Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Τρόποι, η ρητορική του έργου


  

   «Τρόποι, η ρητορική του έργου.»
  Έργα που, τα περισσότερα, κατατάσσονται στη γενιά του τριάντα φιλοξενούνται στην έκθεση Τρόποι: η ρητορική του έργου τέχνης. Ανήκουν είτε στους πρωταγωνιστές της ιστορικής αυτής γενιάς είτε σε καλλιτέχνες, κυρίως γυναίκες, το έργο των οποίων αν και ανήκει χρονολογικά σε αυτήν τη γενιά, υφολογικά αποκλίνει από αυτή. Μάλιστα, τα τελευταία αυτά έργα πολλές φορές εγγράφουν μία ξεχασμένη και εν πολλοίς απωθημένη παράδοση. Και στις δύο περιπτώσεις καλλιτεχνών ισχύουν μία σειρά από διαπιστώσεων. Η πρώτη είναι ότι ένα έργο δεν αναφέρεται κυρίως στον εαυτό του, αλλά σε άλλα έργα με τα οποία –με ποικίλους τρόπους– βρίσκεται σε επαφή και επίδραση. Στη φιλοσοφία υπάρχει η έννοια Stiftung- (ίδρυση- εγκαθίδρυση) που χρησιμοποιείται για να δηλώσει την απεριόριστη γονιμότητα του κάθε παρόντος, το οποίο δεν μπορεί ποτέ να είναι αυτό-αναφορικό, να δημιουργείται από μόνο του, αλλά ανακτά τη γονιμότητά του μέσα από μία παράδοση που διαρκώς το ανατροφοδοτεί. Το έργο του παρόντος μπορεί να προφασίζεται ότι ξεχνά τις καταβολές του και μόνο τότε να χαρίζει στο παρελθόν, όπως λέει ο Μερλώ-Ποντύ, «όχι μια επιβίωση, που είναι η υποκριτική μορφή της λήθης αλλά μια νέα ζωή, η οποία είναι η ευγενής μορφή της μνήμης.». Η επίδραση είναι η νέα ζωή που παίρνει το έργο. Μια μορφή ανιμισμού που τα στοιχεία του παρελθόντος περνούν στο παρόν. Η επίδραση καθίσταται αυτή η ευγενής μορφή της μνήμης που ανανεώνει. Οι μεγάλοι επίγονοι αφομοιώνουν την επίδραση με μεγάλη άνεση. H επίδραση υπάρχει παντού. Ο Γκαίτε έλεγε στον Έκερμαν «από τη στιγμή που γεννιόμαστε η επίδραση του κόσμου είναι έντονη πάνω μας. Αν κάτι μένει είναι μόνο η ενεργητικότητα, η δύναμη, η βούληση». Ο Καντ σημείωνε ότι το αθώο μάτι είναι τυφλό και το παρθένο μυαλό άδειο. Το βλέμμα του καλλιτέχνη είναι πάντα στραμμένο στο παρελθόν της ζωγραφικής. Γνωρίζουμε πλέον ότι όχι μόνο το πώς αλλά και το τι βλέπουμε καθορίζεται από μια παράδοση της οποίας είμαστε μέρος. Μέσα από μια θεωρία της επίδρασης διαβάζεις το έργο ζωγραφικής ως διπλό. Ξεφεύγεις από τον φορμαλισμό και τότε εντάσσεται το έργο μέσα στην ιστορία. Η επίδραση είναι αγωνιστική, δύναμη για επικράτηση, δόλος αλλά και ψεύδος. Αποτελεί τη διαπίστωση πως όλος ο κόσμος μου ανήκει. Η κληρονομιά του παρελθόντος είναι για μένα. Πάνω απʼ όλα, εγκαθίδρυση του παρόντος σημαίνει επίδραση.                                    
   Όμως, αυτό το σχέδιο του ζωγράφου περιλαμβάνει τρόπους, (χρησιμοποιούμε την έννοια όπως στη ρητορική θεωρία) δηλαδή αυτά τα εκούσια σφάλματα, αυτά τα συνειδητά λάθη που αλλάζουν τον αναμενόμενο ρυθμό του νοήματος. Η «ακατάλληλη» χρήση της σειράς των λέξεων μέσα σε μία φράση ή της διάταξης των χρωμάτων σε ένα έργο.  Εργαλεία της ρητορικής όπως η απότομη πτώση, η παρήχηση, η κορύφωση κ.ά, μέσα στο εικαστικό έργο γίνονται παραστατικοί τρόποι για χρήση του καλλιτέχνη. Ένα μεγάλο μέρος των κατηγοριών της μορφής, στο έργο τέχνης, λειτουργεί με αντίστοιχο τρόπο.
Παρουσιάζονται έργα των καλλιτεχνών:  Σπύρου Βασιλείου, Δημήτρη Γαλάνη,  Σπύρου Γιάνναρη, Δημήτρη Κόκκορη,  Φώτη Κόντογλου, Ράλλη Κοψίδη, Γιώργου Μαυροΐδη, Ευθύμη Παπαδημητρίου, Πέτρου Ρούμπου, Πολυξένης Τριανταφύλλου,  Άννας Φαραντάτου, Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα.
Διάρκεια: από το Σάββατο 1 Ιουνίου έως την Κυριακή 28 Ιουλίου 2013.
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη έως Παρασκευή, 18:00 έως 22:00,
Σάββατο και Κυριακή, 11:30 έως 14.30.
Ξεναγήσεις, πρωινά Τρίτης-Πέμπτης, κατόπιν συνεννοήσεως.
Είσοδος ελεύθερη.

ΕΛΕΝΑ ΛΑΚΚΙΩΤΗ














Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Ερωτήσεις που θα ελευθερώσουν το μυαλό σου

  1. Πόσο χρονών θα ήσουν αν δεν ήξερες πόσο χρονών είσαι;
  2. Τι είναι χειρότερο, το να αποτύχεις ή το να μην προσπαθήσεις ποτέ;
  3. Αν η ζωή είναι τόσο σύντομη, γιατί κάνουμε τόσα πολλά πράγματα που δεν μας αρέσουν και μας αρέσουν τόσα πολλά πράγματα που δεν κάνουμε;
  4. Όταν όλα έχουν ειπωθεί και έχουν γίνει, θα έχεις πει περισσότερα από αυτά που έχεις κάνει;
  5. Τι είναι αυτό που θα ήθελες περισσότερο να αλλάξεις στον κόσμο;
  6. Αν η ευτυχία ήταν το εθνικό νόμισμα, τι είδους εργασία θα σε έκανε πλούσιο;
  7. Κάνεις αυτό στο οποίο πιστεύεις ή συμβιβάζεσαι με αυτό που κάνεις;
  8. Αν ο μέσος όρος της ανθρώπινης ζωής ήταν τα 40 έτη, πως θα ζούσες τη ζωή σου διαφορετικά;
  9. Σε ποιο βαθμό έχεις καταφέρει να ελέγχεις πραγματικά την πορεία που έχει πάρει η ζωή σου;
  10. Ανησυχείς περισσότερο για το να κάνεις τα πράγματα σωστά ή για το να κάνεις τα σωστά πράγματα;
  11. Γευματίζεις με τρεις ανθρώπους που σέβεσαι και θαυμάζεις. Όλοι ξεκινάνε να κριτικάρουν μια στενή φίλη σου, μη γνωρίζοντας ότι είναι φίλη σου. Η κριτική είναι δυσάρεστη και αδικαιολόγητη. Τι κάνεις;
  12. Αν μπορούσες να προσφέρεις σε ένα νεογέννητο μόνο μια συμβουλή, ποια θα ήταν αυτή;
  13. Θα παρανομούσες για να σώσεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο;
  14. Έχεις ποτέ δει παραφροσύνη, κάπου που αργότερα είδες δημιουργικότητα;
  15. Τι είναι αυτό που γνωρίζεις ότι κάνεις διαφορετικά από τους περισσότερους ανθρώπους;
  16. Τι είναι αυτό που δεν έχεις κάνει ακόμα αλλά θα ήθελες πραγματικά να κάνεις; ΤΙ σε κρατάει πίσω;
  17. Κρατιέσαι από κάτι που πρέπει να το αφήσεις να φύγει;
  18. Αν έπρεπε να μετακομίσεις σε μια πόλη ή χώρα εκτός αυτής που στην οποία ζεις τώρα, που θα πήγαινες και γιατί;
  19. Πατάς το κουμπί του ασανσέρ περισσότερο από μια φορά; Πιστεύεις πραγματικά ότι αυτό κάνει το ασανσέρ να πάει πιο γρήγορα;
  20. Θα προτιμούσες να είσαι μια ανήσυχη ιδιοφυία ή ένας χαρούμενος αφελής;
  21. Γιατί είσαι αυτός που είσαι;
  22. Είσαι το είδος του φίλου που θα ήθελες να έχεις φίλο;
  23. Τι είναι χειρότερο, όταν ένας καλός φίλος φεύγει μακριά ή το να χάνεις την επαφή με ένα καλό φίλο που ζει κοντά σου;
  24. Για ποιο πράγμα είσαι περισσότερο ευγνώμων;
  25. Θα προτιμούσες να χάσεις όλες σου τις αναμνήσεις ή να μην είσαι σε θέση να κάνεις νέες;
  26. Είναι δυνατόν να γνωρίζεις την αλήθεια χωρίς να την αμφισβητήσεις πρώτα;
  27. Έχει ο μεγαλύτερος σου φόβος βγει αληθινός;
  28. Θυμάσαι εκείνη τη στιγμή πριν από 5 χρόνια που ήσουν πραγματικά αναστατωμένος; Έχει πραγματικά σημασία τώρα;
  29. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σου ανάμνηση; Τι την κάνει τόσο ξεχωριστή;
  30. Ποια στιγμή στο πρόσφατο παρελθόν σου ένιωσες πιο παθιασμένος και ζωντανός;
  31. Αν όχι τώρα, τότε πότε;
  32. Αν δεν το έχεις καταφέρει ακόμα, τότε τι έχεις να χάσεις;
  33. Έχεις βρεθεί ποτέ με κάποιον χωρίς να πεις τίποτα και να φύγεις με την αίσθηση ότι είχες την καλύτερη συνομιλία που είχες ποτέ;
  34. Γιατί οι θρησκείες που υποστηρίζουν την αγάπη έχουν προκαλέσει τόσους πολλούς πολέμους;
  35. Είναι δυνατόν να γνωρίζεις, χωρίς αμφιβολία, τι είναι καλό και τι είναι κακό;
  36. Αν κέρδιζες ένα εκατομμύριο δολάρια, θα δήλωνες παραίτηση από την δουλειά σου;
  37. Θα προτιμούσες να έχεις λιγότερη δουλειά να κάνεις ή περισσότερη δουλειά που θα σου άρεσε πραγματικά να την κάνεις;
  38. Αισθάνεσαι ότι έχεις ζήσει αυτή τη μέρα εκατοντάδες φορές πιο πριν;
  39. Πότε ήταν η τελευταία φορά που βάδισες στο σκοτάδι μόνο με την απαλή λάμψη μιας ιδέας στην οποία πίστευες ακράδαντα;
  40. Αν ήξερες ότι όλοι όσοι ξέρεις θα πέθαιναν αύριο, ποιόν θα επισκεπτόσουν σήμερα;
  41. Θα ήσουν διατεθειμένος να μειώσεις το προσδόκιμο ζωής σου κατά 10 χρόνια για να γίνεις εξαιρετικά ελκυστικός ή διάσημος;
  42. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο να είσαι ζωντανός και το να ζεις πραγματικά;
  43. Πότε είναι η στιγμή να σταματήσεις να υπολογίζεις το ρίσκο και τα οφέλη και απλά να προχωρήσεις και να κάνεις αυτό που ξέρεις ότι είναι σωστό;
  44. Αν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ να κάνουμε λάθη;
  45. Τι θα έκανες διαφορετικά αν γνώριζες ότι κανείς δεν θα σε κρίνει;
  46. Πότε ήταν η τελευταία φορά που παρατήρησες τον ήχο της δικής σου αναπνοής;
  47. Τι αγαπάς; Έχει κάποια από τις πρόσφατες πράξεις του εκφράσει ανοιχτά αυτή την αγάπη;
  48. Σε 5 χρόνια από τώρα, θα θυμάσαι τι έκανες χθες; Προχθές; Αντιπροχθές;
  49. Οι αποφάσεις παίρνονται τώρα. Το ερώτημα είναι: Τις κάνεις εσύ για τον εαυτό σου ή αφήνεις τους άλλους να τις κάνουν για σένα;
http://dailyarticle.gr/2012/06/08/%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CE%B1%CE%BB%CF%8C-%CF%83%CE%BF%CF%85/

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Ε.Μ.Ε.Ι.Σ












Η Επιστημονική Μαστολογική Εταιρεία Ίασης-Στήριξης: "Ε.Μ.Ε.Ι.Σ." διοργανώνει συναυλία
φιλανθρωπικού χαρακτήρα με τη σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου, στις 7 Ιουνίου 2013, ημέρα Παρασκευή και ώρα 21.00, στο θέατρο του Λυκαβητού.

Η παγκοσμίου φήμης σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου στηρίζοντας την προσπάθεια της νεοσυσταθείσας Εταιρίας Ε.Μ.Ε.Ι.Σ που στόχο έχει την πλήρη στήριξη (ιατρική & οικονομική) απόρων γυναικών με καρκίνο του μαστού θα μας ταξιδέψει με τραγούδια του παγκοσμίου και ελληνικού ρεπερτορίου, από τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη έως τον Puccini και τον Lucio Dalla. Η Σόνια Θεοδωρίδου, με αφορμή αυτή τη συναυλία, στέλνει το μήνυμα πως Ίαση είναι η προσφορά και αλληλεγγύη των ανθρώπων απ’ όπου κι αν προέρχονται.

Οι συντελεστές του έργου είναι:

Σολίστ:  Σόνια Θεοδωρίδου, σοπράνο
Ορχήστρα: Orchestra Mobile
Διεύθυνση Ορχήστρας: Θεόδωρος Ορφανίδης
Συμμετοχή: Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας «San Giacomo»
Διεύθυνση Χορωδίας: Antony Ivanov

Ο δρόμος είναι ανηφορικός και δεν μπορούμε να τον πορευτούμε παρά μόνο με την πολύτιμη συμπαράστασή σας. Όλοι μαζί μπορούμε περισσότερα.

Ας είμαστε όλοι εκεί!



Τιμές Εισιτηρίων: 15 και 30 Ευρώ.

Διάθεση εισιτηρίων:
Στοά Πεσμαζόγλου, στα ταμεία του Φεστιβάλ Αθηνών
ΙΑΝΟΣ, Σταδίου 24 και
ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20


Χορηγοί
ΡΕΑ, Μαιευτική, γυναικολογική κλινική
ΕΡΤ
Μουσείο Μπενάκη
Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, Άνδρου
ΠΟΣΠΕΡΤ
Ενημέρωση 24
Γιάννης Καρύδας, μουσικά όργανα
Altervita.gr

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Το 35ο River Party ξεκινά!


 



Τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής δίνουν και πάλι φέτος ραντεβού με τους χιλιάδες επισκέπτες του μεγαλύτερου μουσικού και κατασκηνωτικού φεστιβάλ της Ελλάδας για 35η χρονιά, στις όχθες του Αλιάκμονα.

Από τις 31 Ιουλίου έως τις 4 Αυγούστου στο Νεστόριο Καστοριάς το μουσικό πάρτι θα είναι ανεξάντλητο, με δεκάδες αγαπημένα και καταξιωμένα ονόματα επί σκηνής και πολλούς νέους καλλιτέχνες, που θα δώσουν το στίγμα της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας.

Ανάμεσα σε αυτούς που θα δείτε στο φετινό 35o River Party είναι:

- για πρώτη φορά ο Τζίμης Πανούσης…

- ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, που κλείνει φέτος 40 χρόνια αδιάλειπτης «εφηβικής» παρουσίας πάνω στη σκηνή…

- ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Γιάννης Αγγελάκας, που αποτελούν σταθερές επιλογές των φίλων του River Party…

- οι νεότεροι και ιδιαιτέρως αγαπητοί στο νεανικό κοινό Γιάννης Χαρούλης, η Μαριέττα Φαφούτη και ο Πάνος Μουζουράκης με το “Big Band Project” του.

- οι μπάντες που θα μας ξεσηκώσουν χορευτικά… Goin’ Through The Band, Burger Project, Imam Baildi από την Ελλάδα και το γκρουπ – έκπληξη από την Λυών της Γαλλίας Dub Inc.

- Η γνωστή ηθοποιός Μαρία Ναυπλιώτου με το συγκρότημά της Tricky Pony σε μία απρόσμενη ροκ εμφάνιση

- ο διεθνούς φήμης Μάριος Φραγκούλης, ετοιμάζει ειδικά για το φεστιβάλ ένα ξεχωριστό πρόγραμμα με τίτλο «Show must go on» …

- ο Mikael Delta με ένα μοναδικό «Tribute to Stereo Nova»…

- η αχτύπητη ομάδα των Γιάννη Ζουγανέλη, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Δημήτρη Σταρόβα, Μπάμπη Στόκα…

- η Άλκηστις Πρωτοψάλτη που δίνει νέο, δυναμικό παρόν στο River Party…

- 0 Μίλτος Πασχαλίδης θα μας παρασύρει με τις αγαπημένες μελωδίες και τραγούδια του

- ο Στέλιος Ρόκκος που θα μας απογειώσει με ένα πολύχρωμο, κεφάτο πρόγραμμα την τελευταία βραδιά του φεστιβάλ…



Το περσινό River Party φιλοξένησε περισσότερους από 50 χιλιάδες επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και χάρισε σε όλους ανεξάντλητες στιγμές κεφιού. Η μεγάλη του επιτυχία το κατέταξε στα 12 σημαντικότερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ του “Europe Festival Awards 2012”.

Το φετινό καλοκαίρι υπόσχεται ακόμη μεγαλύτερη απογείωση, με πολύ τραγούδι, χορό και κέφι δίπλα στο ποτάμι. Πάρτε τις σκηνές σας, την καλή σας διάθεση και ετοιμαστείτε για τις καλύτερες διακοπές του φετινού καλοκαιριού!



Προμηθευτείτε όμως έγκαιρα τα εισιτήρια σας στο www.livetickets.gr και στα καταστήματα Public.

Τα πρώτα χίλια πενθήμερα εισιτήρια του 35ου River Party έχουν ήδη εξαντληθεί, ενώ η προπώληση συνεχίζεται στην ειδική τιμή προσφοράς των 50 € για λίγο ακόμη.



Σε λίγες μέρες, ολόκληρο το πρόγραμμα αναλυτικά και περισσότερες λεπτομέρειες και πληροφορίες για τις δραστηριότητες του River Party.


facebook:RiverPartyNestorio

twitter:@River_Party


http://www.youtube.com/watch?v=jl2aqtWZhW4

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΜΑΪΟΥ 2013 @ HALF NOTE JAZZ CLUB



Η ΖΩΗ ΤΗΓΑΝΟΥΡΙΑ
ΜΕ ΤΟ QUINTETO ΤΗΣ
ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΒΟΥΔΟΥΡΑΚΗ


Αν το πεντάγραμμο ήταν χάρτης, η Αργεντινή, η Λατινική Αμερική, η Ευρώπη και τα Βαλκάνια θα είχαν κοινά σύνορα… Αν οι νότες ήταν ένα πολυεθνικό “Orient Express”, οι Ástor Piazzolla, Richard Galliano, Carlos Gardel,  Goran Bregović, Mariano Mores, Gerardo Matos Rodriguez, Βασίλης Τσιτσάνης, Μανώλης Χιώτης θα ήταν συνταξιδιώτες…

 

Αν οι μελωδίες ήταν πυξίδα, θα οδηγούσαν κατευθείαν στα πλήκτρα του γεμάτου πάθος,  ακορντεόν και στις συνθέσεις της  Ζωής Τηγανούρια, η οποία μαζί με το κουιντέτο της, φιλοξενούν επί σκηνής την υπέροχη μέτζο σοπράνο Ελένη Βουδουράκη, σε μια σύμπραξη σύγχρονου τραγουδιού και λυρικής φωνής.  

Το quinteto αποτελείται από τους μουσικούς: Ηλία Αργυρόπουλο (πιάνο), Κώστα Κωνσταντίνου (κιθάρα), Γιώργο Ρούλο (κοντραμπάσο), Στέλιο Γενεράλη (τύμπανα, κρουστά).

Χορεύουν η Αλίκη Μαυροειδή και ο Στέφανος Ποθουλάκης.

Την επιμέλεια του προγράμματος -διάρκειας δυόμιση ωρών- υπογράφει η Ζωή Τηγανούρια.



ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ 22:30
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ: 10€

Half Note Jazz Club Τριβωνιανού 17, Μετς / www.halfnote.gr
Κρατήσεις: 210 9213310  ǀ viva.gr– 13855 

Κανείς δεν μπορεί να επιλέξει με ακρίβεια το τέλος του. Μπορεί όμως να επιλέξει το πώς θα φύγει. Επώνυμοι Έλληνες ''σκηνοθέτησαν το θάνατό τους''.

 

Κανείς δεν μπορεί να επιλέξει με ακρίβεια το τέλος του. Μπορεί όμως να επιλέξει το πώς θα φύγει. Κάποιοι άνθρωποι, που έζησαν τη ζωή τους μέσα στο στοχασμό, αποφάσισαν πως δεν θέλουν να ακολουθήσουν την πεπατημένη. Ούτε καν στο θάνατό τους...


Η τελευταία σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή


Ηταν και η πιο αμφιλεγόμενη. Ηταν το ίδιο του το τέλος. Ο μεγάλος σκηνοθέτης είχε δώσει σαφείς οδηγίες στους οικείους του: η σορός του θα εκτίθετο σε λαϊκό προσκύνημα στο δεύτερο«σπίτι» του: το θέατρο της Οδού Κυκλάδων στην Κυψέλη. Οπερ και εγένετο στις 8/5: το φέρετρο, τοποθετημένο μέσα στο
σκηνικό για το «Θερμοκήπιο» (που δεν πρόλαβε να ξανανεβάσει), ήταν σκεπασμένο με τζάμι. Ο ίδιος φορούσε το κοστούμι τού Τίνκερ από το «Καθαροί πια» και κρατούσε το πρόγραμμα της παράστασης. Το πρόσωπο παρέπεμπε στον Ρουτ από το «Θερμοκήπιο». Τα φώτα στην πλατεία του θεάτρου ήταν σβηστά, όμως ο προβολέας της σκηνής εστίαζε κατ' ευθείαν στο φέρετρο. Μουσική υπόκρουση, Μπαχ. Ο κόσμος, σιωπηλός, καθιστός, παρακολουθούσε τον Βογιατζή στην τελευταία του «παράσταση». Αλλοι πάλι ανέβαιναν επί σκηνής για το τελευταίο αντίο. Ισως για πρώτη φορά ο «ρόλος» να ήταν τόσο ταυτισμένος με την πραγματικότητα. Το «φαίνεσθαι» με το «είναι»... 

  

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

«Το βουνό ως φυσικός και ψυχικός χώρος του ορειβάτη»





· Μπορούμε να δούμε το βουνό μόνο ως φυσικό χώρο όπου κάνουμε ορειβασία ή μήπως αναζητούμε στο βουνό κάτι από το μέσα μας;
· Πώς συνομιλούν και πού συναντιούνται ο ψυχισμός του ορειβάτη με το φυσικό χώρο της ορειβασίας, το βουνό;

Αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουν να προσεγγίσουν ορειβάτες από τρεις διαδοχικές ορειβατικές γενιές: ο κ.Παύλος Τσιαντός (Οδηγός Βουνού - Εκπαιδευτής Ορειβασίας Ε.Ο.Ο.Α. -  κινηματογραφιστής),  ο κ.Γιάννης Κωνσταντάκης  (Bοηθός Εκπαιδευτής Ορειβασίας Ε.Ο.Ο.Α.) και ο κ.Κώστας Βροχίδης (αναρριχητής βράχου).
Σε αυτή την προσέγγιση, συμμετέχει η Ψυχοδυναμική Ομάδα "Αντίκρισμα" με εισηγητή τον κ.Κωνσταντίνο Καρδαρά (Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής, μέλος του ΕΠΟΣ Φυλής) και τους κ.Αντώνη Κατσαμάγκο (Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής) και κ.Πασχάλη Καπουσούζη(Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής) που θα συντονίσουν την ανοιχτή και διαδραστική συζήτηση που θα ακολουθήσει με το ορειβατικό κοινό.
Στην εκδήλωση θα προβληθεί απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ του Παύλου Τσιαντού "Mountains and Man" (Tα βουνά και ο άνθρωπος)
 Τετάρτη 15 Μαϊου 2013 και ώρα 19:30
Πολυχώρος «ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΟΥΤΑ» Τιμοκρέοντος 6Α, Άγιος Σώστης,
Είσοδος Ελεύθερη
ΠΡΟΣΒΑΣΗ:
 α) Με όλες τις συγκοινωνίες οι οποίες διασχίζουν τη Λ. Συγγρού, αποβίβαση στη στάση Άγιος Σώστης.
β) Με το ΜΕΤΡΟ αποβίβαση στο σταθμό ΦΙΞ και μετεπιβίβαση σε λεωφορεία ή τρόλεϋ (βλέπε α').
γ) Με το ΜΕΤΡΟ αποβίβαση στο σταθμό Ν. ΚΟΣΜΟΣ  και περπάτημα 13 λεπτά ή μετεπιβίβαση στο τράμ και αποβίβαση στάση ΜΠΑΚΝΑΝΑ

Ο Πολυχώρος βρίσκεται δύο οικοδομικά τετράγωνα πίσω από την εκκλησία του Αγίου Σώστη

«Γεννά αισιοδοξία η δυναμική εμφάνιση ενός αντιρατσιστικού προβληματισμού»

Στην ιστοσελίδα 1againstracism.gr, την πλατφόρμα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ο Γιώργος Τσιάκαλος, καθηγητής Παιδαγωγικής στο ΑΠΘ και συγγραφέας (μεταξύ άλλων) του «Οδηγού Αντιρατσιστικής Εκπαίδευσης», αναλύει το φαινόμενο του ρατσιστικού λόγου στη δημόσια σφαίρα.

Πώς συγκροτείται ο λόγος των ρατσιστών; Ποιους κινδύνους κρύβει η χρήση θραυσμάτων ρατσιστικού λόγου από ανυποψίαστους πολίτες; Τι (δεν) διδάσκει η μισαλλόδοξη ακροδεξιά για την ελληνική Ιστορία; Ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ στη διάδοση της ξενοφοβικής ρητορείας; Βρείτε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο 1againstracism.gr.
«Γεννά αισιοδοξία η δυναμική εμφάνιση ενός αντιρατσιστικού προβληματισμού»

«Αυτό που διαπιστώνω», αναφέρει ο κ. Τσιάκαλος, «είναι ότι τους τελευταίους μήνες υπάρχει μεγάλη προθυμία εντοπισμού φαινομένων ρατσιστικού λόγου στη δημόσια ζωή, σε αντίθεση με αυτό που ίσχυε παλιότερα. Το φούσκωμα των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, και όσα ακολούθησαν, υποχρέωσε πολλούς να αντιληφθούν ότι ο ρατσισμός δεν αποτελεί μόνον απειλή για τους μετανάστες και τις μετανάστριες ή για τα μέλη κάποιων μειονοτήτων αλλά ότι διαβρώνει τα θεμέλια της δημοκρατίας και υπονομεύει τον ανθρώπινο πολιτισμό».

«Δηλαδή, η αίσθηση που έχουμε ότι ο ρατσιστικός λόγος ενισχύθηκε, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι σήμερα πολλοί άνθρωποι διακρίνουν τη ρατσιστική παραφωνία, ανησυχούν γι αυτή κι ενδιαφέρονται να την αντιμετωπίσουν. Βεβαίως, με την ύπαρξη ενός ναζιστικού κόμματος στη Βουλή είναι φανερό ότι έχουμε επίσης μια ποιοτική αλλαγή στο ρατσιστικό λόγο και στη διάδοσή του».

«Πάντως, αν πρέπει να μιλούμε για ενίσχυση, τον τελευταίο καιρό, κάποιου φαινομένου σε σχέση με το ρατσισμό, τότε μάλλον πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στη δυναμική εμφάνιση και παρουσία ενός αντιρατσιστικού και αντιναζιστικού προβληματισμού που γεννάει αισιοδοξία για την παραπέρα πορεία. Το τελευταίο δεν σημαίνει, δυστυχώς, ότι ο προβληματισμός αυτός συνοδεύεται πάντα από έναν καλά θεμελιωμένο και συγκροτημένο αντιρατσιστικό και αντιναζιστικό λόγο. Συχνά συμβαίνει το αντίθετο, κι αυτό οδηγεί μερικές φορές σε αποτελέσματα που αντιβαίνουν στις καλές προθέσεις».

Διαβάστε τη συνέχεια στην ιστοσελίδα 1againstracism.gr!

15 ΜΑΙΟΥ



 
 



 
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ · ΕΝΑ  ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ




Γιατί η μέρα αυτή είναι σημαντική για εμάς;
Η Διεθνής Ημέρα της Οικογένειας καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου.  Ο ετήσιος αυτός εορτασμός αντανακλά τη σπουδαιότητα που αποδίδει η διεθνής κοινότητα στην οικογένεια ως βασικό κύτταρο της κοινωνίας.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας, το ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ, ως ένα Θεραπευτικό Πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ με 25 χρόνια εμπειρίας στην απεξάρτηση των εφήβων/νεαρών ενηλίκων και την υποστήριξη των οικογενειών τους, απευθύνει το μήνυμα «Μπορείς αλλά όχι Μόνος».
Όπως λένε και οι έφηβοι της Θεραπευτικής Κοινότητας του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ:  «στην Κοινότητα προσπαθούμε να ξεπεράσουμε το πρόβλημα της χρήσης και να σταθούμε ξανά στα πόδια μας με την βοήθεια τη οικογένειάς μας. Στη ΣΤΡΟΦΗ είμαστε μία μεγάλη οικογένεια που αγαπάμε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλο με στόχο να ζήσουμε ξανά».
Οι γονείς από τη δική τους πλευρά, κάνοντας τον δικό τους αγώνα μέσα από τη συμμετοχή τους στο Θεραπευτικό Πρόγραμμα και στο Σύλλογο Οικογένειας, στέλνουν ένα μήνυμα συμπαράστασης και αρωγής σε κάθε οικογένεια που χρειάζεται να πιστέψει στις δυνάμεις της, διαμορφώνοντας μία υπεύθυνη στάση απέναντι στη χρήση των παιδιών τους, παροτρύνοντας τους για την αναζήτηση βοήθειας :  «στο Πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ, η Οικογένεια βρίσκει τη φροντίδα, τη στοργή και την αγάπη που αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη υγιών σχέσεων και δεσμών μεταξύ των μελών της. Μέσα σε ένα περιβάλλον ισοτιμίας, ισοδυναμίας και διάκρισης των ρόλων, ανοιχτής έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων , συνειδητής ανάληψης ευθυνών και πρωτοβουλιών, καλούμαστε καθημερινά γονείς και παιδιά να ξανακάνουμε την αρχική μας επιλογή, καθαροί από ουσίες, απαλλαγμένοι από εξαρτήσεις, αντιμετωπίζοντας τους φόβους μας και τις δυσκολίες μας παρά τις όποιες αδυναμίες και κρίσεις της κοινωνίας και του περιβάλλοντος που ζούμε. Εδώ μαθαίνουμε να ζούμε καθαρή ζωή. Αγωνιζόμαστε για την οικογένειά μας αλλά ενδιαφερόμαστε και για το διπλανό μας και για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Είναι δύσκολη η πορεία μας αλλά είναι ωραία γιατί είναι αληθινή».
Η Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας είναι μέρα εορτασμού. Ο αγώνας των οικογενειών για την αντιμετώπιση της εξάρτησης είναι καθημερινός και ιδιαίτερα καθοριστικός για την απεξάρτηση των εφήβων/νεαρών ενηλίκων. Το παράδειγμα πάρα πολλών οικογενειών που συνέβαλαν στην πορεία απεξάρτησης των παιδιών τους αλλάζοντας και οι ίδιοι μέσα από διαδικασίες προσωπικής ανάπτυξης, δίνει καθημερινά ελπίδα και  δύναμη σε όσους ξεκινούν  αυτή τη σημαντική διαδρομή και οραματίζονται μία  ζωή με νόημα.
Το ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ, όπως και όλα τα Προγράμματα του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, είναι δωρεάν, χωρίς υποκατάστατα και χωρίς λίστες αναμονής. Για τους έφηβους και τις οικογένειες τους που προέρχονται από την περιφέρεια  λειτουργεί Ξενώνας ενώ με την συμβολή του Συλλόγου Οικογένειας λειτουργεί Ξενώνας Φιλοξενίας  και για τους γονείς τους.
Η λύση είναι μόλις ένα τηλεφώνημα μακριά.  Έχουν χαθεί πολλοί, μη χαθείς και εσύ.

Υ.Γ. Το σχέδιο είναι έργο της Μαριλένας, της Μαρίας και της Ιωάννας, παιδιών της Ανοιχτής Θεραπευτικής Κοινότητας ΣΤΡΟΦΗ.


Τηλέφωνα επικοινωνίας
T 210 8820277 (για έφηβους),
T 210 8840862 (για γονείς και αδέλφια)
T 210 8215294 (Σύλλογος Οικογένειας) 



ΘΡΑΚΗΣ ΓΕΥΣΕΙΣ


Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

“Ο Mανάβης”










 Η Ταινιοθήκης της Ελλάδος-Λαΐς (Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου) εγκαινιάζει το πρόγραμμα της καλοκαιρινής της σεζόν  με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου  “Ο Mανάβης” που θα προβάλλεται στον θερινό κινηματογράφο Λαϊς από την Πέμπτη 16 Μαΐου. Ώρες προβολών 21.15 και 23.00

Λίγα λόγια για το ντοκιμαντέρ
Ο Νίκος Αναστασίου, πλανόδιος μανάβης, με τη γυναίκα του Σοφία,  από τη δεκαετία του 1980  κάνουν το ίδιο δρομολόγιο. Μία φορά την εβδομάδα, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, ξεκινώντας από τα Τρίκαλα επισκέπτονται τα εγκαταλειμμένα χωριά της νοτιοδυτικής Πίνδου, μια διαδρομή 75 χιλιομέτρων. Τα τελευταία χρόνια τους βοηθάνε και τα δυο τους παιδιά. Ο Κώστας και ο Θύμιος. Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί το δρομολόγιο τους στις τέσσερις εποχές του χρόνου.

Ο μανάβης
Ένα “ρόουντ - μούβι” ντοκιμαντέρ για την Πίνδο και τους ανθρώπους της.

Βραβείο Κοινού για Ελληνική Ταινία άνω των 45 λεπτών, 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Χάρης Φάρρος, Μοντάζ: Αποστόλης Αγρογιάννης, Παραγωγή: KinoLab
Διάρκεια: 81΄




Ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και τηλεόρασης στο  Πανρωσικό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας (V.G.I.K).  Έχει σκηνοθετήσει για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ντοκιμαντέρ, σειρές, μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες, ενώ δουλειές του έχουν βραβευτεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.


ΓΙΑΤΙ Η ΠΟΙΗΣΗ


ΔΡΟΜΟΙ ΜΕ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΓΟΝΑΤΑ


Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2013-2014

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης διοργανώνει από το 2006 – στο πλαίσιο των
παράλληλων εκδηλώσεων του – Κυριακάτικα Μουσικά Πρωινά καθώς και βραδινές
συναυλίες. Ο συνολικός αριθμός αυτών των μουσικών εκδηλώσεων κυμαίνεται από 6 έως
8 σε κάθε καλλιτεχνική περίοδο.
Πέρα από τη συμμετοχή ορισμένων διεθνούς φήμης μουσικών, το ΜΜΣΤ δίνει και σε νέους
καλλιτέχνες την ευκαιρία να παρουσιάσουν το ταλέντο και τις ικανότητές τους στο κοινό της
πόλης.
Οι μουσικές εκδηλώσεις αφορούν την έντεχνη/σοβαρή μουσική και την τζαζ, έχουν δε τη
μορφή είτε ατομικώνε εμφανίσεων (ρεσιτάλ) είτε μικρών συνόλων (ντουέτα, τρίο,
κουαρτέτα κλπ.). Ωστόσο, ο αριθμός των μελών ενός μουσικού συνόλου δεν μπορεί να
υπερβαίνει τα 6-7 άτομα, για καθαρά τεχνικούς λόγους. Είναι επιθυμητό, κάθε πρόγραμμα
να περιλαμβάνει σε σημαντικό ποσοστό και έργα σύγχρονης μουσικής, ώστε να
ανταποκρίνεται στον χαρακτήρα του ίδιου του Μουσείου.
Καλούνται λοιπόν όσοι/ες καλλιτέχνες/ιδες ενδιαφέρονται να εμφανιστούν στο πλαίσιο
αυτών των εκδηλώσεων στο αμφιθέατρο του ΜΜΣΤ κατά την περίοδο από τον Οκτώβριο
2013 έως τον Απρίλιο του 2014 να εκδηλώσουν το σχετικό ενδιαφέρον τους. Αυτό μπορεί
να γίνει με αίτηση, σε ηλεκτρονική ή γραπτή μορφή, ενώ τα στοιχεία προς αξιολόγηση που
θα πρέπει να περιλαμβάνει είναιτα εξής:
-Σύντομο βιογραφικό, με διεύθυνση, τηλέφωνα και e-mail
-Σύντομο ιστορικό των εμφανίσεων που προηγήθηκαν
-Ρεπερτόριο
-Ηχητικό δείγμα (με μορφή CD, DVD ή μέσω Internet)
-Επιθυμητήημερομηνία (κατά προσέγγιση ή/και εναλλακτικά)
-Προτεινόμενοπρόγραμμα
-Οικονομικές απαιτήσεις
Σημειώνεται ότι οι ενδιαφερόμενοι/ες δεν θα πρέπει να έχουν κάνει ανάλογη εμφάνιση στη
Θεσσαλονίκη τουλάχιστον 3 μήνες πριν από την ημερομηνία της συναυλίας τους, η οποία
τυχόν θα οριστεί στο ΜΜΣΤ.
Προθεσμία για την εκδήλωση ενδιαφέροντος είναι η
20η Ιουνίου 2013.
Η αίτηση να απευθύνεται ταχυδρομικά στο ΜΚΣΤ, Εγνατία 154, 54636 Θεσσαλονίκη
(υπόψη Κου Σ. Σταύρου ή Κας Ε. Καϊμάκη) ή/και στην ηλεκτρονική διεύθυνση
mmcart8@mmca.org.gr με την ένδειξη «Μουσικές Εκδηλώσεις 2013/2014»
Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Εγνατία 154 (ΔΕΘ-HELEXPO)
54636, Θεσσαλονίκη
Τ. 2310 240002, F. 2310 281567, mmcart@mmca.org.gr , grammateia@mmca.org.gr

H υπερσύγχρονη διάνοια της... Σπάρτης

 

ANTON POWELL, καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Ουαλίας (Αγγλία)


Ποια κοινότητα ήταν το σχολείο της κλασικής Ελλάδας;». Ο κάθε μορφωμένος άνθρωπος νομίζει ότι ξέρει: «Η Αθήνα, φυσικά». Αλλά, και προς τιμήν τους, οι αρχαίοι Αθηναίοι δεν ήταν τόσο σίγουροι. Γνώριζαν κάποια άλλη ελληνική πόλη, πολύ μικρότερη, της οποίας η διάνοια επισκίαζε τα αθηναϊκά όνειρα. Ο Περικλής έκανε ό,τι μπορούσε για να εξυψώσει την Αθήνα και να υποβαθμίσει τη Σπάρτη. Ο Θουκυδίδης τον κατέγραψε να ισχυρίζεται, στον Επιτάφιο του το 431/30 π.Χ., ότι η Αθήνα παρείχε της Ελλάδος παίδευσιν.


Ήταν σίγουρο ότι ο Περι­κλής εννοούσε ότι η Αθήνα με τους φιλοσόφους της και τους περίπλοκα ομιλούντες δημόσιους άνδρες ήταν το σχολείο της Ελλάδας; Χωρίς αμφιβολία θα είχε ευχαρίστως ισχυριστεί αυτό, αν ήταν η αλήθεια. Αλλά δεν το κάνει. Η Αθήνα, σύμφωνα μ’ αυτόν, παρείχε όχι το εκπαιδευτικό πρότυπο στην Ελλάδα, αλλά ένα εκπαιδευτικό πρότυπο (όχι την παίδευσιν αλλά απλά παίδευσιν). Ο λόγος της περιοριστικής διατύπωσης του Περικλή είναι ότι η Σπάρτη επίσης χρησίμευε ως πρότυπο, και πιθανά πιο χαρισματικός.


Οι παίδες της Σπάρτης, αντίθετα με εκείνους της Αθήνας, μορφώνονταν συστηματικά από την πολιτεία. Ακόμη και ο Αριστοτέλης, που δεν είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση τη Σπάρτη, αργότερα παραδέχτηκε διστακτικά ότι τιμούσε τη Σπάρτη που δεν ε­μπιστευόταν την εκπαίδευση στη γονική επιλογή, δηλαδή στην τύχη. Οι άλλοι Έλληνες, κατά κάποιο τρόπο, διαισθάνονταν ότι η επιτυχία των αραιοκα­τοικημένων, ανοχύρωτων χωριών οφειλόταν σε εκείνη την εκπαίδευση. Όμως το πώς ακριβώς η εκπαίδευση επέτρεπε στη Σπάρτη να είναι η μοναδι­κή υπερδύναμη της Ελλάδας ήταν για τους σύγχρονους σκεπτικιστές αντικείμενο αμφισβήτησης και μυστηρίου.


Ποιες ήταν αυτές, οι άξιες μίμησης, τεχνικές της Σπάρτης; Η Σπάρτη χαιρόταν που έμενε μυστήριο. Οι ικανότητες της θα παρέμεναν κρυφές. Δεν είχε καμιά επιθυμία να γίνει ο δάσκαλος της Ελλάδας, αν μπορούσε να το αποφύγει. Μαθαίνουμε για ένα Σπαρτιάτη Βασιλιά, τον Αγησίλαο, που επικρίνε­ται από ένα συμπολίτη του ou πολεμάει πολύ συ­χνά εναντίον των Θηβών και έτσι «δίδασκε τους Θηβαίους πώς να πολεμούν».


Ακόμη και το γεγονός της σπαρτιατικής διάνοιας έπρεπε να μείνει κρυφό. Ο βασιλιάς της Σπάρτης Αρχίδαμος καυ­χιόταν ότι ο λαός του εκπαιδευόταν να έχει έλλειψη κριτικής αντίληψης. Μέχρι πρόσφατα Ευρωπαίοι μελετητές αποδέχονταν αυτή τη σπαρτιατική προπαγάνδα. Ο Tζορτζ Φόρεστ (George Forrest), καθηγητής Ελληνικής Ιστορίας στην Οξφόρδη στο τέλος του 20ού αιώνα, έγραψε: «Ένας πολύ ευφυής Σπαρτιάτης; Υπήρχε τέτοιο πράγμα; Αν όχι…». Όμως νέα έρευνα, βασισμένη σε διορατικές αναφορές των αρχαίων Ελλήνων, φέρνει στο φως τώρα τη σπαρτιατική διάνοια. Και τα ευρήματα μαρτυρούν ou, κατά αξιοσημείωτο τρόπο, η Σπάρτη προκατέλαβε τις σύγχρονες μεθόδους.




Σε βαθμό μοναδικό στην Ελλάδα, οι Σπαρτιάτες χρησιμοποίησαν την εξειδίκευση. Ο Περικλής το διαισθάνθηκε αυτό. Περιέγραψε με λαμπρά χρώ­ματα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που έκαναν την Αθήνα διαφορετική από τη μεγάλη αντίπαλο της. Οι περιγραφές αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποκαλύψουν τη μορφή της σκιάς της Σπάρτης. Εμείς οι Αθηναίοι, περηφανεύθηκε ο Περικλής, είμαστε ασυνήθιστα πολυτάλαντοι. Οι πολίτες μας μπορούν να στρέψουν με επιτυχία τα χέρια τους σε τόσο πολλά διαφορετικά πράγματα. Με άλλα λόγια, οι Σπαρτιάτες ήταν περιορισμένοι ή, με τη δική μας, θετική φρασεολογία, εξειδικευμένοι. Οι Αθηναίοι ήξεραν πώς να αυτοσχεδιάσουν, είπε ο Περικλής, ενώ οι Σπαρτιάτες ήταν κοπιαστικά εκπαιδευμένοι.


Μ’ άλλα λόγια, οι Σπαρτιάτες ήταν υψηλά εκπαιδευμένοι. Σαν τους σημερινούς ειδι­κευμένους σ’ ένα αντικείμενο, οι Σπαρτιάτες μπορεί να ήταν υπερβολικά αδαείς όταν βρίσκονταν έξω από το αντικείμενο τους. Οι μη Σπαρτιάτες κατεδείκνυαν με ευθυμία τις συνέπειες. Οι γυναίκες της Σπάρτης, όταν ήρθαν αντιμέτωπες με μια εχθρική εισβολή το 370 π.Χ., δεν φάνηκαν χρήσιμες, όπως θα έκαναν άλλες Ελληνίδες. Αντίθετα, είπε ο Αριστοτέλης, δημιούργησαν μεγαλύτερη σύγχυση από τον εχθρό. Αλλά οι γυναίκες της Σπάρτης δεν είχαν εκπαιδευτεί για να βοηθούν στη μάχη. Ήταν αθλητικά εκπαιδευμένες για να είναι δυνατές στην ανατροφή των παιδιών και για να εν­θαρρύνουν την πολεμική αρετή. Και σ’ αυτούς τους εξειδικευμένους ρόλους είχαν τη φήμη των καλύτερων γυναικών στην Ελλάδα.


Η σύγχρονη ανάλυση εξειδικευμένων αθλητών εστιάζει στην επιλογή του κατάλληλου χρόνου (timing), δηλαδή σε ποια χρονική στιγμή της κούρσας δίνει ο αθλητής όλες τις δυνάμεις του. Παρομοίως, ισχύει για τους εξειδικευμένους πολιτικούς και τη διαχείριση των μέσων ενημέρωσης: η επιλογή του σωστού χρόνου είναι το παν -έχουν μάθει να δημοσιοποιούν τις άσχημες ειδήσεις όταν το κοινό είναι απορροφημένο από κάτι άλλο. Όπως για τους αθλητές του πολέμου και για τους πολιτικούς, η χρήση του «timing» από τη Σπάρτη ήταν πειθαρχημένη σε βαθμό αξεπέραστο ακόμη και σήμερα. Πρόσφατη ανάλυση έχει εξετάσει το «timing» όλων των περιπτώσεων κατά τον 5ο αιώνα που η Σπάρτη άνοιξε ή σκόπευε ν’ ανοίξει έναν επιθετικό πόλεμο κατά της Αθήνας. Το αποτέλεσμα δημιουργεί μια εντυπωσιακή αντίληψη της σπαρτιατικής στρατηγικής ικανότητας. Όταν η Αθήνα είχε κάποια δυσκολία, για παράδειγμα όταν τα στρατεύματα έπρεπε να καταπνίξουν μια εξέγερση στην αυτοκρατορία της, η Σπάρτη συστηματικά εκμεταλλευόταν την ευκαιρία.


Κάθε φορά που η Αθήνα εί­χε μια αδυναμία κατάλληλη για εκμετάλλευση σε εποχή ειρήνης, η Σπάρτη εκμεταλλευόταν την ευκαιρία και προσπαθούσε ν’ ανοίξει πόλεμο. Η εχθρότητα της Σπάρτης κατά της Αθήνας με άλλα λόγια ήταν διαρκής. Αλλά, δεδομένης εκείνης της εχθρότητας, η αυτοπειθαρχία της Σπάρτης αποδεικνύεται τώρα πέρα για πέρα αξιοσημείωτη. Οι Σπαρτιάτες ποτέ δεν επιτέθηκαν απλώς επειδή ήταν θυμωμένοι, αλλά ως εκπαιδευμένοι ειδικοί, πάντοτε περίμεναν συστηματικά την ευκαιρία. Η σπαρτιατική πολιτική είχε μια δική της κομψότητα.


Στη Σπάρτη φαινομενικά δεν υπήρχε μέρος για βιβλία. Ακόμη και τα μεγάλα επιχειρήματα που παραδίδονταν προφορικά απορρίπτονταν λόγω αρχής. Μια ομιλία που έγινε από Σαμιώτες επικρίθηκε περιφρονητικά σύμφωνα με τον Ηρόδοτο: «Έχουμε ξεχάσει την αρχή της και δεν καταλαβαί­νουμε το υπόλοιπο». Αλλά η άγνοια αυτή, που χωρίς αμφιβολία διογκωνόταν από τους Σπαρτιάτες, δεν προερχόταν από ηλιθιότητα. Ήταν, και αυτή, η αντίστροφη πλευρά μιας εξειδίκευσης. Μέτριοι στα μεγάλα επιχειρήματα, οι Σπαρτιάτες παραμένουν παγκοσμίως γνωστοί για τα μικρά επιχειρήματα: λακωνική σοφία. Σήμερα, με την τηλεόραση να έ­χει κάνει τον κόσμο μας λιγότερο μορφωμένο και περισσότερο οπτικό, ο σπαρτιατικός τρόπος ομιλίας έχετε έρθει στην επικαιρότητα με ένα καινούργιο όνομα, «ο ήχος που δαγκώνει». Αλλά παράλληλα με τα αποφθέγματα τους, οι Σπαρτιάτες είχαν έναν άλλο τύπο πειθούς, έναν τύπο εμφανώς πιο σύγχρονο: το οπτικό σχήμα λόγου. Ο στρατός της Σπάρτης ήταν σκηνοθετημένος με την επιδεξιότητα του Χόλιγουντ. Η εντυπωσιακή κόμη των στρατιωτών υπήρχε για να τρομοκρατεί, έλεγε ο Ξενοφών. Ο ευδιάκριτος κόκκινος μανδύας τραβούσε την προσοχή του εχθροί. Το μήνυμα του μανδύα ήταν ένα μήνυμα εκφοβισμού και αυτοπε­ποίθησης: «Αυτός δεν είναι απλά ο ενωμένος πελοποννησιακός στρατός, είναι ένας στρατός που οδηγείται από τους Σπαρτιάτες. Και οι Σπαρτιάτες δεν κρύβουν τη θέση τους. θέλουν να ξέρεις που ακριβώς είναι».

Προχωρώντας προς τη μάχη υπό τον ήχο των αυλών, ο στρατός της Σπάρτης εντυπωσίαζε σαν αστραφτερή μηχανή. Ακόμη και πριν φύγουν για τη μάχη, οι Σπαρτιάτες δημιουργούσαν ένα οπτικό σκηνικό σχεδιασμένο για να εντυπωσιάζει. Ο Ξενοφών έγραψε γι’ αυτό το απόλυτο θέαμα: «Από αυτό που μπορούσες να δεις καθώς οι στρατιώτες της Σπάρτης γυμνάζονταν και προετοίμαζαν τις πανοπλίες, αληθινά πίστευες ότι η πόλη είναι ένα πολεμικό εργαστήρι». Αιώνες αργότερα, όταν η Σπάρτη είχε γίνει μια μικροσκοπική μονάδα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τα οπτικά μαθήματα συνεχίστηκαν. Τουρίστες έρχονταν, για να παρακολουθήσουν τα αγόρια της Σπάρτης να υποφέρουν σιωπηρά, πολλές φορές να πεθαίνουν από το μαστίγωμα στον ιερό χώρο της Ορθίας Αρτέμιδος. Το πλέον αξιομνημόνευτο επιχείρημα των Σπαρτιατών παρέμενε το δικό τους σώμα, έντεχνα παρουσιαζόμενο.

Παράλληλα με την επιδέξια οπτική προπαγάνδα πήγαινε και μια άλλη πολύ γνωστή σε όλους σύγχρονη τεχνική. Το μεγάλο ψέμα: πιθανά όλες οι κοινωνίες παράγουν ψεύδη. Αλλά οι απάτες της Σπάρτης οργανώνονταν με ολοκληρωτική διάνοια. Σήμερα μελετώνται από τους λογίους σαν μια μορφή τέχνης. Δύο φορές πριν από τη μάχη Σπαρτιάτες αρχηγοί είχαν πάρει ειδήσεις για μια ήττα κάπου αλλού. Αλλά δεν έλεγαν την αλήθεια στους στρατιώτες. Αντίθετα. διέταζαν έναν «αγγελιαφόρο» να έρθει στεφανωμένος, για να φέρει τα νέα για μια «νίκη». Γίνονταν θυσίες για να ευχαριστήσουν τους θεούς. Πίστευαν ότι οι στρατιώτες ενθαρρυμένοι με ψεύτικα νέα θα πολεμούσαν καλύτερα. Ο Ξενοφών, ένας θαυμαστής της Σπάρτης, αρεσκόταν να πιστεύει ότι τον καιρό της ειρήνης η Σπάρτη ήταν αυστηρά τίμια στη διπλωματία της. «Αλλά ένας Σπαρτιάτης βασιλιάς», έγραφε περήφανα ο Ξενοφών, «απ’ τη στιγμή που κηρυσσόταν ο πόλεμος, και η εξαπάτηση γινόταν αποδεκτή στη θρησκεία, υπερτε­ρούσε εξ ολοκλήρου του εχθρού του σε δόλο».


Παραδοσιακά, η μελέτη της Σπάρτης έχει νο­σηρά διαχωριστεί μεταξύ αντιπάλων Ζηλωτών. Οι υποστηρικτές των δικτατοριών του 20ού αιώνα θαύμαζαν τη Σπάρτη για την ήπια κυριαρχία της, τη σύνθλιψη του ακατάλληλου ατόμου. Οι εραστές της ελευθερίας ένιωθαν φρίκη με τις μεθό­δους της. Καμία πλευρά δεν μπόρεσε να ερευνήσει ήρεμα την ικανότητα της Σπάρτης να πετυχαίνει τους σκοπούς της. Ιοως μόνο τώρα, σε μια καλλιεργημένη αλλά όλο πιο πολύ οπτική κοινωνία, να μπορέσουμε να κοιτάξουμε πιο βαθιά, με κατανόηση αλλά όχι πλήρη θαυμασμό, το σκοτεινό πλανήτη που επισκίασε τον αθηναϊκό ήλιο.
Πηγή: www.spartaface.com

Πηγή: http://www.awakengr.com/2013/03/h_27.html#ixzz2Slxh9X3L
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

JAZZ FESTIVAL


Καντάτα (Τάσος Λειβαδίτης)

 


Ένα περίεργο επεισόδιο διαβάζαμε τελευταία στις εφημερίδες,
ένας άντρας πήγε σ’ ένα απ’ αυτά τα «σπίτια»,
πήρε μια γυναίκα,
μα μόλις μπαίνουν στο δωμάτιο,
αντί να γδυθεί και να επαναλάβει την αιώνια κίνηση,
γονάτισε μπροστά της, λέει, και της ζητούσε να τον αφήσει
να κλάψει στα πόδια της. Εκείνη βάζει τις φωνές,
«εδώ έρχονται για άλλα πράγματα»,
οι άλλοι απ’ έξω δώστου χτυπήματα στην πόρτα.
Με τα πολλά άνοιξαν και τον διώξανε με τις κλωτσιές
— ακούς εκεί διαστροφή να θέλει, να κλάψει μπρος σε μια γυναίκα.
Εκείνος έστριψε τη γωνία και χάθηκε καταντροπιασμένος.
Κανείς δεν τον ξανάδε πια.
Και μόνο εκείνη η γυναίκα,
θα ‘ρθει η αναπότρεπτη ώρα μια νύχτα, που θα νοιώσει τον τρόμο ξαφνικά,
πως στέρησε τον εαυτό της απ’ την πιο βαθιά,
την πιο μεγάλη ερωτική πράξη
μην αφήνοντας έναν άντρα να κλάψει στα πόδια της.