά τα νέα παιδιά που αφού τα δίδαξαν να εμπιστεύονται τα ένστικτα τους και να απελευθερώνουν οτιδήποτε άσχημο και βίαιο έχουν μέσα τους, είτε τα δολοφόνησαν είτε τα έστειλαν εξορία να "σπάνε πέτρες"....
Το κείμενο αυτό είναι καθαρά αντικομουνιστικό. Είχα σκοπό να παραθέσω σε επίμετρο τις κομμουνιστικές δικαιολογίες για την πολιτιστική γενοκτονία του κινέζικου λαού. Δεν χρειάστηκε τελικά. Έμεινα έκπληκτος όταν είδα οτι όλες οι διαδικτυακές κομμουνιστικές πηγές, είτε σιωπούν εκκωφαντικά (ριζοσπάστης), είτε ταυτίζονται με τα συμπεράσματα του κειμένου. Εντυπωσιακή ήταν η προσπάθεια του ανώνυμου συγγραφέα στον γνωστό φιλοκομμουνιστικό ιστότοπο indimedia, όπου παραδέχεται τα εγκλήματα της "πολιτιστικής επανάστασης", αλλά τα αποδίδει στην φραξιονιστική πάλη μεταξύ αριστερών ρεβιζιονιστών-αριστερών σοσιαλφασιστών- δεξιών ρεβιζιονιστών-αναρχολούμπεν-πραγματικών κομμουνιστών. Είναι χάρμα μόνο να το διαβάσεις. Καταλαβαίνεις πως είναι, οταν η πραγματικότητα υπηρετεί τις έννοιες και η λογική την επιθυμία....
Με μια τελική διατύπωση για το θέμα του κειμένου, θα λέγαμε οτι η πολιτιστική επανάσταση ξεκίνησε όταν ένας υπέρβαρος αγράμματος χωρικός αποφάσισε να πειραματιστεί με 750.000.000 συμπατριώτες του, χρησιμοποιώντας ως όργανα τα παιδιά τους, χωρίς να γνωρίζει ούτε τι θέλει να πετύχει, ούτε γιατί.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
(1) Μαυρη βίβλος κομμουνισμού σελ. 546
(2) www.sek-ist.gr
(3) Για μια λεπτομερη και ενδιαφέρουσα ανάλυση της ιδεολογίας της πολιτιστικής επανάστασης "ψυχανάλυση του Μαρξισμού" Ματθίλδη Νίελ
(4) www.sek-ist.gr
(5) Μαυρη βίβλος σελ. 552, δημοσιευματα "Ελευθεροτυπίας".
(6) Μαυρη Βίβλος σελ. 555
(7) Μαυρη Βίβλος σελ 556
(8) ο.π.
(9) ο.π. και modern times p555-556, www.wikipedia.org
(10)modern times p. 561
(11) www.indimedia.gr, μαυρη βίβλος σ. 564
(12) Μαυρη βίβλος σ. 565 www.sek-ist.gr
Ι.Β.Δ
http://www.istorikathemata.com/2008/07/mao-tse-toung-politistiki-epanastasi-kina.html
Ο Μάο βέβαια δεν είχε χάσει εντελώς το παιχνίδι της εξουσίας. Είχε ακόμη υπό την επιρροή του αρκετές νησίδες αντίστασης σε σχεδόν όλες τις βαθμίδες της εξουσίας, αλλά του ήταν αδύνατον να τις κινητοποιήσει. Μετά το ναυάγιο των οικονομικών του ιδεών, ο Μάο στράφηκε σε ηθικοπλαστικά ζητήματα υποστηρίζοντας ότι "το επαναστατικό ηθικό και η θέληση είναι ο κινητήριος μοχλός για την επίτευξη της επανάστασης". Οπλισμένος με τέτοιες καθαρά ιδεαλιστικές και αντι-μαρξιστικές θέσεις, στράφηκε λοιπόν ευλογα στην νέα γενιά, στους νέους ανθρώπους της εφηβείας κυρίως στις ηλικίες από 14 ως 22 χρονών που φοιτούσαν είτε στα σχολεία είτε στα πανεπιστήμια. H γενιά αυτή παρουσίαζε και το πλεονέκτημα ότι συνωστιζόταν στα αστικά κέντρα και δεν γνώριζε την καταστροφή που είχε προκαλέσει η οικονομική πολιτική του "μεγάλου άλματος" στην κινεζική ύπαιθρο (1). Έτσι με 
μια σειρά αφελών προπαγανδιστικών συνθημάτων, ο Μάο θα συμπτύξει έναν νέο μηχανισμό, τους ερυθροφρουρούς, που θα αποτελέσουν τον βασικό μοχλό πίεσης του για την επανάκτηση της εξουσίας στην Κίνα και την συντριβή της "αντίδρασης". Ουσιαστικά λοιπόν το πραγματικό ελατήριο της εξαπόλυσης της "πολιτιστικής επανάστασης" ήταν μόνο η νομή της εξουσίας (2).ΟΙ ΕΡΥΘΡΟΦΡΟΥΡΟΙ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ
Οι ομάδες των ερυθροφρουρών (χρωστούν το όνομα τους στα ερυθρά περιβραχιόνια που φορούσαν), δημιουργήθηκαν κυρίως στα αστικά κέντρα. Στους πυρήνες τους προσήλθαν παραγκωνισμένα κομμουνιστικά στελέχη, νέοι άνθρωποι παρασυρμένοι από μεγαλόστομα συνθήματα ("είστε η λευκή σελίδα της επανάστασης", "ο κόσμος σας ανήκει", εσείς θα δημιουργήσετε τον πραγματικό κομμουνισμό" κτλ), ένας πυρήνας αποτυχημένων καλλιτεχνών που πρέσβευαν την καταστροφή κάθε πολιτιστικού στοιχείου που είναι ξένο στην προλεταριακή επανάσταση, αρκετοί κατώτεροι εργάτες εργοστασίων (λούμπεν προλετάριοι), μισοάνεργοι, καθώς και οπορτουνιστές μαζί με άλλα βίαια και αντικοινωνικά στοιχεία του περιθωρίου.
Το πρωτόγνωρο της "πολιτιστικής επανάστασης" ήταν ότι στην κυριολεξία δεν είχε συγκεκριμένο περιεχόμενο ούτε σαφώς καθορισμένους σκοπούς. Διαβάζοντας τα γραπτά των ταγών του, αδυνατεί να σχηματίσει μια, έστω και θολή, εντύπωση για το τι πρέσβευε πραγματικά η επανάσταση αυτή. Υποτίθεται ότι στόχος ήταν "η ισότητα για όλους τους Κινέζους", "να μεταμορφώσουμε την ανθρώπινη φύση και έτσι να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός", "να δημιουργήσουμε την απόλυτη καθημερινή πάλη αποφεύγοντας την εξατομίκευση της", "να πολεμήσουμε τους Κινέζους που θέλουν να προκόψουν εις βάρος της ισότητας", "να εκριζωθεί κάθε ίχνος αστικής νοοτροπίας" (3). Μασούρια συνεχόμενων πλαδαρών λέξεων επιτηδείως κατασκευασμένα, ώστε να χωρέσουν και να δικαιολογήσουν οποιαδήποτε πολιτική ακρότητα η παρέκκλιση.
Η έλλειψη στόχου και περιεχομένου οδήγησαν τους φανατικούς "ερυθροφρουρούς" σε ακραίες ενέργειες και τελικά στην ομαδική παράκρουση και στην παράνοια. Η κεντρική "ιδέα" της πολιτιστικής επανάστασης ήταν "η συντριβή όλων των συντηρητικών και αντιδραστικών μηχανισμών στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, των ρεβιζιονιστών και των σκουριασμένων μυαλών". Σε άμεση προέκταση αυτής της ιδέας προβλήθηκε ως προτεραιότητα "η σφοδρή επίθεση της επανάστασης κατά των αστικών και αντιδραστικών στοιχείων που είχαν διεισδύσει στο κόμμα".Η παραπάνω ασυναρτησία, σε μια χώρα απόλυτης κομμουνιστικοποίησης, λογοκρισίας και κρατικού ελέγχου φαντάζει άνευ περιεχομένου. Στην Κίνα του 1960 δεν υπήρχε καν η υποψία για μη κομμουνιστική πολιτική έκφραση. Η εσωτερική διαπάλη εξουσίας, ήταν μάλλον φατριαστική παρά ουσιαστική. Οι κατηγορίες των οπαδών του Μάο στους αντιπάλους τους για "ρεβιζιονισμό", μόνο σοβαρότητα δεν εμπεριείχαν. Τα αποτελέσματα αυτής της ασυναρτησίας όμως υπήρξαν ολέθρια για τους δασκάλους και του καθηγητές, καλλιτέχνες και απλούς πολίτες σε όλη την Κίνα. Με την παρότρυνση του Μάο, ομάδες νεαρών ερυθροφρουρών συμπτήχθηκαν σε όλα τα σχολεία και πανεπιστήμια της χώρας. Η πρακτική τους ήταν παντού το ίδιο βάρβαρη και απάνθρωπη. Ο Μαο τσε Τουνγκ φαίνεται οτι αδυνατούσε να προβλέψει το αιματοκύλισμα και το ξέσπασμα βίας που ακολούθησε. Μετά του ήταν πλέον πολύ δύσκολο να καταστείλει αυτό που μόνος του είχε δημιουργήσει Ο ίδιος
άλλωστε έδινε το παράδειγμα. Το καλοκαίρι του 1966 σε ηλικία 70 ετών κολύμπησε, σύμφωνα με αξιόπιστη κυβερνητική ανακοίνωση, 10 ναυτικά μίλια σε λιγότερο από 60 λεπτά (τέσσερις φορές πιο γρήγορα από το παγκόσμιο ρεκόρ) εμπνεόμενος από το λαϊκό επαναστατικό πνεύμα...Δεκάδες ερυθροφρουροί πνίγηκαν στην προσπάθεια τους να τον μιμηθούν....(4)ΟΙ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ" ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΟΦΡΟΥΡΩΝ
Οι νεαροί ερυθροφρουροί ξεκινούσαν τις "επιχειρήσεις" τους από τα σχολεία τους. Εκεί αναζητούσαν τους δασκάλους τους στις σχολικές αίθουσες, τους έβγαζαν στο προαύλιο, ξυλοκοπώντας τους ανηλεώς με ξύλα η λιθοβολώντας τους. Τους εξανάγκαζαν να φορούν κουρέλια και γελοία καπέλα, τους πασάλειφαν τα πρόσωπα με μαύρη μπογιά (το μαύρο συμβολίζει την αντίδραση), τους κρεμούσαν πινακίδες με ύβρεις και τελικά τους ανάγκαζαν να παρελαύνουν κάτω από συνεχή χτυπήματα, βρισιές και κραυγές. Κάποιον δάσκαλο τον ανάγκασαν να συρθεί και να φάει χόρτα από το έδαφος. Πολλούς δασκάλους τους, υπό την ανοχή της αστυνομίας, τους ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου. Τουλάχιστον αυτοί που έχαναν την ζωή τους διατηρούσαν την αξιοπρέπεια τους....Σύμφωνα με υπολογισμούς 140.000 εκπαιδευτικοί σε όλη την Κίνα υποβλήθηκαν σε τέτοιου είδους μαρτύρια (5).
Ταυτόχρονα με αυτές τις ασύλληπτα απάνθρωπες δραστηριότητες, οι ερυθροφρουροί αναπτύσσουν ρατσιστικά ιδεολογήματα κατά τα οποία τα παιδιά από αντιδραστικές οικογένειες έχουν βεβαρημένη κληρονομικότητα και δεν μπορούν να γίνουν καλοί επαναστάτες (χαρακτηρίζονται συλλήβδην "μαύρα") και χρειάζονται επειγόντως "αναμόρφωση" και "τιμωρία". Αντίθετα τα παιδιά των κομμουνιστών είναι εκ γενετής "κόκκινα", ανήκουν σε μια κομμουνιστική καθαρή γραμμή αίματος, άρα έχουν κληρονομήσει όλες τις επαναστατικές αρετές. Όσοι ερυθροφρουροί αποδεικνύονται κακής γενετικής καταγωγής διώχνονται βίαια. Όλα τα σπίτια των "μαύρων" δέχονται τις επισκέψεις των πιο βίαιων ομάδων ερυθροφρουρών με αιματηρά αποτελέσματα. Οι ερυθροφρουροί εισβάλλουν παντού με μορφή αληθινής λαίλαπας. Στο Πεκίνο μόνο σημειώθηκαν 1.700 δολοφονίες και 30.000 σπίτια ερευνήθηκαν και λεηλατήθηκαν συστηματικά. Στην Σαγκάη 150.000 σπίτια αλώθηκαν από τις ερυθρές τρομοκρατικές ορδές...(6)
Ο Μάο στην αρχή υποδαύλισε αυτό το ξέσπασμα βίας με τις συνηθισμένες αξιωματικές ρήσεις του και τα μεγαλόστομα συνθήματα του, που κατά βάσιν θα μπορούσαν να ταιριάξουν σε οποιαδήποτε κατάσταση ενώ δεν είχαν στην πραγματικότητα κανένα πραγματικό περιεχόμενο. "Πάντα έχουμε λόγο να εξεγειρόμαστε" δήλωσε. "Δεν επιδιώκουμε αβρότητες αλλά πόλεμο και επανάσταση!" έλεγε. "Εμπιστευτείτε τις μάζες, επιτρέψτε τις πρωτοβουλίες τους...επιτρέψτε τους να μορφωθούν μόνες τους!". Ταυτόχρονα έστρεφε την μήνη των τυφλωμένων ερυθροφρουρών κατά των πανεπιστημιακών και των διανοούμενων. "Είναι ανίκανοι εντελώς...όσο περισσότερα μαθαίνουν τόσο πιο ηλίθιοι γίνονται", έλεγε, υπογράφοντας την εξόντωση της πανεπιστημιακής γνώσης και των καθηγητών. "Η τάξη των καπιταλιστών είναι το δέρμα και οι διανοούμενοι, οι τρίχες του. Όταν το δέρμα πεθάνει, το ίδιο παθαίνουν και οι τρίχες" διαπίστωνε με ακρίβεια πλαστικού χειρούργου (7). Τον Αυγουστο του 1966 11.000.000 ερυθροφρουροί ταξίδεψαν στο Πακίνο για να δουν τον Μάο. Η εμφάνιση του με την γυναίκα του προκάλεσε παραλήρημα....
Τα συνθήματα αυτά προετοίμασαν την αιματηρή προέλαση των νεαρών ερυθροφρουρών, κατά των τελευταίων υπολειμμάτων ανεξάρτητης πολιτιστικής ζωής, που σε πείσμα του μονοκομματικού κρατικού αυταρχισμού, επιβίωνε κυρίως στα αστικά κέντρα. Πολλοί συγγραφείς (Λαο Σε, Φου Λέι, Τενγκ Τε) και μεταφραστές ξένων ποιητών διαπομπεύονται στους δρόμους του Πεκίνου. Καταστρέφονται πολλά χειρόγραφα συγγραφέων και κάποιοι άλλοι φυλακίζονται η ακόμα και πεθαίνουν. Κανείς ζωγράφος δεν τολμάει να υπογράψει έργο του, αλλά οι περισσότεροι υπογράφουν με μια ευχή για μακροημέρευση στον μεγάλο τιμονιέρη Μάο. Σε μαζικές συνελεύσεις ερυθροφρουρών στα Πανεπιστήμια, οι καθηγητές τους υποβάλλονται σε πιεστικές ανακρίσεις και ταπεινωτικές μεταχειρίσεις. Πάνω από 2500 συγγραφείς και καλλιτέχνες βίωσαν στο πετσί τους την πολιτιστική αναμόρφωση της χώρας τους, ενώ πολλοί από αυτούς είτε δολοφονήθηκαν είτε αυτοκτόνησαν (8).ΟΤΑΝ Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ"
Σύντομα, τον Σεπτέμβριο του 1966, η "πολιτιστική επανάσταση" θα παρεκτραπεί σε ένα παροξυσμό παράλογης και άσκοπης βίας. Ο αρχηγός των ερυθροφρουρών Λιν Μπιάο κήρυξε επισήμως τον πόλεμο στις "τέσσερις απαρχαιωμένες ιδέες" (παλιές ιδέες, παλιά κουλτούρα, παλαιά ήθη, παλαιές συνήθειες). Ομάδες ερυθροφρουρών με επικεφαλής την γυναίκα του Μαο Τσιάνγκ Κινγκ, θα καταστρέψουν πολλούς ναούς, θα καταστρέψουν με μανία τα κοστούμια της περίφημης Όπερας του Πεκίνου, ενώ αφαίρεσαν ένα τμήμα του Σινικού τείχους και το χρησιμοποίησαν για την κατασκευή χοιροστασίων. Η επέμβαση του στρατού έσωσε την τελευταία στιγμή το υπόλοιπο μνημείο. Σε δημόσια μέρη οι ερυθροφρουροί, πυρπολούσαν μεταφράσεις έργων ξένων συγγραφέων (Σαίξπηρ, Μαλαρμέ, Ιψεν)το κοράνι και την αγία γραφή, διώχθηκαν οι βουδιστές καλόγεροι του βουνού Γουτάι, ενώ απαγορεύτηκε ο εορτασμός της έλευσης του νέου έτους. Απλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι 
σπρώχνωνταν στις πλατείες των πόλεων και δέχονταν συνεχείς ύβρεις και προσβολές απο τον όχλο των ερυθροφρουρών. Πολλοί αυτοκτονούσαν μην αντέχοντας τις συνεχείς ταπεινώσεις (1200 αυτοκτονίες μόνο στην Σανγκάη). Σημειώθηκαν καταστροφές στους τάφους ξένων, ενώ απαγορεύτηκαν και απλά πράγματα της καθημερινής ζωής (κατοικίδια, τα πουλιά, τα λουλούδια), καθώς απαιτούσαν φροντίδα και αποσπούσαν τους πολίτες απο τα επαναστατικά τους καθήκοντα. Χρειάστηκε να επέμβει ο πρωθυπουργός ο ίδιος, για να αποφευχθεί η πιθανότητα στα αστικά κέντρα ο ερυθρός φωτεινός σηματοδότης να σημαίνει "προχωρείτε". Η αστυνομία για να σφραγίζει χώρους άρχισε να χρησιμοποιεί φωτογραφίες του Μάο....ποιός άλλωστε να τολμήσει να τις παραβιάσει? (9)
Οργανωμένες ομάδες περιφρούρησης των ερυθροφρουρών κατακλύζουν τους δρόμους των αστικών κέντρων. Επιτίθενται σε νέους που φορούν παντελόνια τζιν τα οποία σκίζουν, κόβουν τα μακρυά μαλλιά στις κοπέλες και τους αφαιρούν τα τακούνια. Εξαναγκάζουν περαστικούς να αποστηθίζουν εδάφια από το "κόκκινο βιβλιαράκι" του Μαο. Κάθε αρνητική αντίδραση στις γελοιότητες αυτές καταδίκαζε τον "ένοχο" να υποστεί τις επιπτώσεις του νόμου του "Λύντς". ΄Κατάσχουν βίαια "απαγορευμένα" αντικείμενα (όπως καπέλα, παλαιά έπιπλα, τράπουλες, σετ σκακιού, δίσκους γραμμοφώνου), τα οποία καίνε σε μεγάλες φωτιές στην μέση του δρόμου. Εκατοντάδες καταστήματα αναγκάστηκαν να αλλάξουν ονομασία ετσι ώστε να περιλαμβάνουν και την λέξη "κόκκινο". Συνεχίζοντας την πολιτιστική τους αναγέννηση, οι ερυθροφρουροί έκλεισαν δια της βίας πολλές καφετέριες, ενώ εμπόδιζαν τους γάμους και τις κηδείες ως δήθεν "αντιδραστικούς" θεσμούς σχηματίζοντας ανθρώπινες αλυσίδες. Ολα τα βιβλιοπωλεία πωλούσαν μόνο το "κόκκινο βιβλιαράκι" του Μάο
(τυπώθηκε σε 70.000.000 αντίτυπα), ενώ πολλά καταστήματα πωλούσαν αποκλειστικά μικρές προτομές του. Εκατομμύρια κινέζοι φωτογραφίζονταν κραδαίνοντας το μικρό αυτό βιβλιαράκι....Η ΒΙΑΙΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Το 1968, μετά απο τρία χρόνια πολιτιστικής συνεισφοράς και αναμόρφωσης, οι μάζες των ερυθροφρουρών προσπαθώντας να επιτύχουν τον βασικό σκοπό του ταγού τους, κινήθηκαν για να καταλάβουν την εξουσία. Σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα με σημαντικότερη επιτυχία στην Σαγκάη, οι ερυθροφρουροί υπο την ανοχή του στρατού, επιτίθονται στους κρατικούς "αντιδραστικούς" αξιωματούχους του κράτους (μέλη τοπικής αυτοδιοίκησης, διοικήσεις εργοστασίων) σε ένα πρωτόγνωρο κύμα βίας και τρομοκρατίας. Χιλιάδες κομματικά στελέχη είτε διώχθησαν είτε δολοφονήθηκαν. Ολες οι διώξεις έγιναν υπο τίς ευλογίες του Μάο τσε Τούνγκ υπό την συνεργασία της αστυνομίας. Οι έφοδοι στα σπίτια, οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις έλαβαν βιβλικές διαστάσεις. Πάνω απο το 60% των μελών της κεντρικής επιτροπής του κόμματος φυλακίστηκαν και ανακρίθηκαν με αρκετά "φιλικό" τρόπο. Την ίδια τύχη είχε το 75% των δημοτικών επιτροπών. Συνολικά στην διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης φυλακίστηκαν πάνω απο 3.000.000 μέλη του κκκ σε σύνολο 18 εκατομυρίων....
Αυτό ομως στέρησε το κράτος απο έμπειρα στελέχη και οδήγησε σε πλήρη αναρχία την χώρα. Σύντομα ξέσπασαν και αιματηρές μάχες ανάμεσα σε συμμορίες (φραξίες) ερυθροφρουρών, οι οποίες θα γίνουν αιματηρότερες όταν τον Μάιο του 1968 θα κλαπούν 80.000 όπλα απο τις αποθήκες του στρατού. Μόνο στο Πεκίνο σε μια εβδομάδα είχαν χάσει 50 ατομα την ζωή τους απο αδέσποτες σφαίρες!!! Πόλεις καταλαμβάνονταν απο τέτοιες συμμορίες που κατέλυαν τον νόμο και τις διοικούσαν σαν ένα μικρά ανεξάρτητα φέουδα. Συχνές και πολύνεκρες ήταν οι μάχες μεταξύ γειτονικών πόλεων λόγω τοπικιστικών η άλλων διαφορών. Η παραγωγικότητα των εργοστασίων έπεσε στο 60% της αρχικής παραγωγής, ενώ λεηλατούνταν συνεχώς καταστήματα και τράπεζες. Σε μια προσπάθεια ανάσχεσης του κατήφορου, ο Μάο θα δώσει εντολή να επανενταχθούν κάποια παλαιά διωχθέντα συντηρητικά στελέχη και να στελεχώσουν τις νέες Επαναστατικές επιτροπές σε αναλογία 30%...Το πιό κωμικοτραγικό ήταν, όταν μια συμμορία ερυθροφρουρών κατέλαβε το υπουργείο εξωτερικών της χώρας. Ο αρχηγός τους, ανακάλεσε όλους τους πρεσβεις απο το εξωτερικό στερώντας τους απο τα αξιώματα τους, και δημοσιοποίησε πολλά απόρρητα έγγραφα υποστηρίζοντας πως τα μυστικά είναι "μικροαστικές ενοχές", ενώ απέστειλε στις κυβερνήσεις όλου του κόσμου μπροσούρες με "επαναστατικό" περιεχόμενο....Στην απάντηση τους πολλές κυβερνήσεις ζητούσαν κάθε μελλοντικό διπλωματικό εγγραφο που προέρχεται απο την Κίνα να περιλαμβάνει και την υπογραφή ενός ενήλικα(10).
Η αναρχία αυτή εξόργισε τονΜάο, που αποφάσισε να ματαιώσει την συνέχιση της "επανάστασης", ψάχνοντας μόνο την αφορμή. Με κάποιες απο τις γνωστες μεγαλειώδεις δηλώσεις του αποκήρυξε την επανάσταση ως "ανώριμη" και "άχρηστη", ενώ εξοργίστηκε όταν είδε τον υπουργό εξωτερικών "μαυρο" απο το ξύλο που του έδωσαν οι ερυθροφρουροί του. "Σε ποιόν ξένο θα τον παρουσιάσω σε αυτά τα χάλια?" ήταν τα ακριβή λόγια του, που δίκαια απαθανάτισε η ιστορία...Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Μάο, ήταν όταν οι εργάτες των εργοστασίων της Σαγκάης με την συνεργασία και παρότρυνση των ερυθροφρουρών κατέβηκαν σε....απεργία απαιτώντας λιγότερες ώρες δουλειάς, καλύτερες συνθήκες δουλειάς και...αυξήσεις στους πενιχρούς μισθούς τους. Κύρηξαν την "κομμούνα της Σαγκάης" και ζήτησαν μάλιστα απο τον Μάο να την αναγνωρίσει. Τέτοια αιτήματα όμως ήταν ανήκουστα στους παραδείσους των κομμουνιστικών καθεστώτων όπου όλοι ήταν ευτυχισμένοι και ευημερούσαν οικονομικά και πολιτιστικά....(11)Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Ετσι ανέλαβε την συνολική καταστολή του κινήματος ο στρατός, ο σιωπηλός φρουρός του Μαο και του κομουνιστικού καθεστώτος που ως τότε είχε μείνει απλός θεατής. Εύκολα ο στρατός αναλαμβάνει τον έλεγχο σε όλες τις επαρχίες το φθινόπωρο του 1968. Τα μέτρα καταστολής που λαμβάνονται είναι πρωτοφανή. Πέντε εκατομύρια νέοι απο όλα τα αστικά κέντρα, στέλνονται στην επαρχία ώστε να γίνουν αγρότες "δια της βίας" στα πλαίσια πάντα της πολιτιστικής επανάστασης. Σχεδόν όλες οι οικογένειες διαλύονται πανυγηρικά. Σε όλη αυτή την εποικοδομητική δραστηριότητα σημειώθηκαν και κάποια παρατράγουδα βέβαια...Στο Γκουιλίν ένοπλοι προλετάριοι εργάτες και πολιτοφύλακες αντιστάθηκαν στην έλευση του στρατού. Μετά την κατάληψη της πόλης, οι εξεγερμένοι εκτελέστηκαν όλοι, χωρίς εξαίρεση. Στην επαρχία Γκουάνξι υπήρξαν 100.000 νεκροί απο την "πολιτιστική" επέμβαση του λεγόμενου "σφαγέα της Χουνάν" και μελλοντικού γενικού γραμματέα του κόμματος Χούα Γκουοφένγκ (12). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η απανθρωπιά και η κτηνωδία, η δηστυχία και ο θάνατος είναι συνήθη γνωρίσματα σχεδόν όλων των κομουνιστικών καθεστώτων, όπου και να επιβλήθηκαν, απο όποιους και αν έγινε η διαχείρηση της εξουσίας τους. Η "πολιτιστική επανάσταση" πρωτοτύπησε γδύνοντας τα θύματα της και απο την αξιοπρέπεια τους. Θεωρώ οτι όλες οι προσπάθειες ιδεολογικής επένδυσης της "πολιτιστικής επανάστασης" αποτελούν προσβολή της νοημοσύνης της ανθρωπότητος. Θύματα της κτηνωδίας και της φτήνιας της "πολιτιστικής επανάστασης", δεν ήταν μόνο τα θύματα της ( κομματικά μέλη, δάσκαλοι, τεχνικοί, καθηγητές, ποιητές, συγγραφείς, ηθοποιοι, ιερείς, απόγονοι των "μαυρων"), αλλά κυρίως οι θήτες της, οι ερυθροφρουροί. Αυτά τα νέα παιδιά που αφού τα δίδαξαν να εμπιστεύονται τα ένστικτα τους και να απελευθερώνουν οτιδήποτε άσχημο και βίαιο έχουν μέσα τους, είτε τα δολοφόνησαν είτε τα έστειλαν εξορία να "σπάνε πέτρες"....
Το κείμενο αυτό είναι καθαρά αντικομουνιστικό. Είχα σκοπό να παραθέσω σε επίμετρο τις κομμουνιστικές δικαιολογίες για την πολιτιστική γενοκτονία του κινέζικου λαού. Δεν χρειάστηκε τελικά. Έμεινα έκπληκτος όταν είδα οτι όλες οι διαδικτυακές κομμουνιστικές πηγές, είτε σιωπούν εκκωφαντικά (ριζοσπάστης), είτε ταυτίζονται με τα συμπεράσματα του κειμένου. Εντυπωσιακή ήταν η προσπάθεια του ανώνυμου συγγραφέα στον γνωστό φιλοκομμουνιστικό ιστότοπο indimedia, όπου παραδέχεται τα εγκλήματα της "πολιτιστικής επανάστασης", αλλά τα αποδίδει στην φραξιονιστική πάλη μεταξύ αριστερών ρεβιζιονιστών-αριστερών σοσιαλφασιστών- δεξιών ρεβιζιονιστών-αναρχολούμπεν-πραγματικών κομμουνιστών. Είναι χάρμα μόνο να το διαβάσεις. Καταλαβαίνεις πως είναι, οταν η πραγματικότητα υπηρετεί τις έννοιες και η λογική την επιθυμία....
Με μια τελική διατύπωση για το θέμα του κειμένου, θα λέγαμε οτι η πολιτιστική επανάσταση ξεκίνησε όταν ένας υπέρβαρος αγράμματος χωρικός αποφάσισε να πειραματιστεί με 750.000.000 συμπατριώτες του, χρησιμοποιώντας ως όργανα τα παιδιά τους, χωρίς να γνωρίζει ούτε τι θέλει να πετύχει, ούτε γιατί.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
(1) Μαυρη βίβλος κομμουνισμού σελ. 546
(2) www.sek-ist.gr
(3) Για μια λεπτομερη και ενδιαφέρουσα ανάλυση της ιδεολογίας της πολιτιστικής επανάστασης "ψυχανάλυση του Μαρξισμού" Ματθίλδη Νίελ
(4) www.sek-ist.gr
(5) Μαυρη βίβλος σελ. 552, δημοσιευματα "Ελευθεροτυπίας".
(6) Μαυρη Βίβλος σελ. 555
(7) Μαυρη Βίβλος σελ 556
(8) ο.π.
(9) ο.π. και modern times p555-556, www.wikipedia.org
(10)modern times p. 561
(11) www.indimedia.gr, μαυρη βίβλος σ. 564
(12) Μαυρη βίβλος σ. 565 www.sek-ist.gr
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ
1. Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ, (συλλογικό έργο), εκδ. Εστία
2. MODERN TIMES, Paul Johnson, εκδ. HarperPerennial
1. Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ, (συλλογικό έργο), εκδ. Εστία
2. MODERN TIMES, Paul Johnson, εκδ. HarperPerennial
3. Ψυχανάλυση του μαρξισμού, Ματθίλδη Νίελ, εκδ Μπουκουμάνη.
4.Η "Πολιτιστική Επανάσταση" http://www.sek-ist.gr/documents/china/cultural.htm
4.Η "Πολιτιστική Επανάσταση" http://www.sek-ist.gr/documents/china/cultural.htm
5. ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΜΟΣ, http://www.indimedia.org/
6.Η μαύρη βίβλος της πολιτιστικής επανάστασης στην Κίνα,http://www.indy.gr/
7.δημοσίευματα "Ελευθεροτυπίας", www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=1064960
http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=23.11.2007,id=8482404
http://www.enet.gr/online/online_print?id=56827704,64644280,78826040
δημοσιευματα "Νεων" http://www.tanea.gr//ColumnCategory.aspx?d=20080425&nid=8325635&sn=&spid=877
8. http://mutantjazs.blogspot.com/2007/03/blog-post_9488.html
9. http://en.wikipedia.org/wiki/Cultural_Revolution
11.http://www.morningsun.org/
6.Η μαύρη βίβλος της πολιτιστικής επανάστασης στην Κίνα,http://www.indy.gr/
7.δημοσίευματα "Ελευθεροτυπίας", www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=1064960
http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=23.11.2007,id=8482404
http://www.enet.gr/online/online_print?id=56827704,64644280,78826040
δημοσιευματα "Νεων" http://www.tanea.gr//ColumnCategory.aspx?d=20080425&nid=8325635&sn=&spid=877
8. http://mutantjazs.blogspot.com/2007/03/blog-post_9488.html
9. http://en.wikipedia.org/wiki/Cultural_Revolution
11.http://www.morningsun.org/
12. www.eastturkestan.net/
13. δείτε και τα βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=Nm5fCJNMQWQ
http://www.youtube.com/watch?v=Zp9orRwfnAQ&feature=related
Και ειδικα http://www.youtube.com/watch?v=gaz8sVaK8s4
13. δείτε και τα βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=Nm5fCJNMQWQ
http://www.youtube.com/watch?v=Zp9orRwfnAQ&feature=related
Και ειδικα http://www.youtube.com/watch?v=gaz8sVaK8s4
Ι.Β.Δ
http://www.istorikathemata.com/2008/07/mao-tse-toung-politistiki-epanastasi-kina.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου